จุดเริ่มต้นเด็กสองภาษาของน้องเชิญตะวัน

[วราลักษณ์ โตดิลกเวชช์]

บันทึกจุดเริ่มต้นของการสร้างเด็กสองภาษาให้น้องเชิญตะวัน

แม่ตั้งใจตั้งแต่ตอนตั้งท้องลูกแล้วว่าอยากให้ลูกเรียนสองภาษาที่โรงเรียนและไม่ได้มีความคิดว่าจะสร้างลูกให้เป็นเด็กสองภาษาด้วยตัวแม่เอง เพราะสำหรับแม่แล้วภาษาอังกฤษคือสิ่งที่ยากมากๆและจะต้องเรียนกับเจ้าของภาษาเท่านั้น
พอลูกเริ่มโตขึ้นแม่ก็ลองสอนลูกด้วยภาษาอังกฤษเป็นคำๆ แต่ก็ต้องหยุดไปเพราะลูกมีพัฒนาการในการพูดช้า คุณหมอบอกให้ลองสอนลูกแค่ภาษาไทยก็พอเดี๋ยวเด็กจะสับสนยิ่งจะทำให้พูดช้าขึ้น ลูกเริ่มพูดตอน 2 ขวบครึ่ง และสิ่งที่ลูกพูดคำแรกคือ " อะจะกอย " ซึ่งแม่กับปะป๊างงมากเลย แม่ถ่ายคลิปนั้นไว้ด้วย และลูกก็พูดในสิ่งที่แม่สอนทุกอย่าง มันทำให้แม่แปลกใจมากว่าที่ลูกไม่ยอมพูดนั้นแต่ลูกจำสิ่งที่แม่พูดกับลูกทุกคำ ไม่ว่าจะเป็น A-Z สีต่างๆที่เป็นภาษาอังกฤษ ผลไม้ สัตว์ ลูกพูดได้หมด แต่แล้วแม่หมดแรงไปต่อเพราะไม่รู้จะไปต่อทางไหนดี ไม่มีใครบอกทางแม่ แม่งง ไม่รู้จะเริ่มยังไง เริ่มจากตรงไหน สอบถามไปตามเพจสอนภาษาอังกฤษต่างๆ เค้าก็บอกให้แม่ส่งลูกไปเข้าคอร์สเรียนภาษา หรือเรียนโรงเรียนสองภาษาและถ้ามีกำลังทรัพย์ก็ควรจะส่งเรียนโรงเรียนอินเตอร์ไปเลย แต่แม่ไม่มีเงิน แม่ไม่ได้ทำงาน ปะป๊าทำงานคนเดียวเรามีรายได้จำกัด แม่จึงหมดไฟที่จะไปต่อ

วันหนึ่งที่แม่จุดประกายของการอยากสร้างเด็กสองภาษาขึ้นมาอีกคือ วันนั้นปะป๊าพาเราไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำบางแสน แล้วแม่เห็นเด็กคนหนึ่งอายุรุ่นราวคราวเดียวกับลูก พูดภาษาอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่วสำเนียงเหมือนชาวต่างชาติเลย แม่จะเข้าไปถามว่าน้องเค้าเรียนที่ไหนแต่มีคนชิงถามก่อนเลยแอบฟัง ได้ข้อมูลมาว่าแม่น้องฝึกพูดตั้งแต่เกิดและก็ไม่ได้เรียนโรงเรียนอินเตอร์ด้วย แม่ประหลาดใจมากแต่ก็ไม่กล้าเข้าไปถามว่าคุณแม่น้องเค้าทำยังไง พอกลับมาบ้าน แม่ไฟแรงมากไปหาประโยคภาษาอังกฤษในยูทูปมาพูดกับลูก
ทุกวัน พอพูดกับลูกไปแต่ลูก เงียบ ไม่มีสัญญาณตอบรับ แม่ก็เริ่มท้อและหมดไฟไปเรื่อย ๆ
และแล้ววันนึง หลังทานข้าวเย็นเสร็จแม่ชวนลูกไปอาบน้ำ ลูกเดินขึ้นบันไดไปครึ่งทางแล้วเกาะราวบันไดยื่นหน้ามาพูดกับแม่ว่า " take a bath " ลูกรู้มั้ยแม่ดีใจขนาดไหน ดีใจมาก น้ำตาแม่ไหล ไม่คิดว่าสิ่งที่แม่พูดกับหนูหนูจะจำและเข้าใจมัน

แม่รู้แล้วสิ่งที่แม่ท้อคือแม่ใจร้อนอยากเห็นผลลัพธ์เร็วๆ แต่ตอนนี้แม่เข้าใจแล้ว ว่าลูกค่อยๆเรียนรู้มัน และสิ่งที่แม่ต้องการคือคนที่รู้จริงและสร้างเด็กสองภาษาได้สำเร็จมาแล้ว แม่เริ่มหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ต และแล้วแม่ก็เจอ.......เด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้....................
แม่สั่งซื้อหนังสือวันที่ 27 เมษายน 2560 และของส่งมาถึงวันที่ 28 เมษายน เร็วมาก แม่อ่านทุกเล่ม อ่านทวน 2 รอบมีบางอย่างที่แม่ยังไม่เข้าใจ แต่แม่มีกำลังใจมากขึ้นที่จะสร้างลูกแม่ให้เป็นเด็กสองภาษา ถึงแม้ลูกแม่จะอายุ 3 ขวบ 4 เดือน แล้ว มันยังไม่สาย แม่เชื่ออย่างนั้นเริ่มช้าดีกว่าไม่ทำอะไรเลย เวลาไม่เคยหมุนกลับมาให้เราแก้ไขในสิ่งที่ผ่านไปแล้ว

พอเริ่มศึกษาและสอนลูก สิ่งที่แม่ค้นพบคือ อุปสรรคที่ยิ่งใหญ่คือ ตัวแม่เอง ไม่ใช่ลูก
แม่พิมพ์เป็นยังไง พิมพ์ก็จะออกมาเป็นยังงั้น แม่พูดไม่ชัด ออกเสียงไม่ชัด แม่จะต้องฝึกฝนและเรียนรู้ให้มากขึ้นกว่านี้ แม่สัญญาครับ

[Kantanon Wanitpisittana]

สวัสดีครับ

นามสกุลของคุณเป็นนามสกุลเดียวกับเพื่อนสนิทผมสมัยเรียนอยู่มัธยมต้นที่จังหวัดแพร่ แต่ก็ไม่เจอเพื่อนคนนี้มาเกิน 50 ปีแล้วครับ

เสียดายครับที่ผมสอนแต่เด็กมหาฯ ลัย ก็เลยไม่สามารถแนะนำอะไรคุณได้มากสำหรับเด็กเล็ก ถ้าไม่คิดว่าจะเสียเวลาคุณลองอ่านต่อไปครับ

ผมเองไม่ทราบว่าทำไมถึงชอบภาษาอังกฤษแต่เล็ก บอกได้แต่ว่าอยากรู้และก็เรียนภาษาอังกฤษดีมาตั้งแต่เล็ก แม้ว่าคุณพ่อผมจะมีเงิน แต่ผมก็ไม่ได้ไปเรียนพิเศษมากไปกว่าไปเรียน AUA เพียง 10 เล่มเท่านั้น พื้นด้านไวยกรณ์สมัยนั้นก็คงไปได้ ค่อนข้างแม่น แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพูดได้ถูกไวยกรณ์หรือเขียนประโยคได้ถูก แต่สิงที่ผมทำได้ดีคืออ่านเก่ง และต่อไปนี้คือวิธีที่ผมทำตอนอายุสัก 20 

• อ่านเรื่องที่ตัวเองชอบเป็นภาษาอังกฤษ ไม่จำเป็นต้องเป็นวิชาการ
• ดูหนังการ์ตูนหรือหนังตลกที่เข้าใจง่าย หนังสมัยก่อนฟังเข้าใจง่ายกว่าหนังปัจจุบันมากเพราะพูดช้าและชัด
• เปิดคำศัพท์โดยแปลความหมายเป็นภาษาอังกฤษ ไม่ใช้ภาษาไทย ไม่เขียนคำแปลไว้ หากอ่านพบคำเดิมอีกแล้วจำไม่ได้ ก็เปิดใหม่อีก
• เรียนการออกเสียงที่ถูกต้อง ซึ่งแน่นอนครับใช้เวลา แต่ทำบ่อย ๆ ก็จะเริ่มชินจนเป็นเรื่องปกติ เช่น ถ้าคุณจะทำไข่เจียวต้องหยุดคิดก่อนหรือเปล่าว่าต้องเตรียมหรือทำอะไรก่อน เปล่า... เราทำได้โดยไม่ต้องคิดล่วงหน้า
• ไม่ต้องสนใจใครล้อเลียนว่าดัดจริต ใครทำใครได้
• สลับการอ่าน ดูหนัง ฟังเพลง ไปเรื่อย ๆ แต่การอ่านจะทำให้คุณรู้จักคำศัพท์มากขึ้น หากอ่านแล้วไม่เข้าใจรูปประโยคหรือ Tense กลับไปดูหนังสือสมัยเรียนมัธยมครับ
• สิ่งสุดท้ายคือทำสม่ำเสมอ และเป็นเรื่องที่สำคัญ คุณอาจจะทำวันละ 20-30 นาที ทุกวันก็ได้ ส่วนผมทำวันละประมาณ 2 ชั่วโมงตอนที่ผมทำงานอยู่และไม่มีลูกค้าเข้าร้าน การทำสม่ำเสมอจะเกิดเป็นนิสัยที่ดีครับและจะเห็นผลภายใน 1 ถึง 2 เดือน

ทั้งหมดข้างต้นเกิดจากการฝึกฝนของผมเองและได้ผลมาก ที่เขียนมานี้ผมตั้งใจให้คุณอ่านและพัฒนาภาษาอังกฤษของคุณไปพร้อม ๆ กับลูกของคุณ อย่าให้ความยากและการไม่มีเงินเป็นอุปสรรคในการแสวงหาความรู้และพัฒนาตนเอง ต้องคิดว่ายากก็จะทำเพราะฉันอยากได้ (ยังไงก็ไม่ตายครับ) เงินไม่มีไม่เป็นไร บน Internet มีทรัพยากรมากมายเกินกว่าที่คุณจะใช้ได้หมดเพื่อพัฒนาตัวคุณและลูกของคุณโดยไม่ต้องเสียเงินแม่แต่สตางค์เดียว 

ที่เขียนมามากมายนี้ไม่ได้เพราะว่าคุณมีนามสกุลเดียวกับเพื่อนที่ผมเคยมีมาก่อน แต่เป็นความตั้งใจที่จะเข้ามาช่วยเหลือผู้ที่ไม่มีทางออกครับ

หวังว่าจะเป็นประโยชน์กับคุณไม่มากก็น้อย