พ่อแม่เดินทางต่อไปแบบไม่กดดัน

[คิกคาปู้ & คิกก้าจัง]

เชื่อว่าพ่อแม่ทุกคนอยากให้ลูกเก่งภาษา อยากให้ลูกมีทุนปัญญาที่ดี เพื่อการศึกษาและหน้าที่การงานในอนาคต พ่อแม่ยอมทำทุกอย่าง ยอมลงทุนลงแรง สิ่งไหนที่ว่าดีก็จะหยิบยื่นให้ลูกของตนได้เสมอ การลงทุนสอนภาษาให้ลูกเองก็เช่นกัน เรารู้ว่าการสอนลูกเองต้องดีกว่าคนอื่นสอนเป็นแน่ แต่ก็ยังมีหลายครอบครัวที่เริ่มท้อแท้ สอนลูกแล้วเห็นผลช้ามาก ครอบครัวเราก็เช่นกันค่ะ ลูกเราเริ่มต้นพูดช้ามากๆเหมือนหอยทาก กว่าจะพูดได้แต่ละคำนี่นานโขเลย ผ่านมาแล้วครึ่งปียังพูดไม่เป็นประโยคเลย แต่เราอยากให้กำลังใจพ่อแม่ทุกคนว่า "ลูกเราต้องการเวลา ถ้าลูกเราช้าอย่าพึ่งไปเร่ง อยากให้พ่อแม่ค่อยเป็นค่อยไป ถึงแม้จะช้ามากแค่ไหน ถ้าคุณเดินหน้าต่อไป สักวันก็ต้องถึงเส้นชัย"

 

 

คุณแม่ใช้ภาษาอังกฤษกับน้องคิกก้าจัง ตอนน้องอายุ 1 ขวบ 2 เดือนเท่านั้น วัยนี้กำลังเรียนรู้ที่จะพูด คุณแม่เริ่มโดยการป้อนคำศัพท์ให้ลูก คือคำว่า "milk" คำเดียวเท่านั้น เมื่อลูกรู้จักหนึ่งคำ แม่ก็เพิ่มเป็นสอง ค่อยๆเพิ่ม ค่อยๆเพิ่มมากขึ้นไปเรื่อยๆ แบบไม่กดดัน รอคอยวันที่ลูกจะนำคำเหล่านั้นมาต่อกันเป็นวลี และสามารถพูดเป็นประโยคได้ในที่สุด ถึงแม้ต้องใช้เวลานานแค่ไหนแม่ก็จะคอย

ในเวลาเดียวกันระหว่างการรอคอย แม่ก็คุยกับลูกด้วยวลีง่ายๆที่ใช้ในชีวิตประจำวัน เพื่อให้ลูกได้คุ้นเคย แต่ด้วยขีดจำกัดของแม่ที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา ทำให้คุยภาษาอังกฤษกับลูกไม่ดีนัก จำเป็นต้องไปศึกษาค้นคว้า หาหนังสือมาอ่าน คุณแม่อ่านหนังสือจบไป 6 เล่ม เป็นหนังสือเกี่ยวกับ "เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้" ของคุณบิ๊ก พงษ์ระพี เตชพาหพงษ์ ต้องขอบคุณหนังสือเหล่านี้ที่แนะนำประโยคมากมายเอาไว้ใช้ในชีวิตประจำวัน คุณแม่นำแต่ประโยคที่จำเป็นมาพูดกับลูกก่อน แล้วจึงนำประโยคอื่นๆที่เหลือมาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันต่อไป ค่อยๆจำ ค่อยๆพูด บ่อยเข้าก็เกิดความเคยชิน เดี๋ยวนี้การคุยภาษาอังกฤษกับลูกเป็นเรื่องธรรมดาไปซะแล้ว เย้!! มันง่ายจริงๆนะ

 

"เราทำได้ คุณก็ทำได้"

 

ปัจจุบันนี้น้องคิกก้าจัง อายุ 1 ขวบ 8 เดือน รู้จักคำศัพท์ภาษาอังกฤษเยอะมากๆ รู้จักตัวอักษร ABCs เกือบทั้งหมด รู้จักแม้กระทั้งสีต่างๆ เริ่มนับเลขได้ ไม่เพียงแค่นั้นยังรู้และเข้าใจคำสั่งง่ายๆและปฏิบัติตามได้ ซึ่งก็น่าอัศจรรย์ใจสำหรับผู้เป็นพ่อแม่ ไปที่ไหนๆก็อยากโชว์ อยากอวดความสามารถของลูก

 

"คุณคะ ลูกเราไปธรรมดานะ ลูกเราพูดภาษาอังกฤษได้ ลูกเราเข้าใจภาษาโลก" 

ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับการปลูกฝังที่มาจากพ่อแม่ เมื่อเราหยิบยื่นอะไรให้ลูก มั่นใจได้เลยว่าลูกเราต้องยื่นมือมารับแน่ๆ ขอเพียงแต่พ่อแม่อย่างเราต้องพยายาม เพราะผลลัพธ์ที่ได้มันคุ้มค่ามากเกินกว่าจะอธิบาย รีบลงมือทำตั้งแต่เดี๋ยวนี้ก่อนที่จะสายเกินไป

 

มาถึงตอนนี้ เราคิดว่าเราเดินทางมาไกลมาก ไกลเกินกว่าที่จะถอยหลังกลับได้ เราเดินมาเรื่อยๆแบบชิวๆสบายๆ กว่าจะเดินมาได้ไกลขนาดนี้ เราใช้เวลาไปครึ่งปี ซึ่งก็ถือว่านานมากในการสร้างคนๆหนึ่งให้เป็นเด็ก 2 ภาษา เราขอให้ 6 เดือนแรกนี้คือการเริ่มต้น เราจะเดินต่อไป มาร่วมเดินทางไปด้วยกันนะคะ

ที่มา: http://kickajang.blogspot.com/2016/01/blog-post.html