กำแพงความยากต่างระดับมีมาให้เราทดสอบตลอดเส้นทาง

[Prim & Poom]

สวัสดีผู้ใหญ่บ้านและพี่สาวใหญ่แห่งหมู่บ้านแห่งนี้ และ รวมถึงสมาชิกทั้งเก่าใหม่ที่นับวันจะเพิ่มมากขึ้นอย่างมหาศาล ด้วยค่ะ 
ห่างหายจากการเขียนบล็อกไปนานมากกกก จริงๆ .. วันนี้อยากจะมาแบ่งปันประสบการณ์เล็กๆที่เกิดขึ้นระหว่างทางของบ้านเราน่ะค่ะ ระหว่างทางบนถนนสายนี้ มีเรื่องราวและบททดสอบจิตใจที่มีมาเรื่อยๆจริงๆ .. เราเคยคิดว่าเราทำได้ ทำให้ลูกๆของเราพูดภาษาที่สองได้จากความรู้สึก .. แม้จะถูกบ้างผิดบ้าง แต่อย่างน้อยก็สลับโหมดได้อย่างคล่องแคล่ว และ ไม่พูดปะปนสองภาษาในประโยคเดียวกัน .. ส่วนเรื่องคำศัพท์ ก็ต้องค่อยๆเพิ่มเติมกันไป ทีละเล็กละน้อย อย่างไม่ต้องไปรีบเร่ง เพราะตัวแม่เองยังคงต้องเปิดดิกชันนารี่ อยู่บ่อยๆๆๆ แต่ในระหว่างทางที่เราคิดว่าเราทำได้นั้น มิใช่ว่าจะราบรื่นปราศจากอุปสรรคไปซะหมด วันนี้เลยคิดว่าจะนำประสบการณ์ความยากและอุปสรรคที่พบ มาแบ่งปันให้สมาชิกในหมุ่บ้านฟังบ้างเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ของครอบครัวเราค่ะ

อุปสรรคแรก หรือ บททดสอบจิตใจที่จะยกมาแบ่งปันวันนี้ก็คือ เรื่องเวลาที่นับวันจะน้อยลงเรื่อยๆ เนื่องจากลูกใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่รร. ที่เป็น รร.ไทย ไม่ใช้ภาษาอังกฤษมากนัก ..ทำให้เค้ามีเวลาฝึกปรือ วิทยายุทธ์ที่บ้านน้อยลงเรื่อยๆ ..  เราพยายามก้าวข้ามอุปสรรคนี้ด้วยการบังคับตัวเองผู้สอนให้คงเส้นคงวาให้มากที่สุด หรือ ที่ผุ้ใหญ่บ้านของเราเรียกว่า "ความถี่" นั่นเอง .. ผลที่ได้ แรกๆก็ดึงกลับมาได้บ้างไม่ได้บ้าง ทำให้แอบเครียดอยู่ไม่น้อย .. แต่ในที่สุด เราก็ค้นพบว่า "อย่าเครียดเลย มีเวลาเท่าไหนก็ทำเท่านั้นแหละ" ทำให้มีความสุขที่สุด .. ท่าจะดีกว่า ..หลังจากคิดได้อย่างนี้เราก็มีความเครียดน้อยลงค่ะ และก็พบว่าทำต่อไปได้มีความสุขเหมือนเดิม แม้เวลาจะน้อยลงก็ตาม ..

อุปสรรคที่สอง คือ การสอนภาษาอังกฤษของรร. ก็คือ สอนไปแปลไป .. ตอนแรกๆ พยายามอย่างยิ่งค่ะ (พยายามจนเครียด . อีกแล้ว) .. ที่จะต่อต้าน .. ไม่แปล .. แต่พบว่า ต้านไม่ไหวค่ะ .. ย้ำ ..ต้านไม่ไหวจริงๆ ..เพราะลูกเรียนแบบนั้นแหละค่ะ แบบที่เราไม่อยากได้ แต่เค้าต้องเรียนมันที่รร. ..  เราก็พยายามก้าวข้ามอุปสรรคนี้ด้วยการ ปล่อย ..ปล่อยให้เค้าเรียนไปตามแบบที่เค้าต้องเรียน และ เรียนเหมือนเพื่อนๆที่รร. .. ส่วนทางเราก็ สอนให้เค้าเรียนแบบเราต่อไป .. สอนแบบไม่แปลของเราต่อไป  .. ยกตัวอย่างเช่น ถ้าต้องท่องศัพท์ที่รร.มอบหมายให้มา เราก็ให้เค้าท่อง ท่องแต่ภาษาอังกฤษ อย่างเดียวเลย .. ไม่แปลให้เค้าฟังเลย...ทั้งๆที่รู้ว่าเค้าก็ต้องอ่านคำแปล แต่เราจะไม่พูดถึงเลย .. ถ้าคำไหนเค้ายังไม่ได้อ่านคำแปล และเป็นศัพท์ค่อนข้างใหม่ เราจะถือโอกาสแปลเลยค่ะ แปลเป็นภาษาอังกฤษ ตามแบบฉบับของเรา ทั้ง ทำท่า ทั้งยกตัวอย่าง ทั้งอธิบาย.. .. (และไม่ลืมที่จะกำชับลูกด้วยว่า เวลาสอบแบบ Dictation ในห้องเรียน ต้องอย่าลืมเขียนคำแปลไปด้วยนะลูก ^ ^ เดี๋ยวจะอดได้คะแนน) ...  เราพบว่าเราผ่านอุปสรรคข้อนี้ได้อย่างไม่ยากเย็นมากนักค่ะ 

อุปสรรคที่สาม ที่จะยกมาพูดในวันนี้ คือ .. การเรียนภาษาอังกฤษที่รร. ในเรื่องไวยกรณ์ ... ข้อนี้นับว่ายากจริงๆค่ะ และทำใจยากด้วยที่จะไม่สอนไวยกรณ์ ... ตอนแรกๆ ไม่สอนค่ะ ใช้ให้ลูกดูเลย .. แต่ก็พบว่าไม่ได้ผลค่ะ เพราะเด็กเรียนไวยกรณ์ เหมือนที่เมื่อก่อนเราก็เรียนนั่นแหละค่ะ .. ... และประกอบกับเด็กของเราก็อยู่ในช่วงฝึกหัด ไวยกรณ์บางครั้งก็ผิดๆถูกๆ อยู่  have has - go went gone -  there is , there are  etc.   เค้ายังมีสับสน และใช้ไม่ถูกอยู่บ้าง .. ทำให้เราไม่กล้าปล่อยเว้นข้ามที่จะไม่สอนตามบทเรียนเค้า .. 
เราก้าวข้ามผ่านอุปสรรคข้อนี้ด้วยการ  .. ตัดสินใจสอนตามบทเรียนค่ะ .. สอนไวยกรณ์นั่นแหละค่ะ สอนไปตามที่เค้าจะเอาไปสอบในรร.ให้ได้คะแนนดีๆ ... แต่ .... สอนแบบเราคือ สอนไวยกรณ์โดยอธิบายเป็นภาษาอังกฤษ ... ค่อยๆ สอนไป ยกตัวอย่างกันไป.. เราพบว่า เราค่อยๆก้าวผ่านทีละความยากของอุปสรรคข้อนี้ได้เช่นกันค่ะ .. 

มาถึงวันนี้ อุปสรรคระหว่างทางจริงๆมีมากกว่านี้ แต่ในเนื้อหาบล็อกนี้คงยกตัวอย่างมาแบ่งปันเพียงแค่นี้ก่อน ที่คนอ่านจะเบื่อซะก่อนค่ะ .. ถึงแม้ระหว่างทางจะมีอุปสรรคมากมายให้เราเหนื่อยและท้อเป็นระยะ... แต่ครอบครัวของเราก็ยังคงประคับประคองทุกๆก้าวการสอนให้คงอยู่ในระบบตามผุ้ใหญ่บ้านต่อไปค่ะ .. อาจจะต้องนำมาปรับเปลี่ยนแปลงบ้างตามความเหมาะสมค่ะ .. 

ท้ายนี้ขอร่วมเป็นกำลังใจให้ครอบครัวที่พบเจออุปสรรค ต่างๆ (อาจจะเหมือนหรือไม่เหมือนครอบครัวของเรา)  และ ครอบครัวทุกๆครอบครัวที่เพิ่งเริ่มแต่มุ่งมั่นสร้างลูกๆสองภาษากันต่อไปค่ะ .. .. สู้สู้ค่า... ^ ^

เก๋ .. (แม่น้องพริม น้องพูม) 

[คุณแม่ลูกสาม]

เยี่ยมมากค่ะ

[รมิดา แก่งอินทร์]

ตอนนี้เริ่มต้นสอนด้วยการให้เขาพูดตามภาษาอังกฤษที่เราสอน เช่น house แปลว่า ม้า  น้องจะพูดเลยว่่า ม้า ไม่พูดคำว่า house

รู้สึกว่า เสียดายมาก ที่เรารู้จักหมู่บ้านเด็ก 2ภาษาช้าไป เพราะตอนนี้ ลูกอายุ 2 ขวบแล้ว เพราะเคยสอนแบบแปลให้เขาด้วย

เขาก็จะจำแบบนี้ค่ะ รู้สึกว่ายากเหมือนกันที่จะให้น้องเขาพูดอย่างที่เราสอนค่ะ แต่คุณแม่ของน้องทั้งสอง เก่งมากค่ะที่สามารถผ่านอุปสรรคยากมาได้ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

[Suthawadee C.]

โรงเรียนระบบไทยต้องสอบแบบเขียนประโยค E แล้วให้เด็กแปลไทยด้วยนะคะ ต้องระวังด้วยนะคะ พี่เมืองก็มีปัญหาแปลไม่ถูกใจครู เช่น She is a teacher. ถ้าเราแปลว่า เขาเป็นคุณครู จะไม่ถูก ต้องแปลว่าหล่อนเป็นคุณครู คือเราไม่เคยสอนว่า He, She แปลไทยอย่างไร ลูกเข้าใจได้เอง แต่จะเขียนคำตอบผิดค่ะ ปวดใจไม๊ล่ะ หรือคำว่า We ต้องใช้คำว่าพวกเรา จะใช้คำว่าเราอย่างเดียวไม่ได้

ส่วนเรื่องการสอนแกรมม่า ที่บ้านเราก็อาศัยการอ่านช่วยค่ะ (อ่านหนังสือภาษาอังกฤษนะคะ ไม่ใช่อ่านหนังสือแกรมม่า) เพราะการอ่าน การฟัง และการพูดจะช่วยเรื่องแกรมม่าได้มาก แต่ก็มีอธิบายเหมือนกันนะคะเวลาให้ลูกทำแบบฝึกหัดภาษาอังกฤษ

[Prim & Poom]

ขอบคุณทุกๆ  คำติชม และ กำลังใจนะคะ .. 

ขำ ปาล์มมี่ด้วย .. สอนคุณครูซะเลย .. แน่จริงสาวน้อยคนนี้ .. ^ ^

เล้กแม่เนย .. ถูกต้องจ้ะ "ต้องทำใจ" 

ภา และ จิ๊ .. ต้องเจอกันถ้วนหน้า แน่ๆจ้ะ .. ตราบใดที่ลูกๆของเรายังเรียนอยู่ในระบบ รร. ปกติ ทั่วๆไปอะนะคะ  ลุ้นกันต่อไป๊ ^ ^

[แม่น้องซอง&ซี]

พึ่งเป็นสมาชิกใหม่ค่ะ  แต่เจอแล้วเหมือนกันได้แต่บอกลูกว่าไม่ต้องแปลให้แม่ฟังค่ะ แม่รู้แล้ว  แต่ตอนนี้ใช้วิธี ชี้ภาพแล้วให้ลูกพูดเป็นภาษาไทยหรือภาษาอังกฤษแยกกันไปเลย ไม่รู้เหมือนกันว่าทำแบบนี้แล้วจะเหมือนกับการอ่านแล้วแปลหรือเปล่า

คิดมากเหมือนกันค่ะแต่ทำอะไรไม่ได้ แต่จะพยายามต่อไปค่ะ

[อ้อม&ปาล์มมี่]

ผ่านอุปสรรคไปด้วยกัน และ เป็นกำลังใจซึ่งกันและกันด้วยนะคะ 

ขออนุญาตพี่เก๋ร่วมแชร์ประสบการณ์ขำๆด้วยนะคะ เมื่อ 3 อาทิตย์ก่อนปาล์มมี่กลับมาจากโรงเรียน แล้วเล่าให้แม่ฟังว่า "วันนี้คุณครูให้หนูออกไปอ่านหนังสือภาษาอังกฤษ(หนังสือคำศัพท์)ให้เพื่อนฟังหน้าชั้นด้วยค่ะ" แม่ก็ยิ้มปากฉีกเลยทีเดียว(^____^) และก็บอกให้ลูกลองอ่านให้ฟัง พอได้ยินลูกอ่าน(จริงๆยังอ่านไม่ออกนะคะแค่รู้ศัพท์แล้วพูดออกมาตามภาพที่เห็น)ถึงกับปวดหัวตึ๊บๆ โอ๊ย! เจอแล้วเรา(- -") ลูกอ่านว่า " A apple แอปเปิ้ล, arm แขน,B ball ลูกบอล, bird นก" อ้อมก็เลยบอกลูกว่า"ขอบคุณนะคะหนูเก่งจังแต่ที่หลังอย่าอ่านแบบนี้นะลูก ไม่ต้องแปลหรอก แม่ไม่ชอบเลย ฟังแล้วแม่ปวดหัว"   แล้วเมื่อวานตอนที่ไปรับลูกที่โรงเรียนเห็นเด็กๆกำลังเก็บหนังสือศัพท์ภาษาอังกฤษเล่มเดิม พอถึงบ้านก็ลองถามดูว่า"วันนี้อ่านหนังสือภาษาอังกฤษเหรอลูก" ปาล์มมี่ตอบว่า "ค่ะ วันนี้คุณครูอ่านให้ฟัง ครูไม่แปลแล้วนะแม่" ได้ยินก็นึกในใจดีจังเลย แต่ก็สงสัยทำไมไม่แปล เลยถามลูกว่า"ทำไมครูไม่แปลหล่ะคะ" ปาล์มมี่ตอบว่า "ก็หนูบอกครูไม่ให้แปล แม่บอกว่าไม่ให้แปลค่ะ"  อ้อมถึงกับอึ้งลูกสาวตัวแสบ แต่คิดอีกทีก็ดีเหมือนกันค่ะ

[แม่น้องเนย]

ขอบคุณพี่เก๋ค่ะ เจออุปสรรคที่ 1 และ 2 เหมือนพี่เก๋ค่ะ ยังไม่เจอ 3 เท่าไร เพราะยังเล็กอยู่

ได้แ่ต่ท่องตาม pattern ประโยคที่ให้มา 5555 "ต้องทำใจ"

[แม่น้องออม]

ขอบคุณค้าคุณเก๋ที่ช่วยแชร์ปัญหาให้พวกเราได้รับทราบ จะได้เตรียมตัวเตรียมใจรับมือกันไว้ก่อน แนวทางแก้ไขที่คุณเก๋ให้ไว้ดีมากจริงๆ แต่พ่อแม่ก็ต้องใช้ความอดทนอย่างมากๆเลยนะค่ะ ได้แต่บอกตัวเองว่าเราเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น ต่อไปนี้จะมีปัญหามากมายให้เราต้องรับมือกัน จะพยายามไม่เครียดและแก้ปัญหาไปทีละปัญหาแบบที่คุณเก๋บอก สู้ๆด้วยคนค้า

[metta thaingun]

ขอบคุณที่ช่วยแชร์เพราะตอนนี้กำลังประสบปัญหานี้อยู่อิทธิพลที่โรงเรียนมีมากเพราะเราสอนที่บ้านแบบไม่แปลแต่ไปโรงเรียนกลับมาอ่านไปแปลไปทำอย่างไรดีนะจะนำแนวทางไปใช้  ขอบคุณค่ะ

[kany_ja]

มีประโยชน์มากๆจริงๆค่ะ ได้รับรู้ เพื่อเตรียมตัวจะก้าวต่อไป ไม่น่าเบื่อเลยแม้แต่น้อย ขอบคุณมากๆค่ะ ^^