บันทึกครั้งที่ 2 : พัฒนาการ

[หนึ่งหทัย]

วันที่ 17  กุมภาพันธ์ :  ความพยายามที่จะสื่อสารด้วยภาษาอังกฤษปรากฏผลเล็กน้อย

จากที่สองอาิทิตย์ที่ผ่านมา  ฉันจะพยายามพูดกับลูกในประโยคซ้ำ ๆ เช่น อาบน้ำหรือยัง  เช็ดตัวด้วยนะ    มีการบ้านไหม ได้เวลานอนแล้ว ซึ่งลูกทั้งสองคนก็จะตอบมาเพียงสั้น ๆ เหมือนเดิม  แต่อาการขี้เกียจตอบหรือไม่อยากพูดด้วยเหมือนช่วงแรกๆ  ก็ดูจะลดน้อยลงไป

กลางคืนก่อนนอนก็ชวนเขาอ่านหนังสือ  เปิดซีดีศัพท์ภาษาอังกฤษซ้ำ ๆ ก็ดูเหมือนลูกทั้งสองคนเริ่มจะชินและรับได้ จากเดิมที่ไม่ค่อยสนใจ  วันนี้พอเปิดซีดีคำศัพท์ชุดใหม่ เขาก็หยิบหนังสือมาอ่านประกอบ และดูมีความตั้งใจที่จะฟัง หรือออกเสียงตามอยู่บ้าง

ต้นหนาว (ลูกชายคนโต) เริ่มมีการตั้งคำถามขึ้นมาว่า คำนี้เรียกว่าอะไร ก็แสดงว่า น่าจะเริ่มจะสนใจภาษาอังกฤษขึ้นมาบ้าง จากเดิมที่ ถ้าหากคำไหนเขาไม่รู้ก็จะไม่ยอมพูด  หรือใช้ภาษาไทยในการพูด   มาเป็นถามว่าคำนี้แปลว่าอะไร เมื่อทราบก็เอาคำนั้นไปใช้

ถึงเขาจะัยังไม่ค่อยยอมพูด และใช้คำผิด เรียงคำในประโยคผิดอยู่บ้าง  แต่ก็นับเป็นสัญญาณที่ดีค่ะ

จะพยายามต่อไปนะคะ

[แม่หนิกพ่อเติ้ลพี่เนลโลน้องเนรัญ]

ติดตามอยู่blogนี้อยู่นะคะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[รุ่งนภา ขุนทอง]

อ่านแล้วมีกำลังใจเลยค่ะ เพราะว่าตอนนี้พึ่งจะเริ่มหาคำศัพท์ และลองออกเสียงอยู่

เนื่องจากว่า ภาษาค่อนข้างแย่น่ะค่ะ ก็ไม่รู้ว่าจะทำได้สักแค่ไหน แต่จะพยายามค่ะ

[puangpayom]

ดีใจด้วยจ้า   สู้ ๆ  ต่อนะคะ 

[Sara]

สู้ๆนะคะ เข้ามาอ่านแล้วเห็นความพยายามของคุณแม่ในการฝึกลูก เลยทำให้ตัวเองมีกำลังใจสอนลูกเยอะเชียวค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ