ดวงเนตร's Blog (3)

หลังจากไอลีนจบอนุบาลก็ไปเข้าป. 1 ที่โรงเรียนคาทอลิกแห่งหนึ่งที่ขึ้นชื่อว่าเรียนภาษาอังกฤษเข้มข้น แต่ไม่ใช่โรงเรียนสองภาษา ไอลีนเรียนหนักมากต้องอ่านหนังสือและทำการบ้านอย่างมาก ภาษาอังกฤษของน้องเลยไม่ค่อยคืบหน้าเท่าไหร่เพราะแม่ต้องติวอย่างอื่น ๆ แต่แม่ก็ใช้วิธีตอบเป็นภาษาอังกฤษค่ะ ถ้าพูดภาษาอังกฤษกับลูก ลูกมักถามว่า แปลว่าอะไรละแม่ บางทีแม่ก็แปลให้ แล้วให้พูดประโยคภาษาอังกฤษอีกครั้ง หลัง ๆ ก็ตอบเป็นภาษาอังกฤษไปก่อน สังเกตุว่าน้องเข้าใจ แต่ไม่ค่อยยอมพูดตอบ หลัง ๆ เลยเอาทุกทาง…

เมื่อวานกลับจากทำงาน เห็นไอลีนวิ่งเล่นไปมาในบ้าน หลังจาก Say Hello แล้ว ก็ถามว่า Would you like to go upstair to take a bath? ไอลีนโบกมือยิก แล้ววิ่งไปเลย ไม่พูด แต่เข้าใจ ก็ถือว่าเป็นนิมิตหมายอันดี ต่อมาก็พูดแนะนำตัว My name is Duangnet, What's your name? ไอลีนทำท่างง ๆ นิดนึง แม่เลยบอกว่า Your name is ..... ยังไม่ทันจบประโยค ไอลีนพูดต่อมาเลยว่า My name is Aileen สำเนียงชัดเจนดี เข้าใจว่า ครูคงสอนมา แต่แม่เพิ่งได้ยินครั้งแรก ก็เลยตื่นเต้น มา Up blog เล่าให้ฟัง ว่า…

น้องไอลีนพูดช้า ตั้งสองขวบถึงจะพูดได้ เลยไม่ได้สอนภาษาอังกฤษตอนเด็ก เพราะมัวแต่กลัวว่าเค้าจะพูดไม่ได้ แถมไม่ชอบดูทีวีด้วย แต่สังเกตุว่าชอบดูหนังสือ ดูรูปภาพต่าง ๆ ก็เลยใช้วิธีชี้รูปภาพ บอกคำศัพท์เป็นภาษาอังกฤษ ภาษาไทย แถมภาษาจีนให้อีก ชี้ไปเรื่อย ๆ สังเกตุว่าจะชอบอะไรใหม่ ๆ ถ้ามีหนังสือใหม่มา จะดีใจมาก พอเข้าอนุบาล ก็เรียนไปเรื่อย ๆ แต่ถ้าเป็นภาษาอังกฤษ จะสนใจเป็นพิเศษ เพราะเป็นของใหม่ (ที่บ้านพูดภาษาไทย จีน เป็นหลัก) พอโตมากขึ้น เริ่มพูดภาษาไทยได้เป็นประโยคชัดถ้อยชัดคำดีแล้ว…