แพรวเรียนอยู่ อ.2 ค่ะ เรียนโรงเรียนเทศบาล 6 (อนุบาลในฝัน)ค่ะ คือว่าที่นี่ไม่มีโรงเรียนอินเตอร์ดีๆ ค่ะ มีอยู่ 2 ที่ ราคาแพง พอๆกับที่กทม แต่ หลักสูตร หรือ คุณครู ไม่ค่อยจะ qualified เท่าไหร่ เพราะ ส่วนใหญ่ ฝรั่งที่อยู่ตามต่างจังหวัดเป็นฝรั่งที่ไม่ค่อยโอเคน่ะค่ะ ก็เลยให้เรียนโรงเรียนนี้เนื่องจากเป็นโรงเรียนเปิดใหม่ สถานที่สวยงาม ห้องเรียน เป็นแบบ Theme เช่น ห้องศูนย์การเรียนรู้ก็จะมีรถเมล์จำลอง ตู้ไปรษรีย์ ตู้ ATM ห้องธรรมชาติ ก็จะมีตู้ปลาขนาดใหญ่ ห้องเรียนก็ทาสี+ wallpaer บรรยากาศท้องทะเล ห้องสุนทรีย์ศาสตร์ ห้องภาษา และ ห้องอื่นๆ ทั้งหมด 8 ห้อง โดยเฉพาะห้องพละก็จะดีมาก รอบผนัง+พื้นบุกันกระแทกหมด เด็กไม่เยอะค่ะ แถม ถูกมากๆ เพราะเป็นโรงเรียนของเทศบาล ปีละ 4500 บาท มีครูฝรั่งประจำอยู่ 2 คน จากคุณ Andrew Biggs กุลก็เลยโอเค ประหยัดไปก่อน 3 ปี เพราะจริงๆตั้งใจจะทำ Homeschool ให้ลูกอยู่แล้ว แต่บังเอิญโรงเรียนนี้สร้างเสร็จตอนแพรวครบ 3 ขวบพอดีก็เลยให้ไปลองสอบดูค่ะ บังเอิญได้ ที่ 2 เค้ารับ 50 คน ก็เลยลองเรียนดู แล้วแพรวเค้าสนุก ชอบก็เลยให้เรียนมาเรื่อยๆค่ะ

คุณเม่ย แม่น้องอชิ ก็อยากให้อชิไปเรียนที่นี่ค่ะ ที่หาดใหญ่ ไม่ค่อยมีโรงเรียนให้เลือกเท่าไหร่ เพราะที่อื่นๆ บางโรงก็ เรียนกันเครียดๆตั้งแต่อนุบาล บางโรงเรียนนักเรียนห้องละ 45-50 คน ชั้นอนุบาลมีแต่ละชั้นมีอยู่ 11 ห้อง รวมเบ็กเสร็จชั้นอนุบาลชั้นเดียว มีนักเรียนเป็นหมื่น แถมสถานที่ก็คับแคบไม่มีที่ให้เด็กๆวิ่งล่น อยู่ต่างจังหวัดต้องทำใจค่ะ นี่ยังเป็นหว่งว่า ป.1 จะไปอยู่ที่ใหนดี คือถ้าไม่ย้ายกลับไปอยู่กทม ก็มีแนวโน้มว่าจะทำ homeschool จนจบ ป.6 ละมั๊งคะ แค่คิดก็เหนื่อยแล้วค่ะ

คุณนุ้ยเป็นคุณหมอเหรอคะ ไม่ทราบว่าทางด้านใหนคะ เผื่อมีปัญหาสุขภาพจะได้ขอคำแนะนำค่ะ

mother goose คุณนุ้ยลองไปหาซื้อดูนะคะ น่ารักจริงๆคุณเล็กยังสอยมาเลยค่าเสียหายหมดไป 1600 กว่าๆเอง คุณเล็กยังบอกว่าถ้าสามีไม่ให้ซื้อนี่มีงอนแน่ๆ ตอนนั้นนุ้ยซื้อมาเป็นเซ็ทตั้ง 5400 แน่ะค่ะแต่มันรวม i can read ไปด้วย ดีวีดีน่ารักมากค่ะ หนังสือก็น่ารักมากๆจริง เดี๋ยวจะถ่ายรูปมายั่วดีก่า เซนชอบมากแค่เห็นหนังสือก็แดนซ์แล้วค่ะ
ส่วน oxford นี่สองนุ้ยไม่พลาดเลยนะคะ อิอิ

สิบคนจ๊ะ ครูสอง แต่พวกพี่ๆสามขวบก็มาดูแลน้องนะคะ น่ารักดี คริสก็ยังจ๊ากเหมียนกัล วันนี้ร้องตั้งแต่ก่อนถึงโรงเรียนด้วย สงสัยจำทางได้ แต่ครูบอกว่าร้องน้อยลงๆทุกวันนะ น่าจะดีขึ้น ถามไปโรงเรียนมั้ย ก็ตอบว่าไปอยู่ โอเชๆเน๊อะ

ก็แพลนๆว่าจะกลางๆปีหน้าไปแล้วอ้ะจ๊ะ นุ้ยล่ะแพลนไว้เมื่อไหร่จ๊ะ หาเพื่อนๆๆ :D แต่ยังนึกไม่ออกเลยนะ สองคนนี่เลี้ยงยังไง แหะๆ

ปิ่นไม่เป็นไรเเล้วจ้า ดีขึ้นเยอะละ :) ช่วงปีใหม่เราคงไม่ได้ลงมาเเหละ เเต่มีเเผนจะชวนเพื่อนๆเที่ยวปลายเดือนกุมภา เช็คข้อความใน facebook ด้วยนะจ๊ะ

น้องนุ้ย ลืมถามไปว่าจะสั่งโปสเตอร์ด้วยไหม ชุดหนึ่งมี 11 แผ่น (อังกฤษอย่างเดียว) ราคา 500 บาท (ราคาพิเศษ)

แจ้งกลับพี่นิดนึงนะจ้ะ ถ้าสนใจจะได้สั่งเพิ่มให้ ของที่สั่ง พี่จัดการให้เรียบร้อยแล้วจ้ะ

อุอุ แซวอารายเนี่ย...ปิดโรงงานแล้วจ้า

เ้อ้อ หมอนุ้ยค่ะ อย่าลืมซื้อปากกาอ่านได้ของพี่ธีนะคะ พี่มีชุดหนึ่ง ดีมากค่ะ

Red Ribbon

ค่ะ แพรวเค้ารักโรงเรียนมาก นี่บอกไปว่าน้ำท่วมหนักมากเหมือนกันที่โรงเรียน เค้าเสียใจใหญ่ แต่ยังไม่ได้ให้ไปโรงเรียนเลยค่ะ เพราะแถวๆนั้นสกปรกมาก ขยะเยอะมากค่ะ
กุลเป็นคนหาดใหญ่ค่ะแต่ว่าไปเรียนที่กทม แล้วก็ใช้ชีวิตหลังจากนั้นอยู่ที่กทมมากกว่า สามีเป็นคนกรุงเทพ เพิ่งย้ายกลับมาอยู่ที่นี่ก็ตอนมีลูกนี่แหละค่ะ เพราะคิดแล้วว่าอยากให้เวลาช่วง 6 ปีแรกกับเค้าให้เต็มที่ กลัวว่าอยู่กทม ใหนจะต้องทำงานนอกบ้าน ใหนจะรถติด กว่าจะกลับกันเข้ามา ก็กำลังวางแผนกันอยู่เหมือนกันว่าอยากย้ายกลับไปช่วงแพรวขึ้น ป.1 แต่อย่างน้อยต้องให้คุณสามีหางานให้ได้ก่อนด้วยไม่งั้นคงลำบากแน่ๆ เพราะค่าครองชีพที่กทมสูงกว่าที่นี่เป็นใหนๆ ส่วนกุลก็คงสอน Phonics ต่อแหละค่ะ แต่ว่าอาจจะไม่ได้ทำเป็นโรงเรียนเพราะไม่มีทุนหรอกค่ะ อาจจะรับสอนตามบ้านไปก่อน ยังงัยถ้าได้ไปจริงๆคงต้องรบกวนหมอนุ้ย หาลูกค้าให้บ้างแล้วล่ะค่ะ อิอิ

ใช่จ๊ะ พอลูกไปด้วยก็สนุกดีค่ะ อาจจะเหนื่อยมากขึ้นอีกหน่อย แต่ก็มีความสุขตามประสาครอบครัวค่ะ เวลาพาไปเที่ยว เราจะเห็นเค๊ายิ้ม หัวเราะ ได้เจอสิ่งใหม่ๆ แล้วเค๊าตื่นเต้น เราก็ดีใจ มีความสุขไปด้วยค่ะ...ยิ่งถ่ายรูปมาแล้วมาย้อนดูเมื่อไหร่ก็จะนึกถึงช่วงเวลานั้นๆ รู้สึกดีค่ะ ^.^................แต่ถ้าเวลางอแงแล้วร้องให้แบกอยู่ตลอดเวลาก็จะนึกในใจ รู้งี้ไม่น่าเอามาด้วยเลย ..555 พี่เป็นประจำเพราะยิ่งโตยิ่งอุ้มนานไม่ค่อยไหวไง เค๊าก็จะแบบว่าขี้เกียจเดินอ่ะ เรางี้แบกจนปวดหลังไปเลย

...อย่าลืมพกขนมที่เค๊าชอบขึ้นเครื่องไปด้วยน๊ะ ของเล่นชิ้นเล็กๆที่เล่นบนเครื่องได้ เค๊าจะไปเพลินๆไม่กวน....ทริปไปกี่วันจ๊ะนุ้ย ไปที่โตเกียวหรือเปล่าจ๊ะ

กล้าอ๊ะป่าววว.....เดี๋ยวมีคนมาทาบทามขอลูกชายคนโตไปเป็นลูกเขย..จะยอมมะ อิอิ

ไม่แน่นุ้ยกะป่าป๊าน้องพอดีอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้น๊า เห็นเค้ามีลูกสาวก็อยากได้บ้าง แต่ถ้าเป็นอีกหนึ่งลิง โอ๊ย ไม่อยากจะคิด พักไว้ก่อนเรื่องนี้ ยังอีกยาวไกล

รร คริส มีถึงอนุบาลสามจ้า แล้วของพอดีล่ะ แต่พี่ยังไม่แน่ใจว่าจะให้เรียนอนุบาลที่นี่ หรือว่าจะย้ายดี อยากให้เข้ารุ่งอรุณ แต่มันไกลบ้านเหมือนกัน สงสารคริส และสงสารตัวเองถ้าต้องตื่นเช้าาาาาา กว่านี้ แหะๆ เป็นแม่ขี้เกียจ

เราจองวันอาทิตย์ไปเเหละ เดี๋ยวถ้าเพื่อนๆไม่ว่างกันจริงๆเดี๋ยวค่อยเอาบ้านเรากับบ้านเปิ้ลไปกันเองอีกทีละกัน :)

ตัวอย่างกระเป๋าใส่ปากกา (ไม่รู้แหว๋ไปป่ะเอ่ย อึยยย)

คนเล็ก 2 ขวบจ้าคุณนุ้ย ซนมากเรื่องมาก ทะเลาะกับพี่ทุกวันเลย แม่เครียดดดดดดด

ฮ่าๆๆ แบบนี้รับรองได้ว่าไม่มีผ่อนต่อแน่ๆ ดีไม่ดี แม่ยายต้องแถมทองให้แลกกับการ..อย่าเอาลูกสาวมาคืนนะ คริๆ
ไม่เปงรัย แม่ยายไม่รับคืน บอกหมอต้นเอามาคืนที่หน้าบ้านพี่ก็ได้....

โรงเรียนแพรวเปิดแล้วตั้งแต่เมื่อวานนี้ แต่ยังไม่ได้ไปค่ะ เพราะว่าไปแวะดูมาเมื่อวันอาทิตย์ สภาพไม่เหลือเลยค่ะ แถวโรงเรียนแพรวท่วมกันตั้งแต่ 2 เมตร - 3 เมตร เด็กไม่มีห้องให้เรียน เพราะห้องพังหมดเลย น่าเสียดายมากๆเพิ่งเปิดมา 1 ปีเอง เค้าเลยให้อยู่กันใน โถง กับ ห้อง ประชุม แบ่งๆกันไป คือเห็นแล้วกะว่าให้หยุดก่อนดีกว่า ค่อยไปซักอาทิตย์ แพรวเค้าเริ่มบ่นๆเหมือนกันค่ะ ว่าคิดถึงเพื่อนๆกับคุณครู

ดีใจด้วยครับแค่คิดก็สำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่งครับ ทุกอย่างสร้างได้ด้วยสองมือพ่อแม่ถ้ามือไม่พอก็พ่อแม่ของเพื่อนลูกเป็นเครือข่าย บนทุกพื้นที่มีความสมดุลย์อยู่ในตัวอยู่แล้วครับ ทำแล้วแบ่งปันจะได้เครือข่ายที่เหนียวแน่นเหมือนเอาหัวใจมาผูกกันครับ
แจ้งข่าวดีน้องบุ้งเข้ารอบ 25 คนการแข่งเยาวชนดนตรีของตลาดหลักทรัพย์ครั้งที่ 14 บุ้งยังงงว่าเข้ารอบได้อย่างไรเพราะ Piano Classic เป็นสิ่งที่ไม่ถนัด บอกน้องบุ้งว่าคงเป็นพลังจากจิตใจของคุณพ่อคุณแม่สองภาษาที่ส่งแรงเชียร์ให้ ขอบคุณทุกแรงเชียร์โดยเฉพาะคุณหมอนุ้ยครับ
สำหรับ BBL ถ้าเข้าใจพุทธศาสนาอย่างถูกต้องแบบวิทยาศาสตร์ BBL คือจุดเล็กๆเท่านั้นที่มีรายละเอียดขั้นตอนให้เข้าใจง่ายขึ้นครับ

จ้าไปสวนลุมกันมา ปกตินุ้ยพาพอดีไปสวนๆปะจ๊ะ เผื่อถ้าได้มาแถวนี้ ได้มาเจอกัน ว่าจะไปสวนรถไฟเหมือนกัน ไม่เคยไปเลย

อืม พี่ก็ไม่แน่ใจว่าจะให้เรียนถึงอนุบาลสามลยดีมั้ย หรือว่าย้ายไปที่อื่น คือตอนนี้โอเชมากๆ แต่พอโตหน่อย รู้สึกที่มันเล็กไปนิ๊ดอ้ะจ๊ะ ไว้ค่อยๆดูกันไป ยังมีเวลา คริสเข้าอนุบาลหนึ่งก็โน้นนน ปี สี่ห้าเลย เด็กปลายปี นุ้ยกะให้เข้าประถมที่ไหนหรอ มัีนต้องเลือกอนุบาลให้ถูกทางเน๊อะ พี่อยากให้เข้าพวกสาธิต แต่มันยาก ก็ค่อยๆหาข้อมูล ดูแนวทางกันไปอ้ะจ๊ะ

เอาไปด้วยก็เหนื่อย พอไม่เอาไปด้วยก็คิดถึ๊ง คิดถึง อย่างงี้ทุกคนแหละพี่ว่า...555
ตอนยาโยขึ้นเครื่องครั้งแรกflight กลางคืนเลยสบาย ไม่มีปัญหาหลับยาวเลย...แต่ครั้งหลังนี้กลางวัน มีหงุดหงิดนิดหน่อย ขนมหลอกล่อสำคัญมาก(อุดปากไว้ อุอุ)...ของเล่นก็สำคัญ เวลาเบื่อๆก็ให้ วาดรูป เล่นเกมส์ ดูการ์ตูนในโทรศัพท์ ครั้งหลังนี้พี่หมดมุข ไปเข้าห้องน้ำ เจอแก้วกระดาษที่เค๊ามีไว้ให้บ้วนปากอ่ะ จิ๊กมาเล่นซะ 5-6 ใบ ตั้งซ้อนไปซ้อนมาเหมือนสร้างตึก ใส่นู่นหยิบนี่ ไปมา หยิบใส่ หยิบออก... ก็ช่วยแก้เบื่อได้เยอะจ้า

นุ้ยไปทัวร์อะป่าว หรือไปกันเองจ๊ะ 3คน พ่อแม่ลูกเหรอ

หวัดดีจ๊า ไม่ได้เข้ามาแวะเยี่ยมบ้านเล้ย ว่าหมอน้ยมียาทาขาลายสำหรับลูกสาวพี่บ้างไหม ชีชอบเก่าจนเลือดออก กลายแผลเป็น อดขาสวยเลย

ใช่ค่ะ เลยไม่กล้าออกไปใหนค่ะ เมื่อคืนระหว่างทางกลับบ้านก็เห็นรถขนขยะ ขับกันไปเป็นขบวนกว่า 20คันแน่ะค่ะ แพรวตื่นเต้นใหญ่ เพราะไม่เคยเห็นพร้อมกันทีเดียวมากขนาดนี้ พูดถึงแพรวเค้าตัวแค่นี้แต่ก็เจอเรื่องราวเยอะเหมือนกัน ครั้งแรกที่เป็นเรื่องตื่นเต้น ตอนไปกทม เมื่อปีที่แล้วไปนอนกันที่ central ลาดพร้าว มีคุณยาย คุณแม่ แพรว แล้วก็น้องชาย คือว่าเป็น voucher ที่จะหมดอายุแล้วก็เลยกะว่า นอน 2 คืนตื่นเช้ามาจะไป shop และถ้าหลานเหนื่อยจะได้ให้คุณยายพาเข้าโรงแรม ปรากฏว่า คืนแรกที่เข้าพัก มีโจรเข้ามาในห้องโดยที่พวกเราไม่รู้สึกตัวอะไรเลย มารู้สึกตัวอีกทีตอนเช้า ตอนที่แม่มารู้ว่ากระเป๋าหายไป พอตรวจสอบอีกที โทรศัพท์น้องชายที่ charge battery อยู่หน้าห้องน้ำก็หายไป เหลือแต่สาย ข้วของบนโต๊ะเครื่องแป้งก็หาย พอดีพวกเราขึ้นไปงานแต่งงานของน้องชายอีกคน คุณแม่เลยมีเครื่องเพชรติดตัวมากเป็นพิเศษ แล้วก็ถอดไว้ในกระเป๋าก็เลยหายไปด้วย พร้อมเงินสดที่เตรียมมาในงานอีก ของกุลโชคดีที่วางกระเป๋าไว้ที่โต๊ะริมหน้าต่าง โจรมันคงเดินเข้าไปไม่ถึง คุณแม่ยังแค้นถึงทุกวันนี้เพราะ โรงแรมไม่รับผิดชอบอะไรเลย แล้วเรื่องของเรื่องคือคืนนั้น ทั้งชั้นมีห้องกุลห้องเดียวซึ่ง ทางโรงแรมมีแผนจะเปลี่ยนทีวีทุกห้องใหนวันรุ่งขึ้น เราเลยสงสัยว่าถ้าไม่ใช่พนักงานรู้เห็นเป็นใจแล้วจะรู้ได้ ยังงัยว่ามีแขกพักอยู่ห้องนี้ แล้วเราก็ใส่กลอนไว้เรียบร้อย แถมตัว lock ที่เป็นตัว พาดน่ะค่ะ ไม่ใช่แบบคล้องโซ่นะคะ ก็ใส่อย่างเรียบร้อย วันนั้นสงสารลูกมาก พลอยตื่นเต้นไปด้วย ไม่ยอมทานข้าวเลย ใหนจะต้องวิ่งระหว่างโรงพักกับโรงแรม นี่ยังดีที่ไม่มีใครตื่นขึ้นมาระหว่างนั้น ไม่งั้นคงเป็นเรื่องอื่นไปเลย จริงๆอยากจะให้เรื่องของกุลเนี่ยเป็นอุทาหรณ์เลย ขนาดโรงแรมอย่างcentral นะ เค้าบอกไม่มีกล้องวงจรปิดเลย มีแต่เฉพาะที่ main entrance ระหว่างชั้น ไม่ต้องพูดถึง ตำรวจทำอะไรไม่ได้ เพราะไม่มีหลักฐาน GM ที่เป็นต่างชาติก็พูดจาไม่ดี พูดทำนองว่าเราปั้นเรื่องขึ้นเองทั้งหมด เสียความรู้สึกกับเครือ central ไปเลยค่ะ กุลเลยพลอยดังไปด้วยเลยเพราะน้องชายโทรเรียกนักข่าวมา มากันตรึมเลยค่ะ เพราะว่าตอนนั้นต้องแอบปลีกตัวมาให้ข่าว เพราะเกรงว่า ทาง central จะปิดข่าว แต่ก็นั่นแหละค่ะ สุดท้ายก็ทำอะไรเค้าไม่ค่ะ เรามันตัวเล็กๆ

หวังว่าคุณนุ้ยไม่เบื่ออ่านนะคะ คุยเรื่องน้ำท่วมไหงเป็นเรื่องนี้ไปได้ ล่าสุดก็นี่แหละ ที่น้ำท่วมคราวนี้ ต้องอพยพ ไปบ้านคุณยาย แล้วไปไม่ได้ ต้องไปรอรถ หกล้อของบริษัทที่คุณสามีทำงานอยู่เข้าไปส่ง แล้วฝนก็ตกทั้งวัน หอบข้าวของกัน ใช้เวลาทั้งหมด ห้าชั่วโมงกว่าจะไปถึงบ้านคุณยายได้ ทั้งที่ห่างกันแค่ 20 กว่ากิโลเอง ยังคุยกับคุณสามีเลยว่าสงสัยกุลคงต้องจดบันทึกรื่องราวพวกนี้ พร้อมภาพถ่ายที่พอจะหาได้ แล้วเก็บเอาไว้เล่าให้แพรวตอนโต หนังสือพิมพ์ฉบับที่ลงเรื่องที่เซ็นทรัลก็เก็บไว้เป็นอนุสรณ์อยู่ฉบับนึงเหมือนกันค่ะ แพรวคงจะตื่นเต้นน่าดูตอนที่โตแล้วเราเล่าเรื่องพวกนี้ให้ฟังว่าตอนเด็กๆเค้าไปเจออะไรมาบ้าง

ดีใจครับที่ดูจนจบ( BBL) ที่บอกว่าเป็นจุดเล็กๆของพุทธศาสนานั้นมีหลายคนที่เห็นในทางเดียวกันกับผมในตอนเริ่มต้น อ.พรพิไล(อยู่ มช. ครับใช้เวลาศึกษาฺBBLและทดลองทำอยู่หลายปีจนแน่ใจจึงเริ่มบรรยายครับ)กล่าวว่าพุทธศาสนาเป็นบิดาของ BBL พุทธศาสนาเป็นศาสนาที่ประกอบไปด้วยปัญญาและความรู้แจ้ง หลักสูตรการบริหาร การจัดการทั้งหลายส่วนมากมาจากพุทธศาสนาทั้งสิ้นเรียกว่าเป็นแกนขององค์ความรู้ครับ จึงสรุปได้ว่าถ้าเข้าถึงพุทธศาสนาเราจะเข้าใจ BBL ครับ

เวลาพี่ไปเที่ยวก็ไปทัวร์จ๊ะ ขี้เกียจคิด 555 ... ไม่หรอก เรามีลูกเล็ก ไม่อยากกังวล โน่น นี่ นั่น ทัวร์ก็เสร้จสัพดี ตั้งหน้าตั้งตาเที่ยวอย่างเดียว....เพื่อนพี่ก็ชวนแบ๊คแพ็คญี่ปุ่นประมาณ 2 ด.ก่อน แต่ต้องขอบาย...กลัวลูกไปเป็นภาระคนอื่น อุอุ

เมื่อก่อนติด2ภาษาอย่างเดียว เดี๋ยวนี้เริ่มมีเพื่อนเยอะใน fb ไง ...ผนวกกะถอยไอโฟนมา ติดตามไปทุกทีเลยที่นี้ ไปกันใหญ่แล้ววว.....สำนักไหนก็คงแก้ยากกกกก 5555

ได้เลยนุ้ย แต่ไอตัวนั้นพี่ก็เจอที่สวนลุมนะ เยอะมากกก น่ากลัวมากกกก ไม่ชอบๆๆ

เรื่องรร เดี๋ยวนี้น่าปวดหัวเน๊อะ ค่อยๆดูกันไป ยังมีเวลา นี่พี่พึ่งโทรไปจองขอชมรร รุ่งอรุณ โหย คิวได้ตอน มค แน่นขนาดนั้น ขายใบสมัครต้น มค นุ้ยเล็งไว้ที่ไหนหรอ อนุบาล กับประถมน่ะ

ใช่ค่ะ คุณนุ้ย เค้ายังฝังใจอยู่เลยค่ะ ตอนช่วงแรกๆ ถามทุกครั้งที่มีการไปนอนที่อื่น เช่นไปเที่ยวต่างจังหวัดแล้วต้องไปนอนโรงแรม หรือแม้กระทั่งไปนอนบ้านคุณยาย วันนี้ก็เพิ่งถามไปเองว่าทำไมบ้านเราไม่มีโจร แต่ที่โรงแรมมีโจร ทั้งๆที่กุลไม่ได้เล่าให้เค้าฟังนะคะว่ากำลังเขียนเล่าเรื่องนี้อยู่ กุลยังแปลกใจเลยว่าทำไมจู่ๆเค้าถาม กุลกะว่าจะไม่กลับไปเล่าเรื่องนี้ให้เค้าฟังอีกจนกว่าจะโตอีกสักหน่อย ไม่อยากให้เค้าเป็นกังวล เพิ่ง upload clip แพรวไปร้องเพลงในงานแต่งงานมา ก่อนหน้านั้นหนึ่งคืนบอกว่าจะให้ไปงาน แล้วจะร้องเพลงด้วยมั๊ย เธอถึงกับนอนละเมอร้องเพลงเลยค่ะ แพรวเป็นเด็กละเมอเก่งมาก มีทุกภาษาอีกต่างหาก ทั้งไทย จีน อังกฤษ แถมฟังรู้เรื่องเป็นเรื่องเป็นราว บางวันมีแบบ version ดุนักเรียน สงสัยได้ยินแม่ดุพี่ๆ 555

ยังไม่รู้เลยจ๊ะ ก็ค่อยๆดูไปอะนะ คงหาแถวๆบ้านก่อนตอนเล็กๆ สงสาร ไม่อยากให้เดินทางไกล กรุงเทพคริสเตียนน้องชายพี่ก็เด็กเ่ก่า ใกล้บ้านมากกกกก แต่พี่อยากให้เข้า สห ถ้าเป็นไปได้อะจ๊ะ สงสัยต้องหาข้อมูลสาธิตเยอะๆก่อน ในดวงใจมาก แต่ไร้ข้อมูล แหะๆ

ผมส่งต่อช่อดอกไม้ให้น้องบุ้งแล้วครับ อ่านแล้วก็อมยิ้มครับ สำหรับการพาไปวัดไม่บ่อยครับแต่เราสวดมนต์กันทุกวันและแผ่เมตตาพร้อมนั่งสมาธิในวันที่สะดวกเช่นศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ครับน้องบุ้งเคยบวชเณรแล้วตอน ม.2 ฝึกตามแบบที่พระอาจารย์สอนคือตามดูลมหายใจ อาณาปานะสติ สำหรับน้องบูมฝึกทำจังหวะแบบหลวงพ่อเทียนทำเป็นจังหวะ 14 จังหวะการเคลื่อนไหวฝึกมาตั้งแต่ 2 ขวบครับ
วัดที่ไปประจำคือวัดสวนแก้ว พระอาจารย์พยอมครับวันอาทิตย์ตอนบ่ายมีบรรยายธรรม ส่วนมากนำของไม่ได้ใช้แล้วแต่เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นได้ไปบริจาคครับ
พระอาจารย์พยอมมีโครงการช่วยคนหลายโครงการครับ
http://www.oknation.net/blog/print.php?id=548238

ที่เงียบไป เพราะไปหาที่หลบอยู่อ่ะ เอ่อ แบบว่าได้รู้สรรพคุณน้องสาวคนนี้แล้ว...แว๊บดีกว่า ฮ่าๆๆ

คิดถึงมากมายค่ะคุณน้องขา คุณพี่ยุ่งหัวฟูสมองมึนไปหมดแล้วค่ะช่วงนี้เห็นข้อความคุณน้องแล้วอยากแวะมาเม้าท์สุด ๆ แต่คุณพี่ก็ยังเป็นคุณพี่คนเดิมคือจัดการเวลาไม่ได้ซะที อิอิ

เิอิ่มที่ปรึกษาคะช่วงนี้คุณพี่ไม่ได้ชั่งน้ำหนักเลยอ่ะค่ะ แต่ก็น่าจะลดลงไปอีกจิ๊ดนึงนะคะ อุอุ สุดยอดที่ปรึกษาเลยค่ะไม่ลืมทวงถามเรื่องน้ำหนัก คริ คริ

หลานชายคุณพี่เป็นเยี่ยงไรบ้างคะ ลั๊ลลากับโรงเรียนมากมายชิมิ

เสร็จภารกิจเมื่อไหร่จะมาเม้าท์ซี่เหมือนเดิมนะเคอะ ถึงแม้ไม่ได้เม้าท์แต่ก็คิดถึงคุณน้องเสมอนะจ๊ะ พูดจริง ๆ นะไม่ได้ขีจุ๊จ้า

วันนี้ไปลอยกระทงที่ไหนคะ เที่ยวให้สนุกนะจ๊ะ คิดถึงมากมายจ้า

ตกลงไปลอยกระทงที่ไหนจ๊ะน้องนุ้ย...เห็นเล็งๆไว้หลายที่จ้า

สุขสันต์วันพระจันทร์เต็มดวงนะคะ

ไปลอยตรงท่าน้ำสาทร คนเยอะมาก แต่คริสชอบสุดคือ จะเป่าเทียน แถมร้องเพลง แฮ้ปปี้เบิร์ดเดย์ทู๊ยู ไม่ได้เกี่ยวกันเล้ย ลูกช้านน พอดีตื่นเต้นมั้ย

คุณนุ้ยขาเล่าแล้วยาวเลยค่ะ
คือว่ามันเริ่มตั้งแต่ ตอนรู้ว่าท้องจะมีลูก แล้วตั้งใจว่าจะ homeschool ลูก เสร็จแล้วก็มีแต่คนแอนตี้ว่าเดี๋ยวลูกจะไม่มีสังคม ไม่มีมนุษย์สัมพันธ์ ไม่กล้าแสดงออก และ อีกหลายๆไม่ ก็เลยเป็นแรงฮึดให้เราอ่านหนังสือเลี้ยงลูกเยอะ แล้วก็พยายามเลี้ยงให้ได้ตามนั้นให้ได้มากที่สุด ทุกๆพัฒนาการทั้งด้านร่างกาย อารมณ์ สมอง ก็ลืมๆไปบ้างว่ามีอะไรบ้างแต่หลักๆคือ ตามหนังสือน่ะค่ะ พอเริ่มโตพาไปข้างนอกก็ให้เค้าได้มีโอกาสลองทุกอย่างที่เราเห็นว่า โอเค แล้วเราก็ปูทุกอย่างเช่น ไม่มีทีวีในบ้านจนกระทั่งสามขวบ ก็อ่านหนังสือกัน ร้องเพลงกัน ฟังเพลง เล่น เลยเป็นสาเหตุให้เค้าชอบเพลง พอไปทานข้าวข้างนอก ตรงใหนมีเวทีร้องเพลง ลูกเห็นันกร้องขึ้นไปร้องเราก็ให้เค้าลองบาง จำได้ว่าขึ้นไปร้องตั้งแต่สองขวบ ทุกร้านที่มีเวทีเนี่ยแพรวขึ้นหมด จนเป็นขาประจำ อย่างสั่งอาหารก็ให้สั่งเอง อยากได้อะไรเพิ่มเติมก็ให้บอกพนักงานเอง คือพยายามให้ทำทุกอย่างเองด้วยน่ะค่ะ เคยมีครั้งนึงไปกทม ทานข้าวที่ Foodland แถวบ้าน แพรวหันไปเห็นฝรั่งนั่งอยู่ ก็บอกขึ้นมาเองว่าขอไปทักทายหน่อยนะ เธอก็เลยเดินไปพูดคุยอังกฤษเองโดยแม่นั่งอยู่ห่างๆ ตอนนั้นรู้สึกจะ สามขวบ อีกครั้งก็ที่สระว่ายน้ำ ก็เดินไปทักทายเองเฉยเลย เค้าจะเป็นอย่างนี้ตั้งแต่เด็กๆ เค้าจะไม่ค่อยกลัวใคร ใครมาพูดมาถามก็จะตอบ แต่เราก็สอนว่าคนแปลกหน้า เราไม่รู้จักถ้าเค้าชวนไปใหน จะไปกับเค้าได้มั๊ย คือกุลกับสามีเท่าที่จำได้จะคุยกับแพรวโดยไม่เคยใช้ภาษาเด็กๆเลย คือเราจะพูดคุยด้วยคำอธิบาย ด้วยเหตุผลตลอด ตั้งแต่ยังพูดไม่ได้ด้วยซ้ำ อีกอย่างอะไรที่เค้าทำได้ ทำไม่ได้เกือบจะทุกอย่าง กุลจะให้เหตุผลเค้าทุกครั้งค่ะ หลายคนบอกว่าเค้าคุยเหมือนกับเด็กโต อันนี้มีคนcomment ตั้งแต่แพรวยังไม่สามขวบค่ะ แต่กุลเองก็หยายามนะคะว่าจะให้เค้าเป็นอย่างนี้ไปได้จนโต แต่ก็ไม่แน่ใจเพราะเด็กโตขึ้น นิสัยบางอย่างก็อาจจะเปลี่ยนไปได้ แต่ก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ สามีกลับมาแล้วไว้มาคุยใหม่ค่ะ

ของนุ้ยช็อปไม่เยอะหลอกค่ะ แต่เห็นคุณนุ้ยช็อปไปหลายเล่มเลยอ่ะค่ะ เอ๋!เบี้ยกระดานร้อยช่องพอดีทำหายเหรอคะเห็นมีช็อปเบี้ยเพิ่ม อยากจะถามคุณนุ้ยด้วยเคยเห็นพอดีใส่ที่เป็นเหมือนห่วงๆไว้ลอยตัวในน้ำอ่ะค่ะที่ใส่ที่คอ มันเรียกว่าไรคะ ซื้อที่ไหนคะ

เอ๊า..เอาก็เอา..ไม่มีทางเลือกทางหลบแล้วนี่ บอกหมอต้น..จัดมาค่ะ

ขอบคุณมากครับ ฮิคารุ เซียนโกะ๊ ลองเปิดดูนิดหนึ่งแล้วครับ น้องบุ้งฝากขอบคุณด้วยครับน้องบุ้งเคยดูบางตอนชอบมาก พูดถึงวัดสนามใน(ไม่เคยไป)ผมนึกเรื่อง Zen2010จากสวนโมกข์สู่หมู่บ้านพลัมได้ที่คุณนุ้ยเคยแนะนําให้ดูครับ ดูจบ 36 ตอนแล้วสรุปให้น้องบุ้งฟังแนะพูดเชิญชวนให้ดูเพราะตอนนี้น้องบุ้งเริ่มทำคลิปเพื่อแนะนำการเรียนรู้วิธีเล่นเปียโนแบบง่ายๆเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษส่งเข้าหมู่บ้านไปหนึ่งตอนแล้ว ผมเลยหาข้อมูลและเชื่อมโยงในสิ่งที่น้องบุ้งมีอยู่และวิธีการพูดการนำเสนอแบบท่านหลวงปู่ติช ซึ่งแยบคายมากและรับการเจริญสติในชีวิตประจำวันไปในตัวครับ จะให้น้องบุ้งทำบทเพลงในZen 2010 เวอร์ชั่นเปียโนพร้อมร้องด้วยให้คุณสุทธิชัยแต่ไม่ได้บังคับหรือกำหนดเวลา ให้ออกมาจากใจเองครับ
สำหรับเรื่อง Zen 2010 ทำได้ดีมากครับ เห็นภาพและเข้าใจได้ง่าย การเข้าถึงแก่นพุทธศาสตร์มีหลากหลายวิธี ถ้าเข้าใจธรรมชาติ ก็เข้าถึงธรรมะได้เพราะธรรมะคือธรรมชาติ ธรรมชาติมีกฏของธรรมชาติคือกฎของการเปลี่ยนแปลงหรือแปรรูปแปรสภาวะ เปลี่ยนพลังงานจากรูปหนึ่งสู่รูปหนึ่ง หรือ อนัตตานั่นเอง ถ้าเราเข้าใจเราก็จะบอกว่า ตถาตา (เช่นนั้นเอง)ครับ

นุ้ย พี่ขออีเมล์ด้วยจ้ะ จะส่งข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับ shichida ที่คุณปุ๊กส่งมาให้ ส่วนเรื่องแปลคู่มือ รอนิดนะ ปุ๊กเค้าช่วยพี่แปลให้อีกที

เมื่อวานพี่บี เพิ่งมารับของกล่องใหญ่ 2 กล่อง พี่บีบอกว่า จะสอนหมดไหมเนี่ย

ปล พี่เค้าก็มีอีกล็อตที่สั่งกะพี่ไว้เหมือนกัน งานนี้ สงสัย สอนกันจนโตเลยทีเดียวหล่ะ อิอิอิ

จ้า เดี๋ยวจิ้มวันเลือกกันได้แล้วจะติงหน่องไปบอกนะจ๊ะ ไล่จับเด็กๆกันมันส์แน่นอนเลย

พอดี หนุกหนานเลยได้ไปเที่ยว ตอนนี้เป็นยังไงบ้างจ๊ะที่โรงเรียน ยังร้องไห้มั้ย คริสเลิกร้องแล้ว น่าจะปรับตัวได้ละ

หวัดดีจ๊า ถามเรื่องยาทาขาลายน้องกุน หายเงียบไปเลยเด้อ เสาร์เย็นที่ 18 ธ.ค. ว่างป่าว อยากไปสวนลุม งานนิทานคะ ไม่ว่างไม่เป็นไรจ๊า

อ่ะ นึกว่าไปอาโนเนะที่ญี่ปุ่นแล้วอ่ะ ไปแช่น้ำที่ไหนมาคะ ถึงเปื่อย
ว่าแต่จะไปเที่ยวเมื่อไหร่ บอกด้วยน๊า พี่จะได้ไม่โทรไปหา

งั้นเดี๋ยวไปซื้อแบบเด็กโตดีกว่าค่ะ ไปเที่ยวมาสนุกมั้ยเอารูปมาลงให้ดูบ้างซิคะ สงสัยช็อปมาเต็มพิกัดขนาดไปเที่ยวยังแว๊ปไปช็อปหนังสือเลย อิอิ เค้าเห็นนะ

ดีจ้ะนุ้ยจ๋า เราไม่ได้คุยกันซะนานเลย แบบว่ายุ่งมากมายช่วงสิ้นปี แต่พี่ก็ยังไม่ลืมนุ้ยกะน้องพอดีน่ะ
คิดถึงงงมากกเรยจ้ะ เห็นแว๊ปๆว่าป่วยอีกหรอ ขอให้แข็งแรงไวๆน่ะค่ะ

ไปเที่ยวกลับมายังจ้ะ เอารูปมาฝากพี่ด้วยน่ะ
มีไรอย่าลืมอัพเดทพี่น่ะ เพราะเดี๋ยวนี้พี่เข้าเวปน้อยลง เพราะไม่สะดวกในที่ทำงานแล้ว
หุหุ

หวัดดีพี่นุ้ย ทานข้าวยังจ๊ะ น้องพอดีไปรร.เป็นไงบ้างเอ่ย
พี่นุ้ยบายดีนะคะ พอดีเจนแพ้ท้อง เลยไม่ได้เข้ามาเล่น
นานเลย ยังไงก็ยังคิดถึงนะคะ ยังไม่ลืม อากาศที่สุริน
ก็กลับมาหนาวอีก ที่กทม.หละคะ เย็นบ้างยัง ตั้งแต่เริ่มหนาวมา
ก็ยังไม่ได้ใส่เสื้อหนาวกะเค้าเลย มันยังไม่หนาวมากๆๆๆๆอ่ะ
ช่วงนี้อาจจะยังไม่ได้เข้ามาเล่น คิดถึงน้องก็ กริ๊ง กร๊าง มาได้นะคะ

5555.....ทำไรไม่ปรึกษา..เห็นมะ กลายเป็นป้าทันใจ...นี่ถ้าปรึกษาพี่สักหน่อย..ไม่มีทางได้แอ้มหรอกคำว่าป้าน่ะ..โน่นเลย "ยาย" เท่านั้นที่ยอมรับได้ อิอิ

ของคุณปักเป้าตอนแรกไม่ซื้อค่ะเพราะของเก่ายังไม่มา แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจอยากได้ tag ขึ้นมาอีกและ อีกใจก็ว่าลูกยังเล็ก ซื้อมาเดี๋ยวเก่าก่อนกลัวรุ่นใหม่ออกมาแทนที่อีก กลุ้มๆเล็กน้อยค่ะ แต่สรุปก็ไม่ได้ซื้อค่ะ ไปฝากบิดหนังสือแทนค่ะ ลงรูปเร็วๆนะคะรอดูค่ะ คุณนุ้ยคะรอยแผลเป็นจากสิวนี่เราใช้อะไรทาดีคะ รักษางัยดีคะ สิวขึ้นใหญ่มาก 3 เม็ดแน่ะเครียดๆค่ะ

ขอบคุณค่ะพี่นุ้ย เมื่อไหร่จะมีบ้างล่ะคะ
รีบๆๆนะ เลยเหนื่ออีกเท่า ค่ะ ตอนนี้ก็แน่นๆๆ
อึดอัด บอกไม่ถูกอ่ะ อาเจียนทีก็ปวดท้อง
เลยต้องนอน แต่นอนมากก็เวียนหัว
เฮ้อ เศร้า.......ไปญี่ปุ่นมาหรอพี่นุ้ย
เป็นไงบ้างค่ะ พอดีไปด้วยเปล่า หรืออยู่กับอาม่า
ส่วนแผลโตชิตอนนี้กเริ่มดีแล้ว ก็ทายาบ้าง ไม่ทาบ้าง
เริ่มเรียบขึ้น แต่ยังเป็นรอยอยู่ คงต้องสักพักกว่ามันจะจาง

หายเร็วๆน่ะจ้ะ นึกถึงตอนพี่พาลูกเที่ยวเหมือนกัน เหนื่อยสุดๆเหมือนกันเนอะ
ว่าแต่พอดีให้แม่อุ้มตลอดทริปป่าวค่ะเนี่ย น่าจะติดใจสาวๆยุ่นปี่ชิมิ หรือติดแม่นุ้ยน่ะ

วันนี้วันเสาร์ มีมี่หลับ ก็เลยมาเล่นได้น่ะนุ้ย มิฉะนั้นอด หุหุ