เล่าเรื่อง>>น้องกู๊ดดี้กับวันแรกของการไปโรงเรียน

[goody]

1 เมษายน 2552

วันนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตของกู๊ดดี้ เด็กชายแก้วกล้า แก้วประเสริฐ อายุ 2.8 ปี ที่จะได้เข้ารับการศึกษาเป็นครั้งแรกที่โรงเรียนอนุบาลทองฤทัย ลาดพร้าว 71 อิอิ พูดอย่างเป็นทางการ คุณพ่อคุณแม่ไปติดต่อและตระเวนดูโรงเรียนใกล้ๆ บ้านหลายแห่ง แต่ไม่เป็นที่ถูกใจนัก จนกระทั่งได้มาเจอโรงเรียนอนุบาลทองฤทัย เป็นโรงเรียนที่สอนตามหลักสูตรอังกฤษ รับนักเรียนไม่มาก นักเรียนต่อห้อง 10-15 คนต่อคุณครู 2 คน โรงเรียนนี้ก่อตั้งเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม 2530 ผู้ก่อตั้งคือ อาจารย์ทองใบ และ ผศ.ดร.หฤทัย อติชาติพงศ์ โดยมีพระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชานินัดดามาตุ เสด็จเป็นองค์ประธานเปิดเรียน เมื่อพุธที่ 31 สิงหาคม 2531 และยังเสด็จเยี่ยมชมโรงเรียนอีกครั้งในโอกาสครบรอบ 20 ปี เมื่อ 16 กุมภาพันธ์ 2552 ที่ผ่านมานี้เอง ซึ่งวันที่คุณพ่อคุณแม่แวะชมโรงเรียนนั้น อาจารย์หฤทัย ผู้อำนวยการโรงเรียนเป็นผู้พาชมทั่วโรงเรียนอย่างเป็นกันเองด้วยตนเอง

สาเหตุสำคัญที่เราเลือกโรงเรียนนี้เพราะเรื่องของความสะอาดไม่ว่าจะเป็นแก้วน้ำที่ไม่ใช้ปนกัน ของใช้สำหรับเด็ก ห้องน้ำเด็ก สำรวจแม้กระทั่งอากาศในห้องเรียนที่ติดตั้งเครื่องปรับอากาศว่าโล่งหรืออับแค่ไหน คุณครูก็ดูท่าทางเป็นมิตรต่อเด็ก และดูใจเย็นทุกคน และที่เน้นมากสุดก็เพราะโรงเรียนนี้ใกล้บ้าน ขับรถเพียง 3.5 km. ก็ถึงแล้ว และยังสามารถพากู๊ดดี้ไปบ้านคุณยาย หรือไปดูพัดลมที่ Homepro Lotus Big C ก็ง่ายด้วย ส่วนราคาค่าเทอมตกประมาณปีละ 60000 บาท ซึ่งนั่นก็รวมกิจกรรมเสริม เช่น ดนตรี คอมพิวเตอร์ ว่ายน้ำ



เมื่อเข้าสมัครเรียนเรียบร้อย คุณแม่ก็ขอเอาตารางเวลาของโรงเรียนนำมาปฎิบัติกับลูกกู๊ดดี้ เพื่อให้ลูกไม่ต้องปรับตัวปรับเวลามากนัก ซึ่งก็ใช้เวลาในการฝึกตามตารางประมาณ 1 เดือนก่อนเข้าเรียน แล้วคุณพ่อคุณแม่ก็ยังเล่าเรื่องสนุกสนานสมัยตอนเด็กๆ ให้กู๊ดดี้ฟังมาโดยตลอด ซึ่งเท่าที่ดู ลูกกู๊ดดี้ก็น่าจะไม่มีปัญหาในการปรับตัวกับโรงเรียนเท่าไหร่นัก

เมื่อเข้าสมัครเรียนเรียบร้อย คุณแม่ก็ขอเอาตารางเวลาของโรงเรียนนำมาปฎิบัติกับลูกกู๊ดดี้ เพื่อให้ลูกไม่ต้องปรับตัวปรับเวลามากนัก ซึ่งก็ใช้เวลาในการฝึกตามตารางประมาณ 1 เดือนก่อนเข้าเรียน แล้วคุณพ่อคุณแม่ก็ยังเล่าเรื่องสนุกสนานสมัยตอนเด็กๆ ให้กู๊ดดี้ฟังมาโดยตลอด ซึ่งเท่าที่ดู ลูกกู๊ดดี้ก็น่าจะไม่มีปัญหาในการปรับตัวกับโรงเรียนเท่าไหร่นัก



และแล้ว วันแรกของการเปิดเรียนก็มาถึง คุณแม่ดูตื่นเต้นกับการไปโรงเรียนของลูกมากกว่าลูกซะอีก แม่แทบไม่ได้นอนเพราะมัวแต่กังวลว่า ลูกต้องออกไปใช้ชีวิตอยู่กับคุณครูและเพื่อนๆ จะเข้ากันได้ไหม การปรับตัวจะเป็นไปได้รวดเร็วขนาดไหน แม่เตรียมข้าวของใส่กระเป๋าโดเรมอนที่คุณยายซื้อไว้ให้ลูก มีชุดสำรอง 1 ชุด นม 2 กล่อง กล่องดินสอ (อันนี้ลูกเตรียมเอง) และที่ขาดไม่ได้คือ หนังสือพัดลมและโบชัวร์พัดลมของกู๊ดดี้ (เผื่อหากงอแงฉุกเฉินจะได้นำมาล่อได้ทัน) เมื่อของพร้อม คนก็พร้อม น้องกู๊ดดี้เข้านอนแต่ทุ่มครึ่ง และตื่น 6 โมงเช้า อาบน้ำแปรงฟัน แต่งตัวเสร็จ คุณแม่ก็ป้อนข้าว วันนี้ลูกทานข้าวกับต้มกระดูกหมูหัวไชเท้า ซึ่งคุณพ่อเป็นคนทำเตรียมไว้ให้ ทานเสร็จเราก็วิ่งเล่นกันหน้าบ้านซักพัก น้องกู๊ดดี้ก็เล่นโยนลูกบอลหน้าบ้านอย่างหนุกหนาน พอทุกอย่างพร้อม คุณพ่อคุณแม่และลูกก็ออกเดินทางไปโรงเรียน ถนนลาดพร้าวรถติดมาก ทำให้เราต้องเลี่ยงไปทางลัดซึ่งใช้เวลาไม่นานก็ถึงโรงเรียน


กู๊ดดี้ดูร่าเริงสดใสรับวันแรกของการเปิดเรียนเป็นอย่างดี แต่ก็ยังถามตลอดทางตอนคุณแม่ขับรถว่า “วันนี้เราจะไปไหนกันคับ” พร้อมทำหน้าสงสัยกะ งงๆๆ ปนกันไป คุณแม่ก็อธิบายไปว่า “เราต้องไปโรงเรียน ไม่งั้นลูกจะไม่ฉลาด และจะไม่สามารถเขียนหนังสือคำว่า พัดลมได้ด้วยค่ะ” แล้วเราก็สัญญากันว่า จะพากู๊ดดี้ไปดูพัดลมไอน้ำที่ Homepro หลังเลิกเรียนด้วย กู๊ดดี้เข้าไปที่โรงเรียนก็สวัสดีคุณครูทุกคนอย่างน่ารัก พร้อมจูงมือคุณครูเข้าไปในห้องสมุด ในห้องมีเด็กเล็กๆ นั่งดู VCD การ์ตูนกันอยู่ประมาณ 20 คน กู๊ดดี้ยังไม่ยอมนั่งกับใคร จูงมือคุณครูและก็หันบอกแม่ว่า “คุณแม่อยู่ด้วยๆๆ” คุณแม่เลยต้องเข้าไปนั่งเป็นเพื่อนในห้องซักพักนึง ส่วนคุณพ่อเดินเลี่ยงไปข้างนอก เพราะคุณพ่อกลัวลูกจะงอแงไม่ยอมอยู่ที่โรงเรียน แต่คุณแม่อธิบายกู๊ดดี้ว่า “ให้ลูกอยู่ที่โรงเรียนแล้วตอนบ่ายคุณแม่จะมารับ แล้วเราจะไปเที่ยวด้วยกัน” กู๊ดดี้รับคำ “คับ” แล้วสวัสดีบ๊ายบายคุณแม่เป็นอย่างดี มีผู้ปกครองนั่งอยู่ในห้องเรียน 2 คนเอ่ยปากชมว่า ลูกกู๊ดดี้น่ารักพูดรู้เรื่อง แล้วคุณพ่อคุณแม่ก็กลับบ้าน ประมาณ 11 โมงครึ่งคุณแม่โทรถามถึงลูกกับคุณครูใหญ่ ทราบว่า ตอนนี้น้องกู๊ดดี้เริ่มงอแงตอนทานกลางวัน และเริ่มถามหาคุณแม่ แต่คุณครูก็ยังหลอกล่อได้ คุณแม่ทนสงสารลูกไม่ไหวและที่สำคัญแม่อยากให้ลูกรู้สึกดีๆ กับการไปโรงเรียนครั้งแรก คุณแม่เลยขอคุณครูใหญ่ไปรับกู๊ดดี้ตอนเที่ยง



12.00 น. เมื่อไปถึงที่โรงเรียน ภาพที่แม่เห็นคือ คุณครูกำลังอุ้มลูกอยู่บนตักและโยกตัวกล่อมไปมา ลูกหลับอยู่บนตักคุณครูรจนา คุณครูประจำชั้น แม่เห็นกู๊ดดี้หลับก็เลยขอกลับไปก่อนและจะมารับอีกครั้งตอนเลิกเรียน ซึ่งคุณครูใหญ๋ก็อนญาตให้มารับได้ก่อนเวลาคือ บ่ายสองโมง แม่เลยไปรับคุณยายที่บ้านใจก็กระวนกระวายอยากให้ถึงเวลาบ่ายสองเร็วๆ จะได้ไปรับลูกซักที พอได้เวลาแม่ก็ไปรับลูกพร้อมคุณยาย เข้าบริเวณโรงเรียนก็ได้ยินเสียงเด็กร้องไห้อยู่ พอเข้าไปใกล้ๆ ก็เห็นเป็นลูกกู๊ดดี้นั่งอยู่เก้าอี้ข้างนอกข้างสนามเด็กเล่นพร้อมคุณครู ทันทีที่กู๊ดดี้เห็นคุณแม่ก็ยิ่งร้องไห้ใหญ่ พร้อมโผเข้าหา ปากก็พูดว่า “คุณแม่อุ้มๆๆ” พอคุณแม่ถามลูกว่า เป็นเด็กดีไหม ลูกก็ยังสะอื้นอยู่ แต่ปากก็บอก “เป็นเด็กดีคับ จะได้ไปดูพัดลมที่ homepro” 555 แล้วกู๊ดดี้ก็เปลี่ยนเป็นเด็กร่าเริงทันที (แต่เสียงสะอึ้นสะอื้นก็ยังมีอยู่ อิอิ) แม่และคุณยายก็เลยพาลูกไปดูพัดลมที่ homepro lotus ลูกพูดสนุกสนานร่าเริงตลอดเวลา เหมือนกับที่ผ่านมาไม่มีอะไรเกิดขึ้น คุณแม่สอบถามทราบจากคุณครูทราบว่า กู๊ดดี้ไม่ทานกลางวันเลย แต่หลังจากนอนไป 40 นาที ตื่นมา ก็ทานนมที่เตรียมไปให้ 1 กล่อง คุณแม่เลยพาลูกทานข้าว ลูกขอข้าวเหนียว+หมูปิ้งทานเกลี้ยง 2 ไม้ พอส่งคุณยายเสร็จเรากลับบ้านลูกยังขอแวะ Big C ดูพัดลม แม่เลยพาซื้อปลาซาบะให้ลูก ลูกทานข้าวอีกครั้งตอน 6 โมงครึ่งจานเบ้อเริ่ม สงสัยหิวจัด แต่กว่าจะนอนลูกก็นอนโม้เรื่องโน้นนี้ไปจน 4 ทุ่มครึ่ง ลูกกู๊ดดี้เล่าให้แม่ฟังวา “วันนี้ลูกไม่ทานข้าวที่โรงเรียนเลยคับ เพราะลูกอยากกลับบ้าน ลูกได้เล่นรถไฟ และได้ระบายสีด้วย” แม่ถามว่าลูกร้องไห้ไหม กู๊ดดี้ตอบว่า “ลูกไม่ร้องตอนไปโรงเรียนคับ แต่ลูกร้องตอนกลับบ้าน เพราะลูกคิดถึงแม่ อยากกลับบ้าน อยากไป Homepro” เฮ้อ... อีกนานไหมเนี่ย จะลงตัวซะที พรุ่งนี้มาลุ้นกันต่อหล่ะนะ..

[Nong Seya]

โห กู๊ดดึ้ เป็นเด็กดีจังเลย น่ารักมาก อ้อนเก่งอีกตะหาก เห็นลูกพูดอย่างนี้แล้วอยากจะอยู่กับลูกตลอดเวลาเลยเนอะ ถามหน่อยนะค่ะคุณแม่น้องกู๊ดดึ้ ทำมัยน้องชอบดูพัดลมค่ะ สงสัยจัง
คุณแม่น้องเซญ่า

[goody]

หวัดดีค่าคุณแม่น้องเซย่า..

อันนี้ก็ไม่แน่ใจเพราะสาเหตุอะไรนะคะ ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนที่บ้านก็ไม่ค่อยมีพัดลม แต่สังเกตเวลาโฆษณา dtac มาทีไร จะมีกังหันหมุนๆๆ น้องกู๊ดดี้จะมองยิ้มๆๆๆ ตอนนี้ที่บ้านต้องติด เน้นว่า..ต้องติดจริงๆ นะคะ พัดลมเนี่ย ติดทุกแบบเลย กู๊ดดี้ก็ถึงขั้นถอดล้างพัดลมด้วยตัวเอง จนเดี๋ยวนี้พัฒนาการมาถึงเปิด google เอง พิมพ์คำว่าว่า "พัดลม" บางทีก็พิมพ์ "hatari fan"ใน google โดยจะถามตัวสะกด พอบอกก็จำเองเลยค่ะ ครั้งต่อไปไม่ถามแล้วสะกดเองเลย search หาภาพเอง set wallpaper เองอีกตังหาก เหอๆๆๆ เป็นเอามาก อิอิ

อยากทราบรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องพัดลมของน้องกู๊ดดี้ เชิญทางนี้ค่ะ http://gotoknow.org/portal/homegoody ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ขอโทษที่ตอบช้าไปนิด.. :)