ค้นหา.."ไข่มุก"แห่งกรุงอโยธยา

[แม่เพ่ยขอแจม]

จันทร์ที่ 8 สิงหาคม 2554

 

หลังจากที่เป็นฝ่ายตั้งรับมาสองคราสามครา..คราวนี้ก็ถึงทีขอเป็นฝ่ายรุกบ้าง..พอนัดแนะกันเสร็จก็ไม่โทรคอนเฟิร์มให้ได้ตั้งหลัก  เช้านี้เมื่อเสร็จภาระกิจที่บ้าน พี่ก็โทรถามพิกัดแม่โทปาซทันที กะว่าจะลุยแบบไม่ให้ทันตั้งตัว..ไปแบบสภาพบ้านมอมแมมกันเลยทีเดียว แฮะแฮ่ม

ออกจากบ้านสายมากแล้ว ไปถึงเกือบเที่ยง ..ทั้งคุณปาซและพ่อชินมายืนรออยู่หน้าบ้านแล้ว เพราะรู้ว่าขืนไม่มารอ..มีหวังคุณบิ๊กขับเลยไปนครสวรรค์แน่นอน  ฮ่าๆ

ผิดคาดค่ะ..บ้านคุณปาซ..เป็นตึกแถวสองห้อง..มีรถจอดสองคัน...สะอาดมากๆ เดินแล้วลื่นปื๊ด..ลื่นปื๊ดกันเลยทีเดียว..บ้านพี่สิแย่..ขนาดมีเวลาเตรียมตัวยังหมกเม็ด โฮๆ

 

ทักทายกันสักพัก ก็โทรหาแม่เปิ้ล ซึ่งมาทำธุระที่อยุธยาพอดีมาร่วมก๊วนกัน ใครเลยจะเชื่อว่าเพิ่งเดินทางมาจากต่างประเทศ เพราะแม่เปิ้ลรู้เรื่องเส้นทางดีพอสมควรเลยทีเดียว แม่เปิ้ลมาพร้อมกับสาวน้อยเอมิลี่

เจอกัน แนะนำกันและทักทายกันอย่างง่ายๆ เป็นกันเอง ไม่มีพิธีรีตอง แล้วก็ออกไปหาอะไรกินกันง่ายๆตามประสาคนใจง่าย..อีกแล้วครับพี่น้อง

 

ไปถึงอยุธยา ปาซบอกว่าถ้ามาแล้วไม่ทานก๋วยเตี๋ยวร้านนี้ ถือว่ายังมาไม่ถึง โอ้ว แล้วไอ้ที่พี่ไปๆมาอยุธยาเกือบร้อยเที่ยว..ถือว่าโมฆะสินั่น ..ใจร้ายนะ

 

มื้อกลางวัน ทานก๋วยเตี๋ยวทะเลที่เปิดมานานกว่าสี่สิบปีแล้ว ตั้งแต่แม่ปาซ พ่อชินยังไม่เกิดกันเลยทีเดียวละมั๊งคะ และคาดว่าจะเปิดเพียงแค่สิ้นปีนี้ เนื่องจากลูกคุณลุงคุณป้าเจ้าของร้านท่านรวยแล้ว..หุหุ เลยอยากให้พ่อแม่ท่านได้พักผ่อน  ใครไปอยุธยาแล้วยังไม่เคยลองแวะไปทานก็ลองดูนะคะ ก๋วยเตี๋ยวทะเลรสชาติดี ราคาไม่แพง ชามเบ่อเริ่มเทิ่ม..อยู่ข้างหลังวัดปราสาท ลูกชิ้นปลาอร่อยเลย 

 

ทานข้าวเสร็จไปไหว้พระกันแล้วคุณเปิ้ลก็ขอแยกตัวไปรับคุณเดวิดที่เรียนกระบี่กระบองอยู่  (ฝรั่งคนนี่้..นอกจากจะรักสาวไทยแล้วยังรักวัฒนธรรมไทยอีกต่างหาก..ยอดมากๆ) ส่วนแม่ปาซก็ไปรับน้องไข่มุกและแม่วอของน้องเจเจ เพื่อมารวมตัวกันอีกครั้ง..

 

เจอแม่วอเป็นครั้งที่สองพร้อมข่าวที่น่ายินดีกับการมีสมาชิกใหม่เพิ่ม..ยินดีด้วยนะคะวอและขอให้สุขภาพแข็งแรงนะคะ

คุณเดวิดและแม่เปิ้ลกลับมาร่วมแจมกันอีกครั้ง หลังจากที่พวกเราเที่ยวชมพระราชวังเก่าเสร็จและตกลงกันว่าจะไปนั่งทานกาแฟชิลๆ แต่แผนการทั้งหมดก็ไม่ได้เป็นไปตามที่วาง..เพราะคุณเดวิด"หิวมาก"

 

พวกเราจึงได้ร่วมรับประทานอาหารร่วมกันอีกหนึ่งมื้อ...ซึ่งทั้งหมดของวันนี้..พ่อชินและแม่ปาซจัดการเป็นเจ้าภาพเรียบ..ไม่ยอมให้ผู้มาเยือนควักกระเป๋ากันง่ายๆ แถมยังมีขนมติดไม้ติดมือกลับบ้านมาด้วย เนื่องจากอานิสงค์ของแม่กิ้มนะเนี่ย เพราะคุณปาซสั่งมาให้แม่กิ้มโดยเฉพาะเลย แต่"เบี้ยว..ไม่มา"  แฮ่ะๆ 

แม้เวลาจะไม่มาก..แต่เรื่องราวที่คุยก็มากกันเหลือเกิน..มากจนต้องสงสัยว่า..เพิ่งเคยพบเคยรู้จักกันหรือนี่ !!!

หลายๆครั้ง..ก็พิสูจน์ให้เห็นว่า..มิตรภาพดีๆเกิดขึ้นได้เสมอ..โดยไม่ต้องมีเงื่อนไข

กว่าเด็กๆทั้งสี่คน..จะเชื่อมกันติด  ก็ได้เวลากลับบ้านกันพอดี

 

ขอบคุณนะคะพ่อชิน..แม่โทปาซ น้องไข่มุก

ขอบคุณนะคะแม่วอ..น้องเจเจ

ขอบคุณนะคะ..แม่เปิ้ล พ่อเดวิด  สาวน้อยเอมมิลี่

 

ปล.ผลจากการไปอยุธยาคราวนี้ นอกจากจะได้ความอิ่มเอมใจกลับมาแล้ว...ยังเกิดอาการพุงกางอีกด้วย...เฮ้อ

 

ไปอยุธยากันจ้า...เจ้าบ้านบอก "ยินดีต้อนรับ"

 

พิกัด "เป้าหมาย"

 

เจรจาธุรกิจ...เอ๊ะ..ยังไง

 

แม่ปาซกับแม่เปิ้ล

 

ร้านนี้แหล่ะ...ไม่ลองไม่รู้..

 

ยำทะเล...เก็บภาพอาหารได้ภาพเดียว..นอกนั้นกินเพลิน ลืมถ่าย

 

คุณยายของน้องไข่มุก...เพื่อนสนิทเจ้าของร้าน...คุณยายซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าได้ด้วยน๊า

 

ค่อยๆสนิท

 

เที่ยวกรุงเก่ากับพ่อชิน..แม่ปาซและแม่วอ

 

ตกลงว่าภาพนี้..โฟกัสที่ใครเนี่ย  น้องไข่มุกขโมยซีน และริบๆโน่น..น้องเจเจ

 

เมื่อยแล้ว..บิดสักหน่อย

 

ลูกง่วงแล้ว...แต่พ่อหิวมากกกกกก

 

สังเกตุพ่อเดวิดกับแม่เปิ้ล..บ่งบอกว่า "หิวจริงๆนะเนี่ย"

 

 

 

 

 

 

 

 

[แม่น้องโอปอ]

น้องโอปออายุ 1 ขวบ 3เดือนค่ะ บ้านคุณแม่น้องโอปออยู่ใกล้โรงเรียนปัณณวิช อยุธยาไม่รู้ว่าโรงเรียนนี้สอนดีหรือเปล่าเพราะเด็กเยอะมากมีหลานเรียนอยู่ 1 คน แต่เรียนสามัญไม่ได้เรียน IEP ค่ะ น้องไข่มุกเรียนที่โรงเรียนอนุบาลอยุธยาใช่ไหมค่ะ

[แม่เปิ้ล]

ขอบคุณปาซและครอบครัว สำหรับ มิตรภาพอันอบอุ่น และอิ่มอุ่น (จนพุงกาง)

ขอบคุณวอและน้องเจเจ ที่ทำให้อาหารมื้อเย็นวันนั้นดูครึกครืันขึ้น (ดีใจที่ได้รู้จักแม่วอนะคะ)

ขอบคุณตุ๊กตาและครอบครัว ที่ทำให้เปิ้ลได้รู้จักกับครอบครัวของปาซและวอ และมิตรภาพที่หยิบยื่นให้นะจ้ะ

[แม่เปิ้ล]

ไม่เคยคิดเลยว่าอยุธยาจะเป็นเมืองที่มีเสน่ห์ขนาดนี้ ถ้าไม่ได้ไกด์ดีๆอย่างปาซแนะนำ ยังจำวัดท่าการ้องได้มั้ยคะปาซ

น้องเอมฝากภาพนี้ให้น้องไข่มุกค่ะ

[topaz]

@ขอบคุณมากนะคะพี่เปิ้ลสำหรับรูปสวยๆ คงต้องบอกว่า ไม่อยากเชื่อตาตัวเองเลยค่ะ

ว่านี่คือวัดท่าการ้อง แบบนี้ต้องชวนพี่ตุ๊กตามาเที่ยวอีกรอบนะคะแต่ต้องแวะวัดธรรมารามก่อน

ถึงจะมาวัดนี้ได้ค่ะ จะได้อารมณ์แบบช็อคเล็กๆนะคะ

@ชอบรูปสองสาวน้อยมากเลยค่ะ ไม่น่าเชื่ออีกเหมือนกันค่ะ เพราะเราอยู่ไกลกันแต่ยังได้มี

โอกาสมาพบเจอกัน ขอบคุณมากนะคะ

@ขอบคุณพี่ตุ๊กตาด้วยค่ะ ที่ทำให้หลายๆครอบครัวได้มาพบเจอกัน รู้จักกัน แบ่งปันสิ่งดีๆให้กัน

มิตรภาพ ความอบอุ่น ความเอื้ออาทร และอีกมากมายที่คงกล่าวได้ไม่หมดค่ะ ขอบคุณมากค่ะ