เสียน้ำตาให้ Sylvester and the Magic Pebble!

[อรนัย รักในหลวง]

เป็นเรื่องของเจ้าลาตัวนึงที่ชอบสะสมก้อนหินสวยๆ วันนึงไปเจอก้อนหินสีแดงโดยที่ไม่รู้ว่ามันเป็นก้อนหินวิเศษที่ทำให้มันต้องพลัดพรากจากพ่อแม่ จนไม่น่าจะได้กลับมาเจอกัน......เฮ้อ...พิมพ์ไปเศร้าไปนะค่ะเนี่ย....ใจหาย...ว่าถ้าเราเป็นแม่..แล้วลูกหาย...ใจคงสลายง่ะ...

[nongnoopen]

อินอ่ะค่ะ น้ำตาซึมแต่เช้าเลย

[อรนัย รักในหลวง]

อินค่ะ อินมากค่ะ ฮือ ฮือ

[May, แม่น้องเอินเอิน]

ชือเรื่องโดนใจอ่ะ

[mom_jenita]

ชอบเรื่องที่ 2 จังเลยค่ะพี่อ๊อบ อิน ซึ้งตามไปด้วย
แล้วตกลง ต้นกล้า อิน สำนึกอย่างที่พีอ๊อบหวังมั้ยคะ อิอิ

[อรนัย รักในหลวง]

อินค่ะภา........สำนึกมากด้วยค่ะ........รีบปรับปรุงตัวเป็นการใหญ่เลยค่ะ......พี่นะค่ะ....ไม่ใช่ต้นกล้า....ฮ่าๆๆ

[พัชรีรัตน์ (แม่น้องไอริส)]

ใช่เลย ใช่เลย ท่องประโยคที่พี่อีอบเกริ่นอันนี้ทุกวันเลย อ่านแล้วอิน สงสัยต้องเอามาอ่านทุกวันกับลูก ไม่ใช่ลูกปรับปรุงตัวหรอกน่ะ แม่ต้องปรับเป็นการใหญ่ซะก่อน

[Nam-ing]

หนังสือน่าอ่านจังเลยค่ะพี่อ๊อบ
จงก็ชอบสะสมหนังสือซึ้งๆ ความผูกพันธ์แม่กับลูก
ลูกกับพ่อ เหมือนกันค่ะ อ่านแล้วอินเนอะ

[กาหนาฉ่าย]

หือ หือ หือ น่าอ่่านอีกแล้ว

[ann&sunshineday]

เอาอีกแล้วนะคุณอ๊อบ มาแต่ละทีสั้นๆอีกหละ มิน่าjjลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นเลย แก่นเซี้ยวจริงๆ

[แม่น้องเนย]

สะท้อนความรู้สึกของแม่จริงๆ ที่วันๆมีปัญหาและความรู้สึกผิดต่อลูก

[จารุณี ฤทธิ์ถิ]

ต้องไปหาซื้อมาอ่านบ้างแล้วหละ แต่ก็ไม่รู้ว่าเจ้าลูกชายจะชอบป่าว

[แม่น้องเรอิ-เลอา-ลูค]

เคยอ่านเรื่องเกี่ยวกับพระเจ้าทำนองนี้เหมือนกัน ซึ้งมากๆๆ ว่าแล้วก็อยากได้หนังสือจังเยยอ่ะ อ๊อบ