หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

Bunny Noisy Book (1-3ขวบ)

โดย Margaret Wise Brown

Lisa McCue

คิดว่าในหมู่บ้านสองภาษาคงมีแฟนหนังสือของ Margaret Wise Brown อยู่ไม่น้อย (Goodnight moon/ Runaway bunny) ขอสารภาพว่า เราเองก็มี 2 เล่มนี้ แต่ไม่ได้อ่านให้ลูกฟังเลย เพราะตัวเองยังอ่านไม่จบรอบแรกเลย แหะ แหะ ...หลายคนคงเป็นเหมือนกันใช่ไหมคะ เวลามีหนังสือเยอะๆ เราจะเลือกเล่มที่เราคิดว่าสนุกออกมาอ่านก่อน บางเล่มถึงมีมานานแล้วก็ไม่ได้เปิดอ่านสักที เพราะเดี๋ยวก็มีเล่มใหม่เข้ามาอีกแล้ว

Bunny Noisy Book ก็เป็นหนังสืออีกเล่มที่ได้มานานแล้ว แต่ไม่ได้อ่านสักที จนวันนึงทราบว่า McCueผู้วาดรูปประกอบ เขาแอบเขียนนามสกุลตัวเองลงในภาพเล่มนี้ 13 แห่ง ความที่เราชอบอะไรลึกลับแบบนี้อยู่แล้ว เลยหยิบหนังสือออกมาหาใหญ่ ลูกชายพอเห็นว่าแม่ดูหนังสือเล่มนี้อย่างตั้งใจ หยิบมาดูแล้วดูอีกหลายรอบ ก็สนใจตาม พยายามมาแย่งอ่าน สุดท้ายเลยต้องอ่านหนังสือเล่มนี้ให้ลูกฟังค่ะ

หนังสือเล่มนี้แม้จะประโยคยาว แต่เป็นหนังสือสำหรับเด็กเล็กมากๆ สัก 1-2 ขวบกำลังดี คือ วัยที่ยังไม่เข้าใจชื่อสัตว์ต่างๆ วัยนี้พ่อแม่มักจะสอนเรียกชื่อสัตว์ตามเสียงสัตว์ เช่น เห็นวัวก็ Moo Moo เห็นผึ้งก็ Bzzz หรือพ่อไก่ก็ cock-cock-cock-a-doodle-doo. เหมือนที่เราเรียกแมวว่า เหมียวๆ นั่นแหละค่ะ

วิธีอ่านหนังสือเล่มนี้ ตามที่ระบุไว้บนปกหลัง คือ อ่านออกเสียงดังๆตามที่ผู้แต่งเขาเขียนไว้เลย Text มันจะเหมือนชวนลูกคุยค่ะ ประมาณว่า กระต่ายน้อยได้ยินเสียง บีซซซซ มันคือเสียงอะไรนะ พอเด็กๆตอบว่าผึ้ง (หรือชี้รูปผึ้ง) เราก็ตอบว่า ใช่แล้วแหละ ผึ้งสองตัวจ้า

(แต่ลูกใครอ่านรอบแรกมากๆจริงๆ แบบไม่รู้จักเสียงผึ้งเลย คงต้องชี้ให้เด็กดูก่อนนะคะ)

บางทีลูกก็ชวนนอกเรื่องเหมือนกันนะ เอาการ์ตูนเรื่องอื่นๆที่ดูมาผสมกันมั่ว เป็นความพยายามในการช่วยแม่เล่านิทาน ถ้าลูกใครเป็นแสดงว่ามีความสนใจดีค่ะ ชวนลูกคุยต่อเลย เช่น หน้าที่มีนกซึ่งเป็นหน้าโปรดของลูกชายเรา

ลูก " Nat in tee" (พูดไม่ชัด)

เรา "Nest in a tree"

ลูก " Egg hatch"

เรา " Yes. eggs hatch"

ลูก " Dragon egg"

เรา "No. Bird's egg"

(เรากะลูกเคยอ่านหนังสือเล่มอื่นๆ เกี่ยวกะนกโรบินมาก่อน จะคุ้นๆว่า นกโรบินสีแดง มีไข่สีเขียว พอเห็นภาพในเล่มนี้เราก็เลยทวนความจำลูกว่า This is a robin. It's red. (แม้จะไม่แน่ใจนักว่าเป็นนกโรบินรึเปล่า) )

ภาพประกอบเล่มนี้น่ารักมาก ละเอียดขนาดเห็นขนกระต่ายเป็นเส้นๆเลย ความจริงที่มิ้นสังเกตเรื่องพวกนี้ก็เพราะพยายามหาลายเซ็นต์ McCue ...ซึ่งในสุดท้ายก็หาไม่เจอสักอัน ชักจะสงสัยว่าเป็นกุศโลบายให้เด็กๆตั้งใจดูภาพประกอบกันรึเปล่า...

ตอนอ่านเล่มนี้ มิ้นเปิด Youtube ฟังคุณแม่ฝรั่งเขาเล่าให้ลูกฟังด้วย เพราะว่าไม่มั่นใจว่าตัวเองจะออกเสียงถูก เอาคลิปมาฝากกัน สำหรับคนที่มีเล่มนี้เหมือนกันค่ะ