คุณพ่อ/คุณแม่จริงจังกับการใช้ภาษาอังกฤษกับลูกมากแค่ไหนคะ

[Maew_Muay]

สวัสดีค่ะทุกท่าน หมวยชอบแนวคิดเด็ก 2 ภาษามากๆ เพราะเห็นตัวอย่างมาแล้ว อย่างป่ะป๊ากับม่ะม้าของหมวยเค้าพูดภาษาจีนได้ หรืออย่างแฟนหมวยเค้าพูดภาษาส่วยได้ (ภาษาท้องถิ่นในบางอำเภอของจังหวัดสุรินทร์) เพราะพ่อแม่ของเค้าใช้ภาษาที่ 2 กับลูกทุกวัน หมวยก็ตั้งใจว่าจะสอนภาษาอังกฤษกับลูกตามแนวคิดนี้เหมือนกัน

ตอนนี้เจ้ากราสใกล้ 6 เดือนแล้วค่ะ หมวยเป็นคุณแม่ full time ค่ะ แต่ยังคงอาศัยอยู่กับอากงอาม่า (ป่ะป๊ากับม่ะม้าของหมวย) ส่วนแฟนจะออกไปทำงานที่ร้านของเค้า กลับบ้านมาเย็นๆ หรือค่ำๆ แล้วเค้าก็เป็นคนพูดไม่ค่อยเก่งค่ะ เล่นจ๊ะจ๋ากับลูกยังไม่เป็นเลยค่ะ หน้าที่เลี้ยงลูกเป็นของหมวยล้วนๆ เลยค่ะ อาม่าไม่ได้มาช่วยดูแลหลาน แต่ท่านจะดูแลเรื่องอาหารการกินของหมวย คอยจัดหากับข้าวกับปลาให้ หมวยมีปัญหาอย่างนี้ค่ะ
 

เนื่องจากหมวยต้องเป็นคนรับหน้าที่ฝึกสอนลูก รวมทั้งใช้ภาษาอังกฤษกับลูก ในขณะที่อีกไม่นานลูกก็จะเริ่มพูดได้แล้ว ใจจริงหมวยอยากจะฝึกให้ลูกพูดภาษาไทยด้วย เช่น "อาม่าจ๋า, ย่าจ๋า, ปู่จ๋า, ธุจ้า, หนูชื่อน้องกราสค่ะ......บลาห์ บลาห์ บลาห์ ตามประสาที่เรามักเห็นพ่อแม่เค้าสอนเบบี๋พูดน่ะค่ะ คำถาม คือ หมวยควรจะสอนเค้ายังไงคะ หมายถึง ต้องเลือกช่วงเวลาไหมคะ หรือนึกอยากจะพูดก็พูดขึ้นมา เช่น ตอนอุ้มลูกไปหาอาม่า แล้วบอกลูกว่า "เรียกม่าจ๋าซิลูก ม่าจ๋า ม่าจ๋า" 


ส่วนปัญหาที่สอง คือ เวลาไปข้างนอก หมวยไม่กล้าใช้ภาษาอังกฤษกับลูกต่อหน้าคนอื่น ไม่ใช่กลัวพูดผิดนะคะ แต่หมวยเป็นคนคิดมาก ออกแนวแคร์สื่อน่ะค่ะ เวลาพาลูกไปเดินตลาด ไปหาปู่หาย่า หรือญาติผู้ใหญ่ พูดตรงๆ ก็คือเค้าการศึกษาไม่สูงเท่าไหร่น่ะค่ะ เวลาอุ้มลูก แล้วมีคนมาคุยกับลูก ถามลูก (จริงๆ เค้าก็ถามแม่นั่นแหละค่ะ เพราะลูกยังพูดไม่ได้) เช่น "หนูชื่อไรคะ" หมวยก็จะไม่กล้าพูดกับลูกเป็นภาษาอังกฤษ แบบว่า "She asked your name. Tell her your name is Grassy" หมวยกลัวเค้าคิดว่า จะมากระแดะพูดภาษาอังกฤษทำไม เหมือนไปดูถูกเค้าน่ะค่ะ หมวยก็เลยต้องตอบเป็นภาษาไทยไปน่ะค่ะ

เชื่อว่าหลายๆ ท่านเคยผ่านจุดนี้กันมาแล้ว หมวยเลยอยากขอคำแนะนำ หรือช่วยมาแชร์ประสบการณ์กันหน่อยก็ได้ค่ะ 

[แม่น้องเนย]

ขออนุญาต คุณหมวยนะคะ

แนวความคิดเด็กสองภาษานั้น มีระบบให้ใช้อยู่น่ะค่ะ ขึ้นกับความพร้อมของครอบครัว

ถ้าภายในครอบครัวมีคนที่จะรับบทภาษาไทยและอังกฤษเท่าๆกันก็เลือกไปเลยค่ะ 1 คน 1 ภาษา

แต่ถ้าพิจารณาดูแล้วเห็นว่า ไม่ค่อยมีใครจะคุยภาษาไทยกับลูกเลย เราต้องรับบททั้งไทย และ  อังกฤษ

ก็เลือกเลยค่ะ 1 เวลา 1 ภาษา คือเลือกเวลาที่จะใช้อังกฤษกับลูกน่ะค่ะ เด็กไม่สับสนแน่นอน อย่างที่ป๊ะ ม๊า

คุณหมวยคุยภาษาจีนกับคุณหมวยตั้งแต่เด็ก น่ะค่ะ เพียงแต่ไม่ต้องแปลเท่านั้นเอง

ครอบครัวของเล็กเลือก 1 คน 1 ภาษา เพราะว่า มีพ่อ มีอาม่า พูดไทย 

อีกอย่างเล็กเริ่มพูดอังกฤษกับน้องเนยตอน 2.5 ปี ซึ่งเราปูพื้นฐานไทยกันมานานแล้ว 5555

อยากทราบนิดหนึ่งค่ะ ที่คุณหมวยเก่งภาษาอังกฤษ มีเทคนิคอะไรบ้างคะ อิอิ จะได้เอาเป็นตัวอย่าง

[รัชนี]

เห็นด้วยกับคุณเล็กนะคะ

ส่วนตัวจะใช้ระบบ 1 คน 1 ภาษา เหมือนกันค่ะ  เพราะจะเป็นคุณแม่คนเดียวที่พูดอังกฤษกับน้อง แต่บางครั้งพูดไม่ได้ก็พูดไทยไปเลยค่ะ  ส่วนเวลาไปข้างนอก ถ้ามีคนมาถามน้องโดยตรง เขาก็จะตอบเองเป็นภาษาไทยอยู่แล้ว แต่ถ้าคุณแม่จะพูดกับน้องโดยตรงก็จะพูดอังกฤษค่ะ แม้จะอยู่ตรงหน้าคนอื่นก็ตาม  เราคิดว่า เราพูดกับลูกของเราเอง  ไม่ได้พูดกับคนอื่นค่ะ  แรกๆ ก็อาจจะรู้สึกเขินๆ แปลกๆ บ้าง แต่สักระยะหนึ่งก็จะชินค่ะ   (เริ่มสอนตอนน้องโตแล้ว 7.10 ขวบ เรื่องภาษาไทยหายห่วงอยู่แล้วค่ะ ตอนนี้ผ่านมาเกือบ 1 ปีแล้ว)

[Maew_Muay]

หมวยเข้าใจที่คุณรัชนีแนะนำค่ะ แต่ของหมวยชอบคิด (คิดแทนชาวบ้าน) ว่าคนอื่นเค้าฟังเราพูดกับลูกไม่รู้เรื่อง เค้าไม่รู้ว่าเราสั่งหรือบอกให้ลูกทำอะไร เค้าคงอยากรู้ด้วย เช่น เวลาไปเยี่ยมคุณย่า หมวยก็อุ้มลูกเข้าไปคุยกับเค้า เราก็จะพูด "เอ้ากราส ไหนพูดย่าจ๋าซิลูก....ย่าจ๋า ไปไหนมาคะ" ใจจริงอยากจะพูดว่า "Grassy. Say Grandma....Grandma, where have you been?" (พอดีคุณย่าเค้าฟัง/พูดอังกฤษไม่รู้เรื่องน่ะค่ะ)

หรืออย่างที่ยกตัวอย่าง เวลาอุ้มลูกไปเดินตลาดนัด เจอคนแถวบ้าน เค้าก็จะทักตามประสาคนรู้จักกัน "อ้าว ลูกสาวหรอ...ไหนดูซิ...โอ้โหตาแป๋วเลย....ชื่ออะไรคะลูก" หมวยก็จะตอบแทนลูก "หนูชื่อกราสค่ะ" ไม่กล้าตอบไปกว่า "My name is Grassy" 

ของหมวยมันอาจจะต่างตรงที่เจ้ากราสยังเป็นเบบี๋รึเปล่าคะ มีท่านไหนที่สอนลูกตั้งแต่วัยเท่าเจ้ากราสบ้างคะ แล้วใช้วิธีไหนกันเอ่ย

 

[อมรลักษณ์ สัพโส]

เวลาพูดภาษาอังกฤษกับลูกก็จะมีคนสงสัยก็บอกเลยว่าพ่อเป็นฝรั่งทั้งที่ไม่ใช่แต่เค้าก็เชื่อเพราะลูกชายผิวขาวเพราะมีเวลาอยู่กะลูกแค่เสาร์อาทิตย์ก็พยายามพูดกะเค้าตลอดบางที่เราพูดภาษาอังกฤษลูกก็พูดเป็นภาษาไทยแสดงว่าเขาเข้าใจ

[Maew_Muay]

ขอบคุณคุณเล็กค่ะ หมวยทราบเรื่องระบบ OTOL แต่เคสหมวยมันไม่ค่อยจะเป็นเวลาเลยค่ะ อาจจะเพราะลูกยังเล็ก เป็นเด็กก่อนวัยเรียน ยังพูดไม่ได้ด้วยซ้ำ แบบว่า โอกาสในการใช้ไทยหรืออังกฤษมันยังกำหนดไม่ได้ เช่น เวลาที่อาม่าหรืออากงจะเข้ามาเล่นกับหลานมันกำหนดตายตัวไม่ได้ เค้าว่างเมื่อไหร่เค้าก็เข้ามา ไอ้เรามันก็อยากให้ลูกจ๊ะจ๋ากับเค้า ตอนนี้ก็เลยเป็นแบบว่า นึกอยากจะพูดไทยตอนไหนก็พูด โอกาสมาตอนไหนก็พูดไทยตอนนั้น แต่เวลาที่อยู่กับลูกส่วนตัวก็จะพูดกับเค้าเป็นภาษาอังกฤษ ส่วนตอนไหนปรี๊ดแตกก็จะใช้ภาษาไทย (555)

อูยยย อย่าชมว่าเก่งภาษาอังกฤษเลยค่ะ แค่พอสื่อสารได้เท่านั้นเองค่ะ หมวยก็ไม่ต่างจากคนทั่วๆ ไป เหมือนที่ผู้ใหญ่บิ๊กเขียนไว้หรอกค่ะ เรียนภาษาอังกฤษมาสิบกว่าปี ไม่ยักกะพูดกันได้ สำหรับหมวยพอดีได้มีโอกาสใช้ภาษาอังกฤษบ่อยขึ้นหลังจากเรียนจบ สมัยเรียนจบใหม่ๆ ชอบแชทออนไลน์กับเพื่อนฝรั่งน่ะค่ะ ก็เลยได้ภาษาพูดมาเยอะ แล้วงานที่ทำก็ยังต้องใช้ภาษาอังกฤษด้วย (แต่ตอนนี้อยู่บ้านเลี้ยงลูกอย่างเดียว) แล้วอีกอย่างหมวยชอบดูหนัง ฟังเพลง ก็ได้จากตรงนั้นเยอะค่ะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันต้องผ่านการสังเกตุและฝึกฝนมาเป็นเวลานานด้วยค่ะ เหมือนที่ฝรั่งเค้าพูดว่า Rome was not built in one day. (กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จภายในวันเดียว) กว่าจะมาถึงจุดนี้ ดูๆ ไปแล้วก็นานเหมือนกันนะคะ ^^

[LookPear-jubu jubu]

เป็นเหมือนกันค่ะ 

คือเพิ่งเริ่มใช้อังกฤษกับลูก แต่เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นก็กลัวคนมอง

ถ้าในหมู่บ้านตัวเเองไม่อายนะคะ เพราะฝรั่งเยอะ แต่พอไปตลาดหรือสถานที่ือื่นๆ ก็กลัวเค้ามองว่ากระเเดะ 55

นั่งคิด นอนคิด แล้วได้คำตอบดังนี้ค่ะ

ถ้าใครมองกระแดะก็ช่างเค้าค่ะ แต่ถ้ามีโอกาสได้พูดหรือมีคนถามว่าทำไม 

ก็จะบอกเค้าไปค่ะ ว่าพ่อน้องเป็นคนสิงคโปร์ อินโด หรือประเทศแถบเอเชีย

เพราะหน้าลูกไม่ฝรั่งเลยอ้างโซนนู้นไม่ได้ค่ะ 55

[Maew_Muay]

กร๊ากกกก อืมวิธีนี้เยี่ยมมาก หน้าแฟนหมวยออกไปทางมาเหล มาเหล มาเลย์ มาเหล ซะด้วยสิ ส่วนลูกก็หน้าไม่เหมือนแม่ซักเท่าไหร่ด้วย

ขอบคุณค่ะ 

[สายปัญญา ศรีสวัสดิ์]

ไม่เก่งภาษาอังกฦษหรอกค่ะ สามีก็ไปทำงานเย็นกลับ ใช้เวลาอยู่กับลูกตอนเย็นถึงเข้านอนแค่นั่น เค้าก็ไม่ค่อยขี้เล่นกับลูกนะค่ะ ก็คุยกับเค้าธรรมดาเหมือนคุยกับคนวัยเดียวกัน แต่ลูกเค้าจะเรียนรู้เอง  ส่วนเรื่องภาษาขนาดไม่แน่ใจนะค่ะว่าพูดถูกมั๊ย ยังพูดกับลูกเกือบทุกสถานที่เลยค่ะ ส่วนภาษาอังกฦษคุณหมวยระดับนี้ โชว์ไปเลยค่ะ คนที่คิดดีกับเรา ส่วนใหญ่เค้าก็ชื่นชมเรานะค่ะ พอลูกเราเริ่มพูดได้สัก 2 ขวบ เค้าเริ่มเห็นแล้วว่า โอ้! ไอ้ที่มันกระแดะมาตลอดน่ะ ได้ผลจริงๆ แห่ะ 

           ประกาศให้รู้เลยค่ะ ว่าเราเนี๊ยกำลังสอนลูกให้เป็นเด็ก 2ภาษา อยู่นะ ของน้อยหน่ารู้กันทั้งตำบลเลย ไปตลาดนัดในหมู่บ้านหรือในตำบล เค้าทักลูกเป็นภาษาอังกฦษหมดเลยค่ะ

[Maew_Muay]

ช้อบ ชอบอ่ะ ประกาศให้โลกรู้ไปเลย! 555 สู้โว้ยๆ ฮึ่บๆๆ (ทำยากจังไม่แคร์สื่อเนี่ย แต่จะพยายามค่ะ)

ขอบคุณที่ร่วมแชร์ค่ะ 

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

เดี๋ยวก็ชินค่ะทั้งเราและคนอื่นรอบตัว แต่ปัญหาอยู่ที่เราไม่เก่งมากกว่าค่ะกรณีตัวเอง แต่คุณหมวยเก่งอยู่แล้วค่ะมั่นใจไปเลยค่ะ เดี๋ยวก็ผ่านจุดนี้ได้ค่ะ

[Maew_Muay]

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ ผ่านจุดนี้ไปได้คงโล่งไปอีกหนึ่งสเต็ป 

[SUTEERA]

อย่าได้แคร์ค่ะคุณหมวย ผึ้งก็พูดอังกฤษกับลูกตั้งแต่เกิด เวลาคุยกะลูกต่อหน้าคนอื่นก็ใช้อังกฤษ มีแต่คนชื่นชมค่ะว่าโตมาต้องเก่งและฉลาดแน่ๆเลย ไม่เคยมีคนว่าเลย อย่าไปสนค่ะ เสียโอกาสลูกเรา