หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม
work shop # 11 ถนนมิตรภาพ พาเรามุ่งสู่สายสัมพันธ์แห่งมิตรภาพ..ที่โคราช
"พี่ตุุ๊กตา เมื่อไหร่จะเขียนเรื่องของวันนี้คะ อยากอ่านเร็วๆค่ะ" น้ำเสียงหวานเจี๊ยบของน้องเจนคนสวยที่ฟังดูเหมือนไม่กดดัน แต่มันกดดันนะเนีย... " เออ คืนนี้แหล่ะค่ะเดี่ยวกลับถึงกรุงเทพพี่เขียนเลยนะน้องเจน แล้วอย่าลืมไปช่วยพี่ด้วยนะ" ต่างฝ่ายต่างสั่งงานกันก่อนที่จะแยกย้ายจากกันไป
กรุงเทพ - โคราช เส้นทางมิตรภาพสมชื่อถนน ไม่ไกลกันสักเท่าไหร่ เลิก วช. ตอนสี่โมงแวะเถลไถลนิดเดียวเอง ถึงบ้านตั้งเกือบห้าทุ่ม....ฮ้าววว ง่วงอ่ะ แต่ทำไงดีรับปากน้องเจนคนสวยเอาไว้แล้วต้องทำๆๆๆ...เดี๋ยวดูรถไฟฟ้ามาหานะเธออีกสักรอบก่อนก่อน จะได้ตื่นๆๆ เคนน่ารักจัง คริสก็น่ารัก โอวว...น่ารัก..น่าร๊ากกกก....ครอก.....ฟี้.....
((((((((((((( พี่ตุ๊กตา เขียนเสร็จหรือยัง ))))))))))))))) <------- โห น้องเจน หลอนพี่แต่เช้า ฮ่าๆ
----วิดีโอมาแล้ว-----
Views: 938
Replies to This Discussion
-
Permalink Reply by แม่เพ่ยขอแจม on
-
ฮ่าๆๆ แดนนี่จ๋า ก็ป้าตุ๊กตาเป็นคนจีน ออกเสียงแม่กนไม่ได้แบบที่คุณลุงบิีกบอกไงคะ จำได้ไม๊ วินโดว์ก็คือวิงโดว์ แมนก็คือแมง ฮ่าๆๆ
สรุปว่าป้าตุ๊กตาออกเสียงไม่ชัดหรือหูไม่ดีกันเนี่ย
อือออ.สงสัยจะมีปัญหากับคนชื่อแมนซะแล้วค่ะ แมนที่หนึ่ง ก็ดันไปเปลี่ยนชื่อเขาเป็นแมง แมนที่สอง พ่อตัวใหญ่ท่าทางจะหมัดหนัก หูเลยไม่กล้าพลาดแต่ไปสายตาฝ้าฟางมองลูกเขาจากผู้ชายเป็นผู้หญิง
มีใครจะประท้วงอีกไม๊คะเนี่ย 555
-
-
แม่หนูชื่อหมู พ่อหนูชื่อช้าง หนูเลยได้ชื่อว่าใบชา เอ๊ะเกี่ยวกันไม๊เนี่ย คุณพ่อบอกว่าตอนแรกตั้งใจจะให้ชื่อน้องฮิปโปจะได้เข้าก๊านนน..เข้ากันทั้งครอบครัว เอ่อ..ไอเดียบรรเจิดมากค่ะคุณพ่อ อีกยี่สิบปีข้างหน้า .."ขอต้อนรับนางสาวไทยคนล่าสุด น้องฮิปโป..โป..โป...."ตอนพักทานอาหารกลางวัน เห็นคุณแม่หมูนั่งอยู่กับน้องใบชาที่หน้าห้องเลยถามว่าคุณแม่ไม่ลงไปทานข้าวหรือคะ "แม่หมูบอกรอคุณพ่อก่อนค่ะ" คุณพ่อไปไหนคะ อันนี้แม่เพ่ยถาม "เอ่อ คุณพ่อยังอยู่ในห้อง วช.ค่ะ" แม่หมูตอบมา แต่เอ...ในห้องไม่มีใครแล้วนะคะคุณแม่ "อ้าว เหรอคะ" งานนี้กว่าคุณแม่จะรู้ตัว พ่อช้างก็อิ่มไปเรียบร้อยแล้วจ้า ฮิๆ
ระหว่างการ วช. มีคุณพ่อหนึ่งท่านถามคำถามที่น่าสนใจขึ้นมาหนึ่งคำถามคือ "ไม่ทราบว่าเราจะมีวิธีจัดการกับการคาดหวังของพ่อแม่อย่างไรบ้างครับ" คุณบิีกก็คงงงๆ จึงขอให้คุณพ่อช่วยขยายความ คุณพ่อจึงบอกว่า " อย่างเช่น เวลาที่เราสอนลูกไปแล้ว อยากให้เขาทำได้ แล้วเขาก็ทำไม่ได้สีกที จนเราเลือดขึ้นหน้าแบบนี้อ่ะครับ" อ่ะฮ้า เรียกเสียงฮือกันทั้งห้อง และเมื่อคุณบิ๊กบอกไปว่า ผมหวังว่าเราคงไม่ได้เห็นข่าวพาดหน้าหนึ่งว่าคุณพ่อสองภาษาเลือดขึ้นหน้านะครับ เรียกเสียงฮาอย่างมีความสุขกันทั้งห้องและยังไม่ทันได้ตอบอะไร น้องแป้ง เจ้าของเสียง แม่จ๋าๆๆ ที่เจื้อยแจ้วตั้งแต่เช้าก็วิ่งพรวดมาหาคุณพ่อนพแล้วก็วิ่งกลับออกไปอย่างรวดเร็ว โดยไม่แน่ใจว่าจะได้ยินเสียงคุณบิีกหรือเปล่าว่า อ๊ะ หนูคนนี้หรือ นู๋...ระวังตัวน๊า.......แล้วพวกเราก็มีความสุขกับการ วช ต่อไป ขอบอกว่าคุณพ่อมานพตัวจริงน่ารักมากๆค่ะ นั่งยิ้มแววตาใสปิ๊งทั้งวันเลย ยืนยันค่ะ
คุณแม่ประทุมทิพย์ของน้องศิลปะ แนะนำตัวเองสั้นๆแต่ได้ใจความ "ชื่อประทุมทิพย์ค่ะ ลูกชื่อศิลปะ คงรู้จักกันดีแล้วนะคะ ถ้าได้เข้าเวปสองภาษา" เอ่อ....เอ่อ.....เจ๋ง (ว่ะ) แม่ทิพย์ สุดยอดดดดด มิน่าสำเนียงภาษาอังกฤษคุณแม่เยี่ยมมากๆ
ไม่รู้ว่าตกลงกันได้หรือยังเมื่อคุณพ่อนิพนธ์ ถามคุณบิ๊กว่านอกจากการสร้างลูกสองภาษาแล้วยังสามารถสร้างพ่อแม่สองภาษาได้หรือไม่ โดยคุณพ่อมีไอเดียว่าจะจ้างฝรั่งนั่งรถไปกับคุณพ่อ แล้วก็สอนภาษาอังกฤษคุณพ่อไปด้วย คุณบิีกถามว่าฝรั่งที่ว่าเป็นแหม่มหรือเปล่า พ่อของน้องแก้มแหม่มบอกว่าถ้าได้ก็ดีครับ งานนี้แม่กุ้งนั่งก้มหน้าก้มตาจดอย่างเดียว ไม่รู้ว่าจดความรู้จาก วช. หรือจดหัวข้อความผิดคุณพ่อสิเนี่ย
-
-
ต้องบอกว่าเกือบจะมีการเสียลูกสาวไปก็งานนี้แหล่ะ สำหรับครอบครัวบุญทานนท์ เมื่อน้ำกับ(ปลาย)ฟ้ามาพบกัน ความรักก็ถึงขั้นสุกงอม มีเพ่ยที่ไหนมีน้ำที่นั่น มีน้ำที่ไหนเพ่ยก็อยู่ข้างๆน้ำนั่นแหล่ะ เล่นเอาคุณแม่วัฒนีปวดขมองเมื่อวช.เลิก น้องน้ำบอกคุณแม่ว่าจัดกระเป๋าเสื้อผ้าให้หนูสำหรับไปนอนค้างที่บ้่านพี่เพ่ยๆ ห้าวันค่ะ เหมือนอวสานละครที่ความรักไม่สมหวัง น้องน้ำกับพี่เพ่ยจึงต้องจากลากันด้วยน้ำตา ฮ่าๆๆ แต่เชื่อเถอะ ไม่เกินห้านาทีค่ะลืมทั้งคู่ หุหุ
คุณพ่อโอม พ่อของน้องเขม วัย1 ขวบ 1 เดือน จับไมค์แนะนำตัวปุ๊บ คุณพ่ออ้อนปั๊บขอเป็นสมาชิกเวปด้วยคนนะครับ อ้าวเป็นแค่คนเดียวหรือคะคุณพ่อ แล้วคุณแม่ณัฐกับลูกเขมล่ะ เอาไปไว้ที่หนายยยย คุณพ่อบอกว่าเริ่มใช้สองภาษากับน้องเขมตั้งแต่น้องอายุ 7เดือนตอนนี้น้องเริ่มเข้าใจและรู้ศัพท์พอสมควรแล้ว เป็นกำลังใจให้ทำต่อไปนะคะ สู้ๆค่ะ
น้องมิมสาวน้อยชุดสีม่วงที่เราเห็นกันในคลิป น้องน่ารักและขี้อายมากๆ ยกกล้องปุ๊บ น้องหลบปั๊บ เราเลยไม่เห็นบทบาทความซนของน้อง เพราะน้องนั่งเรียบร้อยอยู่ข้างๆคุณพ่อและคุณแม่ในห้อง วช แอบเห็นคุณพ่อสอนการออกเสียงให้น้องด้วยนะคะ เรียกว่าพอเรียนรู้ปุ๊บเริ่มปฏิบัติทันที นักการเมืองบ้านเราควรดูคุณพ่อเป็นตัวอย่างจริงๆนะเนี่ย
เอ่อ แต่ความลับก้ไม่มีในโลกนี้จริงๆด้วย เมื่อฟางฟาง และเฟยเฟย ซึ่งคงจะเป็นเพื่อนสนิทของน้องมิมมาร่วม วช ในช่วงบ่าย...เฮอะๆ ที่แท้..น้องมิมก็ลูกลิงนี่เอง ฮ่าๆ
ฟางฟางกับเฟยเฟยมาถึงช่วงบ่าย เฟยเฟยหลับอย่างเดียว ใครจะเวิร์คไม่วิร์คหนูไม่สน หนูจะนอนนน.... ส่วนฟางฟางสาวน้อยอินเทรนสายตาเกาหลี เข้าคู่กับน้องมิม จนเราไม่ต้องอธิบายความซน พูดแต่ความสามารถก็พอ คุณแม่บอกฟางฟางพูดภาษาไทยก็ได้ ภาษาอังกฤษก็ได้ ภาษาจีนกลางก็ได้ด้วย เอ่อ ไม่มีอะไรจะถามคุณแม่แล้วค่ะ แต่คุณแม่สิกลับมีคำถาม "เอ่อ ไม่ทราบว่ามีอะไรกับชื่อฟางฟางหรือเปล่าคะ เห็นตอนบอกชื่อน้องไป แม่เพ่ยกับคุณบิีกมองหน้ากัน" ฮ่าๆๆ แหม่คุณแม่ขา เรืื่องนี้ใครเขาตอบในที่สาธารณะกันคะ หุหุ
เอาอีกแล้ว สาวน้อยชื่อน่ารักแต่ทำให้เราอดชื่นชมความน่ารัก เพราะไม่ได้มาร่วม วช กับเราน้องก้านบัว ซึ่งส่งแต่คุณพ่อคุณแม่มาร่วมตามลำพัง แถมส่งมาไกลเหมือนตั้งใจให้คุณพ่อคุณแม่มาฮันนีมูนกันอีกรอบ ฮ่าๆ อยากได้น้องอีกคนละสิ ครอบครัวคุณพ่อกฤชและคุณแม่ศุภมาส กุลนาวินที่คุณบิ๊กบอกว่าขับรถมาไกลเชียว อืม ถ้าเดินแล้วมันใกล้กว่าคราวหน้าขอแนะนำให้เดินค่ะ อุ๊บบบบบบ์ เค้าแซวเล่นนะตัวเอง ก็อยากไม่พาลูกมาอวดทำไมล่ะ
-
Permalink Reply by อรนัย รักในหลวง on
-
พักกินกาแฟหน่อยนะค่ะพี่ตุ๊กตา..
-
-
หรือว่านี่ดี
-
-
ห้ามดื่มเกินวันละสองขวด แต่ขวดกับกระป๋องเนี่ย เขานับแยกกันใช่ไม๊ หมายความว่าพี่กินขวดนี้กะไอ้กระป๋องนี้ด้วยหมดแล้วยังกินได้อีกขวดใช่ป่ะ ตาลาย หิวข้าววววว...ยำ
-
Permalink Reply by Bless's Dad on -
บรรยายซะเห็นภาพเชียวครับ ... น่าสนุกจริง ๆ
-
-
แล้วเมื่อไหร่เราจะได้เจอกันบ้างคะเนี่ย
-
-
น้องตะวัน เปิดตัวด้วยความขี้อาย ตอนที่คุณแม่เดินเข้ามาเรานึกว่าคุณแม่มีแฟชั่นใหม่ใส่กระโปรงห้อยตุ๊กตาตัวโตไว้ที่ข้างหลัง ฮ่าๆ น้องขี้อายจริงๆ แต่ตะวันเนี่ยสำเนียงดีไม่ใช่เล่น คุณบิีกยังทึ่งในสำเนียงน้อง พอคุณพ่อคุณแม่แนะนำตัวใน วช. น้องตะวันก็ขอเซย์ไฮด้วย My name is tawan เรียกเสียงเฮได้ทั้งห้อง คุณบิ๊กจึงเล่นต่อ how old are you ? ตะวันตอบ i'm fine thank you ขอบคุณนะคะตะวัน ที่ทำให้ลุงป้าน้าอาเห็นภาพระบบการสอนภาษาอังกฤษของโรงเรียนไทยอย่างเป็นรูปธรรมจ้า
น้องฝน หกขวบแล้วมากันกับคุณแม่สองคน ต้องขอปรบมือให้คุณแม่มากๆเลยค่ะ เพราะคุณแม่บอกไม่รู้เรื่องหรอก แต่พอได้รับรู้เรื่องราวแล้วก็อยากให้ลูกได้ฝึกฝนและพัฒนาด้านภาษาด้วยจึงได้มาร่วม วช.ไม่รู้ว่าลูก 6 ขวบแล้วจะทำได้หรือเปล่า เป็นกำลังใจให้คุณแม่สู้ๆค่ะ อย่างน้อยน้องฝนก็มีคุณสมบัติข้อหนึ่งที่น่าสนใจเลยทีเดียว นั่นคือความกล้าค่ะ ถามอะไรไปน้องตอบกลับหมด ไม่กลัวเลย เยี่ยมค่ะ
ถึงกับขนลุกซู่ ใครว่าไสบศาตร์ไม่มีจริง ระหว่างการเดินส่งไมค์ให้คุณพ่อคุณแม่แนะนำตัวก็ปกติดีแท้ๆ แต่เมื่อมาถึงครอบครัวหนึ่งขนแขนก็สแตนอัพขึ้นมาทันที ครอบครัวสัจจะธนะสกุล พ่อเอ๋ แม่เจน ลูกโตชิ เอ้อ..ตัวจริงทำไมสวยแบบนี้ล่ะ จนต้องแอบกระซิบย้ำว่าใช่จริงเหรอ น้องเจนพยักหน้าบอกจริง ++ เดินสวนกันไปสวนกันมา บอกน้องเจนเดี๋ยวเราคุยกันนะ เจนบอกค่ะๆ ตั้งแต่เริ่ม วช. ไปกินข้าว จนจบ วช. เดี๋ยวเราคุยกันนะ เจนตอบมาอีก ----> ค่ะๆ และในที่สุด เจน เดี๋ยวเราคุยกันในเวปนะ ฮ่าๆๆ เจนก็เหมือนเดิม ---> ค่ะๆ
เจนสวยไม่สวย..น้องโตชิที่น่ารักยืนยันได้ แต่เอ่อ...คิดแล้วโตชิหยุดน่ารักเลย มีที่ไหนเรียกป้าตุีกตา ดูสิ เมื่อตอนเช้าน้องแดนนี่ยังเรียกพี่ตุ๊กตาอยู่เรยยย ...โตชิมา วช.สายแล้วยังไม่ยอมดูงานอีกว่าคนอื่นเขาทักป้าตุ๊กตาเอ๊ยพี่ตุ๊กตาว่ายังไง
บอกแม่นายด้วยนะ ที่สัญญาว่าจะมาช่วยกันเล่าเรื่อง วช น่ะ อย่าลืม อ้อ แล้วนายอ่ะ ก็ป่วนวิทยากรได้ตลอดเวลาเลยนะนายรู้ป่าว จัด วช. คราวหน้าเราจะให้นายเป็นวิทยากรเองแล้ว
น้องฟร้องส์ เราอยากบอกว่า นายแน่มาก ที่กล้าส่งแม่นายมาคนเดีนว ดูสิแม่นายก็เรียบร้อย เราจะแซวแม่นายได้ไงล่ะเนี่ย คุณแม่ณิชชาภัทร เพียงเท งานนี้ลุยเดียวค่ะ หวังว่าคุณแม่จะสนุกกับ วช.นะคะ เป็น วช.ที่ไม่มีลูกกวนตัวสามีกวนใจเจงๆ
นี่มันต้องแบบนี้สิพ่อช้างมาดูเลย ครอบครัวนี้มาจากอีสาน แม่ชื่ออุ๊ พ่อชื่อเอก ลูกชื่ออีสาน เห็นป่ะ...คล้องกันไปหมด น้องอีสานขี้เล่นค่ะ คว้าไมค์ได้ไม่ค่อยจะยอมคืน อีสานวาดรูปเก่งนะ เวลายืนอยู่ใกล้ๆลูกแม่ทิพย์ เราก็เรียก ศิลปะอีสาน เข้ากันได้นะเนี่ย
ครอบครัวมาทีหลังได้นั่งหน้าสุดจากบุรีรัมย์ แม่ปาริฉัตร กับ พ่อสุุขุม ของน้องนะโม วัยสองขวบ แม่น้องนะโมเป็นแฟนพันธุ์แท้ของห้องอิงลิชคลับเลยค่ะ ได้ยินคุณแม่เชิญชวนเพื่อนๆเข้าห้องอิงลิชแล้วขนลุกซู่ หัวคะแนนมาเองเลยค่ะ
-
Permalink Reply by แม่น้องเนย on
-
เอาอีก..เอาอีก...เอาอีก
-
-
เที่ยวเพลินลืมพี่ ยังมาเรียกร้องได้อีกหรือนี่ ฮึ
-
-
ครอบครัวมาเยี่ยมมาเยือนคุณแม่ยุ้ยและน้องโมกข์พร้อมคุณป้าใจดี น้องยุ้ยอยู่กัยเราตั้งแต่ต้นงานจนงานเลิก ช่วยแชร์ประสบการณ์และปมปัญหาอุปสรรคต่างๆในการเลี้ยงลูกให้เป็นเด็กสองภาษา ที่ถือว่าเป็นปัญหาคลาสสิคที่ทุกๆครอบครัวที่เลือกเดินทางในเส้นทางนี้จะต้องพบเจอและหนทางสู่การคลี่คลายปัญหา นอกจากน้องยุ้ยจะช่วยเป็นส่วนหนึ่งของ วช แล้ว จบงานพวกเรายังได้ไปเยี่ยมเยือนและทานข้าวเย็นที่บ้านแม่ยุ้ยด้วย ขอบคุณนะคะ
บรรยากาศ วช โดยรวมต้องบอกว่าสนุกจนเกินคาดหมายเลยทีเดียว จนเรารู้สึกว่าเส้นทางที่นำเราไปสู่จุดหมาย วช ในครั้งนี้ช่างถูกตั้งขึ้นมาอย่างเหมาะเจาะเลยทีเดียว ถนนมิตรภาพ ที่นำพามิตรภาพดีๆมาบรรจบกัน
นอกจาก วช.การสร้างลูกให้เป็นเด็กสองภาษาแล้ว เรายังได้แชร์ประสบการณ์และแนวความคิดต่อยอดในการพัฒนาการศึกษาการเรียนรู้ของลูกๆของพวกเราด้วย การเรียนรู้ที่สนุกและได้ผลอย่างเป็นรูปธรรมโดยไม่ต้องมานั่งคอยหรือคาดหวังจากระบบการศึกษาของรัฐ
ขอบคุณทุกๆครอบครัว ขอบคุณทุกๆความคิดเห็น ขอบคุณทุกๆเสียงหัวเราะ ขอบคุณทุกๆไมตรีจิตที่มอบให้กันและกัน
ขอบคุณน้องยุ้ยและน้องโมกข์ที่ร่วมแบ่งปันประสบการณ์
ขอบคุณครอบครัวน้องเนย ที่ส่งกำลังใจมาตามสาย อ๊อบและเก๋และน้องๆอีกหลายคนที่ส่งกำลังใจมาให้ทั้งหน้าไมค์และหลังไมค์ ขอบคุณค่ะ
น้องดา โอกาสหน้าพี่ขอแก้ตัวใหม่น๊า
นับถอยหลังไปอีกสิบเก้าวัน ขออวยพรเดินหน้าไปเรื่อยๆให้กับน้องแพท Happy birthday จ้า
เจอกันอีกครั้งวันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2553 ณ ร้านกาแฟเล็กๆแต่อบอวลไปด้วยความอบอุ่น ริมถนนสุขุมวิท พัทยานะคะ
ปล. มันเวิร์คจริงๆนะคะ..รถไฟฟ้ามาหานะเธอ..
© 2024 Created by ผู้ใหญ่บิ๊ก.
Powered by
