จดหมายจากผู้อ่าน--"แม่น้องเนย"

[ผู้ใหญ่บิ๊ก]

สวัสดีค่ะคุณพงษ์ระพี

ดิฉันได้เห็นหนังสือเล่มนี้ครั้งแรกใน web แนะนำหนังสือที่ซื้อประจำ เมื่อได้เห็นก็สั่งซื้อทางเนตเลย อ่านแล้วก็ต้องบอกว่าได้สร้างแรงบันดาลใจมากๆ

ดิฉันได้สมัครเป็นสมาชิกแล้วค่ะ "แม่น้องเนย" ลูกสาวดิฉันอายุ 2.6 ปีค่ะ ดิฉันเป็นแม่เต็มเวลา ที่บ้านขายของ มีเวลาอยู่กับลูกตลอดเวลา เดิมเราใช้ภาษาไทยมาตลอด แต่ก็มีการสอนศัพท์ภาษาอังกฤษเป็นแค่คำๆ ไม่ค่อยได้พูดเป็นประโยคและไม่ได้คุยเป็นภาษาอังกฤษกันเลย ที่พูดก็มีแค่
1. It's the time to take a baht
2. It's bed time

ดิฉันจบจากมหาวิทยาลัยรัฐบาลแห่งหนึ่ง คณะวิทยาศาสตร์ แต่คุณพงษ์ระพีรู้ไหมคะว่า ดิฉันก็เป็นผลผลิตของการเรียนแบบเดิม ดิฉันไม่รู้วิธีพูดในชีวิตประจำวัน สำเนียงก็ตรงๆตัวแข็งๆ (อายจัง) ดิฉันพยายามหาหนังสือภาษาอังกฤษเกี่ยวกับคำที่ใช้ในชีวิตประจำวันนะคะ แต่ก็หาไม่ได้เลย เมื่อได้อ่านหนังสือของคุณพงษ์ระพีแล้วก็พยายามเอาประโยคดังกล่าว ลอกมาพูดเลย แต่ก็ยังมีอีกหลายคำที่ไม่รู้เลย (ตอนนี้พูดกับลูกเป็นอังกฤษช่วงเช่้าค่ะ พูดเป็นประโยคคำถาม,คำสั่ง สั้นๆ) ก็ใช้วิธีจดเอาว่าเรายังไม่รู้คำไหน แล้วเดี๋ยวค่อยหาในดิกชั่นนารี่ไทย-อังกฤษ บางทีก็หาเดี๋ยวนั้นเลยแต่บางคำก็ไม่มี

บางคนอาจจะอิจฉาที่ดิฉันมีเวลาให้ลูกมากแต่บางครั้งการที่เราอยู่กับลูกตลอดเวลาทำให้เราเครียด (ปกติเป็นคนใจร้อน) ช่วงนี้ลูกอยู่ในวัยต่อต้าน ไม่รู้ว่าน้องเพ่ยเพ่ยเคยเป็นหรือเปล่า

1. ปฏิเสธทุกอย่าง อาบน้ำ - ไม่อาบ / กินนม-ไม่กิน ฯลฯ
2. ไม่ค่อยมีสมาธิ กำลังเล่นของชิ้นนี้อยู่ เดี๋ยวก็เดินไปหยิบอีกอย่าง

ต้องขอโทษด้วยที่เขียนมายาว เหมือนจะบ่น แต่มันก็รู้สึกสบายใจขึ้นบ้าง และจะพยายามต่อไป เพราะคิดว่าเราเลี้ยงลูก อยู่กับลูกตลอด 24 ชม. พูดภาษาไทยตลอด ลูกยังฟังออก พูดได้เป็นประโยคยาว เล่าเรื่องได้โดยเอาสิ่งที่เราเคยพูดมาแต่งเรื่อง (เคยพูดบนรถยนต์ตั้งแต่กทม.ถึงโคราช ไม่หยุด)

ถ้าเราพูดภาษาอังกฤษตลอด ลูกก็น่าจะทำได้ แต่อย่างไรก็ตามคงต้องอาศัยเวลา อย่างเดียวเท่านั้น พร้อมกับความอดทนรอคอยถึงผลผลิตนี้

สุดท้ายนี้ ขอบคุณที่กรุณาสละเวลาอ่าน ไม่ทราบว่าถ้าดิฉันจะถามประโยคที่ใช้พูดกับลูกเป็นภาษาอังกฤษบ้างในโอกาสต่อไปจะว่าอย่างไร

ขอบคุณค่ะ

พรทิพย์
-------ตอบ--------

คุณพรทิพย์ครับ

ขอบคุณครับ ผมรู้สึกดีใจที่ได้สร้างแรงบันดาลใจให้พ่อแม่ก่อน ที่พ่อแม่จะสร้างแรงบันดาลใจให้ลูก เป็นกำลังใจให้ครับ

อย่างที่ผมเขียนไว้ในหนังสือ ผมและรุ่นพ่อแม่จำนวนมาก เป็นผลผลิตของการสอนภาษาอังกฤษเพื่อสอบ เราต้องช่วยกันเองครับ เพื่อสร้างทุนปัญญาให้กับลูก

พูดถึงเด็ก อยู่ในวัยดื้อก็เป็นเรื่องธรรมดาครับ เพ่ยเพ่ยก็ดื้อเหมือนกัน โดยเฉพาะเรื่องกิจวัตรประจำวัน มาตราฐานเลย

สำหรับเรื่องภาษาอังกฤษนอกเหนือจากในหนังสือ ผมรบกวนให้มาโพสถามในเว็บดีกว่าครับ เพื่อจะให้ทุกคนช่วยกันครับ

สุดท้ายผมขอเอาเนื้อหานี้ไปไว้ในเ็ว็บนะครับ จะได้ให้กำลังใจพ่อแม่ท่านอื่นด้วย

พ่อมือใหม่