YaYo & JaJa & MamaKim's Comments

บ้านเกิด กาฬสินธ์ จ้า แต่เรียนม ปลาย ขอนแก่นวิทย์น่ะจ๊ะ คุณกิ้ม อยู่ แถวไหนเอ่ย ขอนแก่น รู้พื้นที่ดีอยู่จ้า เพื่อนเยอะ

รุ้ความลับหมดเลย กะว่าจะมาเงียบๆๆๆนะเนียะ

ค่อย ๆ คิดค่ะ ยังมีเวลาอยู่ ;) ดูที่เหมาะสมกับเรากะลูกดีที่สุดเลย ...

น้องเจเรียนที่ร่มไม้ เพราะว่าใกล้บ้านมากค่ะ ไม่ถึง 10 นาทีก็ถึงแล้ว รถไม่ติด ... แล้วก็สิ่งแวดล้อมดีกว่าอีกที่นึงที่อยู่ใกล้กัน แล้วก็ดูท่าทางน่าจะสนุกกว่า ไม่วิชาการจัดจนเกินไป 555+ แต่เท่าที่สังเกตเด็กก็เก่งหลายคน คุณครูดูแลใกล้ชิดกะลูกเรา เราก็ใกล้กะคุณครู พูดง่าย ๆ คือเรามีปัญหาปุ๊บ ปรึกษาครู ครูมีปัญหาปุ๊บ ครูก็จะรีบบอกเราค่ะ ;)

ของน้องเจ ... หลอกล่อเรื่องขนมไม่สำเร็จค่ะ เพราะน้องเจไม่กินขนมจุกจิก หลอกได้แค่นม กะ ดู DVD แล้วก็เล่น Nursery Games 5555+

จริงค่ะ ตะกี๊กันเพิ่งเพิ่ม "เก็บมาเล่า" ของวันนี้นะค๊า ลองแวะอ่านได้จ้า ... 5555+
อ้อ คราวที่แล้วลืมบอกไปว่าโรงเรียนอนุบาลร่มไม้มีเว็บด้วย ลองแวะเว็บนี้ค่ะ http://www.rommai.com จ้า ;)

บางครั้งได้ของอะไรแล้วไม่ค่อยขอบคุณ จะอดเลยนะ 555+ เพราะว่ากันจะพูดภาษาอังกฤษบอกน้องเจว่า When Mama give you something, what will you say? น้องเจงง ตอบไม่ได้ ประโยคนี้เล่นครั้งแรกตอนที่ give me a bottle of milk, please 5555+ กันเอาขวดนมเป็นตัวต่อรอง ก่อนยื่นให้พูดเลย When mama give you something, like a bottle of milk (แล้วก็ทำท่ายื่นให้ น้องเจก็ยื่นมือจะมารับ) what will you say? (น้องเจจะจับขวด กันดึงกลับ 555+) กันจะย้ำอยู่ตรงนี้แหละ แล้วก็สื่อให้รู้ว่ามะม๊าให้ขวดนม ต้องพูดอะไร ประมาณซัก 3 รอบ (มั้ง ถ้าจำไม่ผิด) กันตอบให้ฟังเลย thank you very much. say ... Thank you very much แล้วกันก็แยกเป็นคำ ๆ ให้พูดตาม เดี๋ยวนี้รู้แล้ว ว่าต้องพูด ไม่งั้นอะไรก็อด 5555+ (เวลาน้องเจให้อะไรกัน กันก็จะตอบเหมือนกันนะ Thank you very much จะได้คุ้นชินว่าต้องตอบนะ) ประสบการณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ เล่าให้ฟังจ้า ก็ไม่รู้ว่าคนอื่นเค้าฝึก เค้าทำแบบไหนกัน จะเหมือนกันป่าว ... 555+

เดี๋ยวนี้อยากให้อุ้ม ก็บอกเองเลย Mama, hold me please. อยากให้จูงมือ ก็บอกเอง hold my hand please. 555+ หรือบางทีเค้าจะคุ้นชินแล้วว่าเวลาถอดรองเท้าต้องเก็บที่ shoe shelf น้องเจถอดแล้วก็หันมาบอกนะ put them on shoe shelf ใช่มั๊ย Mama ... กันก็จะตอบเลย yes... put your shoes on the shelf. เคยสอนให้เอาเสื้อไปเก็บตะกร้าสีขาว Take your clothes to put into white basket. แหม๊ ... เดินผ่านเครื่องซักผ้า ถามกันว่า What's this? กันตอบว่า It's a washing machine. แล้วก็ตอบเป็นภาษาไทยนะว่าใส่ใน washing machine ได้ป่าว กันเคยตอบน้องเจไปว่า you can put your clothes into washing machine, too. หลัง ๆ ถ้าหากว่าเครื่องว่าง น้องเจจะบอกว่า Mama, put clothes into washing machine นะ ... กันเคยครั้งนึงตอบไปว่า Do what you want. เออ .. น้องเจเอาไปไว้ในเครื่องซักผ้าง่ะ ;) ก็ขำดี ทำได้ด้วย 555+

ก็เหมือนกะตอนนี้ที่น้องเจอยากดู DVD ก็สอนให้พูดนะ Mama, I want to watch DVD. กันก็จะพูดไปเรื่อย ๆ ว่า Which DVD do you want to watch? แปลกใจที่น้องเจตอบเป็นเรื่องออกมาได้ แสดงว่าน้องเจต้องจับศัพท์ได้คือคำว่า DVD กะ watch หลัง ๆ กันเห็นว่าอันไหนน้องเจใช้เป็นแล้ว กันก็จะพูดสิ่งนั้นเป็นภาษาอังกฤษเลย เค้าก็จะบอกได้ แล้วก็มีบางทีที่ขอแล้วกันไม่ให้ เช่นอยากให้กันอุ้ม พูดอยู่นั่นแหละว่าอุ้ม กันตอบไปว่า Hold me, please. ก็ร้องให้อุ้มอยู่นั่น ก้นก็ย้ำนะ say.... Hold me, please. ย้ำอยู่หลายครั้ง จนต้องพูดออกมา ไม่งั้นกันไม่อุ้ม 5555+

ตอนนี้ก็เลยยิ่งเพิ่มดีกรีศัพท์เพื่อให้น้องเจได้สังเกต Keywords บางทีก็มีบ้างหยิบหนังสือพวก Conversation มาอ่านให้ฟัง ชี้ให้เห็นศัพท์ อันไหนที่น้องเจไม่เข้าใจ ก็จะ (แอบ) อธิบายเป็นภาษาอังกฤษ (บ้าง) ให้น้องเจงงขึ้นเล็กน้อย 5555+ แล้วน้องเจจะถามขึ้นมา What? Mama, What? Again. 555+ แล้วก็ค่อย ๆ เพิ่มประโยค แล้ววิธีที่กันใช้ตอนเลยคือ กันพูดแล้วน้องเจพูดตาม อย่างเช่นตะก่อนที่น้องเจจะกินนม ก็เริ่มศัพท์จากขวดนม นม ดื่ม ขอ ฯลฯ แล้วก็ให้พูดตาม Give me a bottle of milk, please. ย้ำจนจำได้ แล้วก็เปลี่ยน May I have some milk, please? น้องเจจะตอบว่า no...no... give me a bottle of milk, please มันก็จะได้เวลาเราอธิบายงัยว่าพูดได้หลายแบบ แล้วก็ยังพูดได้อีกนะ May I have a bottle of milk, please? หรืออะไรก็ตามที่มีความหมายคล้าย ...

เค้าก็ว่าดี แต่ติที่ว่าดูเหมือนว่าเราจะซีเรียสและตั้งความหวังมากเกินไปรึป่าว แล้วก็แนะนำอะไรมาเยอะอยู่ ก็เลยปรับตัวเองลงจนเป็นอย่างที่เห็นค่ะ แต่ต้องยอมรับว่าลูกอี๊เนี่จบเกียรตินิยมธรรมศาสตร์อินเตอร์ ทั้งที่จบ ม.6 จากวัดสุทธิฯ เก่งมากมาย สำเนียงฝรั่งเลยล่ะ เพราะอี๊เค้าก็ใช้สองภาษากะลูกเค้าตั้งแต่เมื่อครั้งนานมาแล้ว แต่อย่างเป็นธรรมชาติและค่อยเป็นค่อยไป ไม่ได้เร่งวิชาการ ซึ่งอี๊ก็บอกว่าอะไรที่มากเกินไป ที่เราทำแล้วก็เราทุกข์ ลูกเองก็ไม่รู้เรื่อง ก็ให้ผ่อน ๆ ลงบ้าง ก็จะดี ทุกวันนี้ก็สังเกตน้องเจว่าถ้าพูดอังกฤษเองเพิ่มมากขึ้น ก็แสดงว่าเข้าทาง ซึ่งก็เริ่มแล้วที่จะอย่างงั้น พูดเองเออเองมากขึ้น 5555+

แรก ๆ ไม่ได้ใช้ไวท์บอร์ดใหญ่ ใช้แค่กลาง ๆ วางกะโต๊ะเล็ก (ถ้าได้ดูคลิปที่กันลงไวั ที่น้องเจลากเส้นจับคู่ นั่นน้องเจยังไม่เข้าโรงเรียนนะคะ สอนก่อนเข้าโรงเรียนตั้งหลายเดือน 5555+）แต่ที่ต้องเปลี่ยนเป็นไวท์บอร์ดใหญ่เพราะว่า (คิดไกลไปจนถึงเรียนประถม) น่าจะเป็นมุมที่เราได้ทบทวนบทเรียน เล่นเกมส์ วาดรูปด้วยกัน 555+ จริง ๆ ทุกวันนี้น้องเจก็ชอบนะคะ หยิบปากกาออกมาเขียนชื่อตัวเองบ้าง เขียนตัวเลขบ้าง คือพูดง่าย ๆ ว่ากันสอนน้องเจพร้อมกันในทุกทักษะแบบค่อยเป็นค่อยไป (มีอี๊คนนึงที่เคยเลี้ยงและสอนภาษาอังกฤษกันเมื่อตอนกันเด็ก ๆ กันจำในสิ่งที่เค้าเคยทำไว้กะกัน กันก็เลยเอามาปรับใช้กะน้องเจ ทุกวันนี้ก็มีคุยกะอี๊บ้าง อี๊บอกว่าไม่ต้องเร่งมาก แต่ให้พูดบ่อย ๆ ให้ลูกรู้สึกเกิดความคุ้นชินว่าภาษาอังกฤษเป็นเรื่องธรรมดา กันเคยอีเมล์เล่าเรื่องน้องเจฝึกสองภาษาให้อี๊ฟังด้วย ...

ซึ่งโอเค มันก็ได้ผลนะ แทนที่เราจะพูด ๆ ๆ ๆ แล้วมาใช้ baby sign (คือน้องเจไม่ได้ใช้มาตั้งแต่เด็ก) กันก็ข้ามช็อตนี้ไปเลย 5555+) กันใช้สี กระดานไวท์บอร์ด สื่ออื่น ๆ สอนแทน อย่างที่ห้องนอนของน้องเจเนี่ย จะมีมุมหนังสือ มีบอร์ดแสดงผลงาน (ศิลปะที่ทำที่โรงเรียน กันจะเอามาติดตรงนั้นสลับหมุนเวียนไป แต่ปัจจุบันติดเป็นแผ่นภาพเรียนรู้เรื่องครอบครัว 555+) มีไวท์บอร์ดใหญ่ ไว้เขียนหรือสอนอะไรก็แล้วแต่ (และก็มีให้น้องเจออกมาพูดและเขียนโต้ตอบด้วย 555+ โดยมากกันจะปรับให้เป็นเกมส์การศึกษาในแบบที่กันอยากสอนน่ะ 555+) ประตูทางออก หรือข้างตู้เสื้อผ้า ก็จะมีแปะพวกแผ่นภาพสอนศัพท์ต่าง ๆ (แบบลายน่ารัก ๆ) เวลาเดินผ่านไปผ่านมา เอ๊ .. ได้หยุดและเรียนรู้ตลอด บางทีน้องเจก็จะถามเอง What's this? บางทีก็โม้ให้กันฟังว่าอันนี้เรียนแล้วที่โรงเรียน แล้วก็พูดให้ฟัง 555+

เท่าที่เคยคุยกะหลายคน ส่วนใหญ่ลูก ๆ จะไม่ได้ต่อต้านค่ะ น้องเจเค้าก็ไม่ได้ต่อต้านนะ แต่เค้ามีความเป็นตัวของตัวเองมาก โชคดีที่ว่าน้องเจเค้าชอบภาษาอังกฤษอยู่แล้ว เค้าก็จะเข้าใจที่เราพูด ตอบได้มั่งไม่ได้มั่ง กันก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ติดตรงที่ว่าช่วงแรกที่เราเริ่มกะเค้าเราพูดเยอะมาก ไม่ใช่เค้าไม่ชอบนะ เค้าชอบ ก็เพราะเค้าชอบ เค้าถึงบอกว่าไม่ไปโรงเรียนดีกว่า มะม๊าก็สอนได้ Teacher David สอนไม่เหมือนมะม๊า พอเป็นมากขึ้น เหมือนคล้าย ๆ ว่ายังงัยก็ต้องไปโรงเรียน ก็บอกว่ามะม๊าไม่ต้องพูดภาษาอังกฤษ แล้วก็จะโวยวาย จริง ๆ พฤติกรรมนี้เป็นมาตั้งแต่เริ่มพูดอังกฤษจนถึงเกือบจบเทอมหนึ่ง (เทอมที่แล้ว) ทำให้กันต้องเปลี่ยนกลยุทธ์ใหม่ พูดน้อยลง แต่เพิ่มศัพท์ แล้วก็คอยดูว่าที่โรงเรียนสอนอะไร เสริมในส่วนนั้น เพราะคุณครูที่ห้องอย่างน้อยสองคนพูดภาษาอังกฤษอยู่แล้ว มันก็ต้องมีบ้างที่น้องเจได้พูด เพราะที่นี่เน้นให้เด็กออกมาพูดหน้าห้อง และแสดงออก

ขอบคุณค่ะที่เข้าไปแสดงความเห็นบล็อคค่ะ มีอะไรก็แชร์ประสบการณ์กันได้นะคะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

น้องเจ 3 ขวบ 7 เดือนค่ะ เรียนอยู่โรงเรียนอนุบาลร่มไม้จ้า เทอมหน้าจะขึ้นอนุบาล 1 กันคงให้น้องเจเรียนที่นี่จนถึงอนุบาล 3 ค่ะ ระหว่างนี้ก็คงดูก่อนว่าเรียนที่นี่แล้วเป็นยังงัย จะต่อในแนวไหน น้องเจถนัดอะไร แต่ก็มีมอง ๆ โรงเรียนประถมอยู่เหมือนกัน แต่ก็มองที่ร่มไม้ไว้ด้วย ยังไม่สรุป อยากให้น้องเจเรียนแล้วมีความสุขในแนวที่เค้าชอบค่ะ ;) ตอนนี้ก็มีบ้างที่สอนน้องเจ (ไม่ได้ขยันนะจ๊ะ) แต่ว่าเวลาน้องเจไปไหนก็จะพาเข้าบทเรียนแบบไม่ให้รู้ตัว ภาษาไทยบ้าง ภาษาอังกฤษบ้าง ตามแต่ว่าควรจะสอนอะไรเมื่อไหร่ เพราะอยู่กะน้องเจคนเดียว ยังทำ OPOL ไม่ได้ เอาไว้ปรับตัวได้มากกว่านี้ก่อน ค่อย ๆ ขยับเข้า OPOL ค่ะ (คิดไว้อย่างนี้นะคะ) เร่งมากไป กันก็เครียด มากไป น้องเจก็คงไม่รับ (เพราะเค้าไม่ใช่เด็กหัวอ่อน ที่จะยอมทำตามทุกเรื่องค่ะ เรียกว่าต้องขอมีเทคนิคนิดนึงที่ปราบน้องเจค่ะ 555+)

สวัสดีค่ะ คุณกิ้ม ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ภาพครอบครัวน่ารักจัง
เอ๊ะวันนั้นไป วช. คุณกิ้มนั่งตรงไหนค่ะ ใช่ข้างหน้าสุดรึเปล่าค่ะ

แต่ก็มีบ้างที่แต่งประโยคให้เค้าพูดตาม สอนหลาย ๆ ประโยคในความหมายเดียวกัน เค้าจะถามเองว่าทำไมพูดอย่างงี้ คราวที่แล้วพูดอีกอย่าง ซึ่งจากการสังเกตคือน้องเจจับจาก keywords หรือบางทีตอบถูกบ้างผิดบ้าง ก็ค่อย ๆ คุยกันไปค่ะ ;)

พูดง่าย ๆ คือ กันสอนตามกำลังความสามารถที่กันมี หาความรู้เพิ่มบ้างเมื่อต้องมีคำตอบให้ลูก หรือหาบทเรียนใหม่ ๆ บ้างให้เค้าได้รู้สิ่งใหม่ ๆ ทำทั้งไทยทั้งอังกฤษ รวมถึงคณิต สังคม หรืออะไรก็ตามที่อยู่รอบข้างเค้าที่เราว่าเค้าน่าจะรู้และเป็นประโยชน์กะการดำรงชีวิตของเค้าอะค่ะ อาจจะคละ ๆ กันไป ไม่ได้โดดเด่นอะไรเป็นพิเศษ เพราะว่าคิดว่าค่อยเป็นค่อยไปและสายกลางเป็นทางที่ดีที่สุดที่เลือกเดินตอนนี้ค่ะ แต่ก็รู้สึกดีใจและปลื้ม (มากขึ้น) เมื่อน้องเจเองมีปฏิกิริยาตอบกลับในช่วงนี้เยอะขึ้นกว่าตะก่อนเห็นได้ชัด (ทั้ง ๆ ที่น้องเจเค้าก็ยอมพูดอยู่นานแล้ว แต่ตอนนี้เค้ายอมพูดเอง เราไม่ต้องย้ำ ...)

ขอบคุณที่แวะบ้านแม่น้องเจนะค๊า ;)
คือจริง ๆ แล้วเนี่ย แรก ๆ ไม่ได้คิดว่าจะสองภาษาหรืออะไรค่ะ เพราะว่าเริ่มมาตั้งแต่ท้องน้องเจ 5 เดือนก็เริ่มฟังนิทาน ฟังเพลง อะไรไปเรื่อย (คุณแม่พาเพลิน .. 555+) พอคลอดก็ยังทำเหมือนเดิมค่ะ เปิดเพลง ฟังนิทาน พอซัก 3 เดือนก็เริ่มมี VCD, DVD ภาษาอังกฤษบ้าง ไทยบ้าง บทสวดมนต์ไทย จีน ทิเบต (ก็คุณแม่พาเพลินอีกอะค่ะ ... 555+) เวลาอุ้มนอนหรืออะไร ก็จะมีร้องเพลงให้ฟังทั้งไทย อังกฤษ พูดแนะนำตัวทั้งไทยทั้งอังกฤษ ก็พูดหรือร้องอะไรที่อยากจะให้ลูกได้คุ้นคำคุ้นเสียง เป็นอยางงี้มาเรื่อย ๆ ๆ ๆ จนเมื่อซักเมษาปีที่แล้ว เจอหนังสือสองภาษาฯ ก็เลยซื้อมาอ่าน ก็รู้สึกว่าโอเค ถูกทาง เพียงแต่ว่าเราไม่ได้ทำ OPOL เพราะอะไรหลาย ๆ อย่างยังไม่อำนวย แต่ก็พูดอังกฤษมาอย่างต่อเนื่อง