Baby sign ; ซายน์ ที่ทำให้หัวใจแม่เจ็บปวด

[แม่ขวัญข้าว]

15 ก.ย. 53 ขณะนั่งทำงานอยู่ที่ทำงาน ย่าขวัญข้าวโทรศัพท์มาจากบ้าน บอกว่า ขวัญข้าวมีไข้ จู่ๆก็ไข้ขึ้น 38.2 องศาเซลเซียส แม่บอกย่าไปว่า ก็เอายาลดไข้ให้กินไปก่อนเดี๋ยวเลิกงานแล้วจะไปดู วางสายไป แต่ในใจกังวลอยู่ว่าตั้งแต่เกิดมาจน 11 เดือนลูกไม่เคยป่วย แล้วเกิดอะไรขึ้น อีก 10 นาที ปู่โทรมาบอกว่า ตอนนี้ไข้ขึ้นเป็น 39 แล้ว (แค่ 10 นาทีเอง) วันนั้นหลังเลิกงานกลับบ้าน ลูกไข้จริงๆ แต่ยังเล่นได้อยู่ เวลาไข้ลงเค้าจะเล่นเป็นปกติ กินข้าวได้ กินนมได้ ความกังวลลดไปนิดนึง ลูกคงเป็นไข้เหมือนเด็กทั่วไป

16 ก.ย. 53 วันนี้ไข้สูงอีก กินยาลดไข้ทุก 4 ชม. อาบนำอุ่นทุก 1 ชม. ก็ช่วยได้บ้างเล็กน้อย นมยังกินได้ แต่ไม่ยอมกินข้าว เพราะเริ่มมีอาเจียน ไม่เป็นไรเพราะนมเป็นอาหารหลัก นำมูกก็ไม่มี อาการไม่เหมือนไข้หวัด คงไม่ใช่ไข้หวัด 2009 หรอก แต่ที่น่าเป็นห่วงไม่แพ้กันคือ ไข้เลือดออก เอาละสิ ถ้าไข้ไม่ลง คงต้องได้ไปเจาะเลือด เจ็บตัวอีกแล้ว ช่วงเย็นระยะเวลาไข้ขึ้นเริ่มยาวนาน ลูกเริ่ม ซึมลง และงอแง บอกพ่อเค้าว่าซื้อที่แปะหน้าผาก (Kool fever)มาให้ลูกหน่อย พ่อเค้าถามว่าซื้อมาเพื่ออะไร แทนคำตอบว่า เพื่อลดไข้ คือ...ดีกว่าไม่ทำอะไรให้ลูกเลย นึกถึงแม่ๆคนอื่นในทันทีเลยว่าทำเพื่อลูกบางทีไม่ต้องมีเหตุผล ใช้แค่ความรู้สึกจริง (ตัวเองเป็นพยาบาล อะไรที่ห้ามแม่คนอื่นทำ พอถึงคราวลูกตัวเองป่วยทำมันซะทุกอย่างที่ห้ามคนอื่นเลย)

17 ก.ย. 53 วันนี้เป็นวันที่แย่ที่สุดในความรู้สึกของคนเป็นแม่ ลูกกินอะไรไม่ได้เลยนอกจาก นำและยา นำลายไหลตลอดเวลา เหมือนคนเจ็บปาก นมก็ไม่กิน งอแงตลอด นอนกลางวันก็หลับแป๊บเดียว

ในห้วงของความคิดที่เค้าอยากจะบอกอะไรบางอย่างกับแม่ เค้าทำซายน์ milk แต่พอเอานมให้กลับกินไม่ได้ ทุกครั้งที่ลูกทำซายน์ milk เจ็บปวดที่หัวใจของแม่ที่สุด ถ้าเป็นเมื่อก่อนแม่คงดีใจที่ลูกตอบสนองสิ่งที่เราสอน แต่นี่ ลูกคงหิวมาก จะช่วยลูกได้อย่างไร

ไข้สูง ยังช่วยลดไข้ให้ได้ แต่กินไม่ได้ จะช่วยอย่างไร ร้องไห้ทุครั้งที่เห็นลูกซึม " ขวัญข้าว หนูต้องอดทน พยายามหน่อยลูก ไม่งั้นหนูต้องไปนอนให้นำเกลือที่ร.พ.แน่ อดทนนะ อดทนเพื่อแม่" คือถ้อยคำที่พยายามพูดกับลูกตลอดเวลา ตัดสินใจเริ่มให้ยาปฏิชีวนะ แต่ก่อนให้ไปปรึกษากุมารแพทย์แล้ว ท่านบอกว่าให้ไปเถอะ

18 ก.ย. 53 จนกระทั่งวันนี้ เริ่มดีขึ้นบ้าง ตอนเช้าพาไปทำพิธีกรรมทางศาสนาที่วัด คนวิทยาศาสตร์อย่างเราทำได้ค่ะ ด้วยความรู้สึกที่ว่า ดีกว่าไม่ทำอไรให้ลูกเลย ไข้เริ่มลงแล้ว เหลือแต่นำลายไหลยืด ยังงอแงอยู่ แม่ยังคงเหนื่อยต่อไป แต่ไม่เป็นไร แม่ทำได้และเต็มใจทำ ต่อให้เหนื่อยกว่านี้อีกสักกี่เท่า แต่ขอเพียงลูกกินนมได้ กินข้าวได้ ยิ้มได้ เล่นได้ แม่ยอมทำทุกอย่าง เพื่อ สิ่งมีชีวิตน้อยๆที่เรียกว่า ลูก

[สมาพร โมลี(แม่น้องอะตอม)]

ตอนนี้ดีขึ้นหรือยังค่ะ

[ice_ka]

พี่ไอซ์ขอให้น้องขวัญข้าวหายไวไว นะค๊ะ....พี่ไอซ์เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

[แม่น้องอองตอง]

ขอให้หายไวไวนะคะ

[พ่อแปมแปม]

ขอให้หายไวไวนะครับ

[แม่น้องข้าวปุ้น]

ขอให้น้องหายไวๆนะคะ

[แม่น้องกุ๊งกิ๊ง]

เป็นกำลังใจให้จ้ะ

[amm]

หายไวๆนะค่ะ

[cattaleeya]

หายไวไวนะคะ น้องนะโมก็เพิ่งหายจากอาการคล้ายๆ แบบนี้เลยค่ะ อาเจียน ซึม ไข้สูงเร็วมาก เล่นกันอยู่ดีๆ ไข้ขึ้นปรื้ดไป 38 39 ใน 15 นาที ตกใจมากเหมือคุณแม่น้องขวัญข้าวเลย ไข้สูง 39-40 อยู่ 3 วันถึงได้ดีขึ้น ลูกงอแงสุดๆ ร้องให้แม่อุ้มตลอดเวลา (หนัก 14 กก) ไม่ยอมให้วางเลย ไปโรงพยาบาลหลายรอบมากปรากฏว่าเป็นเชื้อไวรัสค่ะ ลูกป่วยสามวันแม่น้ำหนักลดไปเลย 2 กก. คุณแม่ใจเย็นๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[Anfield's mommy]

อ่านแล้วจะร้องไห้ตามค่ะ สงสารเค้าเนอะเวลาไม่สบายแล้วซึม กินอะไรก็ไม่ได้ เป็นกำลังใจให้ค่ะ คุณแม่เป็นพยาบาลอยู่แล้ว สู้ๆค่ะ

[แม่ขวัญข้าว]

ขอบคุณค่ะคุณนุ้ย คุณแม่น้องเนเน่ คุณแม่น้องจุ๊หมู คุณrassamee mera ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ตอนนี้น้องดีขึ้นบ้างแล้ว เมื่อคืนจ๋าลงเวรตอนตี1 กลับไปนอนเฝ้าลูก ซักตี 4 กว่า ขวัญข้าวตื่นมา มองหน้าเราแล้วยิ้ม (ที่รู้เพราะลูกดิ้นเราเลยตื่นก่อน) แล้วก็ผล็อยหลับไป โอ้โฮ..เรางี้หัวใจเบิกบานในรอบ 3-4 วันนี้เลย ขอบคุณอีกครั้งนะคะสำหรับกำลังใจค่ะ