บันทึกรักจากแม่แก้วถึงน้องโอม

[Nong Om & ChiTangMae]

บันทึกรักจากแม่แก้ว

 
ถึงเด็กชายยศพัทธ์ ศักดิ์เสมอพรม (น้องโอม)

วันที่ 25 กรกฎาคม 2554

ครั้นเมื่อแม่รู้ว่าแม่ท้อง แม่ดีใจมาก...ความดีใจอันนี้ก็เป็นคำถามพร้อมคำตอบว่า “คนที่จะเป็นแม่คนเค้าดีใจกันแบบนี้นี่เอง” แต่ความดีใจของแม่ก็ถูกบั่นทอนเมื่อคุณหมอตรวจพบว่า แม่อยู่ในภาวะแท้งคุ้งคาม นั่นคือลูกของแม่พร้อมที่จะจากแม่ไปทุกวินาที...คำถามของแม่คือ “คุณหมอคะ...และดิฉันจะทำอย่างไรให้ลูกอยู่กับดิฉันจนคลอดคะ”....คุณหมอถามแม่ว่า “ระหว่างลูกกับงานคุณจะเลือกอะไร? ถ้าคุณเลือกงานคุณก็ไปทำงานปกติ แต่ถ้าคุณเลือกลูกคุณก็ควรต้องหยุดงานและนอนพักผ่อนอย่างเดียว” พอวันรุ่งขึ้นแม่ก็ไปลางานขอพักระยะยาว

ทุกวินาทีของ 37 สัปดาห์ที่ลูกอยู่กับแม่ในท้อง.....แม่ส่งความรักผ่านความรู้สึกให้ลูกรู้ว่า “ลูกจ๋า...ลูกต้องเข้มแข็ง ลูกต้องอยู่กับแม่ แม่รักลูกมากนะ” แม่คุยกับลูกแบบนี้ทุกวัน จนวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2552 ลูกก็ยังอยู่ในท้องของแม่ เราฉลองวันวาเลนน์ไทล์ด้วยกัน แม่ทานไอศรีมช๊อคโกแล็ต แม่บอกลูกว่า “ลูกจ๋าวันนี้ลูกต้องดึ๋งดั๋งแน่เลยเพราะเราทานไอศครีมช๊อคโกแล๊ตด้วยกันแล้วนะ” และหลังจากนั้นแม่ก็ไปตรวจท้องที่โรงพยาบาลตามปกติ คุณหมอบอกแม่ว่า “คุณแก้ว...สงสัยคุณแก้วต้องคลอดน้องวันนี้แล้วค่ะเพราะปากมดลูกเปิดแล้ว” ทันทีที่คุณหมอบอกแม่ดีใจและตื่นเต้นยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด แม่คิดอยู่ในใจว่า “นี่…แม่จะได้เห็นลูกแล้วเหรอ แม่จะได้ยินเสียงของลูกแล้วใช่มั๊ย”...และแม่ก็บอกคุณหมอทันทีเช่นกันว่า “ได้เลยค่ะคุณหมอทำคลอดได้เลยค่ะ”

วันเสาร์ที่ 14 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา 19.59 น ที่โรงพยาบาลสมิติเวชศรีราชา แม่ได้ยินเสียงร้องของลูกแล้ว ลูกร้องเสียงดังมาก น้ำตาของแม่ไหลออกมาตอนไหนไม่รู้ รู้แต่เพียงว่า “ลูกออกมาแล้ว แม่อยากเห็นลูกเหลือเกิน”.....หลังจากนั้นไม่นานคุณหมอก็อุ้มลูกมาให้แม่กอด มันเป็นกอดแรกระหว่างเราสองคน และประโยคแรกที่แม่พูดกับลูกคือ “สุขสันต์วันเกิดนะลูก ขอให้ลูกเป็นเด็กดีของแม่ตลอดไปนะคะ” แม่ตั้งชื่อลูกว่า เด็กชายยศพัทธ์ นามสกุล ศักดิ์เสมอพรม ชื่อเล่น น้องโอม

ตลอดขวบปีแรกจนถึงวันนี้ แม่เฝ้าทนุทนอมและพยายามเลี้ยงดูลูกให้ดีที่สุดที่แม่คนหนึ่งจะทำได้ เสียงหัวเราะของลูกช่างน่ารักเหลือเกิน ทุกเย็นแม่อยากรีบกลับบ้านมาหาลูกเร็วๆ เล่นกับลูก พูดคุยกับลูกเพราะลูกเริ่มมีคำถามมากมาย และเมื่อแม่เห็นลูกไม่สบาย แม่ก็จะถามลูกว่า “น้องโอมเป็นอะไรครับ....ไปหาหมอมั๊ยครับ” แต่มาวันหนึ่งลูกเห็นแม่ไม่สบาย ลูกกลับเป็นฝ่ายถามแม่ว่า “แม่เป็นไร.....แม่หาหมอมั๊ย” คำถามนี้ทำให้แม่หายป่วยทันที มันดียิ่งกว่ายาวิเศษซะอีก!

ความรักและสิ่งดีๆ ที่มอบให้ลูกนั้น แม่คิดว่าเสมอว่าสิ่งนั้นจะเป็นภูมิคุ้มกันอย่างหนึ่งที่จะทำให้ลูกไม่อ่อนแอ ทำให้ลูกเป็นเด็กดีและมีคุณภาพในอนาคต แม่ขอให้ลูกเป็นเด็กดีของแม่และทุกๆ คนตลอดไป... “แม่รักลูกมาก-ดวงใจของแม่....จากแม่แก้ว....”

"The smile and the laughing of my son made me to be the happiest mum in the world. He is the gift from God. I love him so much"

%202554.pdf

[Nong Om & ChiTangMae]

@ คุณจู...ขอบคุณมากค่ะ....ในเวลาที่รู้ว่าแท้งคุ้งคามคนเป็นแม่จะตื่นเต้นทุกวินาทีเลยเนอะ 

@ คุณโอ๋...ขอบคุณมากเช่นกันค่ะ....แก้วก็มีบ้างที่โมโหแต่ยังไม่เคยตี...ทุกครั้งที่โมโห...จะเรียกเค้ามาคุย แล้วจะบอกว่าทำแบบนี้ไม่ดี..ห้ามทำอีก ..... น้องโอมจะมองหน้าแก้วแล้วก็พยักหน้าส่วนแก้วก็จะทวนถามว่า แบบนี้ดีมั๊ย...ให้เค้าตอบ และจะทำอีกมั๊ย...ให้เค้าตอบ....สัญญากับแม่ว่าน้องโอมจะไม่ทำอีก....เค้าก็จะเอานิ้วก้อยมาเกี่ยวกับนิ้วเราแล้วพูดว่า Promise? ...สู้ๆ นะคะคุณโอ๋

[Ju (Jui Jui's mommy)]

อ่านแล้วซึ้งอ่ะค่ะ จูเองท้องจุ้ยจุ้ยก็มีอาการแท้งคุกคามแต่น้อยกว่ามาก ฉีดยากันแท้งไป 8 เข็มเห็นจะได้ หลังจากนั้นก็ปกติดี คุณแม่แก้วน่ารัก และทุ่มเทขนาดนี้ น้องโอมต้องเป็นเด็กดีและเก่งในอนาคตแน่ๆ ค่ะ :)

[โอ๋...จัง]

น้ำตาซึมเลย นึกถึงบรรยากาศของตัวเองในวันที่อุ้มท้องจนถึงคลอด 

ทำให้เสียใจเวลาลูกดื้อหรือซนจนทำใหเราโมโหแล้วตีลูก ทั้งที่ใจก็รู้ว่ารักลูกแค่ไหน

..เมื่อไหร่จะควบคุมความโกรธให้ได้ซะที ..หายโกรธก็มานั่งเสียใจ

[Nong Om & ChiTangMae]

ขอบคุณค่ะคุณพวงพยอม (แก้วอ่านชื่อถูกมั๊ยเอ่ย) ...เด็กๆ เป็นยังไงกันบ้างคะ .....

[puangpayom]

ยินดีด้วยค่ะ  แม่แก้ว   ไว้น้องโอมโตอีกหน่อยมาอ่านทู้ของแม่แก้วนะลูก