เหตุการณ์ตัวอย่าง

[ธรรมรัตน์ เนตรหิน]

ไม่ได้เข้าบ้านเด็กสองภาษาเกือบเดือน เนื่องจากคอมฯ ไม่สบาย ติดเชื้อไวรัส พาไปหาหมอรักษาหายแล้วค่ะ

บ้านเราไม่ได้ไปงานมีทติ้งลูกหมูสามตัวที่ TK Park เพราะคุณพ่อจองเที่ยวเกาะเสม็ดซะแล้ว แม่บุ๋มงอนไปหลายวันเลยค่ะ ทั้งๆที่บอกไปตั้งแต่แรกแล้วว่าจะไปงานมีทติ้งเด็กสองภาษานะ

บ่นจบแล้ว ขอเล่าพัฒนาการภาษาอังกฤษของน้องโป้ยนะคะ

เหตุการณ์ที่หนึ่ง   ดูการ์ตูนคายุ แม่คายุพูดว่า "let's take a bath" (อ่าน "แบธ") แม่บุ๋มเลยเปลี่ยนมาพูด"แบธ" แทน "บาธ" มั่ง น้องโป้ยมองหน้าแม่แล้วขำค่ะ "ทำไมแม่บุ๋มพูด take a bath(แบธ)ล่ะ ต้องพูด take a bath(บาธ)สิ"  พูดได้ทั้งสองแบบใช่มั้ยคะ

เหตุการณ์ที่สอง  ที่บ้าน คุณปู่มักถามน้องโป้ยอยู่เสมอว่า "อันนี้ภาษาอังกฤษเรียกว่าอะไร หรือ แปลว่าอะไร" เป็นความสุขที่โชว์ให้เพื่อนๆเห็นว่าหลานเก่ง แม่ก็สุขด้วยเหมือนกัน แต่ตามหลักการของบ้านเด็กสองภาษาต้องไม่แปลชิมิ แล้วแม่จะบอกคุณปู่ไม่ให้แปล ยังไงดีน้อ? บางครั้งน้องโป้ยยังเคยถามแม่ด้วยว่าแปลว่าอะไรๆๆๆๆๆ(ตามคุณปู่)แบบหงุดหงิดเล็กๆ แม่ก็ยืนหยัดอธิบายเพิ่มเติมเป็นภาษาอังกฤษต่อ หุหุ

แล้วแม่ก็เกิดไอเดียและรีบบอกคุณปู่ว่า "พ่อน่าจะถามน้องโป้ยว่า อันนี้แม่บุ๋มเรียกว่าอะไร? จะได้กระตุ้นให้เค้าพูดกับบุ๋มเป็นภาษาอังกฤษ เพราะเค้าแค่ฟังเข้าใจ แต่ไม่ยอมพูด"   หนึ่งคุณปู่ไม่รู้สึกถูกห้าม(หรือรู้สึกไปแล้วก็ไม่รู้) แต่กลับเป็นฝ่ายช่วยส่งเสริมซะอีก สองไม่มีการแปล สามถ้าจะพูดกับแม่น่ะภาษาอังกฤษนะคะ บ้านอื่นแก้ปัญหายังไงกันบ้างคะ?

เหตุการณ์ที่สาม   น้องโป้ยชอบชวนแม่บุ๋มแวะร้านเซเว่นก่อนกลับบ้าน

แม่ : "When you see 7-11shop say out loud 'over there' OK?"

ได้ผลค่ะ น้องโป้ยชี้แล้วร้องเสียงดังลั่นรถ  "over there แม่บุ๋ม over there"

แต่แม่ก็ต้องคอยพยุงการพูดคำนี้อยู่ตลอดและบ่อยๆ ไม่งั้นไม่ค่อยยอมหลุดออกจากปากเลยค่ะ บางทีก็แล้วแต่อารมณ์เค้าด้วยนะคะ ถ้าวันไหนอารมณ์บ่จอยก็หันมาดุ "แม่บุ๋มอย่าพูด โป้ยจะพูดคนเดียว" (เป็นภาษาไทย)

เหตุการณ์ที่สี่  เวลาจะตอบว่าใช่ ก็จะตอบว่า "yes,i do" คำนี้สังเกตว่าเริ่มติดปากแล้วค่ะ เช่น

แม่ : "Do you love mom?"

น้องโป้ย : "yes,i do" เอียงหน้ามาซบหน้าแม่บุ๋มด้วย คำตอบนี้ทำแม่ปลื้มเป็นสองเท่า อิอิ

แม่ : "Are you tired?" เห็นวิ่งเล่นจนหน้าแดง เลยชวนคุยซักนิด

น้องโป้ย : "yes,i do"

แม่ : "Do you mean 'yes,i am'?"

น้องโป้ยเถียง : "ไม่ใช่ yes,i am มัน yes,i do"

แม่บุ๋มเลยต้องเงียบก่อนเพราะสังเกตเห็นคอลูกสาวเริ่มขึ้นเอ็นแล้วค่ะ (เถียงคอเป็นเอ็น : กลัวไม่มีใครรับมุขอ่ะ)

สองอาทิตย์ต่อมาขณะขับรถกลับบ้าน หลังจากที่แม่บุ๋มก็คอยพยุงฝึกใช้คำนี้กันอยู่

แม่ : "Do you want to stop at 7-11shop?"

น้องโป้ย : "Yes,i do"

แม่ : "Are you hungry?"

น้องโป้ย : "Yes,i am"

แม่ : "Great you said 'yes,i am' " แม่ปรบมือเสียงดังลั่นรถ ดีใจจนอยากจะกระโดดตัวลอยออกนอกรถไปเลย

แม่ต่อ : "So when you see 7-11shop don't forget to tell mom 'it's over there' OK?"

น้องโป้ยพยักหน้ารับ : "OK"

นี่คือครั้งแรกของ yes,i am ยังคงต้องพยุงกันต่อไปเรื่อยๆ (ยึดมั่นตามหลักการ)

เหตุการณ์ที่ห้า  ขณะขับรถกลับบ้าน ได้ยินเสียง หวอ หวอ จากรถพยาบาลฉุกเฉิน 

แม่ : "Can you hear what that is?"

น้องโป้ย : "Rambutan" 555

เหตุการณ์ที่หก  ขณะขับรถไปทำงานกัน น้องโป้ยชี้ที่เสื้อตัวเองที่สวมอยู่ สกรีนเป็นรูปรถสีแดงแต่มันหลุดเปิดอ้าออกมาหน่อยนึง

น้องโป้ย : "แม่บุ๋ม it's torn"   แม่ฟังไม่ชัด แต่จากท่าทางประกอบแล้วน่าจะใช่ it's torn นะ

แม่ : "Did you say ' it's torn '?"  แม่ลืมแก้ yes,i did

น้องโป้ยพยักหน้าตอบ : "ใช่"

เริ่มบอกกับตัวเองว่า ต้องหูไว จับให้ได้ว่าลูกพูดอะไร ไม่งั้นเค้าอาจเปลี่ยนไปพูดไทยดีกว่า เพราะแม่เข้าใจและได้รับการตอบสนองที่เร็วกว่า

ยังไม่มีโอกาสได้ลงคลิป(ทำไม่เป็นด้วย)มาให้ประเมินตัวแม่เลยค่ะ จะพยายามหามานะคะ

 

[ธรรมรัตน์ เนตรหิน]

ขอบคุณ คุณแม่ป้อนะคะที่เข้ามาอ่าน ตลกดีจังค่ะเรื่อง ambulance-rambutan มาเหมือนกันได้ ถึงว่าเด็กต้องคุยกับเด็กถึงจะรู้เรื่อง(คือสามารถทะเลาะกันได้) เลยได้เข้าไปดูคลิปของน้อง(ยังดูไม่หมดเลย) ได้ไปก๊อปคลิปเพลง(ยังดูไม่หมดเหมือนกัน) ขอบคุณนะคะ

[ปาจรียา(แม่ป้อของอิง+หมิง+หลง)]

น้องเก่งจังเลยค่ะ คุณแม่ก็แก้เกมได้ดีนะค่ะ ให้คุณปู่ถามว่าแม่บุ๋มเรียกว่าอะไรแทน...ไว้จะเอาไปใช้บ้างค่ะ  ส่วนเรื่อง rambutan เนี่ย วันก่อนชี้รูปเงาะให้ลูกสาวดูแล้วถามว่า What's this? เธอบอกมาว่า ambulance มันคงคล้ายกันจริงๆอะค่ะ...555  พยายามต่อไปนะค่ะ