เคยมีคนถามว่าถ้าจะโหวตให้แม่ดีเด่นจะโหวตให้ใครดี

[แม่อั่งเปา]

เคยมีคนถามว่าถ้าจะโหวตให้แม่ดีเด่นจะโหวตให้ใครดีมีใครคนคนหนึ่งตอบไปว่า แม่ของบีโธเฟ่นงัยหละเพราะเขาเชื่อว่าทุกอย่างสร้างได้ด้วย 2 มือของแม่ หลังจากนั้นเมื่อเราได้อ่านหนังสือของผู้ใหญ่บ้านหลังนี้เราจึงเริ่มที่จะสอนลูก เริ่มแรกสามีหาว่าเรากระแดะคะ ก็เลยเปิด ชีพจรโลกให้ดู ทัศนคติดีขึ้นมาหน่อยไม่เป็นไร  เราก็ยังทำต่อไปในฐานะของแม่ผู้ที่จะสร้างต้นทุนชีวิตไว้ให้ลูกเรารู้ดีว่าเราทำอะไรและเพื่ออะไร เพราะว่าในฐานะที่เราต้องออกจากงานประจำมาเลี้ยงลูกเพื่อพิสูจน์ให้เห็นว่าไม่ใช่แค่อยู่บ้านเลี้ยงลูก+กับงานบ้านอีกเป็นกองที่ต้องทำเองเราจะต้องเอาชนะกับคำสบประมาทของสิ่งแวดล้อมให้ได้ และเมื่อเราทำได้นั่นคือคำตอบในสิ่งที่เราลงทุนลงแรงไปแล้วเราต้องได้อะไรกลับมาบ้างหละอย่างน้อยที่สุดลูกต้องรักภาษาอังกฤษ ในขณะที่แม่อย่างเราไม่เก่งเลยถ้าเราไม่ทำอะไรสักอย่างลูกก็จะไม่เก่งเหมือนเราและในอนาคตการแข่งขันที่มากขึ้นลูกของเราจะเป็นอย่างไรเราต้องเชื่อมั่นในศักยภาพของตัวเองว่าเราสามารถเรียนรู้ได้ ให้มันรู้ไปว่าจะทำไม่ได้ คิดดูนะคะเด็กคนหนึ่งในหนึ่งวันทำอะไรบ้างที่ซ้ำๆกัน กินข้าว 3 เวลา eat มันเข้าไป นมก็กิน drink มันเข้าไป 4-5 ขวดต่อวัน อาบน้ำก็กวันละ 3 ครั้ง เปิดประตู ปิดประตู เอาเข้าไป ปิดไฟ  เล่น นอน  ให้มันรู้ไปว่าทำทุกวันแล้วไม่ได้ ก็ผู้ใหญ่บ้านบอกว่าเน้นคุณภาพ ไม่เน้นปริมาณ

    ระบบที่แม่อั่งเปาใช้ไม่มีในหนังสือคะถ้าจะใช้หนึ่งเวลาหนึ่งภาษาแม่อั่งเปาตายแน่ๆแถมเพิ่มความเครียดให้ตัวเองอีก

ใช้ระบบตามใจฉันคะเพราะเชื่อว่าการสอนที่ดีและการรับรู้ที่ดีคือเวลาที่ผู้สอนและผู้รับมีความสุขคะ และถ้าเราจะทำอะไรได้ดีก็ต้องเป็นช่วงเวลาที่เรามีความสุที่สุดจึงจะเกิดผลที่ดีตามมา

  เริ่มสอนอั่งเปาตอน 1 ขวบ ผ่านไป 3 เดือน อั่งเปาเข้าใจสามารถทำตามได้ เช่น trun off the fan , step away from...........,

stop.  แม้ลูกจะยังไม่พูดแต่ไม่เป็นไรเข้าใจก็ถือว่าเริ่มต้นได้ดี ถามว่าเคยท้อมั้ยแน่นอนคะแต่เรามีจุดยืนของตัวเองทุกครั้งที่ท้อเราถามตัวเองว่า ทำอะไรอยู่ เพื่ออะไร เพราะอะไร และ ทำไม เมื่อเราได้คำตอบความท้อแท้ก็จะหายไป

   ท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกท่าน และขอขอบคุณผู้ใหญ่บ้านหลังนี้ และลูกบ้านทุกท่าน

ที่สร้างบ้านหลังนี้ บ้านหลังนี้อบอุ่นมากๆ

 

[MOM-NARA]

สู้ๆ ค่ะ

 

[nuntaka chantorn]

เคยท้อและเครียดเหมือนกันเลยค่ะ เพราะคุณสามีตัวดีนั่นแหละที่คอยบั่นทอนจิตใจเพราะว่าลูกชายพูดช้าก็เลยโทษเราที่พูด eng กับลูกทำให้ลูกงง เราให้อ่านหนังสือเด็ก 2 ภาษาก็ไม่ยอมอ่าน แต่ตอนนี้ลูกชายเริ่มพูดแล้วแต่ก็ยังมีเหน็บ ๆ เราอยู่บ้างเพราะลูกชายไม่ช่างพูดเท่าไร พูดไทยได้น้อยค่ะ

[แม่น้องกุน & น้องญาญ่า รักในหลวง]

ก็โหวตให้ตัวเองสิคะ ทุกคนที่เป็นแม่มักจะเหนื่อยกว่าสามีหน่อย ไหนจะอ้มท้อง เลี้ยงลูกเอง ทำอะไรเองหมด

ถึงแม้ว่าเจอสภาพแวดล้อมหลายอย่างไม่เอื้ออำนวยในการสอนให้เป็นเด็กสองภาษ ถ้าเรามีจุดยืนที่เข็มแข็ง ไม่ต้องกลัวปัญหาและอุปสรรคเลย