กฏ 9 ข้อ.. ตามใจแบบไหน ไม่เสียนิสัย

[Tunes]

วัยเตาะแตะของลูกเป็นวัยแห่งการค้นหา เด็กในวัยนี้กำลังสนุกกับโลกใบใหม่ของหนู(แต่แสนจะเก๊าเก๋าสำหรับแม่) เห็นอะไรก็อยากทำ อยากจับ อยากเขย่า อยากรื้อ อยากไปสารพัด ซึ่งหลายครั้งหลายหนอารมณ์จี๊ดของแม่ก็พุ่งพรวดสูงกว่าปรอท อยากจะเงื้อมือขึ้นฟาดสักเพี๊ยะ สองเพี๊ยะ แต่พอเห็นตาแป๋วๆ กับท่าทางสนุกแสนสนุกไร้วี่แววจะเข้าใจว่าสิ่งนั้นไม่เหมาะไม่ควรอย่างไร แม่ก็ต้องเปลี่ยนใจทุกที
แต่เพราะวันหนึ่งลูกก็ต้องออกไปอยู่ร่วมกับคนอื่น ถ้าสนุกจนไม่มีขอบเขตหรือเอาแต่ใจอยากทำอะไรก็ได้ทุกอย่างแบบนี้ ต่อไปลูกคงแย่ ใครเขาจะอยากคบด้วย คงต้องใช้ "กติกา และกฎ ของบ้าน" มาปรับใช้กับลูก


"น้องcopterมาเล่นเกมกันดีกว่า ค่อยๆหย่อนของเล่นลงกล่องกันนะคะ"


กฎข้อที่1 ใชัวิธีชักชวนหนูไม่ใช่ใช้คำสั่ง เพราะลูกยังเล็กเกินกว่าจะเข้าใจ และถึงแม้จะเป็นเกมสนุกแต่วิธีนี้ก็ได้ผล เพราะคราวหลังน้องcopterกลายเป็นคนชวนแม่เล่นเกมเก็บของเล่นแทน
"น้องcopter เลือกเอาค่ะว่าจะกินข้าวหรือจะไปเล่น ถ้าจะกินข้าวต้องนั่งที่โต๊ะอาหารนะ"


กฎข้อที่2 มีทางเลือกให้สักหน่อย ไม่ใช่ฝืนใจไปหมด แต่ทางเลือกนั้นต้องมีกติการ่วมอยู่ด้วย
"น้องcopter เดี๋ยวการ์ตูนเรื่องนี้จบแล้ว เราไปอาบน้ำกันนะ"


กฎข้อที่3 ให้เวลาทำใจแยกจากกิจกรรมที่กำลังสนใจสักหน่อย แม่จะไม่หักหาญด้วยการเดินไปกดปิดรีโมตทันที การบอกล่วงหน้าจะทำให้ลูกเตรียมตัวเตรียมใจ

"น้องcopter mamaอนุญาตให้เล่นน้ำได้ แต่ถ้าหนูฉีดน้ำเปียกทั่วบ้าน ต้องขึ้นนะลูก"


กฎข้อที่4 ทุกกิจกรรมของลูกที่อาจลามปามเกิดความวุ่นวาย ต้องมีกติกาแฝงไว้สักหน่อย และแม่ก็ถือว่าเป็นการฝึกหัดให้หนูรู้จักรับผิดชอบในสิ่งที่ทำด้วย

"น้องcopter วันนี้หนูอยากไปเที่ยว mamaจะพาไป แต่ต้องสัญญากันว่าครั้งนี้จะไม่ซื้อของเล่น เพราะคราวที่แล้วเราซื้อมาหลายชิ้นแล้ว"


กฎข้อที่5 ได้อย่างก็ต้องเสียอย่าง ไม่มีอะไรที่หนูจะได้ไปหมดทุกอย่าง และที่สำคัญสัญญาที่แม่ว่าก็คือกติกานั่นแหละจ้ะ
"วันนี้น้องcopterเก่งจัง กินนมไม่หกด้วย"


กฎข้อที่6 มาพร้อมกับ ข้อที่7 คือ ชมเชยเมื่อหนูทำได้ แต่แม่จะไม่ตำหนิถ้าลูกทำผิด เพราะแม่รู้ว่าวัยแค่นี้จะคาดหวังอะไรนักหนา ที่สำคัญหนูกำลังต้องการกำลังใจในการทำสิ่งต่างๆ แม่จะพยายามหาวิธีสนับสนุนให้หนู "ทำได้"
"ห้ามเล่นปลั๊กไฟ ห้ามออกนอกบ้านคนเดียว ฯลฯ"


กฎข้อที่8 ถ้าเป็นเรื่องอันตราย คำว่า "ห้าม" สามารถใช้ได้จ้ะ ที่สำคัญท่าทีที่ขึงขัง สีหน้าท่าทาง แววตา และคำพูดของแม่แค่นี้น้องcopterก็สัมผัสได้ว่างานนี้ แม่เอาจริงแล้วนะ ฮึ่ม!! เพราะแม่จะเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่หนูไม่เชื่อ


และกฎข้อที่9 ทุกๆกติกา แม่ไม่ใช้วิธีบังคับ หรือเข้มงวดและคาดหวังว่าน้องcopter ต้องทำได้ แต่แม่จะค่อยๆใช้เหตุผลและแฝงกติกาเหล่านี้ไว้ในกิจกรรมของหนูแทน


แล้วแม่ก็ค้นพบว่า เด็กๆวัยเตาะแตะแบบนี้ถึงจะอยู่ในวัยป่วนยังไง แต่ท้ายสุดแล้ว หนูก็พูดรู้เรื่อง มีเหตุผล และมี "กติกา" ในแบบของหนู ไม่เป็นไรหรอกเพราะเมื่อหนูโตขึ้น วุฒิภาวะที่มากขึ้นพร้อมกับอายุของหนู จะค่อยๆทำให้หนูซึมซับ "กติกา" ที่สลับซับซ้อนขึ้น เพียงแต่ถ้าไม่เริ่มวันนี้ ในวันหน้าใจของหนูจะเปิดรับได้อย่างไร

[ณัฐพล เจริญรุ่งฤทธิ์]

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดี ดี ครับ

[nut]

อยาทำได้แบบนี้จัง พอดีอ่านหนังสือเด็กสองภาษาจบก็สมัครสมาชิกเลย
เผื่อมีข้อแนะนำดี นำไปปฏิบัติได้ ชอบค่ะ

[Autcharat]

ขอบคุณค่ะ ชอบจังเลยค่ะ

[WanWaan]

ชอบค่ะ ต้องเอาไปใช้แล้วหล่ะค่ะ ขอบคุณน๊ะค๊า

[นายมานพ ผสม]

ขอบคุณมากครับ

[nu*kanya]

ดีจังค่ะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆ

[พ่อน้องKen]

เป็นการตั้งกติกาที่ดีมากเลยครับ ผมขอนำไปใช้ด้วยคน
กฏเหล่านี้จะช่วยใ้ห้ลูกมีวินัย มีระเบียบ ไปจนโตเลยครับ ผมชอบครับ
ขอบคุณครับ

[ปราณี ศรีกำเหนิด]

ชอบมากๆ เลยค่ะ ขออนุญาตจำไปใช้ด้วยนะคะ