ความรู้สึกของคนเป็นแม่(ที่กำลังจะลาออกจากงาน)

[amm]

วันนี้เป็นวันที่ตัดสินใจจะลาออกจากงานเพื่อมาเลี้ยงลูก บอกตรงๆค่ะว่ามีหลากหลายความรู้สึกมากในตอนนี้ ทั้งๆที่ยังอยากทำงานที่ทำอยู่ อยากมีสังคม อยากมีเพื่อนๆไว้เฮฮา อยากมีเวลาไปเดิน shopping อยากแอบแว่บหนีงานไปเดินเที่ยว อยากทำอะไรที่อยากทำอีกเยอะแยะมากมาย แต่ทุกอย่างก็จบลงตรงคำว่า อยากเลี้ยงเจ้าตัวน้อยๆของม่าม้าให้ดีที่สุดเท่าที่คนเป็นแม่คนนี้จะทำได้

หากในวันนี้ไม่คิดลาออกจากงาน คงจะต้องมานั่งเสียใจทีหลังแน่ เนื่องจากเราไม่สามารถย้อนวันและเวลากลับไปเพื่อเลี้ยงลูกได้ ลูกที่แสนน่ารักโตขึ้นทุกวันจนม่าม้าหลงรักแทบโงหัวไม่ขึ้น บางครั้งปะป๋ายังแอบน้อยใจเพราะม่าม้ามัวแต่ดูแลจนลืมปะป๋าไปเลย อิอิ แต่นั่นแหล่ะน้า คนเป็นแม่ อุ้มท้องมาตั้งเกือบเก้าเดือน เฝ้าทะนุถนอม ดูแลหนูมาตลอดตั้งแต่ในครรภ์ ก็ต้องรักและเป็นห่วงมาก

เงินทองเป็นของนอกกายจริงๆค่ะ ไม่มีวันนี้เรายังสามารถหาใหม่ได้ เปลี่ยนงานใหม่ได้เรื่อยๆ ตราบเท่าที่เรายังมีแรงอยู่ แต่ลูก หากลูกขาดเรา เราไม่สามารถที่จะย้อนเวลากลับไปเพื่อเติมเต็มชีวิตของเขา เวลาผ่านไปแล้วผ่านเลยไม่สามารถย้อนกลับได้จริงๆ อันนี้ขอย้ำเยอะๆเลยค่ะ เพราะวัยเด็กนี่แหล่ะเป็นวัยที่กำลังเรียนรู้ หากลูกได้เรียนรู้สิ่งดีๆจากพ่อแม่เขาก็จะโตมาเป็นคนดีในแบบที่เราต้องการและเขาก็อยากเป็น สิ่งสำคัญในวัยนี้คือความรัก ความอบอุ่น จากพ่อแม่ รวมถึงกำลังใจจากพ่อแม่เป็นสิ่งสำคัญมากค่ะ

[แม่แอนนา]

ทำได้ก็ทำเถอะคะ ไม่เกิน 3 ปี เมื่อลูกไปโรงเรียนแล้ว ค่อยหางานทำก็ยังไม่สาย

[แม่ขวัญข้าว]

มาเป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งกำลังใจค่ะ สู้ๆๆๆๆ

[Samita Srimachaporm]

เป็นสิ่งที่ดีค่ะถ้ามีโอกาส เคยคิดเหมือนกันอยากจะเลี้ยงลูกอยู่บ้านแต่ได้แค่คิดค่ะเพราะถ้าไม่ถูกหวยรวยเบอร์คงยากที่จะมีโอกาสแบบนี้เพราะช่วงนี้เรายังมีแรงอยู่ก็จะรีบช่วยสามีหาทุนการศึกษาไว้ให้ลูกในอนาคตและทุกวันนี้ข้าวยากหมากแพงอะไรก็เป็นเงินไปหมดโดยเฉพาะการศึกษาทุกวันนี้ใช้แต่เงินทั้งนั้น มีเพื่อนที่ทำงานบ่นให้ฟังลูกเข้าสอบเข้ามหาลัยต้องมีเงินเป็นแสนต่อคนไหนจะค่าเรียนพิเศษก่อนสอบเข้าและค่าใช้จ่ายหลังสอบเข้าอีกแล้วลูกก็เลือกเรียนหลักสูตรอินเตอร์อีกมันก็แพงเข้าไปอีกแต่เขาก็ต้องยอมเพราะลูกอยากเรียนหน้าที่พ่อแม่คือหาเงินให้เขาได้เรียนดีๆ มีอนาคตที่สดใส แล้วเราก็มานั่งคิด แล้วลูกเรากว่าจะโตต้องใช้เงินเท่าไหร่? ไม่ได้แล้วเราต้องรีบหาเงินไว้ให้ลูกเพื่อเป็นทุนการศึกษาในอนาคต รักลูกก็รัก ห่วงสามีก็ห่วงถ้าเราไม่ทำงานสักคนพ่อบ้านต้องทำงานหนักขึ้นเวลาที่มีให้ครอบครัวก็คงน้อยลงแต่ดิฉันอยากให้พ่อแม่ลูกมีเวลาอยู่ด้วยกันมันแลดูอบอุ่นทุกวันนี้ก็เช้า 7 โมงเช้าส่งลูกไปโรงเรียนเสร็จ แม่และพ่อไปทำงานต่อ พอ 5 โมงเย็นพ่อและแม่ก็เลิกงานรอรับลูกกลับจากโรงเรียนส่วนเสาร์และอาทิตย์ก็อยู่เลี้ยงลูกและไปเที่ยวบ้าง ยอมรับว่าเหนื่อยแต่พอนึกถึงหน้าลูกก็คิดเสมอว่ามันเป็นภาระที่อ่อนหวานที่แม่ต้องทำเพื่อลูก ยินดีด้วยนะคะที่ได้มีโอกาสดีๆ แบบนี้

[zen's mommie]

ดีค่ะได้เลี้ยงเค้าเต็ม ได้เห็นพัฒนาการหลายๆอย่าง ดีใจด้วยค่ะ

[กรรณิกา ปินใจ]

เข้าใจความรู้สึกค่ะ เพราะก้อยก็เป็นคนหนึ่งที่อยู่บ้านเลี้ยงลูกเองคนเดียว ไม่ได้อยู่บ้านพ่อแม่ค่ะ และก้อยไม่ได้ทำงานเหมือนกัน ก็ลาออกจากงานเมื่อปลายปีที่แล้วค่ะ หลังจากคลอดน้องได้ 4 เดือน เพราะเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ด้วยค่ะ ถึงตอนนี้ลูกก็ได้ 1 ขวบ 2 เดือนแล้วค่ะ ยังให้นมแม่อยู่ ตอนแรกก็รุ้สึกยังไงไม่รู้นะค่ะ คนเคยทำงานมาตลอด พอไม่ได้ทำงาน ไม่ได้ไปไหน บางทีก็จะมีความรู้สึกเหงา เบื่อ เหนื่อยสุด ๆ อยากจะออกไปเหมือนเมื่อก่อน อยากจะมีเวลาส่วนตัว แต่เมื่อมองหน้าลูก ก็ต้องเปลี่ยนความคิดใหม่ค่ะ ว่าเราทำถูกต้องแล้วล่ะ เราอยู่บ้านเลี้ยงเค้าก็เพื่อตัวเค้าเอง เราอยากจะให้สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูก อยากจะดูพัฒนาการของลูกทุกอย่าง เมื่อคิดได้แบบนี้ก็ค่อยสบายใจขึ้น แต่บางทีความคิดอยากจะออกไป ก็ยังมีเหมือนกันนะค่ะแว้บๆ แต่มันก็จะผ่านไปค่ะ ยังไงเป็นกำลังใจให้นะค่ะ

[Natchada Sattarujawong]

ดีใจด้วยนะคะ อยากให้กำลังใจค่ะว่าไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับชีวิตของลูก ใครเล่าจะดูแลลูกได้เท่ากับเรา ใครเล่าจะให้ความรักลูกได้เท่ากับเรา ลูกต้องการความอบอุ่นจากพ่อแม่เพื่อเป็นเกราะป้องกันให้กับอนาคตของเค้า เค้าจะได้เติบโตมาด้วยความรัก เอาใจใส่ ไม่รู้สึกขาดในชีวิต ยิ่งสังคมสมัยนี้ ลูกเราโตขึ้นจะพบเจออะไรบ้าง แต่ความรักของเราจะช่วยปกป้องเค้าจากสิ่งที่ไม่ดี เค้าจะสามารถดำเนินชีวิตอย่างมีสติและรับรู้ว่ามีใครที่รักเค้า ห่วงเค้าอยู่ ตัวดิฉันเอง ก็ต้องทำงานเช้า จรดเย็น มีเวลาให้ลูกแค่ เช้ากับก่อนนอนเท่านั้น ถ้าชีวิตนี้ออกจากงานได้ ก็คงออกมาแล้ว แต่สภาพเศรษฐกิจไม่อำนวย ยังต้องมีค่าใช้จ่ายต่างๆอีก ไม่อยากให้คุณพ่อต้องต้องโหลดหนัก เพราะสุขภาพก็สำคัญ ก็ต้องประคับประคองกันไป อยากให้กำลังใจนะคะว่า การออกจากงานเป็นสิ่งที่ถูกต้องสำหรับตอนนี้เพื่อลูก อย่างไรก็ตามคุณ amm อาจจะหาอย่างอื่นทำก็ได้เมื่อลูกเริ่มเข้าเรียนแล้ว คุณมีโอกาสที่ คนอื่นอย่างดิฉันไม่มีค่ะ

[MamaNoi&Porjai]

อย่าได้รีรอค่ะ...ติดสินใจได้เลย...ยินดีด้วยค่ะกับสิ่งหลายๆ คนไม่มีโอกาสได้ทำ(เราด้วย หุหุ) ทำให้ดีที่สุดนะคะ

[อรดา พงศ์สุธนะ]

เป็นกำลังใจให้ค่ะ ลูกโตหน่อยเรากลับไปทำงานก็ได้ หรือจะเปิดร้านเอง เลี้ยงลูำกไปด้วยก็มีรายได้เสริมนะคะ สู้ๆเพื่อวัยทองของลูกเราค่ะ

[anutra bualuang]

สวัสดีค่ะ จ๋าก็เหมือนกันค่ะ ต้องลางานออกมาดูแลลูก จากเดิมต้องแต่งตัว แต่งหน้าทำผมไปทำงาน แต่ตอนนี้ อิอิ หัวฟู หน้ามันอยู่บ้าน ยิ่งตอนนี้มีเจ้าตัวเล็กเพิ่มอีกคน ไม่มีเวลาแม้แต่จะทาแป้ง หวีผม มัดๆรวบๆ ทำงานบ้านทั้งวัน เหนื่อยมากกก แต่มันเป็นช่วงเวลาที่มีค่าที่สุด มีความสุขที่สุดค่ะ ไม่มีอะไรมาเทียบได้จริงๆ ยิ่งอยู่กับเขาเห็นพัฒนาการของเขายิ่งปลื้มใจ อิ่มใจ สุดๆค่ะ

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

เยี่ยมเลยค่ะ ส่วนตัวก็เกือบได้ทำ แต่เป็นไป บ่ได้ค่ะ ภาระกิจหลัก หนักหน่วงจริงๆค่ะ
ดีใจด้วยจริงๆเลยค่ะ ขอให้เต็มที่กะภาระกิจที่วิเศษสุดนะคะ