หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

ภาษาที่ 2 ช่วยให้ลูกหายดื้อไปชั่วขณะ

น้องไอลีนพูดช้า ตั้งสองขวบถึงจะพูดได้ เลยไม่ได้สอนภาษาอังกฤษตอนเด็ก เพราะมัวแต่กลัวว่าเค้าจะพูดไม่ได้ แถมไม่ชอบดูทีวีด้วย แต่สังเกตุว่าชอบดูหนังสือ ดูรูปภาพต่าง ๆ ก็เลยใช้วิธีชี้รูปภาพ บอกคำศัพท์เป็นภาษาอังกฤษ ภาษาไทย แถมภาษาจีนให้อีก ชี้ไปเรื่อย ๆ สังเกตุว่าจะชอบอะไรใหม่ ๆ ถ้ามีหนังสือใหม่มา จะดีใจมาก พอเข้าอนุบาล ก็เรียนไปเรื่อย ๆ แต่ถ้าเป็นภาษาอังกฤษ จะสนใจเป็นพิเศษ เพราะเป็นของใหม่ (ที่บ้านพูดภาษาไทย จีน เป็นหลัก) พอโตมากขึ้น เริ่มพูดภาษาไทยได้เป็นประโยคชัดถ้อยชัดคำดีแล้ว (ประมาณ 3.5 ขวบ) ก็เริ่มสอนภาษาอังกฤษไปเรื่อย ๆ พูดไปเรื่อย ๆ ทั้งศัพท์ทั้งประโยคสั้น ๆ ถ้าลูกดื้อมาก ๆ ก็จะพูดภาษาอังกฤษกับลูกไปเลย ลูกก็งง ๆ แต่ก็จะหายดื้อไปชั่วขณะหนึ่ง เพราะงง (ถ้าพูดไทยลูกจะไม่หยุดดื้อ) ก็เลยจับจุดลูกอยู่ว่า ถ้าเขามีอะไรใหม่ ๆ เขาจะทุ่มเทมาก จะสนใจมาก หลัง ๆ เลยเปิดรายการเด็กที่เป็นภาษาอังกฤษให้ดู (Arirang) หรือการ์ตูนส์พวก teletubbies ได้ดูก็เห็นหัวเราะตามไปด้วย (สงสัยจะเข้าใจตามประสาเด็ก) หลัง ๆ ชักขี้เกียจ เลยมักใช้ลูกทำอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ โดยใช้คำสั่งเป็นภาษาอังกฤษ พูดไปเรื่อย ๆ (แม่จะเน้นแบบเรื่อย ๆ แต่ไม่หยุด) ก็ได้ผลเรื่อย ๆ เหมือนกัน อันนี้เหมาะสำหรับคุณแม่ที่ชอบการเปลี่ยนแปลงแบบค่อยเป็นค่อยไป ไม่เร่งรีบค่ะ ประสบการณ์จากที่เคยเป็นเด็กสองภาษามาก่อน (ไทย - จีน) ไม่มีการบังคับเลย พูดไปเรื่อย ๆ ฟังไปเรื่อย ๆ ก็เป็นไปเอง บรรยากาศมันเป็นแบบนั้น แต่ต้องระวัง อย่าพูดเพี้ยน ๆ เด็ก ๆ ก็จะจำอะไรเพี้ยน ๆ ไปด้วยค่ะ