หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

# น้องเจ กะ ปล่อยมือ (มะม๊า) - - - เข้าห้อง (เรียน) ได้แล้วครับลูก #

# # # # เกี่ยวกับน้องเจ ..... อายุ 2 ขวบ 10 เดือน (ครับผม) # # # #

หลังจากที่กันพาน้องเจไปแคมป์ปรับตัวน้องเตรียมอนุบาล 3 วันแล้ว วันนี้เป็นวันที่มะม๊าต้องส่งแล้วกลับเลย และมารับน้องเจครึ่งวัน (ก่อนเอาจริง จันทร์หน้า ... ที่ต้องไปรับตอนบ่ายสามโมง) แต่ทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี

# # # # ขอบคุณคุณครูทุกท่านที่โรงเรียนอนุบาลร่มไม้ ... ที่ให้เทคนิคดี-ดี ... # # # #

ครูบอกว่า "อย่าผลักไส หรือสะบัดมือโดยไม่บอกเหตุผล" แต่ว่าให้พูดกะลูกดี-ดีด้วยเหตุผล เพราะเด็กวัย (เตรียม) อนุบาลกลัวการจากพราก กลัวว่าจะต้องจากคนที่เค้ารักไป โดยเฉพาะ "คุณพ่อคุณแม่"

ครูแนะนำว่า ... ให้บอกลูก (ก่อนจะถึงโรงเรียน) ว่า "วันนี้หนูไปโรงเรียน ไปเรียนกะเล่นกะเพื่อน ๆ และคุณครู" (หรือจะมีคำพูดดี ๆ เกี่ยวกับโรงเรียนให้ฟัง) และบอกลูกด้วยว่า "เดี๋ยวตอนกลางวันคุณแม่จะมาป้อนข้าวนะ" ---- คือ การบอกลูกล่วงหน้า หมายถึงว่า ลูกต้องทำใจก่อนแล้ว แม้ว่าจะไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่จะช่วยให้ลูกร้องไห้น้อยลง

วันนี้น้องเจก็ตื่นเช้าเหมือนเคย เหมือนตอนที่ไปแคมป์เมื่อ 3 วันที่แล้ว น้องเจบอกเองว่า "มะม๊า! น้องเจอยากไปโรงเรียน" พอทานข้าวเสร็จ น้องเจเก็บจานเอง (อัตโนมัติเหมือนที่โรงเรียนสอนเลย) อากู๋สิทธิ์ - - ไม่ลงมาซักที น้องเจขอโทรศัพท์ตามอากู๋ กันได้ยินน้องเจบอกกู๋ว่า "กู๋อยู่ไหน เร็ว ๆ หน่อย น้องเจจะไปโรงเรียนแล้ว" ซักพักอากู๋ก็ลงมาและพาขึ้นรถไปโรงเรียน

ระหว่างทาง ... กันชวนน้องเจคุยเรื่องโรงเรียน เรื่องแคมป์ 3 วันที่ผ่านมา ถามน้องเจว่าโรงเรียนมีอะไร น้องเจก็จะตอบตามที่เค้าได้เห็นมา แล้วก็ชวนร้องเพลง "โรงเรียนของเราน่าอยู่ -- ที่น้องเจก็ร้องได้อยู่แล้ว"

พอถึงโรงเรียน (คุณครู รปภ. โบกรถเข้าทางและรับน้องเจลงด้วยความรวดเร็วและชำนาญ -- กันยอมรับเลยนะ การจัดการดีมาก ๆ จนกันก็รู้สึก โอ้วววว ... ตั้งตัวไม่ติด 5555+) น้องเจเองเหมือนจะรู้ตัวว่า "โดนอยู่ที่โรงเรียนคนเดียวแน่นอน" แต่คุณครูแคลร์ (ครูประจำชั้นน้องเจ) บอกว่าเดี๋ยวมะม๊ามาด้วย น้องเจยอมให้ครูจับมือซ้าย กันจับมือขวา น้องเจเห็นสไลเดอร์ ทำท่าอยากจะเข้าไปเล่น แต่กัน (คิดเอง) ว่าถ้าครูให้น้องเจเล่นข้างนอก ต้องร้องแน่ เพราะยังเห็นกันอยู่ กันได้ยินครูชวนน้องเจไปห้องยิม น้องเจปล่อยมือกัน แล้วไปกะคุณครูทันทีเลย

พอได้เวลา 11 โมงตามเวลาที่คุณครูนัดให้มาป้อนข้าว กันเจอคุณครู ครูบอกว่าน้องเจร้องนิดเดียว พอเห็นห้องยิม เห็นของเล่น ก็ไม่ร้องแล้ว เล่นสนุกเลย แล้วกันก็กวาดตามองหาน้องเจ .. เอ๊! ลูกช๊านนน .. หายไปไหนเนี่ย ปรากฎว่าวิ่งเล่นสนุกอยู่แถวสไลเดอร์ พอน้องเจเจอกัน เค้าถามว่า "มะม๊า! หายไปไหนมา (แต่หน้าเปื้อนยิ้ม หน้าแดง ๆ ปนเหงื่อด้วย)" กันตอบสั้น ๆ แล้วกอดน้องเจว่า "มะม๊าไปทำงานมาครับ น้องเจสนุกมั๊ย" ... น้องเจหัวเราะ .. ตอบว่า "สนุก"

จากนั้นก็เลยพาน้องเจไปกินราดหน้าหมู-กุ้ง น้องเจนั่งกินเองอัตโนมัติอีกเช่นเคย กินเสร็จก็เอาจานไปเก็บตรงกะละมังสีแดง และแก้วน้ำไปเก็บที่กะละมังสีขาว ตามที่คุณครูสอน ...

กันได้คุยกะคุณครู ได้รับคำชมจากคุณครูด้วยว่า "น้องเจ ... ร่วมทุกกิจกรรมเลย สนุก หัวเราะ ชอบมาก ๆ แล้วก็ไม่ดื้อด้วย โยนบอลแม่นมาก .. และพูดง่ายมาก ๆ" - - แต่ก็ได้คำแนะนำจากคุณครูด้วยว่าน้องเจยังคงมีกรี๊ดบ้าง หรือเล่นโยนของบ้าง แต่ครูบอกว่าแก้ไม่ยาก เพราะว่าเค้าฟังที่ครูสอนและทำตาม ... กันก็คงจะต้องช่วยครูดูพฤติกรรมน้องเจตามที่ครูได้แจ้งมาอีกแรงด้วย

มะม๊า ... โล่งอกที่น้องเจทำได้นะคร๊าบบบ !!!
(และหวังว่าเปิดเทอมอาทิตย์หน้า ... จะทำได้เหมือนวันนี้ด้วยยยยยย)

ปล. เรียกว่ากันเป็นคุณแม่ที่ทำใจปล่อยลูกได้ไม่ยาก เพราะทำใจตั้งแต่จะเอาเข้าโรงเรียนแล้ว .. และเชื่อว่าวันนึงน้องเจต้องทำได้ และยืนได้ด้วยตัวเอง (แม้ว่ามะม๊าจะอยู่แค่ข้าง ๆ ... ไม่ต้องจูงตลอดเวลาค่ะ)