หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

น้องซีเค กับ ความภูมิใจของแม่

...หลังจากเริ่มเด็ก 2 ภาษากับน้องซีเค มาได้นานกว่า 9 เดือนแล้ว ณ วันนี้ น้องซีเคยังพูดไม่ได้ ได้แต่บ่น (เป็นภาษาต่างดาว) (วันนี้น้องซีเค อายุ 1 ปี 1 เดือน 2 สัปดาห์แล้ว) บางครั้งน้องซีเค ก็ทำให้แม่ เซอร์ไพรส์ แต่สิ่งที่แม่ภูมิใจมากที่สุด ก็คือ เหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวันก่อนนี้เอง

...

เหตุการณ์ ในห้องนอน

...

แม่ : CK, where are your some water?

CK : (มองหน้าแม่ แล้วทำสายตามองหา) อื้อ อ้า เอ๊ ? (ประมาณว่า อ๊ะ นั่นอ่ะดิ น้ำหายไปไหนน้า...เมื่อกี้นี้ยังถืออยู่เลย)

แม่ : let's find it.

CK : ก็ยังมองหาอยู่ อื้อ อ้า เหมือนเดิม

แม่ : Oh.... i found, those way.

CK: ทำหน้าดีใจ เดินไปหยิบมา.

แม่ : good. You got it. And bring it to me.

CK : เดินเอามาให้แม่

...

เหตุการณ์เปลี่ยนแพมเพริส

...

แม่ : CK, it's used diaper, bring it to the dust bin.

CK : มองหน้าแม่ ---- หยิบ แพมเพริส ใช้แล้วขึ้นมา แล้วร้อง อื้อ อ้า อู้ (ตามแบบเค้าละ)

แม่ : The dust bin .. those way. (แม่ชี้มือไปด้วย)

CK : เดิน ๆ ๆ ไปที่ถังขยะ แล้วทิ้ง

แม่ : oh... good boy. You are excellent baby. (ซีเคชอบให้แม่พูดอะไรเว่อร์ๆ ประมาณ บ้ายอ)

CK : ตรบมือให้ตัวเอง (บ้ายอจริง จริ้ง)

...

...ถึงแม้เรื่องนี้จะเป็นเรื่องเล็กน้อย ที่หลายบ้านทำกันเป็นเรื่องปกติแล้ว แต่สำหรับน้องซีเค มันเป็นเรื่องใหญ่สำหรับแม่คนนี้มาก เพราะว่า แม่ที่พูดภาษาอังกฤษไม่เก่งอย่างเรา พูดก็ผิดๆ ถูกๆ ไม่ได้คาดหวังอะไรกับลูกมากมาย คำศัพท์ ก็สอนกันไป แบบไม่เร่งรัด เรื่อยๆ เปื่อยๆ ตามสไตล์คนไม่เครียด ยังคิดอยู่เลยว่า ถ้าซีเค เริ่มพูดได้ คงจะยังพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ เพราะว่าแม่ไม่ได้ opol กับน้อง แต่เรื่องเล็กน้อยที่เกิดขึ้นนี้ ทำให้แม่ไม่เก่งภาษาอังกฤษ มีกำลังใจที่จะทำต่อไป อย่างมีความหวัง ว่าสักวัน น้องซีเค จะต้องกลายเป็น เด็ก 2 ภาษา เหมือนพี่เพ่ย เพ่ย ที่เป็นต้นแบบเด็ก 2 ภาษา ที่เป็นแรงกระตุ้นให้แม่ได้เริ่มเข้ามาสู่หมู่บ้านเด็ก 2 ภาษา แห่งนี้

...

...มันอาจจะดูเว่อร์เกินไปที่จะบอกกล่าวคำว่าขอบคุณ กับการที่น้องซีเคเพิ่งจะเริ่มทำได้เพียงแค่นี้ แต่สิ่งที่ออกมาจากใจดวงเล็กๆ ดวงนี้ มีความรู้สึกอย่างนี้จริงๆ จึงอยากจะบอกค่ะ

ขอบคุณพี่อ๊อบ ที่วันแรกที่เข้ามาที่หมู่บ้านแห่งนี้แบบคนไม่รู้อะไรเลย ได้ให้กำลังใจจากคำพูดที่ว่า "พูดผิดพูดถูกก็พูดไปเถอะ ลูกเราเอง"

...

ขอบคุณน้องภา ที่เป็นตัวอย่างคนไม่เก่งภาษา เวลาก็น้อย และให้กำลังใจกันเสมอมา

ขอบคุณคุณคิงส์ ที่เป็นเพื่อน และที่ปรึกษาที่ดี สำหรับลูกวัยเดียวกัน ปรึกษากันได้ตลอดเวลา ทุกวัน

ขอบคุณน้องเจน ที่เข้ามาทักทายกันบ่อยๆ ทำให้รู้สึกว่าไม่เหงา

ขอบคุณพี่จิ๊ ที่ตอนแรกๆ ที่แอ้ขยันเข้าไปถามคำถาม พี่จิ๊ก็เข้ามาตอบให้เสมอ และเป็นกำลังใจให้กันเสมอมา

ขอบคุณอุ๊ เพื่อนชาวศรีราชาที่เป็นกำลังใจให้กัน

ขอบคุณพ่อแม่น้องดราก้อน ที่เป็นกำลังใจให้กับการทำ baby sign

ขอบคุณพี่เล็กแม่น้องเนย น้องรัตน์ พี่เก๋ พี่ตุ๊กตา พี่บิ๊ก(ผู้เริ่มต้น ถ้าไม่มีพี่บิ๊กก็ไม่มีวันมีเด็ก 2 ภาษามากมายขนาดนี้)

ขอบคุณคุณแพท คุณรี พี่เล็กแม่น้องเรอิเรอา คุณนุ้ย(น้องพอดี) คุณหญิงแม่น้องจัสติน(คลิปของน้องจัสติน ติดตามตลอดค่ะ)

ขอบคุณน้องโบว์(แอนด์ฟิวส์) พี่ทิพย์(แม่น้องยีน)

และขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคนในบ้านหลังนี้ ที่ไม่ได้กล่าวถึง ที่คอยเป็นกำลังใจให้กันเสมอมาค่ะ