อัดอั้น....................

[nuntaka chantorn]

สวัสดีค่ะ ทุก ๆ ท่าน ได้เข้ามาเป็นสมาชิกที่นี่ตั้งแต่ลูกอายุ 1 ขวบ 1 เดือนค่ะแล้วก็เริ่มสอนลูกมาเรื่อย ตอนนี้ลูกอายุ 1 ขวบ 7 เดือนแล้วค่ะไม่เคยเขียนบล็อคหรอกค่ะนี่เป็นครั้งแรกมันอึดอัดใจจริงๆ เราเจอปัญหามากมายค่ะ ปัญญาที่ใหญ่ที่รองลงมาจากเราไม่ค่อยเก่งภาษาอังกฤษก็คือ ทางบ้านเค้าไม่ค่อยเห็นด้วยกับเราเท่าไร่ ประกอบกับแฟนมีลูกพี่ลูกน้องที่มีลูกอายุใกล้ ๆ กัน ตอนนี้ลูกเค้าพูดได้หลายคำมาก แต่ลูกเราพูดน้อยจนคุณหมอทักแล้วน่ะคะเราเองก็ไม่ค่อยสบายใจเพราะลูกชายติด Caillou มาก ดูทีวันละหลายชั่วโมงพยายามหลอกหล่อก็แล้วพอนึกขึ้นได้ก็เอาอีกไม่ให้ดูก็ร้องไห้ ทิ้งตัว สารพัด และวันธรรมดาเราก็ต้องทำงาน ให้คุณย่าเลี้ยงก็อย่างว่าเค้าก็ไม่ไหว กังวลมากเลยกลัวลูกเป็นเด็กสมาธิสั้น กลุ้มใจมากค่ะ แล้วตานี้ทุก ๆ คนเค้าก็มาโทษเราประมาณว่า เราทำไมไม่พูดภาษาไทยกับลูก สอนลูกบ้าง ทำให้ลูกสับสน แล้วเราเองก็เป็นคนเอา Caillou มาให้ลูกดู แต่เราให้เค้าดูก่อนนอนวันละครึ่งชั่วโมง ถ้าเสาร์ อาทิตย์ ตอนเช้าเปิด mommy and me แล้วงัยกลายเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้

ทั้งเครียดทั้งอายเราเองก็ไม่เก่งอังกฤษ แล้วจะยังพยายามมาพูดอีก แล้วตอนเล็ก ๆ ลูกก็ไม่ยอมกินนมเราบังคับให้กินพอร้องมาก ๆ บรรดาญาติ ๆ ก็เอาเลยอย่าไปบังคับเค้าอะไรประมาณนี้โอ้โห้ชีวิต ต้องปั๊มนมให้ลูกกิน นมก็มีได้ไม่ถึง 3 เดือน นมก็หมดเศร้าเนอะลูกจะฉลาดกับเค้าบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้ ตอนนี้ก็ได้แต่พยายามสอนให้ลูกพูดอยู่หวังว่าสักวันเค้าจะพูดออกมาเป็นภาษาอังกฤษให้ทุกคนได้รู้ว่าเค้าสามารถรับรู้ได้ แยกแยะได้ไม่ได้สับสน และที่เราทำเราทำเพื่อเค้า เพื่อลูกของเรา รู้ไหมว่าเราต้องอดทน และพยายามแค่ไหน.......................................

[จันทิมา]

สู้ๆค่ะ ไม่ต้องเครียด ตอนนี้ลูกชาย 1 ขวบ 6 เดือน ยังพูดได้ไม่กี่คำเอง อะไรอ่ะ หม่ำ หม่ำมั่งดิ FISH FLAG พูดได้แค่นี้เองยังไม่ซีเรียสเลยค่ะ และก็เป็นคนเดียวในบ้านที่พูดภาษาอังกฤษกับลูก เหมือนกันค่ะ คุณย่าเข้าก็บอกว่าเด็กสับสนเลยไม่ยอมพูด แต่เราต้องสู้พยายามต่อไปเพื่อลูกค่ะ สู้สู้นะคะ

[มณินทร วรรณรัตน์]

ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆนะค่ะเพื่อลูก คิดว่าอย่างแรกอย่าเพิ่งกดดันตัวเองก่อนค่ะ ทำเท่าที่พอทำได้ ค่อยๆปรับไปตามเหตุการณ์ค่ะ และที่สำคัญอย่าเปรียบเทียบลูกเรากับลูกคนอื่นค่ะ แต่ควรเปรียบเทียบลูกเราในแต่ละช่วงวลาที่เปลี่ยนแปลงไปจะดีกว่าค่ะ เพราะนั้นหมายถึงพัฒนาที่ก้าวหน้าขึ้นที่ละขั้น และเด็กแต่ละคนพัฒนาการแต่ละด้านก็เร็วช้าไม่เท่ากันค่ะ การที่ช้าตอนเริ่มแรกก็ไม่ได้หมายความว่าลูกเราจะไม่เก่งนะค่ะ สู้...สู้ต่อไปนะค่ะ

[อ้อม&ปาล์มมี่]

เป็นกำลังใจให้นะคะ ท้อได้แต่อย่าถอยค่ะ เพื่อลูก
และที่สำคัญ หาจุดที่เหมาะกับตัวเองให้เจอ (เหมือนที่พี่อ๊อบ=คุณอรนัยบอก) เพราะอ้อมก็ไม่เก่งอังกฤษเหมือนกันค่ะ รู้เลยว่ามันหนักมาก แต่พอเดี๋ยวนี้เริ่มหาจุดที่เหมาะกับตัวได้ ทำให้ความเครียดความกดดันตัวเองลดลง กลับกลายเป็นผลดีไป
ปล.ลูกสาวก็พูดช้านะคะ 2 ขวบ ยังพูดเป็นคำๆ ได้ไม่กี่คำเองค่ะ แต่เดี๋ยวนี้พูดทั้งวัน(เฉพาะอยู่กับครอบครัวนะคะ ถ้าเจอคนอื่นก็ยังไม่ค่อยจะกล้าคุยเท่าไหร่)

[MamaNoi&Porjai]

มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ...สิ่งที่เราทำซักวันจะเห็นผลค่ะ สู้ๆ

[nuntaka chantorn]

ขอบคุณทุกๆ ท่านมากนะคะสำหรับกำลังใจและคำแนะนำยังไงเราก็ไม่เลิกหรอกค่ะ เพระว่าบางทีเค้าทำตามที่เราพูดได้เราก็ดีใจมีความสุข แต่บางครั้งที่มันก็ไม่ไหวจริง ๆ เท่านั้นเอง ขอบคุณทุก ๆ คนที่เข้าใจอ่านแล้วน้ำตาจะไหลเลยเห็นความพยายามของทุก ๆ ท่านในที่นี่แล้วเราก็คิดว่าจะพยายามสู้ต่อไปค่ะ
ส่วนที่คุณป๊อบถามไม่ละลาบละล้วงหรอกค่ะ คือเราแต่งแล้วก็ออกมาอยู่กันเอง แต่แม่เค้ามาช่วยเลี้ยงหลานให้ค่ะ ไปส่งแม่เค้าวันเสาร์ วันอาทิตย์เย็นไปรับมาค่ะ อยู่ไม่ไกลกันมาก เรื่องดูการ์ตูนเราเองก็มีส่วนผิด พยายามอธิบายแล้วเค้าก็ยังไม่เข้าใจ แต่ก็จะพยายามดึงให้เค้าไปทำกิจกรรมอย่างอื่นค่ะ ขอขอบคุณทุกท่านอีกครั้งนะคะขอบคุณมากค่ะ

[Mamy Japan]

สู้ๆๆค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ พิมอยากบอกว่าอย่าได้ไปแคร์ค่ะ ถ้าเรามีความมุ่งมั่นและตั้งใจจริง ทำไปเถอะค่ะ
เดี๋ยวพอเห็นผลแล้ว เค้าจะรู้เองว่า โห !! มันเป็นอย่างนี้นี่เอง พูดต่อไปนะค่ะ ขนาดพิมน้อง 4 เดือน ยังพูดเลยค่า คนอื่นเค้าก้อมองเราแปลกๆๆ

[ยศภัด มีเดช]

เข้ามาเป็นกำลังใจค่ะ ลูกพูดช้าเหมือนกัน แนะนำให้น้องดู TV ลดลงนะค่ะหากิจกรรมอย่างอื่นแทนดีกว่า สุ้ๆๆ

[หนูดาว เมืองแสน]

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ ๆ แ้ล้วสิ่งนั้นจะผ่านพ้นไป

[นันทิยา (แม่น้องตังเม)]

เป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ...เคยเป็นเหมือนกันค่ะ เวลาที่มันรู้สึกกดดันจากปัญหาที่มันประดังประเดกันเข้ามา จนรู้สึกอึดอัด หายใจไม่คล่องหรือไม่ทั่วท้อง ลองทำใจให้สบายๆ ถอยลงมาหนึ่งก้าว และค่อยๆมองย้อนกลับไปยังปัญหาทีละปม แล้วค่อยแก้ทีละปม ซึ่งบางปมอาจต้องอาศัยความอดทนและเวลา อย่างเรื่องลูกพูดช้า หากเวลาเราพูดกับเค้าแล้วเค้าสามารถรับรู้และทำตามที่เราสั่งได้ ก็ไม่น่าหนักใจ มีตัวอย่างเป็นเพื่อนข้างบ้านปุ๋มเองค่ะ ลูกชายเค้าเป็นคนพูดช้า กว่าจะพูดได้ตั้ง 2 ขวบกว่า แต่พอจะพูดได้ขึ้นมา ก็มาเป็นประโยคเลย รู้จักเถียงอีกต่างหาก ตอนนี้จะให้ลูกหยุดพูดก็ไม่มีปัญญาแล้วค่ะ...สู้ต่อไปนะค่ะ

ท้อได้ แต่อย่าถอย

[แม่น้องปาย]

ใจเย็นนะคะ พัฒนาการแต่ละด้านของเด็กแต่ละคนไม่เท่ากันคะ แต่เมื่อเค้าพร้อมเค้าจะทำได้เองแต่เราก็ต้องช่วยเค้าด้วย อย่างเช่น ช่วงเวลาที่เราอยู่กับเค้าถ้าเค้า TV มากแล้วก็ลองช่วนเค้ามาเล่นเกมส์หรืออ่านนิทานให้เค้าฟัง ช่วยได้เยอะคะทั้งเรื่องสมาธิ พัฒนาการทางด้านภาษา ทั้ง อังกฤษและไทย....ที่เค้าชอบดูการ์ตูนส่วนหนึ่งเพราะมันให้ความรู้สึกเหมือนมีเพื่อน ถ้าเราเล่นเป็นเพื่อนเค้าได้ช่วงเวลาดูการ์ตูนก็จะลดลง เค้าก็จะทำกิจกรรมเสริมทักษะอื่น ๆ ได้มากขึ้นคะ....เหนื่อยหน่อยคะ แต่ก็ลองท่องไว้ "สู้ ๆ เพื่อลูกของเรา" กำลังใจมาเลย เชื่อซิคะ.....อย่าเครียด เป็นกำลังใจให้อีกคนคะ