หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

บันทึกของแม่ ตอน ถึงเวลาต้องไปโรงเรียน

เคยคิดมาตลอดว่าอยากให้ลูกไปโรงเรียนหลังจากสามขวบแล้ว แต่สิ่งแวดล้อมหลายหลายสิ่งทำให้ความคิดต้องเปลี่ยนไปเมื่อ แม่ไม่มีเพื่อนเลย จึงทำให้ลูกไม่มีเพื่อนด้วย ขาดการปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น

ไทคิติดแม่มาก แม้แต่นอนละเมอก็เรียกหาแต่แม่ ตื่นมาก็แม่ เคยคิดอยากทำโฮมสคูลใหลูกแล้วค่อยให้เขาไปโรงเรียนตอนอายุประมาณสามหรือสี่ขวบ แต่วันหนึ่งหนึ่งก็ไม่รู้จะเล่นอะไรกับลูกดี ตลอดเวลาตั้นแต่เกิดมาจนไทคิสามขวบแม่ก๊คิดว่าแม่ก็ทำอย่างเต็มที่แล้วในแต่ละวัน ถ้าอยู่เมืองไทยคงให้ไทคิไปโรงเรียนตอนสี่ขวบแน่นอน เพราะอยู่เมืองไทยคงหาเพื่อนเล่นแถวบ้านได้ไม่อยาก ออกไปหาเพื่อนคนโน้นทีคนนี้ที ลูกก็คงได้รู้จักการปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นบ้าง แต่ที่นี่เด็กรุ่นเดียวกันส่วนใหญ๋ก้ไปโรงเรียนกันหมดแล้ว หรือเล่นอยู่แต่ในบ้านก็ไม่รู้ วันวันไม่เห้นเด็กเด็กเลยคะ และอีกอย่างที่สำคัญคือตอนนี้อ้อมสอนสามภาษาให้ลูก แต่จะเน้นภาษาอังกฤษมากกว่า ทั้งทั้งที่แม่เองก็ไม่ค่อยได้เรื่องแต่ก็พยายามคะ ส่วนภาษาไทยนั้นก็พูดบ้างครั้งคราวเวลานึกภาษาอังกฤษไม่ออก แต่ภาษาญี่ปุ่นนี่ไม่ได้สอน เพราะที่บ้านคุยกับแฟนเป็นภาษาญี่ปุ่นอยู่แล้ว และอีกเหตุผลหนึ่งทีอยากให้ลูกไปโรงเรียนเพราะเรื่มสังเกตุว่า ลูกเหมือนมีอาการเริ่มเริ่มจะติดอ่างคะ คือจากความรู้สึกของตนเอง เนื่องจากลูกอยูกับเราตลอดเวลา และตัวเองก็เป็ฯคนพูดเร็วและรัว และก็พยายามจะสอนอังกฤษไทคิ ตอนนี้พูดอังกฤษประมาณ แปดสิบเปอร์เซนต์กับลูกคะ เนื่องด้วยแม่เองภาษาอังกฤษก็อ่อน ช่วงนี้ก็เครียดเรื่องหางานเลยไม่ค่อยมีเวลาสอนอังกฤษให้ลูกและช่วงนี้ก็รู้สึกว่าเป็นช่วงที่เขากำลังจดจำคำศัพท์ บางครั้งเหมือนไทคิอยากพูดแต่นึกคำศัพท์ไม่ออกเลยทำให้เหมือนเขาจะติดอ่าง เหมือนที่คุณบิ๊กบอกไว้แต่แรกแล้วว่าให้สอนภาษาแม่ให้แข็งแรงก่อน แล้วค่อยสอนภาษาที่สาม แต่เนื่องจากคุณแม่โลภมากเลยไม่เชื่อครู

ตอนนี้เลยตัดสินใจให้ไทคิไปเนอสเซอรรี่คะ อย่างน้อยก็ให้ได้ซักภาษาหนึ่งที่ชัดเจน เรื่องพูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้นี่ไม่กลัวนะคะ ที่กลัวคือกลัวลูกติดอ่างคะ เพราะเวลาแม่พูดไทยหรืออังกฤษกับลูฏก็จะไม่มีแม่แบบให้ดูว่าพูดแบบนี้ต้องตอบแบบไหน ก็เลยค่อนค้างกังวลนิดหนึ่ง ก็เลยคิดว่าถ้าไปโรงเรียนเล้วอย่างน้อยเขาก็มีที่ให้เลียนแบบว่าพูดไปแบบนี้แล้วต้องตอบแบบไหน แบบว่าเอาให้ได้ชัวร์ซักภาษาหนึ่งก่อนคะ แต่ก็ไม่เลิกสอนภาษาอังกฤษและไทยนะคะ ก็ยังจะสอนต่อไปคะ

ที่โรงเรียนก็ไม่ได้สอนอะไรคะ วันวันก็มีแต่เล่นกินแล้วก็นอน ไปโรงเรียนตอนแปดโมงครึ่ง ไปรับตอนสี่โมงเย็น ตอนนี้ไทคิไปโรงเรียนได้เกือนสามอาทืตย์แล้ว ช่วงแรกแรกก็มีร้องไห้บ้าง บอกคิดถึงแม่ แต่เดียวนี้ไม่ค่อยร้องแล้วคะ เรื่องภาษาญี่ปุ่นตอนครั้งแรกที่ไปดูโรงเรียน ครูถามไทคิแต่ไทคิไม่ค่อยพูดครูก็บอกว่าสงสัยเด็กไม่เข้าใจภาษาญี่ปุ่น แหมครูนี่ก็กะไร เจอลูกอิฉันยังไม่ถึงทันไร ก็หาว่าลูกฉันไม่เข้าใจภาษาญี๋ปุ่นซะแล้นนน แต่พอไทคิไปโรงเรียนแม่ก็จะคอยถามครูตลอดว่าไทคิฟังภาษาญ๊ปุ่นออกไหมคะ มีปัญหาเรื่องภาษาไหมคะ ครูก๊บอกว่าไม่มีปัญหาอะไร ไทคิโต้ตอบได้ ฟังรู้เรื่องคะ ตอนไทคิไปโรงเรียนช่วงแรกแรกไทคิไม่ยอมนอนกลางวัน แล้วบอกครูว่า ตอนกลางวันไทคิไม่นอน เพราะมันสว่าง ไทคิจะนอนกับแม่ตอนกลางคืน เข้าใจไหม. พออ้อมไปรับลูกครูรีบวิ่งมาเล่าให้ฟัง ก็รู้สึกดีใจที่ลูกไม่มีปัญหาเรื่องภาษาญ๊ปุ่น แต่เรื่องเหมือนจะติดอ่างนี่คงต้องคอยแก้กันต่อไป

Comment

You need to be a member of หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ to add comments!

Join หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้

Comment by ต้นไม้และดวงจันทร์ on April 9, 2015 at 7:55am: ขอบคุณมากคะทุกท่านที่ให้กำลังใจ ต้องขอโทษด้วยนะคะ ที่ไม่ได้ตอบ เพราะไม่ได้เข้ามานานหลายปีเลยคะ

Comment by วิลาวัลย์ ชมภูสวัสดิ์ on March 15, 2011 at 3:38pm: สู้ๆๆนะคะ

Comment by MOMONA SETO on December 17, 2010 at 10:21pm: ขอคำแนะนำคุณอ้อมหน่อยค่ะ ลูกสาวขวบพอดี เริ่มสอนสามภาษามาได้สองเดือนกว่าแล้วค่ะ เน้นภาษา E ก้อพูดคำง่ายๆทุกวัน ภาษาญี่ปุ่นสอนตอนคุยพ่อกลับมาหรือคุณย่ามาหาวันหยุดทุกวันอังคาร วันอาทิตย์ตื่นขึ้นมาก็ถามกันเลย ตื่นแล้วหรอ ภาษาไทยนิทานไทย ลูกก็งง ฮ่าๆๆๆ ก้อตั้งใจว่าให้ลูกไปเรียนญุี่ปุ่นที่โรงเรียนเอา ลูกไม่มีเพื่อนเหมือนกันค่ะ แต่ชอบพาไปโคเอนก้อได้เจอเด็กอื่นบ้าง เราให้เค้าไปเรียนภาษาที่โรงเรียนลูกจะปรับตัวได้ดีไหมค่ะ กลัวเค้าโดนเพื่อนแกล้งอ่ะค่ะ แม่ก้ออ่อนญี่ปุ่นด้วย