เด็กทะโมนเริ่มเรียนดนตรี

[แม่น้องพีน้องพูห์]

ตัดสินใจกันว่าจะให้ลูกมีความสามารถด้านดนตรีเลยเลือก...เปียโน....เพราะเห็นเค้าชอบกดเล่นบ้างรัยบ้าง

ปัจจุบันน้อง พีพี อายุ4ขวบ3เดือน การเรียนครั้งนี้ได้ถามความสมัครใจแล้วประมาณ30ครั้ง (เค้าคงไม่เข้าใจแน่คุณแม่ว่า)

อีกอย่างแม่เล่นเปียโนไม่เป็น แต่ลูกรักเอ๋ยมันซาบซึ้งมากนะถ้าลูกเล่นได้ เอาฟระไม่ลองก็ไม่รู้....ลุยยย

สัปดาห์แรกคุณแม่ให้สโลแกนว่า "เกิดมาเพื่อฆ่าโต๋"

คุณแม่ชอบโต๋อย่างแรง บิ้วลูกสุดฤทธิ์เปิดโน้นนี่ให้ดูหมดไม่ว่าจะเป็นโต๋หรือเด็กอัจฉริยะที่เกาหลีที่ตาบอดแต่เล่นเปียโนเข้าขั้นเทพ ตอนแรกลูกก็ดูแบบตื่นเต้น พักหลังคุณแม่คงบิ้วมากเกินไปเค้าคงเซ็งและโลดแล่นไปทั่วห้อง เหมือนลมปานแตกซ่านยังงัยหยั้งงั้นเลย...วันดีเดย์หลังจากที่ผ่านสเต็ปการบิ้วจากทางบ้านก็เข้าสู่วันแรกของการเรียน คุณครูของลูกชื่อครูแนน

KPN สุขาภิบาล3 ลูกได้เวลาเรียนในช่วง3โมงเย็น ซึ่งเป็นช่วงที่ลูกยังเมาขี้ตา เนื่องจากนอนกลางวันเพิ่งตื่นยังไม่ค่อยสดชื่นเท่าที่ควรแต่...เลือกไม่ได้แล้วเวลาของครูแต่ละคนเต็มเหยียดถ้ามัวแต่รอก็คงไม่ได้เรียนสักทีอะเอาก็เอา Piano room no.4 สิ่งที่คุณแม่เห็นเมื่อลูกเดินเข้าไปนั่งเค้ารูดคีย์เสียงสนั่นหวั่นไหว แล้วกดย้ำอย่างเมามันส์ ครูแนนไม่สามารถต้านทานความคึกของน้อง พีพี ผู้เกิดมาเพื่อฆ่าโต๋ได้ รีบวิ่งออกมาจากห้องเพื่อตั้งสติคุณแม่ที่นั่งดักอยู่หน้าห้องรีบรุดขึ้นถามเป็นยังงัยคะ..."ดินสอสีคะ"ครูแนนต้องการดินสอสี ได้คะเด๋วคุณแม่จัดให้จากนั้นเสียงเปียโนก็ค่อยค่อยสงบลง เนื่องจากคุณครูปิดตรงที่กดซึ่งคุณแม่ก็เรียกไม่ถูก แล้วเปียโนหลังนั้นก็ทรานฟอร์เมอร์กลายสภาพเป็นโต๊ะระบายสีโดยปริยาย ลูกระบายไปเรื่อยเปื่อยมากหลังจากที่แม่เทียวไปแอบดูเป็นระยะมีเสียงสนทนาของลูกอยู่ตลอดเวลาไม่เต็ม ชม.ดี ลูกออกมาจากห้องบอก หิวแม่สังเกตุหน้าคุณครูเหมือนกำลังทึ่งกับโต๋น้อยอยู่เลยรีบหาสเบียงมาให้ลูกทันที ก่อนลากลับคุณแม่ถามว่าพอไหวไหมคะครูก็ขำ..และก็ขำคริคริ..เฮ่อ!ครูดนตรีนี่อารมณ์ดีคิดบวกจริงจริงเลย คุณแม่คิดในใจเอาเหอะน่านี่เพิ่งสัปดาห์แรกเท่านั้นจะเอารัยมากมายกับเด็กทะโมนที่ได้ชื่อว่า"เกิดมาเพื่อฆ่าโต๋"

สัปดาห์ที่สองให้สโลแกนว่าเธอ...จงสนับสนุนลูกต่อไป

เคยได้ยินว่าถ้าอยากเก่งดนตรีสิ่งที่ต้องทำคือซ้อมซ้อมและก็ซ้อม คุณแม่เลยฝึกฝนน้อง พีพี ด้วยการทำการบ้านตำราของลูกคือหลักสูตร Alfred"s Basic ระบายสีลัลลานั้นเอง พระเจ้าช่วยถ้าใครมาเห็นคุณแม่สอนลูกทำการบ้านต้องติฉินนินทาแน่นอน เรายังรู้สึกได้ทำไมเราโหดขนาดนี้บังคับขู่เข็ญข่มขู่หลอกล่อ และแสดงละครสารพัดกะอีแค่การบ้านระบายสี 2หน้ามันมีโจทย์คือนิ้ว1-5 และสีที่แทนสัญลักษณ์ของแต่ละนิ้วลูกก็สุดแสนจะสมาธิสั้นแถมยังชอบต่อต้านถ้าใครไม่เจอกับตัวต้องหาว่าแม่มันเว่อร์เขียนซะแต่มันปรีดส์จริงจริงนะเวลาสอนการบ้านเค้า...เราผิดเองแหละใจร้อนเคี่ยวเข็ญกัน 1ชม.โมโหเลยเอาสีเมจิกมาฝนที่เล็บเค้าซะเลยมะอยากจำดีนัก..เฮ้ยยยโอนะวิธีนี้วันต่อมาก็ถามและก็จำได้แม้สีจะลบไปแล้ว....วันที่รอคอย....ครูแนนครับพีพีจำได้แล้วแล้วหลังจากนั้นก็ บลาบลาบลาคุยน้ำไหลไฟดับเปียโนหลังเดิมในห้องเบอร์4 ก็ทรานฟอร์เมอร์เหมือนเช่นเคย เหลืออีก10นาทีจะหมด ชม.ลูกออกมาจากห้อง "แม่ครับพีพี ปวกอึ" โอเค จัดไปลูก หลังจากทำธุระหนักเสร็จคุณแม่ถามครูแนน"ไหวไหมคะ" ครูแนนก็ขำคริคริ(ลูกเรามันคงฮา)ดีดีเป็นที่รักของทุกคน "ก็ดีกว่าสัปดาห์ที่แล้วคะคุณแม่" แต่สัปดาห์ที่สองนี้พ่อน้องก็มาดูผลประกอบการด้วย เอางัยดีล่ะเราถามแฟนจะให้เค้าเรียนคลาส mlm ดนตรีสำหรับเด็กเล็กก่อนแล้วค่อยมาเรียนเดี่ยวเปียโนใหม่คำตอบที่ได้คือ..."เธอจงสนับสนุนลูกต่อไป..สู้สู้"

[แม่โอ๋ของน้อง IKKYUSAN]

อย่าลืมถ่ายทอดทายาทอสูรให้อิคคิวด้วยล่ะ "เกิดมาเพื่อฆ่าโต๋"

[แม่น้องพีน้องพูห์]

คุณพ่อคุณแม่ท่านใดที่มีประสบการณ์การเริ่มต้นในการฝึกฝนทักษะทางด้านดนตรีให้กับลูกลูกแชร์กันได้นะคะอยากทราบเหมือนกันว่ากว่าจะผ่านพ้นจุดเริ่มต้นไปจนถึงจุดที่ลูกสามารถเล่นได้เนี่ยคุณคุณเจออะไรกันมาบ้างแล้วลูกใครที่เก่งเข้าขั้นเห็นแล้วต้องปลื้มเนี่ยเค้าทำกันยังงัยเล่าสู่กันฟังหน่อยเร๊ววเผื่อเก็บไว้เป็นข้อมูลในการพัฒนาลูกรักของพวกเรา

[น้องชิง เม บี]

ของลูกสาว2คน เพิ่งเริ่มได้เกือบ 3 เดือน คนโตเกือบ6ขวบคนกลาง4.4เดือน ตอนนี้เริ่มเรียนเป็นอิเลคโทนก่อน เพราะอาจารย์บอกว่าเด็กเล็กควรเริ่มจากอิเลคโทนเพราะคีย์จะไม่หนักเท่าเปียโน ก็เริ่มเรียนด้วยดี ไม่รู้เพราะว่าแม่ไปเรียนเปียโนด้วยรึเปล่า เลยเห็นแม่เรียนด้วยก็จะรู้สึกสนุก ในห้องที่เรียนมีกันอยู่ 4คน เพราะอาจารย์ว่าการเรียนเป็นกลุ่ม เด็กจะเรียนได้ดีกว่าแบบเดี่ยวๆ (ไม่รู้จริงปะ)
แต่สำหรับลูกสาวเค้าจะอยากไปเรียนมาก อาทิตย์นึงเรียนแค่ 1 วันๆละ1ชั่งโมง สำหรับเด็กเล็กก็จะเป็นระบายสีร่วมกับติดสติกเกอร์ แล้วก็มีกดคีย์ด้วย คิดว่าส่วนนึงที่เค้าอยากเรียนน่าจะเป็นเพราะว่าเห็นแม่เรียนแม่ดีดเปียโนเป็นเพลงก็เลยรู้สึกสนุกด้วยมากกว่า แต่อยากให้คุณแม่ลองอดทนดู เพราะเด็กเล็กๆก็จะซนหน่อย แต่คิดว่าการเรียนดนตรีควรจะให้เด็กเรียนเพราะมันช่วยด้านสมาธิได้ดี อย่าตามใจลูกว่าไม่อยากเรียนก็หยุดซะ แต่ก็พยายามให้เรียนโดยเค้ามีความสุขด้วย(ก็รู้ว่าไม่ง่ายเลย) ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ

[แม่น้องพีน้องพูห์]

ยังไม่รู้เลยว่าจะหมู่หรือจ่าจะพยายามไม่ใจร้อนและไม่คาดหวังคะแต่ยอมรับว่าสำหรับเด็กวัยนี้การจะทำเรื่องเรียนให้กลายเป็นเรื่องเล่นนี่ก็ไม่ค่อยง่ายเลยขอบคุณนะคะที่เป็นกำลังใจยังงัยก็จะสู้..สู้ต่อไปคะ

[Suthawadee C.]

เริ่มกับลูกคนโตตอนประมาณ 4.5 ขวบค่ะ ให้ครูมาสอนที่บ้าน ไม่คาดหวัง เพราะหวังไม่ได้อยุ่แล้วค่ะ เรียนไปประมาณ 1 ปี ไม่ได้อะไรเท่าไหร่ แต่ลูกจำเพลงทุกเพลงและ functions ต่าง ๆ ในคีร์บอร์ดได้ (ใช้ซ้อมด้วยคีร์บอร์ดของ Yamaha ค่ะเสียงชัดดี) แต่งทำนองเพลงได้ เช่น ถ้าเค้าร้องเพลงไหนเป็นก็จะกดเล่นเพลงนั้นได้ (แบบเล่นมือเดียว) อ่านโนตไม่ได้ ต่อมาเข้าเรียนที่ Cherney music school เป็นลิง ซะมากกว่า เรียนได้และซนมาก ตอนนี้อายุ 7 ปีแล้ว ยังซนอยู่ สงสารครูที่สอน เพราะต้องให้ความอดทนในการสอนเด็กซน ๆ
ถ้ายังอยากให้ลูกเรียนต่อ ต้องอดทนค่ะ (ยอมจ่ายมากหน่อย อย่าคาดหวังมากว่าต้องเห็นผลในเวลาอันรวดเร็ว) ยิ่งถ้าเด็กไม่ค่อยชอบก็ยิ่งยาก และต้องใช้เวลานานกว่าจะ build อารมณ์ได้ค่ะ ลองดูอีกทีนะคะว่าลูกชอบจริง ๆ หรือไม่ หรืออาจรอให้โตอีกนิด (ให้พูดเหตุผลกันรุ้เรื่องแล้วค่อยเริ่มใหม่ ทีนี้จะได้ง่ายขึ้นค่ะ)

[Ju (Jui Jui's mommy)]

ไม่ต่างกันเลยค่ะ ลูกชายเริ่มเรียนตอน 3 ขวบ ยุกยิกๆ อยู่ใน Class JMC ค่ะ เรียนไปได้ 9 เดือนชักไม่ไหวแฮะ รู้สึกเหนื่อยพ่อแม่เหลือเกิน เลยหยุดไว้ก่อน มาเรียนเปียโนเดี่ยวแทน เพราะใน Class JMC คนเยอะค่ะ พ่อแม่ต้องมีส่วนช่วยน้องมากๆ เลย ต้องซ้อม และออกไปแสดงหน้าชั้น พอไปเรียนเปียโนเดี่ยวก็สบายขึ้น คุณครูทราบว่าไม่ได้เรียน JMC แล้วก็สอนเสริมเรื่อง Ear Training ให้ ตอนนี้ก็ต้องคอยตะล่อมให้เค้าซ้อมเหมือกกันค่ะ ใครว่าโหดก็ต้องบอกว่า มันเป็นทางของเราน่ะค่ะ คือ ไม่อยากให้ลูกมาเสียใจทีหลังตอนโตว่ารู้งี๊ตอนเด็กตั้งใจซ้อมดีกว่า