1 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก

[แม่น้องเนย]

หลังจากเริ่มเป็นแม่-ลูกสองภาษาผ่านมาได้ร่วม 1 ปี
มาจนถึงวันนี้ กาลเวลาได้เป็นเครื่องพิสูจน์ความกังวลใจอะไรหลายๆอย่าง
ที่เราเคยสงสัยไว้ตั้งแต่ที่เขียนบล๊อก "ฤกษ์งามยามดี" เมื่อ 7 เดือนก่อน

เรื่องกังวลที่เกิดขึ้น
1.เราจะทำได้ไหม
2.ลูกจะสับสนไหม
3.การเข้าเรียน รร.ไทย
4.สำเนียงไท๊ย ไทย
5.ลูกจะลืมไหม

คำถามที่มีคนถามบ่อย
1.ลูกพูดไทยได้ไหม
2.ลูกเรียนอินเตอร์หรือเปล่า
3.ลูกเรียนโรงเรียนอะไร
4.พ่อเป็นคนต่างชาติหรือเปล่า

หลังจากผ่านระยะทาง 6 เดือนแรกมา ที่เราและทุกคนในเวปที่เริ่มพร้อมๆกัน
ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆมาได้ เหมือนรู้สึกว่าประสบความสำเร็จอย่างไรอย่างนั้น
อะไรก็ดูเหมือนจะดีขึ้น ทั้งตัวเราเองที่เริ่มจะพูดคล่องขึ้น บ่นเก่งขึ้นและลูกที่่โต้ตอบกับเราได้มากขึ้น
ความชื่นใจที่เกิดขึ้น ทำให้เราเริ่มมั่นใจมากขึ้น และลืมฉุกคิดสิ่งนึง

จนมาวันนึง มีสิ่งให้ฉุกคิดขึ้นมาว่าเราและลูกพูดไม่ค่อยชัด ฝรั่งอาจจะฟังไม่รู้เรื่อง
เพราะไม่มี final sound
และนั่นเป็นอีกจุดเริ่มต้นอีกอันนึง เป็นอะไรที่้ท้าทายมาก
เหมือนเป็นอีกจุดมุ่งหมายนึงในการฝึกฝนภาษา

ตอนนั้นได้เจอคุณบิ๊กในงานเวิร์คช๊อป และ คุณอรนัย ได้ให้กำลังใจ
และคำแนะนำมากมาย เจอกันทีไร มีอะไรใหม่ๆให้เล่น ให้ตื่นเต้น ให้ฝึก ให้ทำทุกที
ไม่เคยสงสัยกับคำแนะนำคุณบิ๊กเลยค่ะ สิ่งใดที่ผู้ใหญ่บ้านคิดจะนำเสนอ ส่วนมาก
ได้กลั่นกรองมาอย่างดีแล้ว ทำตามเลย ไม่ต้องสงสัย ติดใจให้มากความ
นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของการทำ "การบ้านเด็กสองภาษา"

หลังจากฝึกการออกเสียงที่ถูกต้อง ศึกษาเรื่องคลิปต่างๆที่คุณบิ๊กโพสต์ไว้ ทำการบ้านเด็กสองภาษา
ลองพูดให้ชัดๆ ก็ผ่านมาประมาณ 4 เดือนแล้ว เนยก็มีพัฒนาการที่ดีขึ้นตามลำดับ
เราเริ่มเสียง k ก่อนเลย เพราะง่ายสุด walk look like week
ตามมาด้วยเสียง s เช่น snake (อันนี้อ๊อบให้เคล็ดลับการออกเสียงที่เนยจำแม่น เพราะเห็นฟันสวยๆของอ๊อบ อิอิ)
ตามมาด้วย ch, sh เช่น which finish

ตอนนี้เองก็ักำลังเอาคำใหม่ๆที่มักออกเสียงผิด หรือออกเสียงไม่ชัด มาฝึกกันเพิ่มขึ้น
ยังมีอีกเยอะจริงๆ แต่ก็จะทำกันไปเรื่อยๆ สนุกดีค่ะ

ส่วนจุดมุ่งหมาย หรือ ป้อมปราการอันถัดไปที่เล็กขอตั้งไว้ก็เป็นเรื่อง "สำเนียง"
อันนี้คิดว่ายากเหมือนกันนะ พยายามดู dvd เทพทั้งหลาย ภาพยนต์เกี่ยวกับเด็กๆ
และเลียนแบบพร้อมกันกับลูกด้วย แต่รู้สึกว่ามันซึมช้ามาก อิอิ ต้องจับทีละประโยค
แล้วเอามาพูดให้มันชินปาก กว่าจะิชินกับประโยคนึงก็หลายอาทิตย์นะ

อันสุดท้ายที่ตั้งเป้าไว้ ขอเป็นเรื่อง "แกรมม่า" อันนี้ต้องเอาไว้อันสุดท้ายจริงๆ
เพราะว่าคิดไม่ค่อยทัน คงต้องค่อยๆคิด ค่อยๆปรับกันไป

ทุกอย่างใช้เวลาจริงๆค่ะ แต่ขอให้เชื่อเถอะค่ะว่า "คุณก็ทำได้"

สำหรับคนที่เพิ่งเิริ่มต้น เล็กคิดว่าช่วงแรกอาจจะอึดอัดหน่อยนะคะ
แต่เมื่อทำไปเรื่อยๆ ความเคยชินจะเข้ามาแทนที่ แล้วเราก็จะ
สามารถทำให้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองในครอบครัวเราได้อย่างธรรมชาติค่ะ

สุดท้ายก็ต้องไม่ลืมที่จะขอบคุณเช่นเคย ผู้สนับสนุนรายการ เอ้ย! ไม่ใช่
แรงหนุน กองหลัง กองเชียร์ ทุกๆคนนะคะ คุณบิ๊ก-พี่ตุ๊กตา
แพท / อ๊อบ / พี่เก๋ / รี / ดา / โอ / ภา / อ๋อ / รัตน์ / กว้าง / นุ้ย / คุณป๊อป / คุณอ้อย / คุณกุ๊ก / คุณจู / หญิง-แม่น้องกาตาร์
โอ้ย!!! ทำไมเยอะจังเลยอ่ะ ถ้าตกขาดใคร อย่าเคืองกันนะ

ใครอ่านแล้วมีคำแนะนำอย่างไร ก็เชิญเลยค่ะ

[MK-MungKorn]

อ่านแล้วรู้สึกว่าพี่เล็กมีกระบวนการคิดที่เป็นระบบมากมากคะ ชอบในแนวทางของพี่คะ
ดูเป็นคุณแม่ที่มีความตั้งใจและมุ่งมั่นสุดสุดเลยคะ ขอบคุณที่นำมาแชร์นะคะ

[Sirichan Paholyothin]

ไม่ได้เข้ามาอ่านนานทีเดียว ก็ยังทึ่งกับความตั้งใจและสมำเสมอของแม่น้องเนยค่ะ 1ปีของน้องเอยกับ วิธี OTOL เอยพูดโต้ตอบได้เวลาอารมณ์ดี( น่าจะเรียก one emotion one language ) ออกเสืยง r ในคำ red และ sh ในคำ she ชัด นอกนั้นกำลังฝืก

[สุมนา วงศาสุทธิกุล]

แหะๆ ลี่เพิ่งเข้ามาเห็นบล๊อกคุณเล็กช้าไปไหมเนี่ย อ่านแล้วรู้สึกดีจังว่า กว่าคุณเล็กจะมาถึงตรงนี้ได้ผ่านอะไรหลายอย่างสารพัด ก็ต้องกลับมาย้อนมองตัวเองเหมือนกันว่า ได้ฝึกฝนพัฒนาตัวเองไปมากน้อยแค่ไหน ขอบคุณที่เป็นแนวทางที่ดีให้กับหลายๆครอบครัวด้วยค่ะ ไม่มีคำแนะนำ แต่มีคำถามได้ม่ะค่ะ อิอิ

[กุลกันยา]

ขอแนะนำตัวหน่อยนะคะ ชื่อหน่อยนะคะ แวะเข้ามาอ่านบล๊อกคุณเล็กแล้ว ชื่นชมในความตั้งใจ ความพยายามของคุณแม่คนนี้จริงๆค่ะ ลูกหน่อยโตแล้ว รู้สึกท้อเหมือนกัน ตรงที่เค้ามีต่อต้าน ถามแล้วไม่ตอบ คือเค้าคงไม่เข้าใจว่าอยู่ดีๆ ทำไมแม่ต้องพูดภาษาอังกฤษกับเค้า แต่พอได้อ่านก้อทำให้มีแรงฮึดมากขึ้นค่ะ ขอเป็นเพื่อนด้วยคนนะคะ

[แม่น้องเรอิ-เลอา-ลูค]

เพิ่งมาเห็นบล็อกนี้ ตกข่าวจริงๆเลยพี่เนี่ย
เล็กเป็นคนนึงที่พี่เอาเป็นแบบอย่างถึงความขยันและทุ่มเทให้กับลูก ปูทางดีๆนะจ๊ะ เดี๋ยวพี่จะเดินตาม

[YaYo & JaJa & MamaKim]

โฉบหลายที ยังไม่มีโอกาสมาอ่าน..คิดว่ายังไงก็จะแวะมาอ่านให้ได้
วันนี้ได้อ่านบล๊อกพี่เล็ก ไม่ผิด เห็นภาพ ได้กำลังใจ
...วันนึงคาดหวังจะได้ความรู้สึกดีดีแบบนี้บ้าง

[ทิพวัลย์]

ขอตามไปด้วยคนนะคะ อาจเดินช้าไปบ้าง ก็จะพยายามค่ะ มาเอากำลังจากที่นี่ด้วย

[แม่อ๋อ]

ดีใจจังมีชื่อติดโผด้วยค่ะ ขอบคุณพี่เล็กที่นึกถึง ไม่ค่อยได้ช่วยอะไรเลยพักนี้ แต่เรื่องสำเนียงช่วยได้นะคะ ไม่ใช่เก่ง แต่มีของดี ฮ่ะๆๆ ถ้าน้องหญิงยังไม่ได้ส่งต่อให้ เดี๋ยวอ๋อส่งไปให้เองจร้า

[พ่อน้องเขม]

ยอดเยี่ยมไปเลยครับ ว่างๆลองนำคลิปมาให้เพื่อนๆได้ร่วมชื่นชมบ้างนะครับ

[หม่ามี้พี่กาตาร์&น้องลาเต้]

เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ ทุกอย่างที่พี่เล็กเล่ามาจริงหมดค่ะ ไม่มีอะไรจะชม เพราะว่าเค้าชมกันไปหมดแล้ว แต่จะเข้ามาขอบคุณพี่เล็กค่ะ วันนั้นบนโต๊ะทานข้าวที่หญิงไปเวิร์คช้อป พี่เล็กได้ให้คำตอบอะไรหลายอย่างที่คาใจ ได้เห็นตัวอย่างที่ดีอย่างเพ่ยเพ่ยและน้องเนย ทำให้มีกำลังใจในการกลับมาสอนลูกมากมาย (ไม่ผิดหวังเลยที่เอาเรื่องสอบมาอ้าง จริงๆแล้วอยากมาเวิร์คช้อปมากกว่า แต่บอกใครๆว่ามาสอบกพ. อิอิอิ) ตั้งแต่กลับมาจากเวิร์คช้อป แม่ไฟแรงมากทำให้น้องกาตาร์พูดเก่งขึ้นมากๆเลย ทุกวันนี้น้องกาตาร์พูดอังกฤษกับหญิงเกือบ 100% แล้วค่ะ (เพราะว่าหญิงก็ไม่สามารถพูดกับเค้าได้ตลอดเวลา อดไม่ได้จริงตอนสอนกับตอนลูกทำฤทธิ์) ในที่สุดการรอคอยที่ยาวนานและต้องใช้ความอดทนของหญิงก็เริ่มเห็นผลแล้วค่ะ

พี่เล็กค่ะ ขอขอบคุณจากใจจริงๆค่ะ