เล่าสู่กันฟัง

[Clamp ka]

วันนี้เป็นวันหยุดหนึ่งในสองวันก่อนต้องระเห็จไปSydney ตามตารางงานที่ได้รับมอบหมาย

แต่เนื่องจากมันเป็นวันหยุด เลยกะว่าจะพักผ่อนให้เต็มที่นอนให้เต็มคราบสักหน่อย

เผลอตัวอีกทีก็นอนอ้อยอิ่งจนเที่ยง เพิ่งรู้สึกตัวว่าเสียเวลาเล่นกับลูกไปครึ่งวันซะแล้ว เฮ้อ..

เมื่อวานไปกับ TG431 นำท่านเดิินทางไปยังบาหลีค่ะ

ปกติแล้วเป็นแอร์ที่บินอยู่แถบนี้ เลยไม่ค่อยได้สำผัสเครื่องบินจัมโบ้ airbus340 เท่าไหร่นัก

เมื่อวานเลยเป็นเด็กสุดใน flight เจอพี่แอร์ที่บินยุโรปมีประสบการณ์มากมาย

ทำเอาเรารู้สึกตัวลีบเล็กชอบกล

ผู้โดยสารคนไทยเยอะมากค่ะ เกือบทั้งลำเลยก็ว่าได้

แล้วก็มีครอบครัวครอบครัวหนึ่งเดินขึ้นมาค่ะ

คุณพ่อ คุณแม่และเด็กๆสองคน น่าตาน่ารักเชียวค่ะ อายุน่าจะอยู่ในวัยอนุบาลทั้งคู่

ครอบครัวนี้ใช้ภาษาอังกฤษกันไม่เคอะเขินเลยค่ะ

ตอนแรกแอร์คนนี้ยังนึกว่าหูฝาด ยังคิดอยู่ว่าเราฟังผิดรึเปล่านะ

แต่พอได้ยินเค้าพูดกันอีกรอบก็อดที่จะแอบยิ้มไม่ได้ค่ะ

เด็กตัวเล็กๆพูดภาษาอังกฤษ ดูน่ารักน่าชังบอกไม่ถูกจริงไหมคะ

แล้วหนึ่งในสี่คนนั้นก็พูดภาษาไทยขึ้นมาค่ะ แล้วน้องเด็กก็หันมาตอบภาษาไทย

แอร์ก็อมยิ้มกับตัวเองต่อค่ะ ครอบครัวนี้คนไทยนี่เอง

คิดว่าเป็นครอบครัวสองภาษอีกครอบครัวหนึ่งที่ประสบความสำเร็จค่ะ

รู้สึกดีใจแทนยังไงก็ไม่รู้

[kenjung]

อ่านแล้วรู้สึกคุ้นๆ ยังงัยไม่รู้ แบบว่าเห็นรูปไม่ชัดอะแล้วลงแต่รูปแม่ไม่เห็นลูกน้อย พอเข้าไปอ่านย้อนหลังเจอน้องไทเป อุอุ น้องเลิฟเรานะเอง อ่านแล้วหนุกหนานดี ตอนนี้พี่ไม่ได้เข้ามานานเพราะมัวแต่ยุ่งๆและเกือบล้มเหลวเรื่องสองภาษา เหตุเพราะความน่ารักของการพูดไทยได้ขำๆคุณพ่อน้องเคนเลยขี้เกียจพูดอังกฤษ แต่ตอนนี้เกิดแรงฮึดขึ้นมาอีกรอบสู้ๆ ฝากจุ๊บ...จุ๊บไทเปด้วยป้าคิดถึง

[ยศภัด มีเดช]

around the world แล้วพวกเรา

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

เย้ เด็กเก่งพุดได้ กันตั้งแต่เล็กๆเลย เย้

[แม่น้องเนย]

จริงด้วย อ่านแล้วเห็นภาพเลยค่ะ ต่อไปคงเห็นกลุ่มเด็กสองภาษากระจายๆไปทั่วประเทศไทยค่ะ

[อรนัย รักในหลวง]

เริ่มพบเห็นเด็ก 2 ภาษาได้ทุกทีตั้งแต่บนท้องฟ้า ไปถึงตลาดนัด..ดีใจค่ะที่จะได้เห็นเด็กไทยเก่งๆๆทั่วไปหมด

[หนึ่งค่ะ*-*]

อ่านแล้วก็ แอบยิ้มตามไปด้วยค่ะ*-*