หายไปนาน แต่ไม่ได้หายไปไหน เงียบไป แต่ไม่กดดัน

[สุจิรา]

สวัสดีค่ะทุกๆ คน ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาเช็คชื่อเลยค่ะ เพราะว่าน้องซีเค ซนมาก กำลังอยู่ในช่วงเกาะยืน แอ้ไม่กล้าทิ้งน้องนาน เพราะกลัวน้องจะล้ม แต่ที่หายไปนาน ไม่ได้หายไปไหนนะคะ แอบเข้ามาลอกการบ้านเพื่อนๆ อยู่เป็นประจำค่ะ มีเพื่อนหลายคน ที่มีน้องอายุใกล้เคียงกับน้องซีเค แอ้ก็พยายาม (แอบ)ลอก(บ้าง) แต่ก็มีเยอะเลยค่ะ ที่ไม่ได้ลอก เพราะว่าบางครั้งรู้สึกว่าถ้ามันเยอะเกินไป เป็นการกดดันตัวเราเอง บางทีได้ประโยคเด็ดๆ มา ก็จะเอามาเขียนแปะไว้ที่ฝาบ้าน กะว่ายังงัยซะ เห็นทุกวันต้องจำได้แน่ (เหมือนตอน 'ent ยังงัยยังงั้นเลยค่ะ -- ดีนะไม่เอาหนังสือมานอนหนุนหัวด้วย)

ความรู้สึกของแอ้นะคะ การที่เรารู้สึกกดดัน มันทำให้เรารู้สึกว่าเราทำสิ่งนั้นได้ยากขึ้น ทุกวันนี้ไม่ได้พูดกับน้องซีเคเป็นภาษาอังกฤษตลอดแบบระบบ OPOL เลยค่ะ แต่พูดด้วยความรู้สึกที่ว่า เราอยากพูดเมื่อไหร่ก็พูด เหมือนกับว่าเป็นการฝึกตัวเราเองไปในตัว มันไม่กดดันดีค่ะ (พี่บิ๊ก คงไม่ว่านะคะ) มันทำแอ้ก็รู้สึกว่า มันเป็นธรรมชาติดีกว่าความรุ้สึกที่ว่า ต้องพูดให้ได้นะ ตรงนี้ประโยคนี้ ต้องพูด ให้ได้ (แบบนี้มันเครียดน่ะค่ะ) แรกๆ แอ้ก็คิดว่า ไม่ดีเลยแบบนี้ แล้วเมื่อไหร่นะ เราจะพูดได้ น้องซีเคจะพูดได้หรือเปล่านะ หรือว่าเราพยายามไม่พอ แต่ก็อย่างที่พี่บิ๊กเคยบอกแหละค่ะ ไม่ต้องรีบ เราไม่ได้แข่งกับใคร มันสบายใจดีค่ะ

เหมือนกับที่พี่เล็กเคยบอกว่า เหนื่อยได้ ท้อได้ แต่ห้ามเลิก

ตอนนี้ต้องบอกกับตัวเองเสมอค่ะว่า จะต้องสู้ ต่อไป เพื่อน้องซีเค

[Bless's Dad]

ตามมาอ่านบล็อกด้วยคน ค่อย ๆ ฝึกฝนไปครับ อย่างผมเองซื้อหนังสือมาตุนไว้ ตอนนี้ก็ยังไม่ได้เปิดอ่าน เร๊ยยยยย .... อาศัยใช้ประโยคหากินไปเรื่อย ๆ เพิ่มนั่นนิด เพิ่มนี่หน่อย พอเอาตัวรอดไปได้ ยังไงก็เอาคำศัพท์ที่มีอยู่ในบ้านให้หมดก่อนก็ได้ครับ สู้ ๆ ครับคุณแอ้ เป็นกำลังใจให้ ....

[Tao's mamy รักในหลวง]

เหมือนกันเลยค่ะคุณแอ้ ตั้งแต่เริ่มต้นมา ประมาณ 4 เดือนแระ ก็ไม่ได้พูดอังกฤษ 100 % นะคะ ช่วงแรกมีอู้บ้าง เพราะรู้ศัพท์น้อยพูดประมาณ 30 % ตอนนี้ก็ยังอยู่ประมาณ 70% เท่านั้นเอง แต่ไม่ซีเรียสค่ะ เพราะเคยเครียดมาก่อน ซึ่งก็ไม่ได้ทำให้มีอะไรดีขึ้น สู้ทำตามสบาย แบบชิลล์ๆ ของเรานี่แหละ รัตน์ว่าเวิร์คสุด
ถ้ากดดันก็เป็นการกดดันที่จะต้องขวนขวายหาความรู้ใส่สมองเยอะๆ แต่ไม่ได้กดดันที่จะให้ลูกพูดได้เร็วหรือต้องพูดเป็นภาษาอังกฤษน่ะค่ะ
อ้อ...แต่เวลาที่ผ่านมา 4 เดือนไม่ได้สูญเปล่านะคะ ถึงลูกจะยังไม่พูดเป็นคำ แต่รัตน์ถือว่านี่เป็นโอกาสทองของตัวเองค่ะ ที่จะฝึกภาษา และภาษาอังกฤษของแม่ก็ดีขึ้นมาก รู้ศัพท์ รู้แกรมม่าเยอะขึ้น มีความมั่นใจมากขึ้น แต่ก่อนเจอฝรั่งเป็นต้องหลบ แต่ตอนนี้อยากวิ่งเข้าใส่ ฮาฮา เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณแอ้

[แม่น้องเนย]

แอ้คะ ทุกคนมีแบบฉบับของตัวเอง หาให้เหมาะกับตัวเองค่ะ แล้วจะไปได้ดี มาให้กำลังใจค่า