หายไปนาน แต่ไม่ได้หายไปไหน เงียบไป แต่ไม่กดดัน

[สุจิรา]

สวัสดีค่ะทุกๆ คน ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาเช็คชื่อเลยค่ะ เพราะว่าน้องซีเค ซนมาก กำลังอยู่ในช่วงเกาะยืน แอ้ไม่กล้าทิ้งน้องนาน เพราะกลัวน้องจะล้ม แต่ที่หายไปนาน ไม่ได้หายไปไหนนะคะ แอบเข้ามาลอกการบ้านเพื่อนๆ อยู่เป็นประจำค่ะ มีเพื่อนหลายคน ที่มีน้องอายุใกล้เคียงกับน้องซีเค แอ้ก็พยายาม (แอบ)ลอก(บ้าง) แต่ก็มีเยอะเลยค่ะ ที่ไม่ได้ลอก เพราะว่าบางครั้งรู้สึกว่าถ้ามันเยอะเกินไป เป็นการกดดันตัวเราเอง บางทีได้ประโยคเด็ดๆ มา ก็จะเอามาเขียนแปะไว้ที่ฝาบ้าน กะว่ายังงัยซะ เห็นทุกวันต้องจำได้แน่ (เหมือนตอน 'ent ยังงัยยังงั้นเลยค่ะ -- ดีนะไม่เอาหนังสือมานอนหนุนหัวด้วย)

ความรู้สึกของแอ้นะคะ การที่เรารู้สึกกดดัน มันทำให้เรารู้สึกว่าเราทำสิ่งนั้นได้ยากขึ้น ทุกวันนี้ไม่ได้พูดกับน้องซีเคเป็นภาษาอังกฤษตลอดแบบระบบ OPOL เลยค่ะ แต่พูดด้วยความรู้สึกที่ว่า เราอยากพูดเมื่อไหร่ก็พูด เหมือนกับว่าเป็นการฝึกตัวเราเองไปในตัว มันไม่กดดันดีค่ะ (พี่บิ๊ก คงไม่ว่านะคะ) มันทำแอ้ก็รู้สึกว่า มันเป็นธรรมชาติดีกว่าความรุ้สึกที่ว่า ต้องพูดให้ได้นะ ตรงนี้ประโยคนี้ ต้องพูด ให้ได้ (แบบนี้มันเครียดน่ะค่ะ) แรกๆ แอ้ก็คิดว่า ไม่ดีเลยแบบนี้ แล้วเมื่อไหร่นะ เราจะพูดได้ น้องซีเคจะพูดได้หรือเปล่านะ หรือว่าเราพยายามไม่พอ แต่ก็อย่างที่พี่บิ๊กเคยบอกแหละค่ะ ไม่ต้องรีบ เราไม่ได้แข่งกับใคร มันสบายใจดีค่ะ

เหมือนกับที่พี่เล็กเคยบอกว่า เหนื่อยได้ ท้อได้ แต่ห้ามเลิก

ตอนนี้ต้องบอกกับตัวเองเสมอค่ะว่า จะต้องสู้ ต่อไป เพื่อน้องซีเค

[meimei+didi]

ไม่อยากจะสารภาพ ว่าช่วงแรก ๆ เครียดเหมือนกันค่ะ แต่ตอนนี้สบาย ๆ ส่วนเด็ก ๆ ก็มีพัฒนาการ
ตามลำดับ ไม่เร็วมาก ส่วนตัวคิดว่าถ้าเราไม่หยุด ค่อย ๆ เพิ่มวันละนิดก็น่าจะโอเค
(ให้กำลังใจตัวเองค่ะ) ขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์ค่ะ

[ศศิวิมล จีนชาวสวน]

มาร่วมอุดมกาณอีกคนค่ะ ตอนแรกอ้อยก็ตั้งใจอยากจะพูดอังกฤษกับลูก 100%แต่ก็นั่นแหละค่ะ ตัวเราเองก็ไม่ได้แน่นภาษาอังกฤษเท่าไหร่ ตอนนี้ น้องของขวัญ 1 ขวบ 3 เดือน เริ่มหัดพูดแล้ว อ้อยก็ พูดคำศัพท์สั้นๆ กับเขาอย่างเดียว เอาไว้ให้เขาโต้ตอบเราได้ทั้งภาษาไทยกับภาษาอังกฤษก่อนถึงจะมีเรื่องคุย พูดประโยคยาวๆได้ เพราะตอนนี้ ยังแต่งประโยคไม่เก่ง แถมน้องพูดโต้ตอบเราไม่ได้ ไม่รู้จะฝึกกะใครอ่ะค่ะ สู้สู้เหมือนกันค่ะ เป็นกำลังใจให้ และ ขอกำลังใจอีกคนนะคะ อิอิ

[ploy]

เหนื่อยได้ ท้อได้ แต่ห้ามเลิก เพื่อลูกค่ะคุณพี่แอ้

ฝากเว็บด้วยนะค่ะ.... เพื่อสนใจ รับแต่งรูป-ถ่ายรูปค่ะ...สวยๆเลยๆ

แล้วก็มีข้อมูลดีๆเกี่ยวกับเด็กๆด้วยนะค่ะ www.planstoplay.com

พลอย ว่าที่คุณครู ปฐมวัยค่ะ

[boj]

ดีคับค่อยๆทำไปครับเท่าไรเท่านั้นเพราะไม่ได้เกิดที่อเมริกาหรืออังกฤษ แต่งัยอย่าลืมพูดอังกฤษเยอะๆละกัน555ผมก้อมั่วๆไปไงถ้าน้องเขายังเล็กไม่ถึงขวบไม่ต้องห่วงไรมากนะครับเขาแค่รับทราบสำเนียงเสียงหรือว่าแยกแยะว่าใครพูดแบบไหนกับเขาส่วนความเข้าใจไม่ได้ลึุกซึ้งเท่าไรเพราะฉะนั้นอย่ากังวลกับรูปประโยคมากพูดกรอกไปทุกวันแหละคับที่น่าหวงน่าจะเป็นเด็กโตมากกว่าเพราะระดับนี้ต้องการความเข้าใจในการสื่อสารด้วยอย่างแรงไม่ใช่แค่yes no ok thx goodbye เพราะฉะนั้นคุณพ่อคุณแม่ต้องเตรียมตัวเผื่อไว้ด้วยเหมือนกันสำหรับเด็กที่โตขึ้นทุกวัน อย่าเพิ่งเครียดนะครับเพื่อลูก

[สุจิรา]

ดีจังค่ะมีเพื่อนร่วมอุดมการณ์หลายคน

[นางยุภาพัตร์ พุ่มช่วย]

โดนเลยค่ะ ตอนนี้เครียดอยู่ค่ะ ตอนนี้ลูกสาวอายุ 1.4 ขวบ อุ๊เพิ่งเริ่มคุยภาษาอังกฤษกับลูก(แบบไทยปนอังกฤษ อยาก OPOL เหมือนกัน แต่ไม่สามารถเนื่องด้วยภาษาอังกฤษไม่แข็งแรง)จะเน้นศัพท์ในชีวิตประจำวันตามที่หนังสือคุณบิ๊กแนะนำ ลูกสาวยังไม่ยอมพูดศัพท์ภาษาอังกฤษเลย พออุ๊พูด fish ลูกพูด ปลา และลูกก็พูด ปู ไป บิน(เครื่องบิน) ช้าง เต่า ได้ แต่ไม่พูดอังกฤษเลย แต่เข้าใจเวลาที่อุ๊พูด ทำให้รู้สึกท้อจัง อยากให้ลูกพูดศัพท์อังกฤษออกมาสักคำ แม่จะได้มีกำลังใจขึ้น

[แม่แอน]

คุณแอ้ทำเหมือนแอนเลยค่ะ แอนเครียดเลยค่ะในช่วงแรก ทั้งเลี้ยงลูก ทำงานบ้าน ท่องศัพท์ คือตั้งใจจะพูดอังกฤษ100เปอร์เซ็นต์ แต่ก็ทำไม่ได้เพราะแอนแต่งประโยคไม่เป็นต้องเข้ามาลอกทุกวัน จนช่วงหลังต้องผ่อนคลายกลัวลูกจะรู้ว่าเราเครียด แอนเลยเน้นพูดเรื่องกิจวัตรประจำวันที่ต้องทำเป็นประจำ เพราะพูดง่ายและลูกจำได้ง่าย ส่วนนอกบ้านส่วนมากแอนพูดไทยเพราะอธิบายสิ่งต่างๆไม่ถูก แต่แอนก็พยายามจะเพิ่มประโยคภาษาอังกฤษกับลูกทุกวันค่ะ เหมือนคุณแอ้ว่า เหนื่อยได้แต่ห้ามเลิก ขอบคุณนะคะที่เขียนเรื่องนี้แอนก็มีกำลังขึ้นอีกโขเลยค่ะ

[namo mom]

ดีแล้วค่ะที่ไม่เครียด แพทก็พูดทั้งไทย อังกฤษปนๆกันไป น้องนะโมก็กำลังหัดเดินอยู่ค่ะ อายุน่าจะไล่ๆกัน นะโมตอนนี้ 11 เดือนคะ เราคงต้องสู้ๆอีกนานกว่าจะเห็นผลงานนะคะแม่น้อง ck

[สุจิรา]

ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้กันนะคะ จะสู้ต่อไปค่ะ

น้องทราย คนที่เข้าใจหัวอกแม่ลูกอ่อนก็บรรดาแม่ๆ นี่แหละคะ พี่ว่าทุกคนหัวอกเดียวกันเลย

[Sand & Ashi]

หัวอกเดียวกันเลยค่ะ
ทราบทรมานมาตลอด
เพราะคิด(ไปเอง)ว่าพออชิพูดได้(ตอนนี้6เดือน)
ทรายก็ต้องพูดอังกฤษได้หมดเหมือนกัน
ถ้าร้ว่าพูดไทยได้ด้วย(ถ้าเรายังพูดอังกฤษไม่เป็นเต็ม100)
ทรายจะไม่เครียดเลย
ทุกวันนี้พูดคำไหนได้ก็พูดมันอยู๋นั่น
กะจะพูดให้อชิชินจนรู้ว่าเราพูดว่าอะไร
ตอนนี้ได้หลายคำแระ
ถามพี่ๆในนี้มาแยะ








ว่าแต่พี่แอ้เนี่ยเข้าไปเม้นท์ให้ทรายด้วยนี่นา
นี่ก็เป็นแฟนคลับทรายอีกคน
ทรายก็เหมือนพี่แอ้นี่ล่ะ
เพราะอชิคว่ำได้แล้ววันๆทรายไม่ว่างมาเล่นคอมหรอก
ห่วงลูกส่านตอนกลางคืน
เล่นก็ไม่ค่อยได้เพราะเสียงคีย์บอร์ดดังนิดหน่อยอชิตื่นค่ะ
ทรายทรมานมาก
ไม่มีเวลาเลยก็ว่าได้พอจะอ่านหนังสือเวลาก็น้อยค่ะ
ชีวิตแม่ลูกอ่อนนี่ใครจะเข้าใจบ้างคะ