และแล้ว...สิ่งที่เฝ้ารอก็มาถึง

[เยาวรัตน์ โอสลันด์]

หลังจากที่หายหน้าหายตาจากเวปไปนาน (นานมาก ๆ) วันนี้ได้ฤกษ์ดีเลยเข้ามารายงานความคืบหน้าที่เกิดขึ้นกับ "ทีนะ"

ตอนที่แอ๊ดเริ่มรู้จักเวปนี้และได้เริ่มใช้กับลูก ทีนะขวบกับเจ็ดเดือน ถึงทุกวันนี้ สองขวบกับสี่เดือน สิ่งที่เกิดขึ้นถือว่ามหัศจรรย์มาก ตอนนี้ทีนะสามารถพูดกับแม่เป็นภาษาอังกฤษและหันไปเล่าให้พ่อฟังเป็นภาษานอร์เวย์ได้ทันที แต่สำหรับภาษาไทย ยังไม่คล่องเท่าไหร่ จะพูดไทยในคำพื้นฐาน ซึ่งตอนนี้แม่ก็ต้องทำการบ้านหนักขึ้น แต่แอ๊ดเองก็ได้แต่คิดว่าเรามีเวลาอีกเยอะ ค่อย ๆ ใส่เข้าไปทีละนิด สักวันสิ่งที่รอคอยก็คงมาถึงอีกเช่นเคย กับความภูมิใจที่เกิดขึ้นท่วมท้นหัวใจของคนเป็นแม่ หลังจากพยายามมาตลอดแปดเดือน ไม่ผิดหวังเลย

ขอบคุณ ชุมชนเด็กสองภาษา ขอบคุณแม่ ๆทุกคนที่โพสต์ข้อความในห้องภาษาอังกฤษ ซึ่งช่วยแอ๊ดได้มากจริง ๆ ขอบคุณลูกสาวตัวป่วน ทีนะที่มีทำให้แม่มีความสุข ขอบคุณจริง ๆค่ะ

[JT007]

ดีใจด้วยนะคะ เก่งทั้งแม่ ลูกเลยคะ

[แม่น้องกันต์]

ดีใจด้วยค่ะ

[เยาวรัตน์ โอสลันด์]

ขอบคุณค่ะ คุณอรนัย...แอ๊ดยุ่ง ๆกับการเริ่มกลับไปทำงานใหม่ หลังจากลาคลอดไปสองปีค่ะ แต่ตอนนี้คนที่ปลื้มมาก ๆ คือพ่อทีนะค่ะ (ทั้ง ๆ ที่ไม่ค่อยจะเห็นด้วยกับเราตั้งแต่ตอนแรก) ใครมาเยี่ยมบ้านเป็นไม่ได้ ต้องคุยอวด แนะนำวิธีเสร็จสรรพ เราก็ได้แต่ยิ้ม ๆ

[อรนัย รักในหลวง]

คุณแอ๊ดหายไปนานเลยค่ะ
ยินดีด้วยกับความสำเร็จขั้นแรก และขั้นต่อๆไปที่จะตามมาเรื่อยๆนะค่ะ

[เยาวรัตน์ โอสลันด์]

ใช่เลยค่ะแม่น้องจันทร์เจ้า แอ๊ดเข้าดูคลิปน้องอยู่ เก่งมาก ๆ น้องแป้งก็เหมือนกันค่ะน่ารักจริงๆ...แต่กว่าจะถึงวันนี้ได้แอ๊ดโดนครหาไม่ใช่น้อย ประมาณว่าเดี๋ยวทีนะไปโรงเรียนก็พูดไม่รู้เรื่อง ภาษานอร์ทจะแย่เหมือนแม่ ฯลฯ เราก็ได้แต่นิ่งเฉยไม่โต้ตอบอะไร จะมีก็แต่ครูพี่เลี้ยงของทีนะที่ช่วยให้กำลังใจและพูดภาษาอังกฤษกับน้องตอนเขาอยู่เนอสค่ะ ก็เลยมีวันนี้ได้ ปลื้ม ปลื้ม ปลื้ม

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

เริ่มๆสำเร็จตามๆกันแล้วค่ะ ดีใจจังค่ะ