แค่เริ่ม..ก็อยากเลิกแล้ว

[อ้อม&ปาล์มมี่]

เริ่มสองภาษาวันที่ 5 ก.ย.52 (ปาล์มมี่อายุ 1 ขวบ 9 เดือน ยังพูดไม่ค่อยได้ แต่ฟังรู้เรื่องหมด) ช่วงแรกที่ใช้สองภาษากับปาล์มมี่ แม่(ที่แสนสวย..เฮ้ย!ไม่ใช้)ที่ภาษาอังกฤษไม่ค่อยแข็งแรงอย่างอ้อมเนี่ย อยากจะเลิกพูดภาษาอังกฤษกับน้องทุกวันเลยค่ะ ความที่เราพูดภาษาไทยกับลูกมาแล้วระยะหนึ่ง เพราะฉะนั้นศัพท์ภาษาไทยจึงมีอยู่ในหัวลูกพอสมควรแล้ว พอเราเปลี่ยนมาพูดภาษาอังกฤษช่วงแรกๆ ลูกไม่อยากจะเล่นกับอ้อมเลย อยากจะพูดอะไรกับลูกก็นึกไม่ออกว่าจะพูดอะไร อึดอัดม๊าก... แถมคนรอบข้างหลายๆคน ยังพูดทักอยู่บ่อยๆอีกว่าน้องจะฟังรู้เรื่องเหรอ เดี๋ยวน้องจะงงนะ (ให้กำลังใจกันน่าดูเลย) ท้อมาก...ก็เลยกลับไปอ่านหนังสือ "เด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้" อีก ก็เลยรู้ว่าตัวเองปฏิบัติผิดวิธี โดยที่อ้อมคุยภาษาอังกฤษกับลูกเป็นประโยคเลย และหวังว่าลูกจะเข้าใจ แต่พอได้อ่านหนังสืออีกรอบก็ทำให้นึกขึ้นได้ว่าตอนที่พูดภาษาไทยกับลูกอ้อมจะบอกทุกสิ่งทุกอย่างที่ลูกเห็นอยู่ตรงหน้าว่ามันคืออะไร เพราะฉะนั้นก็ต้องทำเหมือนกันในภาษาอังกฤษ
ไม่น่าเชื่อระยะเวลาแค่ 2 เดือน ปาล์มมี่รู้ศัพท์หลายคำ ฟังประโยคคำสั่ง-ประโยคคำถามสั้นๆได้เข้าใจ และสามารถโต้ตอบเป็นคำๆได้บ้างแล้ว และดูเหมือนว่าตอนนี้น้องจะอยากพูดภาษาอังกฤษมากขึ้น สังเกตจากตอนที่อ้อมพูดกับลูก ลูกก็จะพยายามพูดตามทีละคำ และเรื่องที่น่ายินดีอีกอย่างก็คือ ภาษาอังกฤษของอ้อมก็เริ่มดีขึ้น อาศัยตอนลูกหลับอ่านหนังสือเพิ่ม กลับมานั่งเรียนใหม่อีกครั้งก็สนุกดีเหมือนกัน ขอเป็นกำลังใจให้ทุกครอบครัวที่เพิ่งจะเริ่มนะคะ อย่าเพิ่งเลิกไปซะก่อน สู้ สู้ นะคะ

[ณภัชชา วงค์ฉายา]

เราก็เป็นคนหนึ่งที่เริ่มopolมาประมาณ3อาทิตย์แล้วเรารู้สึกว่าภาษาอังกฤษมันยากมากแต่ก็ตั้งใจจะให้ลูกสาวพูดภาษาที่2ให้ได้แบบเป็นธรรมชาติที่สุดมีหลุดเป็นภาษาไทยบ่อยมาก และออกไปนอกบ้านก็กลัวคนมองแบบแปลกๆได้แต่กระซิบข้างๆหูลูก ไม่รู้ว่าจะสำเร็จรึเปล่า

[panatdakitamura(Line ID)]

ยินดีด้วยค่ะ สู้ๆ

[ชัญญกัญญ์]

ลูกสาวอายุ 1 ขวบ 2 เดือน ตอนนี้เริ่มพูดตามและเข้าใจ เช่น ถามเขาว่า Do you want to see Baney Movie (ถ้าใช้ผิดช่วยแนะนำแก้ไขให้ด้วยน่ะค่ะ) เขาจะตอบว่า yes
พอบอก ว่า Let's take a baht now เขาจะเดินไปที่ห้องน้ำทันที แล้วก็จะนำเอาเหล่าบรรดาสัตว์มาเล่นกับเขาให้ห้องน้ำ ตอนแรกเริ่ม 2 ตัวก่อน คือ ม้าลาย กับสิงห์โต สอนคำศัพท์เกี่ยวกับสัตว์ ซื่งตอนนี้เขารู้จัก Zebra และ Lion แล้ว แต่ก็มีบางประโยคที่เขาตอบกลับมาเป็นภาษาไทย เช่น ถามเขาว่า Would you like some milk เขาจะบอกว่า นม หม่ำนม ทุกทีเลย แต่ถ้าหิวมากๆ ก็จะ Yes บ้างเป็นบางครั้ง บ่อยครั้งที่แม่ลังเลที่จะท้อ แต่พอเข้ามาในเวป ก็มีกำลังใจทุกครั้งเหมือนคนอื่นๆ

[boj]

พี่ปาล์มมี่ เก่งจัง

[อ้อม&ปาล์มมี่]

ขอบคุณทุกความเห็นและทุกกำลังใจค่ะ สู้ตายค่ะ

[แม่น้องกุน & น้องญาญ่า รักในหลวง]

ถูกต้อง คร๊าบ ต้องอ่านหนังสือสองภาษา แล้วเราจะเข้าใจมากขึ้น ทำไปที่ละสเต๊ป แล้วจะดีขึ้นเรื่อยๆ คะ
คุณอ๊อบ(ขอแซวเล่นหน่อยค๊า) จะ อดข้าว หรือ ทนต่อไป ฮะ

[น้องแพง รักในหลวง]

อายุไล่เลี่ยกับน้องแพงเลยค่ะ ตอนนี้น้องแพงฟังที่คุณแม่พูดรู้เรื่องหมด ขึ้นอยู่กับว่าเค้าจะทำตามมั้ยเท่านั้นเองค่ะ ก็ใช้วิธีคล้ายๆ คุณอ้อมค่ะ คือพูดทุกอย่างที่เห็นเป็นภาษาอังกฤษ พูดซ้ำๆ บ่อยๆ ทำให้เป็นกิจวัตร น้องเค้าจะจำได้เองค่ะ อย่างเช่น ดิฉันจะถามน้องแพงว่า where's the moon/star ตอนแรกๆ เราก็ชี้บอกเค้า แล้วพูดว่า the moon is over there หลังๆ มา เค้าก็จะชี้และพูดเองว่า moon..moon / tar..tar แต่ต้องพยายามคุยกับเค้าเป็นภาษาอังกฤษค่ะ อย่าหลุดภาษาไทย เพราะเค้าจะชินกับภาษาไทยมากกว่า (อยู่กับคุณยายทั้งวันค่ะ) บางทีคุณแม่ลืมตัวพูดกับลูกเป็นภาษาไทย พอกลับมาพูดภาษาอังกฤษอีกที ชักมีอาการต่อต้านค่ะ เค้าจะตอบกลับเป็นภาษาไทยเลย ไม่ยอมพูดอังกฤษ แต่ก็อย่างที่คุณแม่หลายๆ ท่านบอกแหล่ะค่ะ เราต้องมีความอดทน เพื่อลูกของเราเอง แต่ดีอย่างนึงที่ทางบ้านเค้าให้กำลังใจเรานะคะถึงแม้ว่าทางคุณตาคุณยายจะพูดภาษาอังกฤษไม่เป็นก็ตาม แต่ท่านก็ให้กำลังใจเรา และชมเชยน้องแพงเวลาที่เค้าทำตามที่เราบอกเป็นภาษาอังกฤษได้ เป็นกำลังใจให้กับทุกครอบครัวนะคะ

[ครอบครัวชิตมณี]

ตัวเองก็รู้สึกเหมือนกันคะ ก็ขอให้กำลังใจสู้ต่อไปนะคะ

[แม่น้องแอล]

พัชคิดว่าเป็นกันทุกครอบครัวค่ะมากน้อยและแตกต่างกันออกไปค่ะ
สำหรับพัชมี 4 ข้อที่ต้องจำเอาไว้
1. ความตั้งใจ
2. อดทน
3. สรรหา
4. แก้ไข
แล้วรอเวลาค่ะ...แต่อย่าคาดหวังมาก...แล้วจะดีเอง
ขอแนะนำค่ะเมื่อเกิดอาการท้อและอยากถอยกลับมาในหมูบ้านนี้ค่ะกำลังใจ+คำแนะนำเพียบ...100 % ..^O^

[Anuporn Vitchayasut]

เอ๋ก้อเป็นคนนึงที่ไม่ได้ภาษาอังกฤษเลย แบบฟังก้อไม่รู้เรื่อง พูดก้อไม่ได้ ตอนแรกได้อ่านหนังสือของคุณพ่อน้องเพ่ยเพ่ย แล้วคิดว่าเราทำไม่ได้หรอก เพราะเราไม่รู้ภาษาอังกฤษเลย แต่มีคนเคยบอกว่าให้เรียนไปพร้อมลูกเลย... ก้อเลยตั้งใจใหม่โดยเริ่มจากพูดศัพท์ง่ายๆ กับเค้าแล้วประโยคไหนที่เราพูดไม่ได้เราก้อจะพูดภาษาไทยเลย แต่ว่าจะจดประโยคที่เราพูดไม่ได้มาถามเพื่อนที่เค้าเก่งภาษา แล้วเราก้อท่อง ท่อง ท่อง (แบบว่าพกสมุดติดตัวตลอดเวลา รถติด เข้าห้องน้ำ นั่งรอ กินข้าว ทุกโอกาสที่สามารถจะหยิบมาอ่านได้) แล้วคอยเข้ามาจดประโยคในเว็ปนี้ (ช่วยได้มาก) ตอนแรกที่บ้านเค้าก้อไม่ค่อยเห็นด้วย หัวเราะทุกครั้งที่เราพูดอังกฤษกับลูก ว่า เด็กไม่รู้เรื่องหรอก ภาษาไทยยังไม่รู้เลย ส่วนแฟนก้อแซวว่า มีเมียเป็นฝรั่งหรือเนี๊ยะ แถมน้องเค้าไม่สนใจที่เราพูด แบบว่าไม่ค่อยใจว่าแม่พูดอะไร แต่เราไม่ท้อ ไม่สนใจคำพูดคนอื่น คิดว่ามันต้องดีขึ้นสักวัน แล้วหลังจากผ่านไปได้ระยะนึง น้องเริ่มเค้าใจที่เราพูด และเริ่มพูดได้ ทุกคนที่บ้านถึงกับอมยิ้มเวลาน้องเค้าสื่อสารอังกฤษกับเรา (แถมตอนนี้ที่บ้านเค้าเอาไปสอนกับลูกหลานคนอื่นด้วย) เราก้อเริ่มยิ้มได้ ภาษาเราก้อดีขึ้นด้วย เลยอยากเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะค่ะ ว่าอย่าเพิ่งท้อ แล้วสักวันนึงคุณจะนั่งอมยิ้มกับสิ่งที่คุณได้พยายามทำ....^_^