พี่มาวินไปเรียนว่ายน้ำ

[แม่พี่มาวินกับน้องลิน]

กว่าจะได้คิวเรียนว่ายน้ำ พี่มาวินก็รอมาเป็นเดือน พอได้ตารางเรียน แม่ก็โล่งใจว่าพี่มาวินได้เริ่มเรียนว่ายน้ำเป็นเรื่องเป็นราวสักที
หลังจากเรียนๆ เล่นๆ กับแม่ไม่ค่อยได้อะไร
ครูของพี่มาวิน ชื่อ อเล็ก เสียงดังใจดี แล้วก็ครูผู้ช่วย ไม่รู้จักชื่อเพราะไปทีไรก็เห็นแกแช่อยู่แต่ในน้ำแล้ว เพื่อนร่วมรุ่นของมาวินมีด้วยกันหกคน ก็ต่างอยู่ในวัน สี่่ขวบ ถึงห้าขวบ แต่ละคนก็มีความพร้อมมาบ้างแล้วคือไม่กลัวน้ำ ดำน้ำได้
วันแรกของการเริ่มเรียน แม่ไปส่งมาวินถึงมือครู แล้วก็มานั่งสังเกตการณ์ อยู่ไม่ห่าง บางครั้งก็ลุ้นไปกับลูก อยากให้เค้าทำได้ ครูอเล็กแกจะส่งเสียงออกคำสั่งอยู่ริมสระ ส่วนครูผู้ช่วยแช่อยู่ในน้ำคอยช่วยเหลือเด็กให้ว่ายตามท่าที่สอน ไม่แปลกใจว่าครูอเล็กทำไมแกต้องพูดเสียงดัง เพราะตลอดเวลาแกต้องตะโกนแข่งกับเสียงเด็ก ๆ
พี่มาวินก็ทำได้มั่งไม่ได้มั่ง บางครั้งครูก็ต้องลงไปสอนท่ากันในน้ำเลย เวลาแค่ครึ่งชั่วโมงสำหรับการเรียนดูจะน้อยไปสำหรับพี่มาวิน เพราะเมื่อหมดเวลาพี่มาวินก็ยังไม่อยากขึ้นจากสระ แต่ก็ต้องทำตามคำสั่งครู เด็กหกคนเกาะไหล่กันตามหลังครู เดินรอบสระบรรดาแม่ๆ พ่อก็มารอรับกันเพื่อจัดการลูกๆ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เย็นวันศุกร์อย่างนี้ที่สระว่ายน้ำมีเด็กๆ และครอบครัวมาเล่นน้ำกันมาก พี่มาวินยังดูสนุก ไม่เหนือยและอยากเล่นน้ำต่อ พี่มาวินบอกกับแม่ว่า "มามี๊ พี่สนุกมากเลย พี่ว่ายน้ำได้แล้ว คราวหน้าไม่ต้องให้ครูสอนพี่แล้วพี่ว่ายเองได้" แม่ก็ได้แต่ขำ
พี่มาวินมีเรียนว่ายน้ำตลอดเทอม ทุกวันศุกร์หลังเลิกเรียน พอรับพี่มาวินที่โรงเรียนบ่ายสามโมงก็ต้องรีบขับรถไปสระว่ายน้ำให้ทันสี่โมงเย็น แม้จะเหนื่อยแต่ก็มีความสุขทุกครั้งที่เห็นลูกมีความสุข และสนุกกับกิจกรรมที่แม่เลือกให้ หวังไว้ว่าการปลูกฝั่งให้เค้ารู้จักการเรียนรู้ในสิ่งใหม่ๆ จะทำให้เค้ามีพัฒนาการที่ดีทั้งทางร่างกายและจิตใจ คราวหน้าจะเขียนเล่าประสบการณ์ ในคลาสฟุตบอลของพี่มาวิน ประสบการณ์สนุกๆ ของแม่กับพี่มาวินค่ะ