เว็บทั้งหมดจะย้ายไปที่ www.2pasa.com แล้วนะครับ ตามไปที่นั่นได้เลย

หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้

หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

บันทึกรักจากแม่แก้วถึงน้องโอม

บันทึกรักจากแม่แก้ว

 

ถึง เด็กชายยศพัทธ์ ศักดิ์เสมอพรหม (น้องโอม)

อ. 1 ห้อง PEACH โรงเรียนร่มไม้ จังหวัดชลบุรี

วันที่ 25  กรกฎาคม 2555

 

            หนึ่งปีผ่านไปหลังจากที่แม่ได้ถ่ายทอดความรักผ่านการบันทึกรักมาแล้ว แม่ก็ยังคงถ่ายทอดความรักของแม่ที่มีให้ต่อลูกเรื่อยๆ จนทวีคูณเพิ่มขึ้นเป็นร้อยเท่าพันเท่า ไม่สามารถหาความรักใดมาเปรียบเทียบความรักระหว่างแม่กับน้องโอมได้อีกเลย

                จากเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ พูดก็ไม่ค่อยชัด เดินก็ไม่ค่อยมั่นคง ทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็น ที่สำคัญเอาแต่ใจตัวเอง (ทุกคนในบ้านจะให้ฉายาว่า เจ้าตัวแสบประจำบ้าน) แม่ถามตัวเองว่า ทำไมน้องโอมถึงเป็นแบบนี้ได้ แม่เครียดมากจนต้องไปปรึกษากับคุณยาย คุณยายบอกว่าเมื่อก่อนคุณยายก็เลี้ยงดูแม่ลักษณะคล้ายกันกับที่แม่กำลังดูแลน้องโอม คุณยายถามว่าเพราะอะไรรู้มั๊ย เพราะว่าคุณยายรักแม่มาก ยอมทำทุกอย่างให้แม่ และคุณยายถามแม่ว่า แล้วตอนนี้แม่คิดยังไงกับที่คุณยายสอนแม่ แม่ก็บอกว่า แม่มีความสุขมาก แม่เหมือนคนโชคดีคนหนึ่งที่ได้เกิดมาพร้อมกับคำสอนและคำบ่นที่คุณยายให้กับแม่ คุณยายถามแม่อีกว่า รู้มั๊ยทำไมแม่ต้องบ่นและทำไมแม่ต้องเป็นคนเจ้าระเบียบ เพราะว่าคุณยายอยากให้แม่เป็นคนมีระเบียบ มีวินัยนั่นเอง  แม่คุยกับคุณยายมากมายเกี่ยวกับวิธีการเลี้ยงลูก สุดท้ายแม่นำสิ่งที่คุยกับคุณยายนำกลับมาใช้กับน้องโอมนั่นเอง

                น้องโอมจะรักคุณครูทุกคนที่โรงเรียน โดยเฉพาะครูประจำชั้น ทำอะไรก็ต้องพูดถึงครูประจำชั้นเสมอ จนวันหนึ่งแม่ไม่รู้จะทำยังไงดีกับระเบียบวินัยของน้องโอม คือ พอกลับถึงบ้านเอารองเท้าไว้คนละข้าง เอาเสื้อผ้าแยกไว้คนละตะกร้า จนแม่คิดว่าวันนี้เราจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อให้น้องโอมมีระเบียบวินัยที่บ้าน แม่ก็เลยคิดสนุกขึ้นมา แสดงเป็นคุณครูเองซะเลย .... แม่บอกกับน้องโอมว่า วันนี้หม่าม๊าเป็นคุณครูนะ  น้องโอมก็มองหน้าแบบงงๆ แต่สายตาก็เบิกโตพร้อมกับพยักหน้า ..... เราสองคนแม่ลูกเริ่มสนุกกับการได้เล่น ส่วนแม่ในใจคิดว่า เราเล่นกับน้องโอมแบบนี้ก็สนุกดีเหมือนกัน นอกจากจะฝึกเรื่องระเบียบวินัยแล้ว เรายังได้สอนน้องโอมอ่านหนังสือ ทำการบ้าน ผสมผสานกับการเล่นด้วย สุดท้ายทุกวันนี้น้องโอมพอมาถึงบ้านก็เดินเอาร้องเท้าไปวางที่ชั้น ถอดเสื้อผ้าและเอาไปเก็บใส่ตะกร้า และก่อนนอนจะหยิบหนังสือมาให้แม่อ่านให้ฟัง หรือไม่ก็เล่านิทานให้ฟัง โดยแม่ไม่ต้องเล่นเป็นคุณครูอีกต่อไป.......นอกจากเล่นเป็นคุณครูแล้วแม่ยังต้องเล่นเป็นการ์ตูนตัวอื่นโปรดของน้อโอม เช่น เป็นปีศาจ บางครั้งเล่นเป็นอุลตร้าแมนด์ เป็นเบนเท็น คอยต่อสู้กัน เวลาเล่นกันแม่ต้องทำเป็นบาดเจ็บ มีการปฐมพยาบาล และมีการชนะ แม่เล่นกับน้องโอมได้ทุกอย่างเพื่อให้ลูกมีความสุข แต่เวลาน้องโอมดื้อ ไม่เชื่อฟังกัน ช่วงเวลานั้นเป็นช่วงที่แม่เครียดที่สุด ก็ต้องมีดุกันบ้าน แต่การดุของแม่ก็ไม่ใช่การตี แม่จะเรียกน้องโอมมานั่งคุยกันสองคนในห้อง น้องโอมรู้ทันทีว่า แม่โกรธแล้ว ...เพราะแม่จะเอาน้องโอมมานั่งที่เก้าอี้ และบอกให้มองหน้าแม่ แม่จะถามว่า น้องโอมรู้มั๊ยว่าวันนี้น้องโอมทำอะไรไป ...สัญชาติของเด็กๆ อาจตอบว่า ไม่รู้ ไม่ดื้อ ....แต่สำหรับน้องโอม ถ้าคุยกันแบบนี้แล้วคือ จะตอบตามเหตุและผลว่า เค้าดื้อทำไม ต้องการอะไร ....แม่ก็จะต้องถามว่า มันดี หรือ ไม่ดี กับสิ่งที่น้องโอมทำ ....... ถ้าน้องโอมผิดน้องโอมต้องขอโทษ และสัญญากับแม่ว่าจะไม่ทำอีก .... น้องโอมน่ารักมาก น้องโอมรักษาสัญญา บางทีก็มีหลุดบ้าง แต่ก็นึกขึ้นในเวลานั้น น้องโอมจะรีบอุทานแล้วพูดว่า “ขอโทษ” พร้อมกับยกมือไหว้ .... พฤติกรรมแค่นี้ที่ผิดพลาดกับเด็กอายุ 3 ขวบ  สามารถรู้ได้ว่า สิ่งที่กำลังทำนั้นไม่ดี ก็รีบขอโทษ แม่ถือว่าน้องโอมมีพัฒนการดีขึ้น และเริ่มเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นแล้ว

                เมื่อคืนนี้เองแม่ลุกจากเก้าอี้และหน้ามึด แม่เดินไม่ไหวเหมือนคนเซจะล้ม แม่เลยทิ้งตัวนอนเอนนอนหลับตาที่โซฟา น้องโอมอยู่กับแม่สองคน น้องโอมวิ่งมาหาแม่ น้องโอมเอาสองมือน้อยๆ มาบีบที่ศรีษะของแม่ บอกกับแม่ว่า แม่ไม่เป็นไรเดี๋ยวแม่ก็หาย...แม่ไม่เป็นไรเดี๋ยวแม่ก็หาย...ๆๆๆ น้องโอมพูดประโยคซ้ำๆ หลายครั้งและมองมาที่แม่ ใครจะรู้มั๊ยคะว่า ยาวิเศษที่ทำให้แม่หายและลุกขึ้นยืนได้ คือคำพูดของลูกชายตัวเล็กๆ กับมือน้อยๆ ที่กำลังบีบนวดนี่เอง

                ประมาณเดือนมิถุนายน 2554 แม่เริ่มตั้งครรภ์ มีน้องคนเล็กอยู่ในน้อง ในเวลานั้นแม่ก็เริ่มเหนื่อยมากขึ้น เหนื่อยจากอาการแพ้ท้อง เหนื่อยจากการทำงาน แต่ก็รู้สึกหายเหนื่อยทุกครั้งที่แม่กลับบ้านมาแล้วได้เห็นน้องโอม น้องโอมจะวิ่งมาหาแม่แล้วก็หอมแก้มแม่พร้อมกับพูดคำว่า I LOVE YOU MOM ทุกครั้ง ... เพื่อนๆ แม่ที่ทำงานถามว่า ทำไมรีบกลับบ้านจัง ก็ดูซิคะ ถ้ากลับบ้านมาแล้วได้เจอลูกชายตัวเล็กๆ วิ่งมาหาแล้วหอมแก้มบอกรัก แบบว่าเราไม่ได้เจอกันนาน ใครจะไม่อยากกลับบ้านบ้าง ... แต่ก็น่าสงสารน้องโอมมากเพราะพอแม่รู้ว่าแม่ท้อง แม่ก็ต้องหยุดอุ้มน้องโอมขณะตั้งครรภ์ ทำได้เพียงเอาน้องโอมมานั่งที่ตัก แต่แม่ก็รับรู้เสมอว่าน้องโอมต้องการให้แม่อุ้มน้องโอมขึ้นมาแล้วกอดแน่นๆ เหมือนที่เคยทำกัน ส่วนเวลานอนก็นอนกอดกันไม่เต็มที่เพราะติดท้องที่ยื่นออกมา น้องโอมถามแม่ว่า “ทำไมแม่ไม่อุ้มน้องโอม” โอย....คำพูดนี้ทำให้แม่น้ำตาไหลเลยค่ะ แม่ก็ต้องอธิบายกันมากมาย ว่าแม่อยากอุ้มน้องโอมมากแต่แม่ท้องใหญ่ ทำให้แม่อุ้มน้องโอมลำบาก แม่ก็เลยบอกให้น้องโอมกอดแม่ที่ท้องแทน จะได้กอดน้องด้วย .... น้องโอมเข้าใจมากขึ้นและจะเข้ากอดแม่เองทุกครั้ง หลังจากที่แม่คลอดน้องออกมาได้ประมาณหนึ่งเดือนครึ่ง น้องโอมก็เริ่มมีพฤติกรรมแปลกๆ เรียกร้องความสนใจ โดยที่แม่คิดว่าน้องโอมส่งสัญญาณว่าต้องการความรักจากแม่มากขึ้น วันแรกที่แม่อุ้มน้องโอมหลังจากที่แม่แข็งแรงหลังคลอดน้องแล้ว แม่จำได้จนถึงทุกวันนี้ น้องโอมถามแม่ว่า “แม่อุ้มน้องโอมได้แล้วเหรอ” .... คำพูดนี้มันเจ็บที่หัวใจพอๆ กับประโยคที่ว่า “ทำไมแม่ไม่อุ้มน้องโอม” พอน้องโอมพูดเสร็จแม่รับรู้ได้ทันทีว่า น้องโอมรอให้แม่อุ้มมานานแล้ว น้องโอมรอให้แม่ถ่ายทอดความรักผ่านการอุ้ม ......น้องโอมจ๋าแม่รักลูกเหลือเกิน .....ถึงแม้ว่าแม่กำลังท้องหรือไม่แข็งแรง.....หัวใจของแม่ก็อยากกอดลูก อยากอุ้มลูกเอาลูกมาหอมเสมอ

                น้องโอมจ๋า วันนี้ลูกเริ่มโตขึ้น พัฒนาการของลูกดีขึ้นเรื่อยๆ ลูกได้รับความรักจากครอบครัวและได้การสั่งสอนที่ดีจากคุณครู จนวันนี้ลูกเป็นเด็กนิสัยดี  มีวินัยและนอบน้อมกับผู้ใหญ่ ลูกรู้จักคำว่า “ขอโทษ” ลูกรู้จักคำว่า “ให้” และลูกรู้จักคำว่า “เสียใจ” แม่ภูมิใจในตัวลูกมากและแม่ไม่รู้จะหาคำใดมาเขียนอธิบายคำว่า “ความรักของแม่ที่มีให้ลูก” ได้เลย เพราะว่ารักนี้ของแม่ไม่มีคำอธิบายใดอื่นดีเท่ากับความรู้สึกของแม่ว่า “แม่รักลูกเหลือเกิน “

                                                                                                                                จาก หม่าม๊าแก้ว

Views: 1176

Comments are closed for this blog post

Comment by Aiko Nichada Sajjathai on February 1, 2013 at 2:46pm

คุณแก้ว หญิงอ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ ถึงมากๆ เลยค่ะ ดีใจและยินดีที่น้องไอโกะได้มีเพื่อนที่ชื่อน้องโอมที่เป็นคนดีมีคุณภาพอย่างที่แม่แก้วตั้งใจและหวังให้เป็นเช่นนั้น

 

หญิงจะบอกกับเพื่อนๆหลายๆคนที่เลี้ยงลูกให้เป็นคนดีมีวิชาความรู้มีระเบียบวินันอย่างนี้ว่า ลูกๆของพวกเราโชคดีมากที่มีแม่ที่ดีและใส่ใจลูกมากอย่างแม่ๆอย่างพวกเราค่ะ

 

คุณแก้วมีเคล็ดลับในการเลี้ยงน้องโอมยังไงให้ได้ดีขนาดนี้แนะนำบ้างนะคะ หญิงเองก็ดีใจที่ได้เพื่อนๆที่อุดมการณ์เดียวกันในการเลี้ยงลูกใน 2pasa นี้ค่ะ วันอาทิตย์ที่ 3 ก.พ. 56 15.00 น. เจอกันนะคะ(ถ้าสะดวก) ^____^

Comment by puangpayom on September 11, 2012 at 10:30am

ดีใจด้วยนะคะคุณแก้ว

--oO--

สแกนโค้ด แอดไลน์ @2pasa แล้วลุ้นของรางวัลรวมคลิปเวิร์กช็อปทั้งหมด

Events

หนังสือในชุดเด็กสองภาษา



© 2024   Created by ผู้ใหญ่บิ๊ก.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service