กฎของการสร้างเด็กสองภาษาที่ทำไม่ได้ คือ "ความถี่"

[แม่อันนา]

       แม่อันนาเป็นแม่คนหนึ่งที่เรียนภาษาอังกฤษมา  แต่แทบจะไม่ได้ใช้เลย (คืนครูไปบ้างแล้วด้วย ^^) แต่ก็อยากจะให้สิ่งที่คิดว่าจะเป็นสมบัติติดตัวลูกไปจนโต  นั่นคือสร้างลูกให้เป็น"เด็กสองภาษา"....

       เริ่มต้นจากได้อ่านหนังสือครูบิ๊กเล่มแรก..."เด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้ เล่ม 1"  ในขณะที่ลูกสาว..อันนา  อายุ 10 เดือน  ความคิดตอนนั้นคือ  แย่แล้ว...เราทำตามกฎ"ความถี"ไม่ได้....เพราะลูกอยู่กับคุณย่าที่ต่างจังหวัด  แม่จะเจอลูกก็แค่เสาร์อาทิตย์เท่านั้นเอง....

 

       แต่.....แรงบันดาลใจที่ได้จากที่นี่  ทำให้อยากจะลองดู....

 

       ดังนั้น..ทุกครั้งที่กลับไปหาอันนา  แม่ก็จะพูดกับอันนา เท่าที่นึกออกที่พูดได้และคิดว่าเป็นคำที่ตัวเองพูดชัด (คำไหนไม่มั่นใจขอแม่กลับไปฝึกตาม Freedictionary ที่ครูบิ๊กแนะนำก่อน >_< )

       ...อันนาเริ่มรู้จัก Bird ก่อนเพราะเป็นสิ่งที่สนใจที่สุดตั้งแต่เล็ก (บ้านคุณย่าก็ Bird เยอะเชียว ^^) ทุกครั้งที่แม่พูด Bird  อันนาจะชี้ได้ทุกครั้งและคำศัพท์ที่รู้จักก็เพิ่มขึ้น..และทำตามคำสั่งได้ เข้าใจประโยคชักชวนต่างๆที่แม่พูด  (ถึงแม้ว่าบางครั้งจะทำท่าคิดนิดนึง เพราะแม่พูดกับอันนาได้แค่สัปดาห์ละ 2 วันเอง...>__<)

 

        จนถึงตอนนี้อันนาอายุ 1 ขวบ 3 เดือน --- อันนาเริ่มพูดเป็นคำๆได้ ตอน 1 ขวบ 1 เดือน...แต่คำที่อันนาพูดได้คือภาษาไทยเกือบทั้งหมดค่ะ >_<  (เพราะมีแม่ที่พูดภาษาอังกฤษกับอันนาอยู่คนเดียว ความถี่ก็ต่ำ) 

.........ภาษาอังกฤษคำเดียวที่อันนาพูดได้คือ  "เบอะ" (Bird ค่ะ Bird ^___^ ) 

ตื่นนอนมาตอนเช้าหันไปเห็นนกเกาะอยู่ที่หน้าต่าง ...ชี้แล้วก็พูด "เบอะ"   หลังจากนั้นก็จะ เบอะ เวลาที่เจอนก..

แค่นี้แม่ก็ดีใจ และมีกำลังใจแล้วลูก.... ^___^  (แต่เมื่อไรหนูจะพูด Bird ชัดล่ะ  >_<)

 

         แม่อันนาเชื่อว่า...สำหรับพ่อแม่ที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับลูก พูดภาษาที่สองกับลูกทุกวัน สามารถสร้างลูกให้เป็น "เด็กสองภาษา" ได้แน่นอนค่ะ 

 

.........สำหรับแม่อันนาก็จะพยายามต่อไปค่ะ  ^___^  แล้วจะมา Update นะคะว่า  แม่คนหนึ่งที่พยายามสอนภาษาที่สองกับลูกที่ได้เจอกันน้อยมาก จะทำได้แค่ไหน.....สู้ๆค่ะ ^________^

       

[ปรีดาภรณ์]

น่าเห็นใจคุณแม่นะคะที่ต้องอยู่ห่างลูก เป็นกำลังใจให้ค่ะ

เพิ่งเิริ่มสอนน้องเหนือเหมือนกันค่ะ2.8ปี แล้ว

[mayuree]

คุณแม่มีความมุ่งมั่นมากๆเลยนะคะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ

เพิ่งเริ่มสอนเหมือนกันค่ะ

[แม่อันนา]

@คุณ วณิชญา  >> ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ สู้ๆๆๆๆๆ   ^______^

[แม่อันนา]

@คุณ  Nong naming-apple >> ไม่ต้องห่วงค่ะ  ถ้าเจ้าตัวเล็กยังพูดภาษาเฉพาะของเค้า เพราะอันนาก็มีภาษาที่เรางง งง บ่อยๆค่ะ เคยได้ยินว่าเด็กน้อยบางคนพูดได้ตอน เกือบ 2 ขวบแน่ะ่ค่ะ แต่คุณหมอก็จะแนะนำให้พูดกับเจ้าตัวเล็กด้วยภาษาที่ชัดเจน คำสั้นๆชัดๆ บ่อยๆค่ะ  เป็นกำลังใจให้คุณเปิ้ลนะคะ ^_____^

[แม่อันนา]

คุณ แม่ตาล-น้องอะตอม >> บางครั้ง ก็มีท้อบ้างค่ะ แต่ถ้าเราไม่กดดันตัวเอง เวลาที่ลูกเข้าใจ ปฏิบัติตามในสิ่งที่เราพยายามก็เป็นความภูมิใจเล็กๆค่ะ ถึงแม้ว่าเราอาจจะช้ากว่าพ่อแม่ที่อยู่ใกล้ชิดลูก หรือลูกอาจจะได้แค่ไหนก็ตาม อย่างน้อยเราก็ได้รู้สึกว่าได้พยายามเพื่อลูกแล้วค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณ แม่ตาล-น้องอะตอม เช่นกันนะจ๊า....  ^^

[แม่อันนา]

@คุณ วชิราภรณ์ วัชระเสถียร คะ แม่อันนาก็ภาษาไม่ค่อยดีค่ะ อาศัยเข้ามาอ่านในห้องภาษาอังกฤษบ้าง ฟัง Freedic บ้างค่ะ

อาศัยความตั้งใจค่ะ เราสู้ๆไปด้วยกันนะจ๊ะ ^^

[วณิชญา]

เก่งแล้วค่ะ สู้ๆ

[Nong naming-apple]

ดีจังเลยคะที่น้องเริ่มพูดได้แล้ว ตัวเล็กของเปิ้ลนะคะไม่ยอมพูดเลยคะ ทั้งไทย อังกฤษ อายุก็ 1.6 แล้วคะเริ่มกลุ้่มมากๆๆเลยคะ

พูดภาษาอะไรของเขา ไม่รู้เรื่องคะ

[แม่ตาล-น้องอะตอม]

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ แม่อันนาเพราะตาลเองก็เจอกับน้องอะตอมแค่เสาร์-อาทิตย์ค่ะ ตอนนี้น้องใกล้ 1 ขวบแล้ว บางครั้งก็ท้อเหมือนกันค่ะ เพราะเวลาที่จะพูดกับเค้าน้อยเหลือเกิน พอได้อ่านความพยายามของแม่อันนาแล้ว ก็ดีใจค่ะ ที่เรามีตัวอย่างที่ดีให้ทำตาม ขอบคุณแม่อันนามากๆ นะค่ะ

[วชิราภรณ์ วัชระเสถียร]

เราก็เหมือนแม่อันนา ได้เจอลูกเสาร์อาทิตย์เท่านั้นค่ะ ตอนนี้น้อง 1.1 ปี แล้ว เพิ่งจะเริ่มพูดภาษาอังกฤษกับลูก และคิดว่าจะสู้ เหมือนกัน (แต่ภาษาเราแย่มากๆ เลย) ลองดูว่าจะเป็นไงเน๊อะ เอาใจช่วยแม่อันนาค่ะ