PAT WONG's Blog – May 2011 Archive (2)

ตอนแรกๆ ก็ไม่ค่อยกล้าให้น้องวาชิจับหนังสือเท่าไหร่ กลัวฉีกทิ้ง เพราะเคยเห็นฉีกกระดาษและยัดใส่ปากตัวเองมาแล้ว ทุกครั้งที่ให้พี่เท็ดดี้ร้องเพลงให้ชิฟัง เราก็จะวางหนังสือไว้บนโต๊ะตัวสูงๆ แล้วก็เลือกเพลงให้เค้า ถ้าเพลงไหนที่ชิชอบเค้าก็จะกดรีเพลงเต้นต่อเองจนเหนื่อย แล้วพอจะเปลี่ยนเพลงก็ค่อยเอามาให้เรา แต่ว่าหลังๆ คงไม่ทันใจเลยจะเปลี่ยนขึ้นโต๊ะเปลี่ยนเพลงเองซะเลย เราก็เอาก็เอา เค้าจะได้มีพัฒนาการเรียนรู้ด้านต่างๆ อย่างมากหนังสือก็ขาด เราก็แค่เอาเทปมาแปะ ปากกาก็ยังใช้ได้อยู่ ตอนแรกชิเปิดไม่เป็น…

ตอนนี้น้องวาชิเริ่มเดินคล่อง วิ่งคล่องจนคนเลี้ยงเหนื่อย จับไม่ไว้แล้ว พัฒนาการยอดเยี่ยม เอาแต่ใจตัวเองก็เป็นที่หนึ่ง เหลือรอแต่ว่าเมื่อไหร่จะ เหว่าออกมาสักที ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรได้ก่อนกัน…