ขอพื้นที่สำหรับคนที่หัวใจสลาย และกำลังท้อแท้หน่อยนะค่ะ

[รุ่งตะวัน]

ได้ข่าวว่าห้องนี้เป็นห้องที่รวมสากกระเบือยันเรือรบสำหรับคนเป็นแม่ ก็เลยอยากขอพื้นที่สักนิดเพื่อระบายและผ่อนคลายความเครียดของแม่ที่หัวใจสลายหมาด ๆ หน่อยนะค่ะ เรื่องก็มีอยู่ว่า เราแต่งงานอยู่กินกับสามีมาประมาณ 10 กว่าปีแล้ว (สามีเป็นคนเจ้าชู้) เคยจับได้เรื่อยว่าเขานอกใจแอบมีคนอื่น แต่เราก็ให้อภัยมาตลอด

เพราะเขาบอกว่าเลือกอยู่กับเรา แล้วเมื่อปีที่แล้ว เราก็ท้อง พอคลอดลูกได้ 3 เดือน ก็จับได้ว่าเขามีผู้หญิงอื่นอีก เท่านั้นยังไม่พอ เวรกรรมที่เกิดมันยังไม่สะใจ ยังให้เราได้รับรู้อีกว่าเขามีลูกด้วยกัน โอ้พระเจ้า แถมยังมีก่อนเราที่เป็นเมียแต่งด้วย ผู้หญิงคนนั้นคลอดตอนเราเพิ่งตั้งท้อง แต่เรามารุ้ตอนคลอดลูกได้ 3 เดือนพอดี (เป็นการจับได้มิใช่เป็นการยอมรับ) เท่านั้นละ น้ำตาแห่งความชอกช้ำ ไหลออกมาไม่บันยะบันยัง เหมือนสมองจะแตก ยิ่งมองหน้าลูกตัวเองแล้ว รู้สึกสงสารมาก ภาวะครอบครัวแตกแยกกำลังจะมาเยือนเราแล้วไอ้ตัวเล็กเอ้ย แต่แล้วความหลาบจำหรือความเข็ดก็ไม่ได้อยู่ในสามัญสำนึกของเราอีกจนได้ ตกลงใจให้อภัยเขาอีกละ เพราะสงสารลูก และเขาก็สัญญาว่าจะเลิกกับผู้หญิงคนนั้น ที่ทำไปเพราะมันพลาด (คงคิดว่าเราเป็นฟายมั้ง) แต่เขาบอกว่ายังไงเขาก็ยังมีสายใยผูกพันธ์กับเด็กคนนั้นอยู่ (ทำเป็นดูดีมีความรับผิดชอบ)ก็คงต้องโทรถามเรื่องลูกบ้าง เราก็ ok นะ ใจปล้ำ อยู่แล้วนี่ ทนมาได้ เป็น 10 ปี แค่นี้ทำไมทนไม่ได้ว่ะ  และแล้วเวลาก็ผ่านไปจนตอนนี้ลูกสาว  9เดือน 24 วัน อยู่ ๆ เราก็ได้รับโทรศัพท์ จากผู้หญิงคนนั้นให้มาเจอ เราก็มาตามนัด ตรงเวลาเป๊ะ และแล้ว พระเจ้าก็ไม่ช่วยกล้วยก็ไม่ได้ทอดหละงานนี้  เขายังคบกันอยู่ แต่ผู้หญิ่ง ไม่ต้องการคบด้วย ผู้ชายเป็นคนไม่ยอมปล่อยเขาไป อะไรกันนี้ ฉันโดนหรอกอีกแล้วรึ และได้รับรู้อะไรหลาย ๆ อย่าง ที่เราไม่รู้  จากผู้หญิงคนนั้น เราไม่รุ้เขาต้องการแกล้งเราหรือว่าอะไร แต่คิดว่าเขาไม่หรอกเรานะ เพราะเราให้เขาต่อโทรศัพท์คุยกันให้เราได้ยิน  และเราก็คุยเองด้วย นั้นแหละ ความลับก็ไม่มีในโลกอีกต่อไป จับได้คาหนังคาเขา เฮ่อเศร้า  แต่ทำไมครั้งนี้ น้ำตาไม่มีสักหยด มันแหกผากเลย สมองไม่สั่งการ คิดอะไรไม่ออก ขี้นรถกลับบ้าน ท่องแต่คำว่ามีสติ มีสติ อย่างเดียวเลย เพราะไม่ท่องกลัวนั่งรถเลยบ้าน จนตอนนี้อยากให้น้ำตาไหลมากเลย มันจะได้ผ่อนคลาย หลังจากร้องไห้แล้ว แต่มันก็ไม่ยอมออก เฮ่อ ตอนนี้ยังคิดอะไรไม่ออกเลย ไม่รุ้จะเอายังงัยดี คงต้องปล่อยให้สมองมันว่างเปล่าไปก่อน  แต่แอบคิดนะว่าคำว่าให้อภัย คงจะไม่มีอีกแล้วละ เพราะขนาดน้ำตายังไม่ยอมไหลเลย

 

ระบายมาตั้งยืดยาว ก็คงทุเราความเครียดได้บ้างแล้วละ ต้องขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับท่านที่เข้ามาอ่านเรื่องไร้สาระของกระทู้นี้ด้วยค่ะ ถ้าเป็นการรบกวน   แต่สาเหตุที่เข้ามาระบายที่หมู่บ้านนี้เพราะผู้คนที่นี่ มีน้ำใจงามทุกคนเลย และมีกำลังใจแบ่งปันให้ไม่รู้จักจบจักสิ้นและจะพยายามตั้งใจสอนลูกให้เป็นเด็กสองภาษาให้ได้ค่ะ สักนิดหน่อยก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเพื่อลูกเลย เพราะอนาครนี้เราคงเป็น Single Mom

[แม่ดาว&น้องพลอย]

ขอเป็นกำลังใจให้คุณรุ่งตะวันนะค่ะ จะตัดสินใจอะไรก็ขอให้มีสตินะค่ะ
แต่เรื่องแบบนี้เป็นใคร ๆ ก็ไม่ยอมค่ะ สำหรับครอบครัวดาวนะค่ะ ก่อนแต่งงานคุยกันก่อนค่ะว่า
1. อย่านอกใจ (ยังจับไม่ได้)
2. อย่าโกหก (ยังจับไม่ได้)
3. ห้ามทำร้ายร่างกายฉันนะ แม่ฉันยังไม่ตีฉันเลย (ถ้าโมโหหรือโกรธมาก ๆ แฟนจะเดินหนีค่ะ)
9 ปีผ่านไป มีลูก 1 คน กำลังวางแผนจะมีลูกคนที่ 2 ค่ะ แฟนยังไม่ผิดสัญญาที่ให้ไว้ก่อนแต่งงานค่ะ (หรือเค้าทำผิดสัญญาข้อ 1- 2 ไปแล้ว แต่เรายังไม่รู้ ฮ่า ๆ ๆ ๆ แต่ถ้ารู้ไม่มีการให้อภัยค่ะ หย่าอย่างเดียวค่ะ เพราะถือว่าเราเคยคุยเรื่องนี้กันแล้ว)

[supawadee]

สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ทุกเรื่องค่ะ คุณแม่ไม่ได้อยู่คนเดียว ยังมีลูกที่น่ารักอยู่เคียงข้างเรา เวลาที่คิดว่าเราไม่มีใคร ก็ลองมองหน้าตาแป๋วๆ เค้าก็คงอยากถามว่า คุณแม่เป็นอะไรคะ ร้องไห้ทำไม เหงาก็มาเล่นกับนู๋นะคะ ชั่วพริบตา พลังใจก็มาค่ะ ใครไม่รักก็ช่าง แต่ลูกรักเราที่สุดค่ะ ค่อยๆคิดค่ะ มีสติเมือ่ไหร่ค่อยตัดสินใจค่ะ

และถ้าเครียด ไม่รู้จะระบายกับใคร เข้ามาในนี้เลยค่ะ ยินดีรับฟังค่ะ

[YuhKha]

เป็นกำลังใจให้คะ เข้าใจความรู้สึกเลยคะ เคยกือบเป็นsingle momเหมือนกัน สู้ๆคะ

[ลภัสรดา]

คุณรุ่งตะวันคะ อ่านแล้วรู้สึกด้วยเลยค่ะ แต่อยากจะแนะนำนะคะ เพราะดิฉันก็มีลูกและมีสามี(อยู่ด้วยกัน) ถ้าเป็นดิฉันเจอแบบนี้นะคะบอกเลยค่ะว่าให้อภัย อโหสิกรรมให้เลยค่ะ จะได้ไม่มีอะไรติดค้างต่อกัน และต่อไปจากนี้ก็ทุ่มเทแรงกายใจเพื่อลูกค่ะ อยากจะบอกคุณรุ่งตะวันนะคะว่า ขอให้เข้มแข็งค่ะ อย่าคิดอะไรมาก (นึกถึงลูกไว้ค่ะ) เดินหน้าต่อไปค่ะ เพื่อลูกของคุณและตัวคุณเองค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ดีใจด้วยนะคะที่คุณรุ่งตะวันยังมีสติมากๆๆค่ะ ที่นึกถึงลูกและมีความตั้งใจจะสอนลูกให้เป็นเด็กสองภาษาค่ะ ดิฉันก็กำลังพยายามทำให้ลูกตัวเองเป็นเด็กสองภาษาเหมือนกันค่ะ (สู้ๆค่ะ) เพราะเนื่องจากไม่มีงบที่จะส่งลูกไปเรียนสองภาษา สามภาษาค่ะ ดิฉันคิดว่านี่คือสิ่งที่ดิฉันสามารถทำให้ลูกได้ค่ะ (ตามแนวคิดหนังสือเด็กสองภาษาฯ ของผู้ใหญ่บิ๊กนั่นแหละค่ะ ขอบคุณมากค่ะ) คุณรุ่งตะวันสู้ต่อไปนะคะ

แม่น้องมุก

[supawadee]

เป็นยังงัยบ้างคะ ดีขึ้นหรือยัง เป็นห่วงนะคะ สู้ๆ

[Tanaporn P]

เป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอให้พบทางออกที่ดีกับทุกฝ่ายค่ะ

[รุ่งตะวัน]

ต้องขอขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะที่มีแบ่งปันมาให้ แต่ ณ เวลานี้ บอกตรง ๆ มันยังคิดอะไรไม่ออกเลย
ตัดสินใจไม่ถูก คงต้องรอให้ตัวเองมีสภาพจิตใจที่พร้อมกว่านี้ก่อน คิดว่าคงต้องอาศัยเวลาสักพัก
ตอนนี้ไม่โกรธไม่แค้นใครทั้งสิ้น ถือว่ามันเป็นเวรกรรม ใครทำอะไรไว้ก็คงต้องได้อย่างนั้นแหละ เพราะ
คิดว่าคนที่เขาทำกับเรา เขาก็คงไม่มีความสุขเหมือนเรานั่นแหละ ก็ถือว่าเขาก็ได้รับผลกรรมแล้วละ

[คุณแม่น้องซูกัส]

สมัยนี้คนเป็น single mom เยอะมาก ไม่เห็นเป็นไรเลยคะ ถ้าเลิกแล้วสุขภาพจิตดีขึ้นก็เลิกเถอะคะ สิ่งดีๆ รอเราอยู่ข้างหน้าเยอะจะตาย แล้วอีกอย่างคุณก็มีสิ่งที่ดีที่สุดอยู่แล้ว 1 อย่าง ก็คือลูกของคุณเอง สู้ๆ คะ เพื่อลูก เพื่ออนาคตที่สดใสกว่า

[Pat]

ขอโทษที่กว่าจะได้เข้ามาอ่านก็ช้าเหลือเกิน ขอเป็นกำลังใจให้เข้มแข็งและอดทนนะค่ะ
ตอนนี้ความทุกข์อาจจะถาโถมเข้ามาจนตั่งสติคิดไม่ทัน แต่ถ้าเราหยุด ไม่หมุนไปพร้อมกับปัญหา
แพทเชื่อว่าคุณรุ่งตะวันจะพบทางออกที่เหมาะสมที่สุดทั้งต่อตัวเองและต่อลูกค่ะ

แพทเป็นคริสต์ แต่แพทเชื่อในคำสอนที่มีเหตุมีผลไม่ว่าจะมาจากศาสนาใด
และนี้คือคำสอนของพระมหาวุฒิชัย (ว.วชิรเมธี) จาก {นานาสาระ ธรรมะสวัสดี: ฉบับที่ 5940}

สุดมือสอยก็ ปล่อยมันไป

เมื่อคุณชี้แจงไปแล้ว เขาก็ควร จะยอมรับฟัง แต่เมื่อเขาไม่ฟัง และคุณก็ได้ทำหน้าที่ของตน เองอย่างดีที่สุดไปแล้ว ก็คงต้อง “ปล่อยมันไป”

ใน โลกนี้ มีเรื่องอะไรต่อมิอะไรหลายอย่างที่เราไม่สามารถให้เวลากับมัน หรือไม่ สามารถทำในสิ่งนั้นให้ดีที่สุด แต่แล้วเราก็ต้องปล่อยให้ สิ่งเหล่านั้นผ่านไป เพราะหากเรามัว แต่จะ“นับเม็ด ทรายในแม่น้ำคงคา” เวลาของคุณคงไม่พอเป็นแน่
(มีความหมายว่า จะพยายาม ทำให้คนทั้งโลกรู้สึกพอใจตัวเองในทุกเรื่อง)

ดัง นั้น ทำอะไรก็ตาม ควรทำเท่าที่เราทำได้ เมื่อทำอย่างดีที่สุดแล้ว คนเขาไม่เห็นว่าดีก็ต้อง “ปล่อยมันไป”

เลือก ทำในสิ่งที่เห็นว่า เราถนัดที่สุด และมีความสุขที่จะทำก็พอแล้ว
อะไรก็ตาม ที่เราไม่ถนัด หรือถึงถนัด...แต่ไม่มีความสุขที่จะทำ ก็อย่าทำ

เรา มีเวลาไม่มากนักหรอกที่จะแบกสารพัดภาระในโลกนี้ ควรมอง ไหล่ของตัวเองดูสักหน่อยว่า พร้อมจะแบกเป้หลังที่มีน้ำหนักมาก น้อยเพียงใด อย่าแบกอะไรที่เกินกำลังของตัวเองเพราะ ไม่เพียงแต่มันจะทำให้คุณเป็นทุกข์ แต่บางที อาจมีผลต่อการยืนตรงๆ อย่างยาวนานของคุณด้วย

ขอเป็นแรงใจ เป็นกำลังใจให้อดทน และฝ่าฟันต่ออุปสรรคขอชีวิตให้ได้นะค่ะ

[รุ่งตะวัน]

ขอบคุณมากเลยค่ะคุณแพท ที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้ ตอนนี้ก็ทำใจได้บางส่วนแล้วค่ะ
กับการเป็น single mom คิดว่าคงต้องปล่อยมันไปแล้วละค่ะ ไม่มีประโยชน์ที่จะ
ดึงไว้แล้ว ขอใช้ชีวิตแบบมีความสุขดีกว่า ค่ะ ขอบคุณมาก ๆ เลยนะค่ะ

[Aiko Nichada Sajjathai]

“สุดมือสอยก็ปล่อยมันไป” ครูแพทคุณเป็นกำลังใจให้ใครต่อใครหลายๆคนเชียวค่ะ

 

เป็นกำลังใจให้คุณรุ่งตะวันค่ะ คุณและลูกต้องผ่านไปได้ค่ะ หยุดพักได้ แต่อย่านานเพราะลูกคุณรอคุณอยู่ค่ะ กระทู้นี้ก็หลายปีแล้ว ตอนนี้ทุกอย่างคงดีขึ้นแล้วใช่ไหมคะ สู้ๆนะคะ

[supawadee]

เข้ามาถามข่าวคราวค่ะ เป็นยังงัยบ้างคะ
อ่านข้อคิดของคุณแพท แล้วดีมากเลยค่ะ "ใน โลกนี้ มีเรื่องอะไรต่อมิอะไรหลายอย่างที่เราไม่สามารถให้เวลากับมัน หรือไม่ สามารถทำในสิ่งนั้นให้ดีที่สุด แต่แล้วเราก็ต้องปล่อยให้ สิ่งเหล่านั้นผ่านไป เพราะหากเรามัว แต่จะ“นับเม็ด ทรายในแม่น้ำคงคา” เวลาของคุณคงไม่พอเป็นแน่"

เป็นกำลังใจให้นะคะ