มีโอกาสได้พูดอังกฤษกับลูกแค่ วันหยุด เพราะยายเลี้ยงอยู่ต่างจังหวัด

[ตาต้า พ่อน้องนานา]

อยากถามว่า  มันจะประสบผลสำเร็จมากน้อยแค่ไหน

ตัวผมเองก็ไม่เก่งอังกฤษ

มีครอบครัวไหนเป็นเหมือนผมบ้างครับ

จะทำอย่างไรดี

 

แต่ก็ยังสู้ เพราะลูกได้รู้จักแล้ว 1 ประโยค (ตอนนี้ 10 เดือน)

Where is a house lizard ? 

ผลที่ลูกตอบสนอง  ชี้ และมอง ไปที่เพดานบ้าน 

 

แต่คำอื่นอย่างอื่น  ไม่ได้รับการตอบสนองเลย

แม้คำที่เป็นกิจวัตรประจำวัน ไม่ได้รับการตอบรับ เช่น bath time , bed time ฯลฯ

 

ตอนนี้ผม ได้แต่ฟัง ดูบทสนทนาในหนังสือ แล้วก็  Talk to your child  ที่ผมทำอยู่มันถูกทางหรือยัง

 

 

 

[แม่แอ๋ว - Brillkids Thailand]

คุณพีรพล....แวะเข้ามาให้กำลังใจ ได้อ่านแล้วรู้สึกฮึด ถึงแม้ว่าตัวเราจะอยู่กับลูกทุกวัน แต่ก็มีขี้เกียจบ้าง พอได้อ่านกระทู้คุณแล้วรู้สึกถึงความพยายามของคุณ และขอให้คุณทำสิ่งที่ทำอยู่ต่อไปเถอะค่ะ

 

ถ้าลูกโตขึ้นมาโดยที่รู้ว่า ภาษาที่จะสื่อสารกับคุณได้นั้นคือภาษาอังกฤษ เราว่าลูกคงพยายามจะสื่อสารกับคุณค่ะ แกอาจจะตอบกลับมาเป็นภาษาไทย เพราะเวลาที่ได้อยู่ได้ใช้ภาษาอังกฤษนั้นน้อยนิด แต่ถ้าลูกฟังรู้เรื่องและเข้าใจ แสดงว่าที่เราทำอยู่ไม่ได้หายไปไหน เป็นทุนความรู้ด้านภาษาให้ลูกเรา เขาจะได้เปรียบเด็กคนอื่นๆเวลาที่ไปเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มค่ะ

 

ส่วนภาษาอังกฤษ ตัวเอาเองก็คงต้องฝึกฝนตัวเอง ฝึกไปด้วยสอนลูกไปด้วย ภาษาเราก็จะเพิ่มพูนไปพร้อมๆกับภาษาของลูกค่ะ

 

แม่เจคอบเองก็กำลังเรียนภาษาที่สามอยู่ ได้แต่นี่อะไร นั่นอะไร สวัสดี ไปเรื่อยเปื่อยค่ะ...แต่ก็ทำไปทีละนิด เรียนไปพร้อมลูกเหมือนกันค่ะ

 

สู้ๆค่ะ

[ฐิติพรรณ ทรัพย์รุ่งเรือง]

เห็นด้วยกับคุณแอ๋วนะคะเพราะ เราเองก็ไปช้าค่ะเพราะลูกโตแล้วเค้าพูดไทยได้หมดแล้วเค้าก็ถามว่าแม่จะพูดภาษาอังกฤษกับหนูทำไมหนูจำไม่ได้งงยาก ก็ไม่คาดหวังไปเรื่อยๆ แต่สร้างเงื่อนไขให้เค้าเห็นว่าเราจำเป็นต้องใช้ภาษาที่2ยังไงโลกในวันข้างหน้าเราจะมีโอกาศ มากกว่าคนอื่น แล้วมีญาติอยู่ที่อเมริกาเค้าบอกว่าถ้าน้องprim พูดภาษาอังกฤษได้ ตอนอายุ15 สามารถจะเอาเค้าไปเรียนที่โน่นได้ แล้วก็บอกเค้าไปอยู่มันจะดียังไงเค้าก็เห็นดว้ยกับแม่ และบอกว่าหนูจะพยายาม แม่ก็จะพยายามด้ยค่ะ แต่ถึงตอนนั้นแล้วจะไปได้หรือเปล่าเราไม่รู้แต่ลูกก็คงเก่งภาษาได้ระดับที่นา่พอใจแล้วล่ะค่ะ

[ตาต้า พ่อน้องนานา]

ขอบคุณ คุณแอ๋ว คุณฐิติพรรณ  นะครับที่มาให้กำลังใจกัน

 

ที่ผมกังวล  คือมีโอกาสได้คุยกับเขาน้อยมาก กลัวเขาไม่รับภาษาที่สอง น่ะครับ

ผมทั้งซื้อเพลง , คาราโอเกะ , เครื่องเล่น mp3   ไปให้ แต่ยายไม่เปิดให้เขาดู ให้เขาฟังเลยอ่ะ

คุยกับแฟนให้แฟนช่วยพูดภาษาอังกฤษกับลูกด้วยแฟนก็ไม่ทำ ไม่พยายามด้วยซ้ำ  เป็นผมบ้าอยู่คนเดียว

เลยเกิดอาการท้อครับ  แต่ที่พยายามทำอยู่คนเดียวก็เพื่อให้ลูกได้ภาษาที่สอง เพื่ออนาคตของลูก

 

เห็นเด็กๆ ในนี้แล้วยังอิจฉา  ลูกเราจะได้อย่างนี้บ้างไหมนะ

พยายามโหลดคลิปของเด็ก ๆ ในนี้ไปให้แฟนดูเผื่อเขาจะเปลี่ยใจบ้าง

[แม่แอ๋ว - Brillkids Thailand]

พ่อน้องนานา เอากันจริงๆนะคะ แอ๋วอยู่ที่นี่ก็บ้าอยู่คนเดียวค่ะ.....พูดภาษาไทยอยู่คนเดียว ตอนนี้ก็พูดภาษาฝรั่งเศษกระป๋องกระเเป๋งกับลูกไปด้วย.....พ่อเจคอบเห็นว่าภาษาฝรั่งเศษเรียนไปทำไม ภาษาอังกฤษได้ก็พอแล้ว...นี่ขนาดประเทศเค้าใช้ภาษาฝรั่งเศษเป็นภาษาราชการด้วยนะคะ ยังเฉยๆเลยค่ะ.......แอ๋วก็ทำมึนค่ะ จะสอนไปเรื่อยๆ จะทำให้ดีที่สุด ถึงลูกจะพูดไม่ได้ตอนนี้ แต่มั่นใจว่า ถ้าลูกเอาความรู้ที่แม่ตุนไว้ให้ไปใช้ในอนาคต เค้าต้องทำได้ดีแน่นอนค่ะ....

 

คนรอบข้างแอ๋ว ไม่มีใครเห็นด้วยสักคนค่ะ...แต่แอ๋วก็ทำเต็มที่ จนตอนนี้เค้าเบื่อจะแนะนำแอ๋วแล้วค่ะ เพราะรู้ว่าพูดไปก็ไร้ประโยชน์ค่ะ ฮ่าๆๆ....

 

เอาใจช่วยนะคะ ไม่มีใครทำด้วย เราทำเองคนเดียวก็ได้ค่ะ เหนื่อยหน่อย แต่ถ้าเมื่อไหร่ลูกพูดตอบกลับเป็นภาษาที่เราสอน...มันปลี้มมากค่ะ หายเหนื่อยเลยล่ะค่ะ ถ้าท้อ ก็เเวะเข้ามาบ้านหลังนี้ได้ มีพ่อแม่หัวอกเดียวกันอยู่หลายๆคนค่ะ