HELP HELP!!!!!

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

ต้อง post ให้ตื่นๆ ตอนนี้ ขอคำปรึกษาจากผู้ที่ผ่าน ระยะนี้ไปแล้ว นะเช่น พี่เล็ก พี่อ๊อบ ดา ภาไม่อยู่ หรือ ผู้มีประสบการณ์ นะคะ
คือ คุณน้องแป้งน่ะ ก็พอเริ่มถามได้ อย่างที่เขียนไว้ในblog แต่ทำไมกลับมาพูดไทยกะแม่ถี่ยิบเลย ทั้งๆที่แม่ก็ตอบกลับ อัง เกือบตลอดนะ นึกว่าเค้าจะพัฒนาไปในทางที่พูดอังเป็นประโยคมากขึ้นๆๆๆๆ
เราตอบเป็นประโยคกลับ เขาเข้าใจและแปลให้เราฟังหรือตอบเป็นไทยประโยคยาวกลับ
เอ๋ มันเกิดอะไรขึ้น ที่อ่าน blog คนอื่น ไม่เห็นว่ามีแบบนี้ จะเป็นในช่วงเริ่มต้นที่เริ่มนี่นา ไหงมันพัฒนาถอยกลับมาเหมือนใหม่ๆเลย แต่ใหม่ๆเขาพูดไทยกลับเป็นคำ ตอนนี้กลับไทยเป็นประโยคเลย
ด่วนๆๆๆเลยคุณเล็ก พี่อ๊อบ ดา และคุณบิกส์ (ถ้า boss ใหญ่จะกรุณา) ว่านอกจากที่ๆทำโดยปกติแล้ว มีทริคหรือเทคนิก เพิ่มไหม คะ รบกวน ป้าๆลุงๆ ด้วยค่ะ

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

hello ป้าๆ ตอบหน่อยก๊า เผื่อคนอื่นมีปัญหาเดียวกัน จะได้เอาไปใช้ได้บ้าง
เดี๋ยวไปเคาะหน้าบ้าน ป้าเล็กเนย กับป้า อ๊อบก่อน

[อรนัย รักในหลวง]

อ้าว เพิ่งเห็นรีพลายนี้ เรียกป้านี่เองเลยไม่มีใครตอบ...เรียกพี่ๆ หุหุหุ

[อรนัย รักในหลวง]

สงสัยโอต้องลองแกล้งไม่เข้าใจว่าเค้าพูดอะไรให้เค้าพูดใหม่ หรือ แกล้งทำเป็นเข้าใจผิดๆ ให้เค้าแก้ให้

จันทร์เจ้าก็มีบ้างนะค่ะ เพราะเค้าคุยกะต้นกล้าภาษาไทยไงเค้าก็รู้จักภาษาไทยนิ พอตอบแม่ก็ตอบภาษาไทย อ๊อบก็บอกว่า English please เค้าถึงจะตอบเป็นภาษาอังกฤษค่ะ

ดีนะเลี้ยวมาห้องนี้..ไม่งั้นไม่เห็นเลยนะว่ามีคำถามถึงเรา หุหุหุ

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

ใคร จะจายดีเท่าป้า เอ๊ย พี่อ๊อบ ดั้ยละคร ก็แกล้งอยู่น้าคะ แต่หล่อน ประมาณว่าฉันไม่เอาก็ได้ และก็เล่นอย่างอื่นไป เฮ้อ..........แม่แกล้งไปเถอะ หนูไม่สน แล้วแต่รม เธอ
ขอบคุณพี่อ๊อบหลายเด้อค่ะ
ขอบคุณดาด้วยค่ะ

[อรดา พงศ์สุธนะ]

ไม่ถอยหลังนะคะ พี่ตังโอ........แสดงว่าข้อมูลยังใส่เข้าไปไม่พอหรือเงื่อนไขอาจจะยังมีไม่มากพอเอาไว้ต่อรองกับน้องแป้งนะคะ

ก่อนให้นม ขนมหรือให้ของที่เขาอยากได้หรือแกะขนม ต้องต่อรองกับเขาเป็นภาษาอังกฤษก่อนค่ะ ทำแบบนี้ทุกครั้งนะคะ

แล้วพี่ตังโอ ช่วยพยุงคำตอบเขาหรือเปล่าคะ เช่นถามเอง ตอบเองก่อนช่วงแรก แล้วเพลงล่ะค่ะ ก็ช่วยได้เยอะนะ ให้เขาร้องเพลงและทำท่าตาม

แต่ตามความคิดดานะคะ น่าจะเป็นสองประเด็นคือ ต้องใส่ข้อมูลเพิ่มไปอีกอย่างต่อเนื่อง ประเด็นทีสองคือช่วยพยุงคำถามตอบก่อนนะคะ

อาจใช้เพลงหรือกิจกรรมอื่นๆช่วยเสริมนะคะ เช่นเล่านิทานหรือถ้ายังไม่พร้อมก็เต้น ดูดีวีดี ฟังเพลงในรถ ปั้นดินน้ำมัน เล่นบทบาทสมมุติ อีกเพียบเลยค่ะ.....

ลองดูอีกทีนะคะ เรื่องภาษาต้องใช้เวลาค่ะ ทั้งเราและลูก ต่างคนก็เหมือนมาเริ่มกันใหม่ นี่เวลาผ่านไม่2-3 เดือนเองนะคะ ใจเย็นๆ แต่ขอให้อย่าละความตั้งใจค่ะ ดาเชื่อว่าทำได้

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

นั่นแนะ มีคนสวยมาช่วยอีกแล้ว ดาพี่อาจจะไม่ค่อยอ่นนิทานให้ฟังน่ะช่วงนี้ เอาใหม่ๆค่ะดา แม่ประคองน้อยและยังไม่มีเงื่อนไขให้แป้งนี่เอง ขอบคุณคนสวยค่ะ

[หม่ามี้พี่กาตาร์&น้องลาเต้]

พี่โอหญิงว่า น้องแป้งมีอาการคล้ายกาตาร์เลยคะ คือว่าช่วงที่เริ่มใหม่ๆเค้าก็ตอบรับดี เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง แต่สนุกกับเรา หลังๆแม่ชักแผ่วลุกก็แผ่วไปด้วย พอแม่กลับมาฮึดอีกครั้ง ปรากฎว่าลูกเริ่มรู้เรื่องเข้าใจหมด ตอบกลับภาษาไทยลูกเดียว ตั้งเงื่อนไขก็แล้วแต่ก็ไม่ค่อยยอมพูด (พอแม่แกล้งไม่เข้าใจ ก็ไปหายายทันที - ยายก็ชั่งตามใจหลาน) ก็ยอมพูดบ้างเป็นบางที ตอนนี้ก็จนปัญญาเหมือนกันคะ ได้แต่ปลอบตัวเองว่าเค้ากำลังเก็บความรู้เข้าคลัง เก็บคำศัพท์อยู่ คิดว่าเค้าพร้อมเมื่อไหร่คงพูดกับเรามากขึ้น แล้วกิจกรรมที่พี่ดาว่าหญิงก็ทำทั้งหมดทุกอย่างแล้วก็ยังไม่ค่อยได้ผล ที่ได้ผลมากก็คืดต้องพูดไกด์ให้เค้า เค้าก็จะพูดออกมาเป็นประโยคได้คะ

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

เอ่อ ใช่เลยๆ เหมือนกันแฮะ พี่กะลังหาเงื่อนไข ให้เขาอยู่ และ กะลัง เพิ่มความถี่ ให้เขา โดยเอาเป็นทีละประโยคไม่ยาวบ่อยๆๆและดข้ากับเหตุการณืนั้นอยู่ ทีละอย่างไป เพราะสังเกต เวลาแบ่งของทั้งพี่ทั้งน้องเขาจะติดพูด one for you. one for....(P Pun ,Mommy) ทุกครั้งเลยนะ เพราะอะไร พี่มาวิเคราะ ที่ Gymbo เขาจะพูดไทยใช่ปะ แต่ช่วงมารับของเนี่ย พี่เขาจะ เนี่ยแหละ วลีนี้แหละ ทุกครั้งเลย "One for you . " และอย่างที่คุณบิก พูด มันใช่เลย ความถี่ ภาษาไทยเด่นกว่า มาก เขาอยู่กะพ่อกลางวัน เดิมเคยเอาที่ทำงานด้วยบ้าง คุณบิกแนะนำให้อ่านนิทานให้ฟัง เราอ่านไม่ได้ทุกวันเลย ต้องแก้ตรงนี้ เอามาเล่าให้หญิงและท่านอื่นฟัง เผื่อเจอเหมือนกัน สำคัญความถี่ และสมำเสมอ ของแม่ค่ะ

[หม่ามี้พี่กาตาร์&น้องลาเต้]

ความจริงความสม่ำเสมอและความถี่คงสำคัญมากคะ เพราะหญิงสังเกตว่าคำที่ลูกพูดได้และคำที่เค้าจำได้จะเป็นคำที่พูดบ่อยๆคะ เช่น where are you? อันไหนถามบ่อยไหนก็จะตอบได้ แต่จะจำเป็น patern ไม่มีดัดแปลง พอเราเริ่มใช้ประโยคที่เค้าจำได้ดัดแปลงให้ได้ยินเค้าก็จะเริ่มพูดได้คะ แต่ตอนนี้เค้าหยุดอยู่แค่นี้ไม่ยอมไปไหนเลย ประโยคก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นเลยมาประมาณเดือนหนึ่งแล้วคะ ทั้งๆ ที่ยังอ่านนิทานให้ฟังเสมอบางวันก็มากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่สถานการณ์ แต่ช่วงสองเดือนที่ผ่านมานี้คุณพ่อเค้าไปๆมาๆ มาบ่อย ทำให้ต้องออกไปธุระกับพ่อเค้า เค้าก็จะอยู่กับยายนานกว่าอยู่แม่ ไม่รู้จะใช่เหตุนี้หรือเปล่านะคะ แต่ที่สำคัญคือยังหาแรงจูงใจให้เค้าพยายามพูดภาษาอังกฤษไม่ได้คะ พี่โอมีอะไรแนะนำบอกเลยนะคะ เพราะว่าตอนนี้ที่ใช้ๆ อยู่ไม่ได้ผลเลย