หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

เรื่องเล่า Workshop หมายเลข3

วันนี้เป็นอีกวันที่ได้มีโอกาสทักทายครอบครัวน่ารักๆอีก 11 ครอบครัวอาจจะไม่ได้ทักทายกันโดยการพูดแต่เราก็ได้ทักทายกันด้วยรอยยิ้มและ มิตรภาพ เป็นเรื่องที่ทึ่งมากๆที่กว่าครึ่งของวันนี้เป็นครอบครัวที่เดินทางมาจากแดน ไกล ไม่ว่าจะเป็นสุราษฎร์ พิษณุโลกหรือลำปาง...เห็นคุณพ่อคุณแม่ทุ่มเทขนาดนี้แล้ว เชื่อเหลือเกินว่าอีกไม่นานเกินรอการเรียนรู้ภาษาที่สองของบ้านเรา โดยเฉพาะภาษาอังกฤษคงเปลี่ยนแปลงโดยสิ้นเชิง..
คุณแม่ท่านแรกที่เราได้ทักทายกันในวันนี้ (ไม่นับแขกรับเชิญเช่นคุณเก๋) ก็คือคุณแม่ลูกแฝดที่วันนี้เพิ่งจะมีโอกาสได้เห็นความสวยคือคุณเล็กแม่น้อง เรอิ-เลอา น่ารักและเก่งมากจนน้องอีอบอดไม่ได้ที่จะแอบชมกันเลยนะเนี่ย คุณเล็กยังใจดีขนขนมกล้วยทอดจากชุมพรขึ้นมาเยอะเลยค่ะ ได้แบ่งปันกันไปทุกครอบครัว และไม่ต้องเดาค่ะว่างานนี้ใครได้ไปเยอะที่สุด 5555+++++ว่าไงคะน้องอ๊อบบบบบ นอกจากความน่ารักของตัวเองแล้ว..แม่เล็กคนนี้ยังพ่วงเอาความน่ารักของพ่อ น้องเรอิ-เลอามาอวดกันด้วย..ทำเอาอิจฉาไปเลยเนอะ (เสียดายที่วันนี้ไม่ได้เห็นน้องตัวเล็กสองคนนะคะ)
คุณเล็กแม่น้องเนยคะ ทราบหรือไม่..คุณเล็กแม่น้องเรอิ-เลอา..ตั้งใจจะได้พบกันในงาน..ทำไมไม่มาคะ ตอบค่ะ 5555

ตามมาด้วยความฮาที่ไม่ได้ตั้งใจของแม่น้องโชกุน..ที่ทำให้อดขำไม่ได้ เพราะทันทีที่เจอหน้าแม่น้องโชกุนก็ถามทันทีเลยค่ะ แม่เพ่ยคะ คนที่เขียนกระทู้ต่อว่าเวปเราน่ะ..ใช่ทาทายังจริงหรือเปล่า....เฮ้อ..จะบอก ยังไงล่ะคะ จริงๆแล้วเขาคือยังไม่ทาต่างหาก ได้รับรู้ถึงความรู้สึกที่แม่น้องโชกุนมีต่อหมู่บ้านสองภาษาแล้ว..ซึ้งค่ะ น้ำตามันจะไหล ^_^

คุณมุกแม่น้องชาช่า..มากับคุณพ่อนั่งอยู่ที่มุมๆห้อง ถ้าใครสังเกตุจะรู้ว่าครอบครัวนี้เขาปรึกษากันตลอดเพื่อตอบคำถามชิงซีดี 555...ตกลงได้ไปกี่แผ่นคะคุณมุก ขอบอกว่าคุณมุกออกตัวว่าใช้ภาษาอังกฤษไม่เก่ง แต่ขอโทษค่ะ พูดกับน้องชาช่าเนี่ย รถดับเพลิงฉีดน้ำไม่ทันเลยนะคะ แถมสำเนียงก็ไม่แพ้ใครส่วนคุณพ่อ เท่าที่ (แอบ) ฟังมา เหมือนจะแกรมม่าแน่นมากกกก..ขอบอก...ขอบอก

ใกล้เกลือกินด่างจริงๆ นั่งคุยกับคุณอ๊อบคุณเก๋ที่ด้านหลังห้อง..ก็มีผู้หญิงหน้าตาสวยๆคนหนึ่งกับ คุณสามีที่ดูอินเทรนมากๆหันมามองเป็นระยะๆ แล้วก็ยิ้มให้ จนพวกเราอดคิดไม่ได้ว่าคงรำคาญแก๊งนี้คุยอยู่ได้..ทำให้แก๊งเรา (มีอ๊อบกับเก๋และตัวเล็กๆทั้งหลาย) ต้องคอยสงบคำเป็นระยะๆ จนเมื่องานเลิกถึงได้รู้ว่าคุณแม่คนสวยไม่ใช่ใครที่ไหนเลยที่แท้ก็คุณสุจิรา หรือน้องแอ้ที่ร่วมแจมกระทู้กันบ่อยๆนั่นเอง...ปั๊ดโธ่.....ว่าแล้วเชียวสาย ตาคุ่้นๆ 555 เสียดายไม่ได้ทักทายกันสักเท่าไหร่เลย คราวหน้าขออีกรอบนะคะน้องแอ้

ครอบครัวน้องเอเคอร์ ..น้องวิ่งเก่งจริงๆ เจอหน้าปุ๊บก็บอกบ๊ายบายอย่างเดียว..แต่นั่นแหล่ะค่ะ กลับเป็นครอบครัวเกือบสุดท้ายเลยเอากับเขาสิ..คุณพ่อน่ารักมากค่ะ ดูแลน้องแทนคุณแม่ตลอดเลย ทำไมทุกๆรอบจะต้องมีคุณพ่อให้ถูกอิจฉาอยู่เรื่อยเชียว ขอให้เดินทางกลับพิษณุโลกโดยสวัสดิภาพนะคะ (เพราะครอบครัวน้องเอเคอร์ไม่ได้ลงทะเบียนไว้ แต่บังเอิญมาธุระที่กรุงเทพ เลยขอแจม)

ใครอยู่ลำปางยกมือขึ้นค่ะ....อยากจะโกหกใจจะขาด แต่ไม่สามารถ...ต้องขออภัยที่จำชื่อไม่ได้เพราะได้ยินไม่ค่อยชัด กลัวเขียนไปแล้วผิดชื่อคงหน้าแตกหมอไม่รับเย็บ..แต่เราได้คุยกันเยอะที่สุด เลยนะคะ ขอบคุณนะคะที่อุตส่าห์มาทั้งๆที่น้องไม่ค่อยสบายด้วย ขอให้น้องสุขภาพแข็งแรงและเป็นเด็กไทยที่ไม่กลัวฝรั่งนะคะ ฟังเรื่องราวแล้ว ต้องฝ่าอุปสรรคทั้งจากความคิดตัวเองและคนรอบข้างจนมาถึงวันนี้..วันที่เริ่ม ตัดสินใจจะเปลี่ยนแปลง ..ขอร่วมเป็นกำลังใจและส่งเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟังด้วยนะคะ และที่สำคัญ..ขอทราบชื่ออีกครั้ง ได้โปรดค่ะ

ยังมีอีกหนึ่งคุณพ่อ..มือล่าซีดีเลยค่ะ เก่งมากๆตอบทุกคำถาม..ถูกทุกคำตอบ..จนคุณบิ๊กจะไม่เหลืออะไรให้แล้วมั๊งคะ คุณพ่อขาาาา...5555 คราวหน้าคงต้องแปะโป้งกันเอาไว้ก่อน..ว่าแต่..คุณพ่อชื่ออะไรคะ ^_^
คุณก๊อกค่ะ ไม่สนใจหรือคะวันเดอร์เพทตอนใหม่ๆๆๆๆๆๆๆๆ...มากๆ

ส่วนครอบครัวที่เรามิได้มีโอกาสทักทายกัน..ขออภัยตรงนี้ด้วยนะคะ หวังว่าจะมีโอกาสทักทายกันค่ะ แม้เพียงผ่านเวปก็ยินดีนะคะ

นอกเรื่องของแขกรับเชิญ....
วันนี้คุณเก๋น่ารักมาก มาเร็วกว่าใครๆในแก๊งค์ แถมยังช่วยยกอาหารด้วย (ทำให้นึกถึงคุณพ่อน้องชะเอมเลย..ยู้ฮู สบายดีหรือเปล่าคะ..รุ่น1) ขอบคุณนะคะน้องเก๋ แต่ตอนที่เราคุยโทรศัพท์กัน..น้องเก๋บอกว่าอยากมาคนเดียวไม่เอาลูกมาไง..แล้ว ตอนมาจริงๆไหง..มีลูกชายคนโตมาด้วยหว่า...คิดไปคิดมาก็หายสงสัย..เฮ้อ..เก๋ นั่งคุยอยู่ตรงนี้...คุณหนึ่งนั่งป้อนข้าวน้องพริมอยู่ตรงนั้น....เก๋นั่ง กินขนมอยู่ตรงนี้..คุณหนึ่งนั่งป้อนนมน้องภูมิอยู่ตรงโน้นนนน...ไม่น่าแน่ะ วันนี้คุณหนึ่งไม่พกกล้องมา ที่แท้ก็ด้วยเหตุผลเช่นนี้เอง...เป็นสามีเก๋..ต้องอดทน
น้องอ๊อบ..มาช้านิ๊ดนึง พร้อมรอยยิ้มอันสดใส ถือขนมเค๊กเจมาด้วย...เจจริงป่าวก็ไม่รู้..ซัดหมดแล้วนะตัวเอง และยังคงคอนเซ๊ปเดิม..เจๆใส่กางเกง 4กระเป๋า..ตอนมามันแฟบๆ..ตอนกลับทำไมมันพองออกได้หว่า ถ้าน้องจิ๊อยากรู้ว่าเจๆยังดุเหมือนเดิมหรือเปล่า...ถามเก๋ได้ค่ะ
ตอนเดินไปส่งที่รถ บอกเก๋ว่าน้องภูมิน่ารักเนอะ ไม่อารมณ์เสีย ขอกอดก็ให้
เก๋ตอบ ----------> ใช่สิ..โดนเตะไปตั้ง 2ที 5555

ปล.น้องต้นกล้าก็ใช่ย่อยนะน้องพริมที่บ้านพี่มีของเล่นผู้หญิงเยอะแยะเลยน๊าาาา...คือตอนกลับพยายามชักชวนน้องพริมให้ขึ้นรถด้วยสุดฤทธิ์..แหมมอายุน้อยกว่าเขายังเรียกเขาเป็นน้อง..แล้วไอ้เทคนิคที่ใช้น่ะ เห็นพ่อใช้กับแม่บ่อยๆใช่ป่าวววว

พบกันรุ่น4ค่ะ สัญญาว่ารุ่น4 จะเก็บข้อมูลให้ครบทุกครอบครัวเลย