หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม
มศว เผยทฤษฏีใหม่ "ใช้ประสบการณ์เสริมภาษา"ดีกว่าอ่านหนังสือ-ท่องจำ
โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์
http://www.manager.co.th/Campus/ViewNews.aspx?NewsID=9520000053493
------------------
ศึกษาศาสตร์ มศว เผยงานวิจัยระดับชาติ
เหตุความล้มเหลวการรู้หนังสือ - ภาษาที่สองใช้ได้กับเด็กปกติ -
เด็กพิการและผู้ใหญ่ที่ไม่รุ้หนังสือนำไปใช้ทดลองใน10 ประเทศทั่วโลก
ขณะนี้ญี่ปุ่นสนใจงานวิจัยสนับสนุนคนในชาติเรียนรู้ภาษาที่สอง
รศ.ดร.เสาวลักษณ์ รัตนวิชช์ อาจารย์ภาควิชาหลักสูตรและการสอน
คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ (มศว )
เปิดเผยถึงงานวิจัยในโครงการประภาคารการรู้หนังสือด้วยแนวทฤษฎี
การสอนแบบมุ่ง"ประสบการณ์ภาษา หรือ ( Lighthouse Literacy Project
Through Concentrated Language Encounter Instruction)
ซึ่งเป็นความร่วมมือของมศว องค์กรโรตารีสากลและกระทรวงศึกษาธิการ
(ศธ.)ว่างานวิจัยชิ้นนี้เป็นกระบวนการเรียนการสอนด้านภาษาเพื่อมุ่งเน้นการ
รู้หนังสือให้กับคนไทยและคนต่างประเทศกว่า 10 ประเทศ อันได้แก่ ลาว
มาเลเซีย สิงค์โปร์ อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ บังคลาเทศ เนปาล อินเดีย
แอฟริกาใต้ บราซิล ตุรกี อียิปต์ มุ่งเน้นไปในกลุ่มผู้เรียนหลายวัย
ตั้งแต่เด็กนักเรียน นักศึกษา และผู้ใหญ่
ยังเรียนอยู่ในระบบการศึกษาและนอกระบบการศึกษา
นอกจากนี้ยังเป็นเด็กที่เรียนในระบบการศึกษาพิเศษ
ซึ่งมีความผิดปกติทางการได้ยินและการมองเห็น
ผู้ที่มีความผิดปกติทางร่างกายพิการแขนขา เด็กออทิสติก
ตลอดถึงเด็กเร่ร่อนขณะนี้ประเทศญี่ปุ่นกำลังสนใจวิธีการรู้หนังสือแนวทฤษฎี
การสอนแบบมุ่งเน้นประสบการณ์ภาษาอย่างมาก
แม้ประเทศญี่ปุ่นจะไม่มีปัญหาทางการรู้หนังสือ แต่เขาต้องการเรียนรู้
ศึกษาวิธีการนี้เพื่อนำไปใช้กับการเรียนรู้ภาษาที่สองอย่างภาษาอังกฤษให้กับ
ประชาชนญี่ปุ่น
"การเรียน
รู้หนังสือด้วยแนวทฤษฎีการสอนแบบมุ่งประสบการณ์ภาษาเป็นกระบวนการเรียนการ
สอนที่มุ่งเน้นธรรมชาติในการเรียนรู้ของผู้เรียนเป็นหลัก
ใช้กิจกรรมที่กระตุ้นการเรียนรู้แบบธรรมชาติให้ผู้เรียนได้ทดลองใช้ภาษา
ซึ่งไม่ว่าจะเป็นภาษาแม่ หรือภาษาที่สอง ที่สาม
กระบวนการทางภาษาด้วยกระบวนการทางความคิดของตัวเอง
ใช้หลักการทางสมองเป็นหลัก
ควบคู่ไปกับศักยภาพส่วนตัวที่เรียกว่าพหุปัญญาและใช้จิตวิทยาหลายด้านเข้ามา
ร่วม สิ่งสำคัญเด็กได้ค้นคว้า ลงมือปฏิบัติทางภาษาด้วยตัวเอง
การสอนในลักษณะนี้ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่เมื่อได้เรียนรู้ด้วยวิธีการนี้จะ
สนุกและอยากเรียนรู้งานวิจัยที่เราดำเนินการนั้นได้มุ่งเน้นไปที่เด็กหรือ
ผู้ใหญ่ที่ไม่รู้หนังสือ หรือรู้บ้าง
ตลอดถึงบางคนรู้ภาษาแม่แล้วและต้องการจะก้าวหน้าในภาษาที่สอง
การสอนให้เด็กหรือผู้ใหญ่คนหนึ่งรู้ภาษานั้น
เรา เน้นกิจกรรมที่ใช้ในชีวิตประจำวันเป็นหลัก
อย่างเด็กเร่ร่อนหรือผู้ใหญ่ที่ไม่รู้หนังสือ
ตลอดถึงเด็กที่เรียนอยู่ในโรงเรียน
กิจกรรมที่ใช้ได้ผลคือการฝึกอาชีพหรือวิชาชีพเป็นหลัก เข้ามาสอนภาษา
การสอนภาษาด้วยกิจกรรมที่ทำอยู่ในชีวิตประจำวัน
ผู้เรียนจะได้ใช้ภาษาด้วยตัวของเขาเอง เขาจะได้คิด
การมุ่งเน้นให้คนรู้หนังสือด้วยวิธีการนี้ใช้เวลาไม่มากนัก
ถ้าเป็นภาษาแม่หรือภาษาประจำชาตินั้นๆ ใช้เวลาเพียงแค่ 3
เดือนและต้องเรียนรู้ภาษาผ่านกิจกรรม 5
ชั่วโมงต่อสัปดาห์ถ้าเป็นภาษาอื่นๆ ที่ไม่ใช่ภาษาแม่ อาจจะเป็นภาษาที่สอง
ที่สามของบางคนต้องใช้เวลา 6 เดือนและต้องเรียน 5 ชั่วโมงต่อสัปดาห์
แต่สำหรับบางคนที่มีการเพิ่มจำนวนชั่วโมงให้มากขึ้นก็จะใช้เวลาในการเรียน
สั้นลง"
รศ.ดร.เสาวลักษณ์ กล่าวอีกว่าแม้ว่ามศว
จะทำงานวิจัยชิ้นนี้สำเร็จและได้รับการยอมรับจากประเทศต่างๆ
หากแต่ในสังคมไทยยังไม่สนใจโดยเฉพาะรัฐบาลและกระทรวงศึกษาธิการเอง (ศธ.)
ก็ไม่เอาจริงเอาจังเราจะเห็นว่าการรู้หนังสือของเด็กไทยยังอยู่ในเกณฑ์ต่ำ
ส่วนภาษาที่สองอย่างภาษาอังกฤษเด็กไทยก็ยังสือสารไม่รู้เรื่อง
เรียนในโรงเรียน 5- 6 ปีก็ยังใช้ไม่ได้
เพราะผู้เรียนไม่ได้เรียนและนำไปใช้จริงอย่างที่เขาอยากจะใช้
" ทุกวันนี้การเรียนภาษาไม่ว่าจะเป็นภาษาแม่หรือภาษาที่สองไม่ได้ผลเพราะ
ผู้เรียนถูกตีกรอบให้เรียนมากเกินไป ถูกบังคับให้เรียนในเรื่องต่างๆ
ผู้เรียนไม่ได้อยากเรียนในหัวข้อที่ถูกกำหนดให้เรียน เขาจึงไม่สนใจ
การเรียนภาษาคือการสร้างงานหรือสร้างประสบการณ์ของตัวเองขึ้นมาให้ได้ทุกวัน
ไม่ใช่เรียนกันแต่ในตำรา เรียนแบบท่องจำ
เด็กหรือผู้เรียนจะเป็นผู้คิดเองว่าเขาจะใช้ภาษาเพื่ออะไร
แล้วเขาจะใช้ภาษาด้วยตัวเขาเอง โดยไม่จำเป็นต้องเรียนโดยการท่องจำ"
http://www.manager.co.th/Campus/ViewNews.aspx?NewsID=9520000053493
------------------
ศึกษาศาสตร์ มศว เผยงานวิจัยระดับชาติ
เหตุความล้มเหลวการรู้หนังสือ - ภาษาที่สองใช้ได้กับเด็กปกติ -
เด็กพิการและผู้ใหญ่ที่ไม่รุ้หนังสือนำไปใช้ทดลองใน10 ประเทศทั่วโลก
ขณะนี้ญี่ปุ่นสนใจงานวิจัยสนับสนุนคนในชาติเรียนรู้ภาษาที่สอง
รศ.ดร.เสาวลักษณ์ รัตนวิชช์ อาจารย์ภาควิชาหลักสูตรและการสอน
คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ (มศว )
เปิดเผยถึงงานวิจัยในโครงการประภาคารการรู้หนังสือด้วยแนวทฤษฎี
การสอนแบบมุ่ง"ประสบการณ์ภาษา หรือ ( Lighthouse Literacy Project
Through Concentrated Language Encounter Instruction)
ซึ่งเป็นความร่วมมือของมศว องค์กรโรตารีสากลและกระทรวงศึกษาธิการ
(ศธ.)ว่างานวิจัยชิ้นนี้เป็นกระบวนการเรียนการสอนด้านภาษาเพื่อมุ่งเน้นการ
รู้หนังสือให้กับคนไทยและคนต่างประเทศกว่า 10 ประเทศ อันได้แก่ ลาว
มาเลเซีย สิงค์โปร์ อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ บังคลาเทศ เนปาล อินเดีย
แอฟริกาใต้ บราซิล ตุรกี อียิปต์ มุ่งเน้นไปในกลุ่มผู้เรียนหลายวัย
ตั้งแต่เด็กนักเรียน นักศึกษา และผู้ใหญ่
ยังเรียนอยู่ในระบบการศึกษาและนอกระบบการศึกษา
นอกจากนี้ยังเป็นเด็กที่เรียนในระบบการศึกษาพิเศษ
ซึ่งมีความผิดปกติทางการได้ยินและการมองเห็น
ผู้ที่มีความผิดปกติทางร่างกายพิการแขนขา เด็กออทิสติก
ตลอดถึงเด็กเร่ร่อนขณะนี้ประเทศญี่ปุ่นกำลังสนใจวิธีการรู้หนังสือแนวทฤษฎี
การสอนแบบมุ่งเน้นประสบการณ์ภาษาอย่างมาก
แม้ประเทศญี่ปุ่นจะไม่มีปัญหาทางการรู้หนังสือ แต่เขาต้องการเรียนรู้
ศึกษาวิธีการนี้เพื่อนำไปใช้กับการเรียนรู้ภาษาที่สองอย่างภาษาอังกฤษให้กับ
ประชาชนญี่ปุ่น
"การเรียน
รู้หนังสือด้วยแนวทฤษฎีการสอนแบบมุ่งประสบการณ์ภาษาเป็นกระบวนการเรียนการ
สอนที่มุ่งเน้นธรรมชาติในการเรียนรู้ของผู้เรียนเป็นหลัก
ใช้กิจกรรมที่กระตุ้นการเรียนรู้แบบธรรมชาติให้ผู้เรียนได้ทดลองใช้ภาษา
ซึ่งไม่ว่าจะเป็นภาษาแม่ หรือภาษาที่สอง ที่สาม
กระบวนการทางภาษาด้วยกระบวนการทางความคิดของตัวเอง
ใช้หลักการทางสมองเป็นหลัก
ควบคู่ไปกับศักยภาพส่วนตัวที่เรียกว่าพหุปัญญาและใช้จิตวิทยาหลายด้านเข้ามา
ร่วม สิ่งสำคัญเด็กได้ค้นคว้า ลงมือปฏิบัติทางภาษาด้วยตัวเอง
การสอนในลักษณะนี้ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่เมื่อได้เรียนรู้ด้วยวิธีการนี้จะ
สนุกและอยากเรียนรู้งานวิจัยที่เราดำเนินการนั้นได้มุ่งเน้นไปที่เด็กหรือ
ผู้ใหญ่ที่ไม่รู้หนังสือ หรือรู้บ้าง
ตลอดถึงบางคนรู้ภาษาแม่แล้วและต้องการจะก้าวหน้าในภาษาที่สอง
การสอนให้เด็กหรือผู้ใหญ่คนหนึ่งรู้ภาษานั้น
เรา เน้นกิจกรรมที่ใช้ในชีวิตประจำวันเป็นหลัก
อย่างเด็กเร่ร่อนหรือผู้ใหญ่ที่ไม่รู้หนังสือ
ตลอดถึงเด็กที่เรียนอยู่ในโรงเรียน
กิจกรรมที่ใช้ได้ผลคือการฝึกอาชีพหรือวิชาชีพเป็นหลัก เข้ามาสอนภาษา
การสอนภาษาด้วยกิจกรรมที่ทำอยู่ในชีวิตประจำวัน
ผู้เรียนจะได้ใช้ภาษาด้วยตัวของเขาเอง เขาจะได้คิด
การมุ่งเน้นให้คนรู้หนังสือด้วยวิธีการนี้ใช้เวลาไม่มากนัก
ถ้าเป็นภาษาแม่หรือภาษาประจำชาตินั้นๆ ใช้เวลาเพียงแค่ 3
เดือนและต้องเรียนรู้ภาษาผ่านกิจกรรม 5
ชั่วโมงต่อสัปดาห์ถ้าเป็นภาษาอื่นๆ ที่ไม่ใช่ภาษาแม่ อาจจะเป็นภาษาที่สอง
ที่สามของบางคนต้องใช้เวลา 6 เดือนและต้องเรียน 5 ชั่วโมงต่อสัปดาห์
แต่สำหรับบางคนที่มีการเพิ่มจำนวนชั่วโมงให้มากขึ้นก็จะใช้เวลาในการเรียน
สั้นลง"
รศ.ดร.เสาวลักษณ์ กล่าวอีกว่าแม้ว่ามศว
จะทำงานวิจัยชิ้นนี้สำเร็จและได้รับการยอมรับจากประเทศต่างๆ
หากแต่ในสังคมไทยยังไม่สนใจโดยเฉพาะรัฐบาลและกระทรวงศึกษาธิการเอง (ศธ.)
ก็ไม่เอาจริงเอาจังเราจะเห็นว่าการรู้หนังสือของเด็กไทยยังอยู่ในเกณฑ์ต่ำ
ส่วนภาษาที่สองอย่างภาษาอังกฤษเด็กไทยก็ยังสือสารไม่รู้เรื่อง
เรียนในโรงเรียน 5- 6 ปีก็ยังใช้ไม่ได้
เพราะผู้เรียนไม่ได้เรียนและนำไปใช้จริงอย่างที่เขาอยากจะใช้
" ทุกวันนี้การเรียนภาษาไม่ว่าจะเป็นภาษาแม่หรือภาษาที่สองไม่ได้ผลเพราะ
ผู้เรียนถูกตีกรอบให้เรียนมากเกินไป ถูกบังคับให้เรียนในเรื่องต่างๆ
ผู้เรียนไม่ได้อยากเรียนในหัวข้อที่ถูกกำหนดให้เรียน เขาจึงไม่สนใจ
การเรียนภาษาคือการสร้างงานหรือสร้างประสบการณ์ของตัวเองขึ้นมาให้ได้ทุกวัน
ไม่ใช่เรียนกันแต่ในตำรา เรียนแบบท่องจำ
เด็กหรือผู้เรียนจะเป็นผู้คิดเองว่าเขาจะใช้ภาษาเพื่ออะไร
แล้วเขาจะใช้ภาษาด้วยตัวเขาเอง โดยไม่จำเป็นต้องเรียนโดยการท่องจำ"
Views: 69
Replies to This Discussion
-
Permalink Reply by Daddyปันดี on
-
อิ อิ ต้องๆลองไปนั่งเรียนปริญญาตรี โท และเอกกับดร.เอ็กซ์ แล้วจะรู้ว่า edutainment คืออะไร
-
Permalink Reply by BeeV on
-
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ โดยเฉพาะการฝึกภาษาพูด ใช้วิธีธรรมชาติ แบบพูดในชีวิตปจว.สม่ำเสมอ แทนหรือเพิ่มเติมจากการเรียนในชั้นเรียน (สำหรับเด็กที่โตขึ้นไป) ได้ผลกว่ามาก
-
Permalink Reply by อรดา พงศ์สุธนะ on -
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ พ่อแม่ก็ไม่เหนื่อยและคร่ำเคร่งกับลูกจนเกินไป เรียนเพื่อประสบการ์ณชีวิต ไม่ใช่ท่องจำ พอไม่ได้ใช้ ก็ลืม..ไม่มีประโยชน์เลยค่ะ
© 2024 Created by ผู้ใหญ่บิ๊ก.
Powered by
