นึกไม่ออกหรือไม่รู้ ภาษาอังกฤษที่จะพูด ณ ตอนนั้น

[phantip]

พูดกับน้องเกรซเป็นภาษาอังกฤษแบบ opol มาตลอด จนตอนนี้ลูกฟังเข้าใจ เวลาเราพูดอะไร เค้าจะหันหาสิ่งนั้น แต่ช่วงนี้รู้สึกว่าบางกิจกรรมหรือเหตุการณ์บางอย่างที่เราเล่นหรืออยู่กับลูก เราพูดอังกฤษไม่ได้ นึกไม่ออกหรือไม่รู้ เราควรจะไม่พูดไปเลย แล้วให้คนอื่นพูดไทย หรือเราควรพูดไทยไปเลยคะ กลัวลูกคลังศัพท์น้อย เดี๋ยวพูดช้าค่ะ ขอบคุณค่ะ

[กาหนาฉ่าย]

สำหรับพี่ ตอนนี้พูดภาษาจีน ถ้าคิดไม่ออกก็บอกเป็นไทยไปก่อนค่ะ แล้วค่อยไปหาข้อมูลเพิ่ม หรือถามอากง อาม่า ว่าพูดอย่างไร  โดยส่วนตัวคิดว่า ถ้าเรายังพูดคำนั้น หรือประโยคนั้นไม่ไ้ด้เป็นจีน หรืออังกฤษ  ก็พูดไทยไปก่อน อาจจะสอนเป็นคำศัพท์ไปก่อน แล้ววันหลังพอหาข้อมูลได้ ก็พูดเป็นประโยค

 

สำหรับพี่แล้ว การได้พูดคุย เล่นกับลูกสำคัญกว่าภาษาค่ะ  ถ้าเรามัวเครียดว่าไอ้คำศัพท์นี้ ประโยคนี้พูดว่าอะไร พอพุดไม่ได้ ก็ไม่พูด ไม่สอน อย่างนี้เสียโอกาสที่ลูกจะได้เรียนรู้เรื่องราวของสิ่งต่างๆ ในชีวิตประจำวัน  ซึ่งสำคัญทีเดียวงง  และการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างลุกและแม่ค่ะ

 

น้องยังเล็กอยู่ คุณแม่ คุณพ่อยังมีเวลา ค่อยๆ เรียนรู้ เก็บสะสมข้อมูล คำศัพท์ ประโยค ค่ะ เราอาจจะต้องลดความคาดหวังลงบ้าง เพราะไม่เช่นนั้น คูณแม่จะเครียด พาลไม่เล่นกับลูกไปเลย   วิธีการเรียนรู้ของเด็กคือ เค้าจะค่อยๆ สะสม และสำคัญที่ความถี่ของการใช้ภาษานั้นๆ  

 

ถึงที่บ้านพี่ ผู้ใหญ่ส่วนใหญ่จะ พูดจีนกะเจ้าตัวเล็กตลอด  แต่ผู้ใหญ่กันเองพูดไทยตลอดเวลา  ปรากฏว่าพอเจ้าตัวเล็กเริ่มพูด ดันพูดตามภาษาไทยชัดแจ๋วเลย แต่ถ้าถามจีน เข้าใจหมด และพูดได้บางคำที่ออกเสียงง่าย  เพราะฉะนั้น ปัจจัยที่สำคัญอีกอย่าง คือ สิ่งแวดล้อมทางภาษาค่ะ  เราอยู่เมืองไทย ยังงัยลูกก็ได้ภาษาไทยไปโดยธรรมชาติแน่นอน  

 

คุณแม่ต้องพยายาม สร้างสิ่งแวดล้อมทางภาษาด้วย ใช้นิทาน สือ่ดีวีดีต่างๆ ให้เป็นประโยชน์ และถือโอกาสทบทวนภาษาอังกฤษจากสื่อเหล่านั้นเลย  เป็นกำลังใจให้นะค่ะ