บรรยากาศเวิร์กช็อปเด็กสองภาษา หมายเลข 4

[แม่เพ่ยขอแจม]

เขียนช้า....มีใครบางคนบอกว่า..เพราะลืมใช่ไม๊ล่ะว่าใครเป็นใครในงาน 5555...แหมรู้ทันซะนี่
จริงๆไม่ได้ลืมค่ะ แต่เออนะ..จะเริ่มเขียนยังไงดี workshop คราวนี้ดูเหมือนจะไม่เหนื่อยแต่ก็เล่นเอาหมดแรงไปทีเดียว ความมุ่งมั่นและความทุ่มเทของทุกๆครอบครัวที่เดินทางมาร่วมแลกเปลี่ยนประสบการณ์ไม่ได้น้อยไปกว่าทุกรอบที่ผ่านมาเลย แต่มีสิ่งหนึ่งที่เพิ่มเติมมาคือครั้งนี้แต่ละครอบครัวได้มีการแลกเปลี่ยนความคิดซึ่งกันและกันเองโดยไม่ต้องผ่านการถ่ายทอดจากคุณบิ๊กอีกที สามารถสร้างความคุ้นเคยกันเองได้มากขึ้น เหมือนเป็นดั่งญาติสนิทมิตรสหายที่ได้เดินทางมาเจอกัน...
workshop ครั้งนี้ต้องบอกว่าแน่นมากค่ะ ..ทั้งผู้ร่วมงานที่เป็นคุณพ่อคุณแม่ ทั้งเจ้าตัวน้อยที่วิ่งกันไปทั้งงาน เราได้มีโอกาสเห็นเด็กตัวเล็กๆแววตาแป๋วๆที่กำลังจะถูกเปลี่ยนแปลงการเรียนรู้..ช่วยให้เขามีโอกาสชีวิตที่ดีมากกว่ารุ่นเรา..มันปลื้มค่ะ แต่ก็อดเสียดายแทนโมเดลลิ่งทั้งหลายไม่ได้..ที่งานนี้คุณพลาดซะแล้ว นายแบบนางแบบตัวน้อยเต็มไปหมดเลย
คนแรกต้องขอก่อนเลยนะคะ ใครๆที่เคยเล็งเจ้าหนุ่มต้นกล้าเอาไว้..งานนี้ถ้าได้มีโอกาสเห็นน้องฟูจิแล้ว..อาจจะทำใจลำบากนิดหน่อยเพราะฟูจิ..ไม่ได้เป็นได้เพียงแค่อาหารอร่อยอย่างเดียว แต่ยังเป็นหนุ่มน้อยคิ้วเข้มตาคมหล่อเท่ระเบิดเถิดเทิงได้อีกด้วย..ไม่ทราบคุณพ่อคุณแม่เลี้ยงไงคะถึงหล่อขนาดนี้...หล่อแค่ไหนต้องถามไปที่เจเจค่ะ เพราะสาวดุของเราเดินตามเลยนะเนี่ย
น้องพอดีลูกแม่นุ้ย..แรงทั้งแม่ทั้งลูกค่ะ น้องก็น่ารักเกินคำว่าพอดี ส่วนแม่นุ้ย..ต้องไปถามน้องอ๊อบล่ะ เพราะเล่นเอาอ๊อบไม่ยอมเดินเฉียดกล้องเลย ทำให้นึกถึงเรื่องสโนไวท์เลยค่ะ ซึ่งงานนี้คงไม่ต้องบอกว่าใครเป็นสโนไวท์ ใครเป็นเจ้าของกระจก !!
เป็นอีกหนึ่งคุณแม่ที่น่าอิจฉา แม่น้องปิ่นค่ะ เจอหน้ากันครั้งแรก แม่น้องปิ่นทักทายก่อนเลย "ขอทานข้าวก่อนได้ไม๊คะ พอดีลูกหลับ" 5555 ได้สิคะ ไม่ต้องขอก็ได้นะคะ ครอบครัวน้องปิ่นกับครอบครัวคุณนุ้ยเป็นเพื่อนสนิทกันแล้วสิ่งที่ทำให้เราแอบเห็นก็คือสองครอบครัวนี้เขาเอื้ออาทรกันมากๆ..ขอบคุณนะคะที่มาร่วมเป็นส่วนหนึ่งของหมู่บ้านสองภาษาแห่งนี้
ยังได้มีโอกาสเจอเพ่ยเพ่ยตัวเป็นๆ..เพ่ยเพ่ยที่ไม่ใช่ลูกสาวคุณพ่อมือใหม่..แต่ซนเอาเรื่องเหมือนกันนะ
และอีกหนึ่งตัวแทนครอบครัวที่ทำเอาต้องปลื้มเลยคือคุณป้าปราณี ที่ทุ่มเทเพื่อหลานจริงๆ ฟังที่คุณอ๊อบเล่าแล้ว ต้องขอบคุณจริงๆค่ะ
แล้วยังมีคุณแม่น้องอันนา น้องพัต(ที่โชคดีจังมีคุณตาเก่งภาษาอังกฤษสุดๆ) และคุณแม่ก็คุยเก่งมาก น้องปุณณตัวน้อย เด็กเยอะจริงๆค่ะ จนเล่นเอางงๆว่าใครเป็นใครอีกแล้ว

ต้องขอบคุณครอบครัวรับเชิญ..คุณเล็กแม่น้องเนยและคุณเล็กพ่อน้องเนย รวมทั้งน้องสาวคนเก่งน้องอ๊อบที่มาช่วยถ่ายทอดประสบการณ์การสร้างลูกสองภาษา
ขอบคุณครอบครัวน้องเก๋แม่น้องพริม& พูมที่มาร่วมให้กำลังใจ
ขอบคุณทุกๆครอบครัวที่ร่วมกันสร้างชุมชนแห่งนี้ค่ะ

ปล.มีคอมเม้นท์ว่าอาหารไม่เพียงพอต่อการบริโภค..ขออภัยอีกครั้ง ณ ที่นี้ด้วยนะคะ คราวหน้าจะให้เหลือเฟือกว่านี้ ..คุณแม่ที่คอมเม้นท์ขา...แวะมาอีกรอบนะคะ

[สุจิรา]

พี่ตุ๊กตาคะ อยากไป workshop อีกจังค่ะ อารมณ์ค้างมาจาก workshop 3 น่ะค่ะ สนุกมากกกกกก

[แม่เพ่ยขอแจม]

อ่ะ.........มาได้นะคะ

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

พี่ตุ๊กตา ต้อง หา playground ที่หลับที่นอน ให้เด็กๆ เพิ่มอีกเยอะๆแล้วลาะค่ะ เพราะเป็น playground group ไปแล้วค่ะ

[แม่เพ่ยขอแจม]

กลัวกลุ่มที่นอนจะไม่ใช่บรรดาลูกๆสิคะน้องโอ

[อรนัย รักในหลวง]

อ้าว..พี่ตุ๊กตา..ไม่เห็นเฉลยเลยว่า "อิ๊บนิ้วไว้ข้างหลัง" แปลว่าไรง่ะ

ปล.อ่านคำนี้ทีไรขำกร๊ากกกกกกกทู้กกกกกกกที

[Bless's Dad]

ศัพท์วัยรุ่นน่าดูเลย "อิ๊บนิ้วไว้ข้างหลัง" และน่าจะหมายความว่า กำลังโกหกในสิ่งที่กำลังพูดอยู่ ตัวอย่างเช่น
A: สัญญานะว่าต่อไปนี้จะไม่โกหกอีก
B: สัญญา (แต่มือข้างหนึ่งอิ๊บนิ้วไว้ข้างหลัง.... หมายถึงว่า เป็นโมฆะน่ะไอ้ที่พูดไปหน่ะ)

อ้าววว .... แบบนี้ก็งานเข้าแล้วอ่ะจิ

[แม่เพ่ยขอแจม]

ก็ง่ายๆแบบนี้เลยจ้า..ไม่รู้ว่าคนอื่นเขาคิดอะไรกันนักหนาสิน่า..โดยเฉพาะคุณ อ. เนี่ย เปิดประเด็นติดเรทอยู่เรื่อยเชียว..ว่าแต่วันที่ 10เรามีนัดกันนะคุณ อ.
ขอบคุณคุณพ่อน้องเบลสมากๆนะคะ ที่ขี่ม้าขาวมาช่วย 5555

ก็หมายความแบบนั้นแหล่ะ โมฆะๆๆ