ประทับใจจริงๆ

[แม่น้องปุญ]

ที่จริงควรจะเล่าสู่กันฟังนานแล้ว แต่คุณไม่มีเวลาแวะมาหมู่บ้านฯ เท่าไร

 

เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนพาน้องไปเข้าเนิร์สเซอรี่ ในวัย 2 ขวบ 7 เดือน แรกๆ ไปก็ร้องไห้ตามประสา เด็กไม่เคยห่างบ้าน 555

 

คุณครูถามว่า น้องพูดไทย และเข้าใจภาษาไทยหรือเปล่า เพราะเค้าพูดแต่ภาษาอังกฤษ ครูเค้าไม่เข้าใจ 555 ครูบอกเพื่อนๆ ก็เลยไม่เข้าหาน้องปุญ เพราะไม่เข้าใจที่น้องปุญพูด  (แต่เราชี้แจงไปว่าน้องปุญพูดและฟังได้ทั้ง 2 ภาษา) ใจนึงก็ห่วงกลัวเข้ากับคนอื่นไม่ได้ พอวันที่ 2 - 3 ก็ยังเป็นอยู่ น้องก็ยังพูดอังกฤษ (น้องปุญใช้ภาษาอังกฤษมากกว่าภาษาไทย)

แต่โชคดีว่า ที่เนิร์สจะมีการสอนภาษาอังกฤษโดยชาวอังกฤษ วันละ 1 ชม. สัปดาห์ละ 4 วัน พอดีคุณครูเพิ่งกลับมาสอนในวันที่ 3 ที่น้องปุญไปเรียน วันนั้นพอไปรับลูก คุณครูบอกวันนี้น้อง Happy มาก เค้าสนุกกับการเรียนภาษาอังกฤษ ทั้งๆ ที่เพิ่งเจอคุณครูฝรั่งวันแรก แต่กลับวิ่งเข้าหาครู และคุยจ้อเลย คุณครูฝรั่งชมว่าสำเนียงดีมาก  (แอบ Present ลูกตัวเองให้ฟังหน่อยนะคะ 555) และเป็นเด็กคนแรกที่เจอครูฝรั่งแล้ววิ่งเข้าหา 555 จนคุณครูทั้งเนิร์สจำน้องปุญได้หมดเลย คุณครูประจำชั้นยังแนะนำว่าถ้าพาน้องไปเรียนนานาชาติ เค้าน่าจะ Happy มากนะคะ 

สุดท้ายลูกเราก็ยังคงเรียนที่นี่ค่ะ และเราก็ฝึกกันเองที่บ้าน ตอนนี้น้องปุญเก่งกว่าคุณแม่เยอะเลย 

ปล.ช่วงปีใหม่ 2555 คุณลุงชาวอเมริกัน และคุณป้า มาเที่ยวและพักที่บ้านเรา น้องปุญเลยได้ฝึกฝนภาษากับลุงอย่างสนุกสนานเลยค่ะ เค้าพูดกับลุงได้มากกว่าเราซะอีก อายลูกจัง 

 

 

[nuntaka chantorn]

เก่งจริง ๆ ด้วยค่ะ ยินดีด้วยนะคะ

[นราทิพย์ มะหิงสิบ]

เก่งจังเลยอยากรู้จังเลยค่ะคุณแม่สอนน้องอย่างไรค่ะทำไมน้องเก่งจังเพื่อจะได้มาปรับใช้กับตัวเองบ้างค่ะ