Nat's Posts - หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้
2024-03-29T11:22:21Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1959212372?profile=RESIZE_48X48&width=48&height=48&crop=1%3A1
https://go2pasa.ning.com/profiles/blog/feed?user=1we5t3kpf99z9&xn_auth=no
ป้้าเเนทเอามาฝาก (อีกละ) - Dress Code เเต่งตัวออกงานอย่างไรให้ถูกกาละเทศะ
tag:go2pasa.ning.com,2010-08-17:2456660:BlogPost:372982
2010-08-17T09:30:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
<span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">บทความนี้ป้าเเนทเอามาฝากคุณพ่อ - คุณเเม่โดยเฉพาะเลยค่ะ</span><div><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">เผื่อมีโอกาสได้ไปออกงาน จะได้เเต่งตัวได้อย่างถูกต้อง สง่างามค่ะ ^_^…</span></div>
<span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">บทความนี้ป้าเเนทเอามาฝากคุณพ่อ - คุณเเม่โดยเฉพาะเลยค่ะ</span><div><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">เผื่อมีโอกาสได้ไปออกงาน จะได้เเต่งตัวได้อย่างถูกต้อง สง่างามค่ะ ^_^</span></div>
<div><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;"><br/></span></div>
<div><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;"><br/></span><table width="100%" border="0" cellspacing="0">
<tbody><tr><td valign="top" style="font-family: Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;"><b><u><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">แต่งกายตาม “Dress Code” อย่างไร? ให้ถูกกาลเทศะ</span></u></b><u><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/></span></u><br/><font size="-1">“<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Urban Chic” “Smart Chic” “Smart Casual” อาจเป็นคำที่หลายคนคุ้นชิน <br/>โดยเฉพาะนักออกงานสังคมตัวยง ที่มักจะพบคำๆ นี้ปรากฏบนการ์ดเชิญแสนเก๋ ที่เจ้าภาพร่อนมาให้ ภาษาอังกฤษคำเก๋ๆ เหล่านี้ คือ <i><b>Dress Code</b></i> หรือ คำกำหนดลักษณะการแต่งตัวให้กับแขกสวมใส่ไปร่วมงานได้อย่างเหมาะสม แม้คำๆ นี้จะไม่คุ้นหูคนทั่วไปมากนัก <br/>แต่การสวมใส่เสื้อผ้าตามกาลเทศะนั้น คนไทยให้ความใส่ใจไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน<br/><br/>หมู-พลพัฒน์ อัศวะประภา ที่ปรึกษาส่วนตัวด้านแฟชั่นแห่งสยามพารากอน <br/>กล่าวถึงความสำคัญของ Dress Code ว่า อันที่จริงคนไทยให้ความสำคัญกับการแต่งตัวให้ถูกกาลเทศะ โดยเฉพาะ การเข้าร่วมงานประเพณีของบ้านเรา เช่นแต่งกายสีดำไปร่วมงานศพ แต่งกายสุภาพไปงานทำบุญ แต่หากนำมาใช้ในงานสากล คนไทยยังไม่คุ้นเคยมากนัก เพราะคำๆ นี้ เป็นฟังก์ชั่นของฝรั่ง แต่ถ้าให้พูดง่ายๆ คำว่า <i><b>Dress Code</b></i> ก็คือ <br/><u><i>การแต่งตัวตามกาลเทศะนั่นเอง</i></u><br/><br/><i><b>"การแต่งตัวตาม Dress Code</b></i> นั้น สื่อได้หลายอย่าง ที่สำคัญเป็นการให้เกียรติตัวเอง ให้เกียรติเจ้าภาพที่เชิญเรา และยังสะท้อนความเป็นตัวของตัวเอง ดังนั้น หากใครได้รับบัตรเชิญ และในบัตรกำหนดเดรสโค้ดมาให้ ก็อย่าอายที่จะสวมเสื้อผ้าให้ถูกกาลเทศะของงาน" หมูกล่าว<br/><br/>สำหรับงานที่แจกการ์ดเชิญ และกำหนด Dress Code ส่วนใหญ่จะเป็นทั้งงานที่เป็นทางการ <br/>และงานปาร์ตี้สนุกสนานทั่วไป ดังนั้น การแต่งกายให้ถูกกาลเทศะและเข้ากับงานนั้นจึงสำคัญอย่างยิ่ง<br/><br/>เริ่มจากงานที่เป็นทางการ ซึ่งกำหนด Dress Code อย่าง <u><b>Black Tie</b></u> <br/>- ผู้ชายควรใส่สูททักซิโด้ <br/>- ส่วนผู้หญิงควรสวมชุดราตรีให้ดูหรูหรา <br/><br/></span></font><p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img width="480" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975956909?profile=RESIZE_1024x1024" alt=""/></span></font></p>
<font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/><br/>ส่วน <b><u>White Tie</u></b> งานอาจทอนความเป็นทางการลงมาหน่อย <br/>- ผู้ชายสวมสูทแบบเต็มยศ ที่สำคัญควรมีเสื้อกั๊กสวมไว้ด้านในสูท <br/>- ผู้หญิงใส่ชุดราตรี หรืออาจมีผ้าคลุมไหล่ และสวมถุงมือ <br/><br/></span></font><p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975958708?profile=original" alt=""/></span></font></p>
<font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/><br/>แต่หากในการ์ดเขียนไว้ว่า</span> <b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><u>Lounge Suit</u></span></b> <span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/>- ผู้ชายควรสวมสูทสีเข้ม <br/>- ผู้หญิงอาจเปลี่ยนจากชุดราตรียาว เป็นชุดค็อกเทล<br/><br/></span></font><p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975959832?profile=original" alt=""/></span></font></p>
<p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/></span></font></p>
<p style="text-align: left;"></p>
<p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975964150?profile=original" alt=""/></span></font></p>
<p></p>
<font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/><br/>นอกจาก นั้น ยังมี Dress Code สำหรับงานที่เป็นทางการอื่นๆ อีก <br/>เช่น</span> <b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><u>Black Tie Optional</u></span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">หรือ</span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><u>Creative Black Tie</u></span></b> <span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/>- ผู้ชายก็จะแต่งกายแบบ Black Tie หรือจะใส่สูทสีดำกับเสื้อเชิ้ตดำก็ได้ <br/>จะผูกเนคไทหรือไม่ผูกก็แล้วแต่ <br/>- ส่วนผู้หญิงควรใส่เดรสสั้นที่ดูเป็นทางการ หรือชุดค็อกเทลหรูนิดๆ<br/><br/></span></font><p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975966077?profile=original" alt=""/></span></font></p>
<p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/></span></font></p>
<p style="text-align: left;"></p>
<p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975966146?profile=original" alt=""/></span></font></p>
<p></p>
<font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/><br/>ส่วนคำว่า</span> <b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><u>Semi-Formal</u></span></b> <span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">มักจะใช้กับงานแต่งงานที่จัดหลัง 6 โมงเย็นไปแล้ว <br/>แขกเหรื่อก็สามารถใส่ลูกเล่นให้กับชุดได้มากขึ้น <br/>- ผู้ชายอาจใส่เพียงสูทสีเข้ม <br/>- ผู้หญิงจะใส่เดรสสั้น หรือชุดค็อกเทล หรือจะใส่กางเกงสแล็กกับเสื้อคัตติ้งเนี้ยบๆ แทนก็ได้<br/><br/></span></font><p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975966229?profile=original" alt=""/></span></font></p>
<p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/></span></font></p>
<p style="text-align: left;"></p>
<p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975966502?profile=original" alt=""/></span></font></p>
<p></p>
<font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/><br/></span><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">คำว่า</span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><u>Cocktail Attire</u></span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">นั้น</span></b> <span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/>- ผู้ชายอาจเปลี่ยนสูทเป็นเสื้อแจกเก็ตสีเข้ม กับกางเกงสีก็ได้ ไม่จำเป็นต้องผูกเนคไท <br/>- ในขณะที่ผู้หญิงควรใส่ชุดค็อกเทล หรือเดรสสั้นเท่านั้น ไม่ควรใส่กางเกงเป็นอันขาด<br/><br/></span></font><p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975968357?profile=original" alt=""/></span></font></p>
<p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/></span></font></p>
<p style="text-align: left;"></p>
<p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975968389?profile=original" alt=""/></span></font></p>
<p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/></span></font></p>
<p></p>
<font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/>หมูอธิบายการสวมใส่ชุดไปงานที่เป็นทางการว่า <br/><i>“ผู้ที่ไปร่วมงาน Black Tie ควรให้ความสำคัญกับการแต่งกายเป็นอย่างมาก เพราะงานค่อนข้างเป็นทางการ แต่ปัจจุบันได้ลดความเป็นทางการลงบ้างแล้ว สำหรับใครที่ไม่มีทักซิโด้ ก็ไม่ใช่เรื่องผิด อาจใส่สูทสีดำ เสื้อเชิ้ตสีขาว ผูกเนคไทสีดำก็ได้ แต่ที่สำคัญไม่ควรใส่สูทสีอ่อน กางเกงยีนส์ หรือกางเกงผ้าสีพื้นเด็ดขาด”</i><br/><br/>ส่วนการแต่งกายตาม Dress Code ในลักษณะ <b><u>Casual</u></b> <br/>ปัจจุบันเจ้าของงาน ได้หาคำแฟชั่นต่างๆ มากำหนดการแต่งกายให้เข้ากับคอนเซ็ปต์งาน <br/>ดูมีสีสันยิ่งขึ้น ไม่ว่าจะเป็น Smart Casual, Urban Chic, Casual Chic หรือคำแปลกใหม่ในรูปแบบต่างๆ ซึ่งเป็นเพียงลูกเล่นของการจัดงาน แต่ที่สำคัญ แขกที่ไปร่วมงานก็ควรหาชุดลำลองที่ดูสุภาพ และถูกกาลเทศะ เช่นเดียวกัน<br/><br/>หมูแนะนำ การแต่งตัวประเภทลำลองแบบสุภาพว่า คำว่าลำลองในที่นี้ <i>ไม่ควรเป็นกางเกงขาก๊วย เสื้อยืด และคงไม่ต้องถึงกับผูกเนคไท</i> <br/>- ผู้ชายควรสวมแจกเก็ตที่ดูไม่เป็นทางการนัก หรืออาจจะเป็นเสื้อเชิ้ตสีเรียบ กางเกงควรเป็นกางเกงขายาว รองเท้าหุ้มส้น หรือคัชชู <br/>- ส่วนผู้หญิงสามารถใส่กางเกงได้ จะสั้นหรือยาว ก็ขึ้นอยู่กับงาน <br/>เพราะเดี๋ยวนี้กางเกงขาสั้นก็ถูกนำมาใช้กับแฟชั่นมากขึ้น ชุดไม่ควรดูรุ่มร่าม <br/>ที่สำคัญรองเท้าอาจมีส้นเล็กน้อย ไม่ควรเป็นแตะหนีบ<br/><br/></span></font><p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975968446?profile=original" alt=""/></span></font></p>
<p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/></span></font></p>
<p style="text-align: left;"></p>
<p style="text-align: left;"><font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975970611?profile=original" alt=""/></span></font></p>
<p></p>
<font size="-1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/><i>“เดรสสั้นที่ดูไม่เป็นทางการสามารถนำมาใส่ในงานปาร์ตี้ได้ <br/>แต่หากเป็นชุดค็อกเทลที่เน้นผ้าชีฟอง มีปัก มีเลื่อม คงทำให้ดู เกินคำว่าแคชชวลเกินไป <br/>บางคนฉลาด ไปงานค็อกเทลใส่กระโปรงยาวกับเสื้อปัก พอไปงานแคชชวล <br/>ก็เอาเสื้อปักมาใส่กับกางเกงให้ดูแคชชวลขึ้น ก็สามารถทำได้ <br/><br/>การแต่งกายที่สำคัญของงานแคชชวล คือ ไม่ควรเป็นชุดหรูหรา กรุยกราย <br/>เช่น ทำจากผ้าชีฟอง มีปัก มีเลื่อม เพราะมันจะดูมากเกินไป”</i> หมูแนะนำ<br/><br/>ส่วนการแต่งกายในงานธีมปาร์ตี้ แขกสามารถแต่งกายได้สุดโต่ง ไม่ว่าจะเป็นธีมทหาร <br/>ธีมแฟนซี หรือธีมของประเทศต่างๆ แต่ที่สำคัญ แขกต้องดูลักษณะของเจ้าภาพ และธรรมชาติของงานเป็นหลัก หากแขกรู้ว่าเจ้าภาพเป็นคนสุดโต่ง ก็สามารถทุ่มกับการแต่งกายให้เข้ากับธีมงานนั้นได้เลย แต่หากรู้จักเจ้าภาพเพียงผิวเผิน อาจจะแต่งแค่ให้ดูมีกลิ่นอายเท่านั้น<br/><br/>Dress Code เหล่านี้เป็นตัวอย่าง ซึ่งเราอาจจะเจอคำแปลกๆ เพิ่มมากขึ้น <br/>ดังนั้น หากไม่เข้าใจก็อย่าอายที่จะโทร.ไปถามเจ้าภาพหรือผู้รู้ ว่าควรแต่งกายแบบไหน <br/>และที่สำคัญที่สุด อย่าอายที่จะแต่งกายตาม Dress Code !!!<br/><br/>ที่มา : ผู้จัดการ<br/></span><br/></font></td>
</tr>
</tbody>
</table>
</div>
ป้าเเนทเอามาฝาก (อีกละ) - เจาะจุดเด่น "8 แนวการศึกษาทางเลือก" ตัวช่วยเลือกร.ร.ให้ลูก
tag:go2pasa.ning.com,2010-06-25:2456660:BlogPost:311072
2010-06-25T07:30:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
<b><u><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Early EDUCATION & <span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal; -webkit-text-decorations-in-effect: none; font-size: 13px;"><b><u><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">EDUCATION Method are</span></u></b></span> something that all parents should have more concerned about for the first 0-6 years of age!…</span></u></b>
<b><u><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Early EDUCATION & <span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal; -webkit-text-decorations-in-effect: none; font-size: 13px;"><b><u><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">EDUCATION Method are</span></u></b></span> something that all parents should have more concerned about for the first 0-6 years of age!</span></u></b><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br/></span></div>
<div><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Today I'd like to share my real experiences of my only child, Bruxelles.</span></div>
<div><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">he was born on March 2001 in Belgium. At 18 months old we put him in the International Montessori Schools & Child Development Centres around our neighborhood, Mechelsesteenweg in Wezembeek Oppem. At first I really have no idea of 'Montessori' method. I only just known that it's bilingual school; English & French and it was close to our house we lived, in Bleuckeveldlaan, Tervuren. So my husband and I went there to talk to the principle and I glad we did.</span></div>
<div><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br/></span></div>
<div><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">So Brux was put in the Toddler Community since then till almost 3 years.</span></div>
<div><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Now he's studying at P.4, Amnuay Silpa School.</span></div>
<div><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">more info :</span> <a href="http://www.amnuaysilpa.ac.th/">http://www.amnuaysilpa.ac.th/</a></div>
<div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br/></span></div>
<div><p style="text-align: center;"><font class="Apple-style-span" color="#333333" face="Helvetica, Arial, 'Liberation Sans', FreeSans, sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px; font-size: medium;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975951964?profile=original" alt=""/></span></font></p>
</div>
<div><font class="Apple-style-span" color="#333333" face="Helvetica, Arial, 'Liberation Sans', FreeSans, sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br/></span></b></span></font></div>
<div><font class="Apple-style-span" color="#333333" face="Helvetica, Arial, 'Liberation Sans', FreeSans, sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br/></span></b></span></font></div>
<div><font class="Apple-style-span" color="#333333" face="Helvetica, Arial, 'Liberation Sans', FreeSans, sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">What is The Toddler Community? -</span></b></span></font> <span class="Apple-style-span" style="color: rgb(204, 0, 204); font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium; font-weight: bold;">15 months to 3 year old</span></div>
<div><p style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br/></span></span></p>
<p style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><b><i>The Toddler Community</i></b> caters to children from the time they walk securely up to the age of three.</span> <strong style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">The environments have been created with great care and with very specific criteria in mind</span></strong><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">, therefore they differ from other settings traditionally offered to this age children.</span></span></p>
<p style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br/></span></p>
<p style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 11.0px 0.0px; font: 11.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">The criteria underlining the main aims help the children to develop to their utmost. It gives the opportunity to integrate the personality and consequently becoming independent at a level appropriate to their age.</span> <b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">The environment is completely adapted to their size and needs.</span></b> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">This helps them to get dressed by themselves, go to the tiny toilet, eat and drink independently, choose activities, and by doing so develop to a strong human being.<br/> By showing the appropriate actions in a slowed down, precise and isolated manner, the children, who are great observers, can do the activities they have seen adults do. This is so important for the development of self-esteem.</span> <b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">They experience unconsciously that they can make a contribution to the group, which gives them a feeling of being a valued member.</span></b> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">This is one of the first steps in becoming a well functioning social being.</span></span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 11.0px 0.0px; font: 11.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"><strong style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Many activities in the classroom have a cause and effect. This helps the child to integrate his physical movements with his mind. It also sets logical limits to actions that helps the child.</span></strong></span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 11.0px 0.0px; font: 11.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Toddlers can do so much and go about it with grace and peace. The activities help towards their control of movement as well as the integration of mind and body.</span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 11.0px 0.0px; font: 11.0px Verdana"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">The first three years of life are of great importance; it is the time in life where the foundation of the personality is formed.</span></b> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">The Toddler Community offers an environment that is conductive to these important processes.</span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 11.0px 0.0px; font: 11.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">more info :</span> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"><a href="http://www.international-montessori.org/toddlercommunity.htm">http://www.international-montessori.org/toddlercommunity.htm</a></span></p>
<p style="text-align: auto;"><font class="Apple-style-span" color="#8E9484" face="Arial, sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px; font-size: medium;"><font class="Apple-style-span" color="#5E5E5E" face="'Lucida Grande', Arial, sans-serif" size="3"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: normal;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana" size="3"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 11px;"><br/></span></font></span></font></span></font></p>
<p style="text-align: center;"><br/></p>
<p style="text-align: center;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975952068?profile=original" alt=""/></p>
<p style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(128, 0, 0); font-family: Arial, sans-serif; line-height: 19px;"><strong><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: normal; line-height: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 19px;">Brux was unlocking the lock.</span></span></strong></span></p>
<p style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(128, 0, 0); font-family: Arial, sans-serif; line-height: 19px;"><strong><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: normal; line-height: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 19px;"><br/></span></span></strong></span></p>
<p style="text-align: center;"></p>
<p style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(128, 0, 0); font-family: Arial, sans-serif; line-height: 19px;"><strong><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975952253?profile=original" alt=""/></strong></span></p>
<p style="text-align: center;"></p>
<p style="margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; text-align: center;"></p>
<p style="margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; text-align: center;"><font class="Apple-style-span" color="#800000" face="Arial, sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;"><b><font class="Apple-style-span" color="#800000" face="Arial, sans-serif"><font class="Apple-style-span" color="#800000" face="Arial, sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><strong><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: normal; line-height: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 19px;">Brux was putting</span> </span></strong></span></b></span></font></font></b></span></font></p>
<p style="margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; text-align: center; display: inline !important;"><font class="Apple-style-span" color="#800000" face="Arial, sans-serif"><b><strong><font class="Apple-style-span" color="#800000" face="Arial, sans-serif"><font class="Apple-style-span" color="#800000" face="Arial, sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><strong><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: normal; line-height: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 19px;">lids</span></span></strong></span></b></span></font></font></strong></b></font></p>
<p style="margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; text-align: center; display: inline !important;"></p>
<p style="margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; text-align: center; display: inline !important;"><font class="Apple-style-span" color="#800000" face="Arial, sans-serif"><b><font class="Apple-style-span" color="#800000" face="Arial, sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><strong><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: normal; line-height: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 19px;">back on.</span></span></strong></span></b></span></font></b></font></p>
<p></p>
<p></p>
<p></p>
<p></p>
<p style="margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; text-align: center;"><font class="Apple-style-span" color="#800000" face="Arial, sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;"><b><br/></b></span></font></p>
<p style="margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; text-align: center;"><font class="Apple-style-span" color="#800000" face="Arial, sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;"><b><br/></b></span></font></p>
<p></p>
<p></p>
<p></p>
<p style="text-align: left;margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 11px; margin-left: 0px; font: normal normal normal 11px/normal Verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: serif; font-size: 18px; color: rgb(51, 127, 47); font-weight: bold;"><a rel="bookmark" href="http://clickkids.multiply.com/journal/item/547/547" style="color: rgb(140, 186, 16);">เจาะจุดเด่น "8 แนวการศึกษาทางเลือก" ตัวช่วยเลือกร.ร.ให้ลูก</a></span></p>
<p style="text-align: left;margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 11px; margin-left: 0px; font: normal normal normal 11px/normal Verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 14px;"><font size="3"><strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><span style="color: rgb(128, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(51, 127, 47); font-family: serif; font-weight: normal; line-height: 10px; font-size: 11px;">by <a href="http://luksoshow.multiply.com/" style="color: rgb(140, 186, 16); text-decoration: none;">LukZ®</a> for group clickkids</span></span></span></span></strong></font></span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 11.0px 0.0px; font: 11.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 14px;"><font size="3"><strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><span style="color: rgb(128, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">เชื่อได้เลยว่า คุณพ่อคุณแม่ที่มีลูกใกล้เข้าวัยเรียน คงต้องคิดหนักเรื่องของการเลือกโรงเรียนให้กับลูกไม่น้อย เนื่องจากสมัยนี้ มีโรงเรียนมากมาย และผุดขึ้นอีกไม่รู้กี่แห่ง ทำให้พ่อแม่ต้องปวดเศียรเวียนเกล้าไปตามๆ กัน โดยเฉพาะการหาโรงเรียนที่ดี</span></span></span></strong></font></span> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 14px;"><strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><span style="color: rgb(128, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">มีระบบการเรียนการสอนที่ตรงกับพัฒนาการของลูก</span></span></span></strong></span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 11.0px 0.0px; font: 11.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 14px;"><font size="3"><strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><br/></span></strong> <span style="color: rgb(0, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ทั้งนี้ เพื่อเป็นตัวช่วยในการเลือกโรงเรียนอนุบาลให้กับพ่อแม่ยุคใหม่</span> <strong><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ทีมงาน Life and Family</span></strong> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ขอเป็นตัวกลางส่งผ่านข้อมูล</span> <strong><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">แนวการศึกษาแนวทางเลือก (Alternative Education)</span></strong> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ที่เก็บได้จากงาน Emporium Smart Kids ซึ่งเป็นแนวทางที่เกิดขึ้นมาเพื่อถอดสลักความเป็นโรงเรียนในระบบเดิม เน้นการเรียนรู้ใหม่อย่างมีชีวิตชีวา ไม่หยุดนิ่ง โดยความพิเศษของการศึกษาทางเลือกนี้มีอยู่ด้วยกันหลายรูปแบบ และต่างแนวคิดกันตามที่ทีมงานจะนำเสนอดังต่อไปนี้</span></span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br/> <br/><span class="Apple-style-span" style="font-size: 12px;"><strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><u><i>*** การเรียนการสอนแบบมอนเตสซอรี่ (Montessori Method) ***</i></u></span></span></span></strong></span></span></font></span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 11.0px 0.0px; font: 11.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 14px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br/> เริ่มเก็บข้อมูลกันที่ แนวการเรียนการสอนแบบ</span> <span style="color: rgb(153, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"มอนเตสซอรี่"</span></span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">เป็นหลักการสอนที่ยึดหลักตามพัฒนาการและความต้องการของเด็กวัย 0-6 ปี ซึ่งหัวใจสำคัญอยู่ที่</span> <span style="color: rgb(153, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"สภาพแวดล้อม"</span></span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">โดยมีครูเป็นผู้เตรียมสภาพแวดล้อม ดังนั้นผู้ใหญ่หรือผู้ที่ดูแลเด็กจะต้องมีสัมพันธภาพที่ดี มีความรัก เอื้ออาทร มีเสรีภาพ ให้เด็กมีโอการเลือกและสิ่งที่สำคัญของการเรียนแบบมอนเตสซอรี่ คือ "มือ" เพราะมือคือครูที่สำคัญคนหนึ่ง เด็กสามารถเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างผ่านมือตัวเอง โดยคุณพ่อคุณแม่และคุณครู เป็นผู้เปิดโอกาสให้เด็กเรียนรู้และทำทุกอย่างด้วยตัวเอง<br/> <br/></span> <span style="color: rgb(153, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">แนวการสอน จะเน้นการใช้สื่ออุปกรณ์ให้เด็กๆ สามารถเรียนรู้ได้ด้วยตัวเอง สร้างความเข้าใจได้ง่ายขึ้น เด็กๆ จะมีอิสระในการหยิบอุปกรณ์ชิ้นใดก็ได้มาทำ เขาอาจจะเลือกหยิบชิ้นที่ยากเกินความสามารถของตัวเอง เมื่อพบว่าตัวเองทำไม่ได้ เขาก็จะนำไปเก็บและหยิบอุปกรณ์ชิ้นใหม่ขึ้นมาแทน ทั้งนี้การฝึกฝนจากอุปกรณ์ที่ง่ายและขยับขึ้นไปสู่อุปกรณ์ที่ยากจะเป็นไปตามพัฒนาการเรียนรู้ของเด็ก โดยกิจกรรมหลักของแนวทางนี้ มีอยู่ด้วยกัน 3 กลุ่มคือ กลุ่มประสบการณ์ชีวิต เพื่อฝึกให้เด็กมีสมาธิ ระเบียบวินัย กิจกรรมในกลุ่มประสาทสัมผัส และกิจกรรมในกลุ่มวิชาการ<br/> <br/></span></span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">อย่างไรก็ดี การสอนแนวนี้ จะเน้นการเรียนรู้เป็นรายบุคคลและเป็นไปอย่างมีขั้นตอน เพราะเชื่อว่าเด็กปฐมวัยชอบความเป็นระเบียบ แต่จุดอ่อน คือแง่ทักษะในสังคม เด็กจะขาดปฏิสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนและครู เพราะเด็กต้องทำกิจกรรมของใครของมัน ปล่อยให้เด็กคิดอย่างอิสระ ทำด้วยตัวเอง ส่วนจุดแข็งที่ทำให้เราเห็นความแตกต่าง คือความเชื่อในเรื่องประสาทสัมผัสทั้ง 5 ซึ่งช่วยพัฒนาการเด็กได้มาก<br/> <br/> สำหรับคุณพ่อคุณแม่ที่ต้องการให้ลูกเป็นเด็กเรียบร้อย แล้วอยากจะเลือกการศึกษาแนวนี้ ควรต้องดูให้ถึงแก่นว่าโรงเรียนที่บอกนั้นได้ยึดหลัก</span> <strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"เด็กเป็นศูนย์กลาง"</span></span></strong> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">(Child Center) หรือไม่ และอุปกรณ์ที่ให้เด็กใช้เป็นอย่างไร รวมถึงครูผู้สอนผ่านการฝึกอบรมมานักแค่ไหน</span></span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 11.0px 0.0px; font: 11.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(128, 0, 0); line-height: 19px;"><strong>สำหรับโรงเรียนอนุบาลที่นำแนวคิดมาใช้ได้แก่ โรงเรียนอนุบาลกรแก้ว</strong></span> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(128, 0, 0); line-height: 19px;"><strong><a href="www.kornkaew.th.edu">www.kornkaew.th.edu</a></strong></span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 11.0px 0.0px; font: 11.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(128, 0, 0); line-height: 19px;"><strong>และโรงเรียนอนุบาลสาริน <a href="http://www.anubansarin.com/" target="_blank" style="color: rgb(140, 186, 16); text-decoration: none;"><u><font color="#0000FF">www.anubansarin.com</font></u></a></strong></span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 11.0px 0.0px; font: 11.0px Verdana"></p>
<p style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: small; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 14px;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975953917?profile=original" alt=""/></span></p>
<p></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 11.0px 0.0px; font: 11.0px Verdana"></p>
<p style="margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; text-align: center;"></p>
<p style="margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; text-align: center;"><font class="Apple-style-span" color="#800000" face="Arial, sans-serif"><b><font class="Apple-style-span" color="#8E9484"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal; line-height: 19px; font-size: medium;">Brux was making cake</span></font></b></font></p>
<p></p>
<p></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 11.0px 0.0px; font: 11.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: small; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 14px;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px; font-size: medium;"><br/><strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><u><i>*** การเรียนการสอนแบบวอล์ดอร์ฟ (Waldorf method)</i></u></span></strong></span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 19px;"><u><span class="Apple-style-span" style="-webkit-text-decorations-in-effect: none;"><strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><u><i>***</i></u></span></strong></span></u></span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 11.0px 0.0px; font: 11.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: small; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 14px;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px; font-size: medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">เป็นการสอนที่สอดคล้องกับความต้องการของเด็กๆ ที่ควรได้เล่นอย่างอิสระ มีชีวิตเรียบง่ายกลมกลืนกับธรรมชาติ เน้นให้เด็กๆ รู้จักจุดยืนที่สมดุลของตัวเองในการใช้ชีวิตอยู่บนโลก ผ่านกิจกรรม 3 อย่าง คือ กิจกรรมทางกายหรือการกระทำ กิจกรรมทางอารมณ์ความรู้สึก และกิจกรรมผ่านความคิดหรือสมอง โดยเน้นให้เด็กใช้พลังทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นด้านสติปัญญา หรือศาสตร์ของศิลปะ<br/> <br/> แนวนี้เชื่อว่า</span> <span style="color: rgb(153, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"จินตนาการของเด็กคือการเรียนรู้"</span></span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">โดยจะสอนตามพัฒนาการของเด็กที่มีอายุตั้งแต่ 0-7 ปี ที่ถือว่าเป็นวัยที่มีพัฒนาการทางร่างกายมากที่สุด เน้นไปที่การเรียนรู้แบบธรรมชาติ ไม่มีการสอนแบบชั้นเรียน ห้องเรียน จะมีมุมต่างๆ ให้เด็กได้เรียนรู้จากการเล่นของธรรมชาติ ใช้ของง่ายๆ พื้นๆ เช่นการวาดรูปด้วยสีน้ำ การปั้นดินเหนียว การปลูกผัก ทำอาหาร ประดิษฐ์งานฝีมือ ล้างจานและทำความสะอาดอื่นๆ<br/> <br/> อย่างไรก็ดี การเรียนการสอนในแนวนี้ เป็นการสอนเพื่อพัฒนามนุษย์ให้ได้ถึงส่วนลึกที่สุดของจิตใจ การนำวิธีการสอนแบบวอล์ดอร์ฟ จำเป็นต้องนำทั้งระบบการศึกษาไปใช้ควบคู่กับรูปแบบ ดังนั้นพ่อแม่ต้องพิจารณาความเหมาะสมของสถานศึกษาอย่างรอบคอบก่อนส่งลูกไปเรียนในหลักสูตรนี้</span><br/> <br/> <span style="color: rgb(128, 0, 0);"><strong>สำหรับโรงเรียนอนุบาลไทยที่นำแนวคิดนี้ไปใช้ ได้แก่ โรงเรียนปัญโญทัย <a href="http://www.panyotai.com/" target="_blank" style="color: rgb(140, 186, 16); text-decoration: none;"><u><font color="#0000FF">www.panyotai.com</font></u></a> โรงเรียนอนุบาลบ้านรัก</strong></span></span></span> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(128, 0, 0); line-height: 19px;"><strong><a href="www.baanrakk.th.edu">www.baanrakk.th.edu</a></strong></span> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(128, 0, 0); line-height: 19px;"><strong>และโรงเรียนแสนสนุกไตรทักษะ</strong></span> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(128, 0, 0); line-height: 19px;"><strong><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: normal; line-height: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><a href="www.tridhaksa.ac.th">www.tridhaksa.ac.th</a></span></span></strong></span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 11.0px 0.0px; font: 11.0px Verdana"></p>
<p style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(128, 0, 0); line-height: 19px;"><strong><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975955632?profile=original" alt=""/></strong></span></p>
<p></p>
<p style="text-align: center;margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 11px; margin-left: 0px; font: normal normal normal 11px/normal Verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(128, 0, 0); line-height: 19px;"><strong><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: normal; line-height: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 19px;">ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต</span></span></strong></span></p>
<p style="text-align: left;margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 11px; margin-left: 0px; font: normal normal normal 11px/normal Verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(128, 0, 0); line-height: 19px;"><strong><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: normal; line-height: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 14px;"><font size="3"><strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><u><i><br/></i></u></span></strong></font></span></span></strong></span></p>
<p style="text-align: left;margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 11px; margin-left: 0px; font: normal normal normal 11px/normal Verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(128, 0, 0); line-height: 19px;"><strong><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: normal; line-height: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 14px;"><font size="3"><strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><u><i>*** เรกจิโอเอมิเลีย (Reggio Emilia Approach) ***</i></u></span></strong></font></span></span></strong></span></p>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; color: rgb(142, 148, 132); line-height: 14px;"><font size="3"><br/></font> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">เป็นหลักการสอนที่เชื่อว่า การเรียนรู้เกิดจากการปฏิสัมพันธ์ และบริบทของสังคมที่เด็กอยู่เป็นตัวกำหนด จะต้องเรียนรู้ว่าสังคมรอบตัวเป็นอย่างไร ผลงานที่เด็กทำจึงต้องเกิดจากความสนใจของเด็กที่ลองผิดลองถูกเองทั้งหมด<br/> <br/> โดยการศึกษาแนวนี้ เชื่อเสมอว่า</span> <font size="3"><span style="color: rgb(153, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">เด็กมีความสามารถในตัวอยู่แล้ว ครูจึงมีบทบาทที่จะเข้ามาขยายความสามารถนั้น เปิดโอกาสให้เด็กค้นคว้าเรียนรู้ และความสนใจของเด็กต้องได้รับการสานต่อและเชื่อมโยง ซึ่งมีหลายข้อที่น่าสนใจดังนี้<br/></span></span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br/></span> <strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">1. วิธีการมองเด็ก</span></span></strong> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">เด็กแต่ละคนมีลักษณะที่เป็นตัวของตัวเอง มีศักยภาพและความสามารถในตัวเองมาตั้งแต่เกิด คุณครูต้องรับรู้ถึงศักยภาพ ส่งเสริม สร้างสิ่งแวดล้อมที่จะสนองตอบต่อศักยภาพเด็กอย่างเหมาะสม<br/> <br/></span> <strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">2.โรงเรียนเป็นแหล่งการบูรณาการสิ่งมีชีวิตที่หลากหลาย</span></span></strong> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">การดำเนินการจึงต้องคำนึงถึงองค์ประกอบทั้ง 3 คือ เด็ก ครอบครัว และครู สภาพแวดล้อมในโรงเรียน ที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นและเป็นมิตรสำหรับทุกคนที่ได้เข้าสัมผัส<br/> <br/></span> <strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">3. ครูและเด็กเรียนรู้ไปด้วยกัน</span></span></strong> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">การเรียนรู้ที่มีคุณค่าสำหรับเด็กไม่ใช่การสอนจากครูที่เป็นการบอกเล่าโดยตรง แต่เป็นการจัดสถานการณ์ที่ก่อให้เกิดการเรียนรู้<br/> <br/></span> <strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">4. ครูต้องปฏิบัติตัวเป็นนักศึกษา ค้นคว้า วิจัย และสำรวจ</span></span></strong> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">พูดง่ายๆ คือ ครูต้องเป็นมากกว่าครู เพื่อนำพาเด็กไปสู่การเรียน ที่ก้าวหน้า พัฒนาสติปัญญาในขั้นต่อไป</span><br/> <br/> <span style="color: rgb(128, 0, 0);"><strong>สำหรับโรงเรียนอนุบาลไทยที่นำแนวคิดนี้ไปใช้ ได้แก่ โรงเรียนมณีรัตน์</strong></span></font></span> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; line-height: 14px;"><b><u><a href="www.maneerut.com">www.maneerut.com</a></u></b></span><p></p>
<p style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"></p>
<div style="display: inline !important;"><div style="display: inline !important;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; line-height: 14px;"><b><u><font class="Apple-style-span" color="#8E9484"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;"><span style="font-size: small; color: rgb(51, 51, 51);"><span style="font-size: medium;"><br/></span></span></span></font></u></b></span></div>
</div>
<p></p>
<p style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"></p>
<div style="display: inline !important;"><div style="display: inline !important;"><p style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; line-height: 14px;"><b><u><font class="Apple-style-span" color="#8E9484"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975956299?profile=original" alt=""/></font></u></b></span></p>
</div>
</div>
<p></p>
<p style="text-align: center;font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"></p>
<div style="display: inline !important;"><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; line-height: 14px;"><b><font class="Apple-style-span" color="#8E9484"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;"><span style="font-size: small; color: rgb(51, 51, 51);"><span style="font-size: medium;"><i><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(142, 148, 132); font-style: normal; font-weight: normal;">ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต</span></i></span></span></span></font></b></span></div>
</div>
<p></p>
<p style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"></p>
<div style="display: inline !important;"><div style="display: inline !important;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; line-height: 14px;"><b><font class="Apple-style-span" color="#8E9484"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;"><span style="font-size: small; color: rgb(51, 51, 51);"><span style="font-size: medium;"><i><u><br/></u></i></span></span></span></font></b></span></div>
</div>
<p></p>
<p style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; line-height: 14px;"><b><a href="www.maneerut.com"></a></b></span></p>
<div style="display: inline !important;"><div style="display: inline !important;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; line-height: 14px;"><b><font class="Apple-style-span" color="#8E9484"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;"><span style="font-size: small; color: rgb(51, 51, 51);"><span style="font-size: medium;"><i><u>*** การเรียนการสอนภาษาแบบธรรมชาติ (Whole Language Approach) ***</u></i></span></span></span></font></b></span></div>
</div>
<p></p>
<p style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"><font class="Apple-style-span" color="#800000" face="Arial, sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 14px; font-size: medium;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(142, 148, 132); font-weight: normal; font-size: 12px;"><font size="3"><br/></font></span></b></span></font></p>
<p style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"><font class="Apple-style-span" color="#800000" face="Arial, sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 14px; font-size: medium;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(142, 148, 132); font-weight: normal; font-size: 12px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">แนวการสอนนี้ ถูกนำมาสอดแทรกไปกับการเรียนรู้ภาษา ทั้งการพูด การเขียน และการอ่าน เป็นการเรียนรู้ภาษาอย่างเป็นธรรมชาติ เด็กจึงไม่มีความรู้สึกว่ายากลำบากในการเรียน เพราะเด็กเกิดมาพร้อมกับความสามารถที่จะเรียนรู้ภาษา<br/> <br/></span> <font size="3"><span style="color: rgb(153, 0, 0);"><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">โดยในห้องเรียน จะต้องมีกิจกรรมที่มีความหมายต่อเด็ก มีลักษณะสร้างสิ่งแวดล้อมให้เด็กคุ้นกับหนังสือ ควรมีหนังสือให้เด็กเลือกอ่านตามความสนใจ อ่านหนังสือให้ฟังทุกวัน ให้เด็กเล่าเรื่องจาก การพูด การเขียน การวาด หรือการแสดง โดยยึดเด็กเป็นศูนย์กลางสอนเด็กตามระดับความสามารถที่แตกต่างกัน ซึ่งครูจะมีบทบาทมากในการกระตุ้นให้เกิดสิ่งแวดล้อมที่เป็นภาษา กระตุ้นให้เด็กลองเขียน ผิดๆ ถูกๆ ให้กำลังใจ ส่วนพ่อแม่ต้องสร้างเจตคติให้ลูกรู้จักการสื่อสาร รักในการพูด อ่าน เขียนไปพร้อมๆ กัน</span></span> <span style="color: rgb(0, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ไม่ใช่ตั้งเป้าเอาไว้ว่า ลูกอยู่อนุบาล 3 แล้วจะต้องอ่านออกเขียนได้ ซึ่งเป็นวิธีที่ผิด</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br/></span></span> <br/> <strong><span style="color: rgb(128, 0, 0);">สำหรับโรงเรียนอนุบาลไทยที่นำแนวคิดนี้ไปใช้ ได้แก่ โรงเรียนทอรัก <a href="http://www.taurakschool.net/" target="_blank" style="color: rgb(140, 186, 16);"><font color="#0000FF">www.taurakschool.net</font></a></span></strong></font></span></b></span></font></p>
<p style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(128, 0, 0); line-height: 14px;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(142, 148, 132); font-weight: normal; font-size: 12px;"><font size="3"><strong><span style="color: rgb(128, 0, 0);">และ โรงเรียนอนุบาลวัฒนาสาธิต</span></strong></font></span></b></span> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(128, 0, 0); line-height: 14px;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(142, 148, 132); font-weight: normal; font-size: 12px;"><font size="3"><strong><span style="color: rgb(128, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: normal; line-height: normal; font-size: 11px;"><a href="www.wattanasatitschool.com">www.wattanasatitschool.com</a></span></span></strong></font></span></b></span></p>
<p style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(128, 0, 0); line-height: 14px;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(142, 148, 132); font-weight: normal; font-size: 12px;"><font size="3"><strong><span style="color: rgb(128, 0, 0);"><br/></span></strong></font></span></b></span></p>
<p style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(128, 0, 0); line-height: 14px;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(142, 148, 132); font-weight: normal; font-size: 12px;"><font size="3"><strong><span style="color: rgb(128, 0, 0);"><br/></span></strong></font></span></b></span></p>
<p style="font-family: Verdana, Geneva, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; color: rgb(128, 0, 0); line-height: 14px;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(142, 148, 132); font-weight: normal; font-size: 12px;"><font size="3"><strong><span style="color: rgb(128, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(142, 148, 132); font-weight: normal; font-size: 12px;"><br/></span></span></strong></font></span></b></span></p>
<table cellspacing="0" width="100%" border="0" style="font-size: 12px;">
<tbody><tr><td class="body" valign="baseline" align="left"><font size="3"><strong><span style="font-size: small; color: rgb(51, 51, 51);"><span style="font-size: medium;"><i><u>*** การเรียนการสอนแบบโครงการ (Project Approach) ***</u></i></span><br/></span></strong> <br/> <span style="color: rgb(0, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">หลักคิดของแนวการสอนแบบนี้ เป็นการกระตุ้นและส่งเสริมพัฒนาการทางสติปัญญา พัฒนาการทางสังคมของเด็ก หากเด็กจะเรียนรู้เรื่องใดเรื่องหนึ่ง หัวข้อนั้นๆ ไม่ได้มาจากครู แต่มาจากตัวของเด็กเอง เป็นแนวการสอนที่ดึงศักยภาพเด็กออกมา เพราะฉะนั้นเด็กเก่งก็สามารถช่วยเด็กอ่อนได้ ในขณะที่เด็กอ่อนก็ไม่รู้สึกแปลกที่ไม่เป็นการเรียนแบบแพ้คัดออก ทั้งยังเน้นให้เด็กคิดเอง ที่สำคัญเด็กได้เรียนรู้ผ่านประสาทสัมผัสทั้ง 5 คือ หู ตา มือ ปาก และความรู้สึก</span></span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br/> <br/> อย่างไรก็ดี ในประเทศไทยนั้นมีอยู่ 3 รูปแบบด้วยกันคือ</span></font> <font size="3"><span style="color: rgb(153, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">1.รูปแบบโครงการที่ให้เด็กตั้งสมมติฐานในสิ่งที่สนใจอยากเรียนรู้ จากนั้นให้ทดลองว่าเป็นไปตามที่คาดคะเนไว้หรือไม่ 2.รูปแบบ Reggio เป็นโครงการที่ไม่มีโครงสร้างจำกัดมากนัก และ 3.โครงการแบบมีกระบวนการครบทั้ง 5 ขั้น คือ อภิปรายกลุ่ม ออกภาคสนาม การนำเสนอประสบการณ์เดิม การสืบค้น และการจัดแสดง อย่างไรก็ดี การเรียนแนวนี้ ก็มีข้อจำกัดถ้าหากไม่มีการพาเด็กออกภาคสนามหรือทัศนศึกษา จะทำให้เด็กไม่ได้เรียนรู้จากประสบการณ์โดยตรง</span><br/></span> <br/> <span style="color: rgb(128, 0, 0);"><strong>สำหรับโรงเรียนอนุบาลไทยที่นำแนวคิดนี้ไปใช้ ได้แก่ โรงเรียนอนุบาลธีรานุรักษ์ <a href="http://www.teeranurakschool.com/" target="_blank" style="color: rgb(140, 186, 16); text-decoration: none;"><u><font color="#0000FF">www.teeranurakschool.com</font></u></a> โรงเรียนวรรณสว่างจิต <a href="http://www.wsc.ac.th/" target="_blank" style="color: rgb(140, 186, 16); text-decoration: none;"><u><font color="#0000FF">www.wsc.ac.th</font></u></a> และโรงเรียนอนุบาลกุ๊กไก่ <a href="http://kukai.ac.th/" target="_blank" style="color: rgb(140, 186, 16); text-decoration: none;"><u><font color="#0000FF">http://kukai.ac.th</font></u></a></strong></span><br/> <br/> <br/></font> <font size="3"><strong><span style="font-size: small; color: rgb(51, 51, 51);"><span style="font-size: medium;"><i><u>*** นีโอ-ฮิวแมนนิสต์ (Neo-Humanist Education) ***</u></i></span><br/></span></strong> <br/> เ<span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ป็นการเรียนการสอนที่นำศาสตร์ทางตะวันออกกับความทันสมัยของตะวันตกมาผสมผสานเข้าด้วยกัน มีการให้เด็กๆ ฝึกสมาธิ ทำโยคะโดยมีเสียงเพลงประกอบ และได้รวบรวมวิธีการสอนใหม่ๆ เข้าไปด้วย โดยให้ความสำคัญกับ ความเก่ง ความฉลาด ที่เป็นศักยภาพที่มีอยู่ในตัวมนุษย์ พร้อมกับเชื่อว่าความเป็นคนที่สมบูรณ์เกิดจากศักยภาพที่สำคัญทั้ง 4 ด้าน คือ<br/> <br/> ด้านร่างกายจะต้องแข็งแรง ด้านจิตใจ ถ้าร่างกายแข็งแรงแต่จิตใจกลับอ่อนแอ เด็กก็จะขาดความมั่นใจในตัวเอง ไม่มีความคิดสร้างสรรค์ ด้านการมีน้ำใจ มีความรักและความเมตตาให้กับคนอื่นโดยไม่หวังผลตอบแทน และสุดท้ายด้านวิชาการ จะต้องมีความรู้ไว้พัฒนาการตนเอง แนวคิดนี้เชื่อว่าการเรียนรู้ของเด็ก 95 % มาจากสิ่งแวดล้อมที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาการเด็ก อีก 5 % เป็นเรื่องกรรมพันธุ์ที่ได้รับจากพ่อแม่ ซึ่งในหมู่นักการศึกษากลับมองว่า หลักความเชื่อเช่นนี้ ค่อนข้างชี้ชัดเกินไป เพราะในวิถีของเด็กยังมีปัจจัยอีกมากที่ส่งผลต่อการเรียนรู้</span><br/> <br/> <span style="color: rgb(128, 0, 0);"><strong>สำหรับโรงเรียนอนุบาลที่นำแนวคิดนี้ไปใช้ คือ โรงเรียนอมาตยกุล โทร.02-972-8894-5 หรือ 02-986-1663</strong></span><br/> <br/> <br/><span style="font-size: medium;"><strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><i><u>*** การเรียนการสอนแบบไฮ/สโคป (High/Scope Approach) ***</u></i></span></strong></span><br/> <br/> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">เป็นการเรียนที่ใช้หลักการให้เด็กริเริ่มกิจกรรมด้วยตัวเอง ได้ลงมือปฏิบัติ และเลือกสื่อที่เกี่ยวข้องกับการเรียน โดยมีครูเป็นผู้สนับสนุนและกระตุ้นให้เกิดการทำกิจกรรม เน้นกระบวนการเรียนรู้ 3 ขั้นตอน คือ การวางแผน, การปฏิบัติ และการทบทวน โดยต้องระวังว่ากระบวนการต้องมาจากความคิดของเด็กๆ ไม่ใช่การชี้นำของครูผู้สอน</span><br/> <br/> <span style="color: rgb(128, 0, 0);"><strong>สำหรับโรงเรียนอนุบาลที่นำแนวคิดนี้ไปใช้ ได้แก่ โรงเรียนเกษมพิทยา (แผนกอนุบาล) <a href="http://www.kasempit.th.edu/" style="color: rgb(140, 186, 16); text-decoration: none;"><u><font color="#0000FF">www.kasempit.th.edu</font></u></a></strong></span><br/> <br/> <br/><span style="font-size: medium;"><strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><i><u>*** การเรียนการสอนแบบวิถีพุทธ (Buddhist Education) ***</u></i></span></strong></span><br/> <br/> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ส่วนแนวการเรียนการสอนสุดท้าย เป็นแนวคิดที่ทีมงานได้เคยนำเสนอไปแล้ว ถ้าพ่อแม่ท่านใดสนใจแนวทางวิถีพุทธ สามารถเข้าไปอ่านข่าวย้อนหลังได้ที่</span> <strong><span style="color: rgb(153, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"ส่งลูกเข้าเรียน "วิถีพุทธ" ใครว่าเด็กจะล้าหลังคร่ำครึ!</span></span></strong> <span style="text-decoration: underline;"><a title=""ส่งลูกเข้าเรียน "วิถีพุทธ" ใครว่าเด็กจะล้าหลังคร่ำครึ! " href="http://www.manager.co.th/Family/ViewNews.aspx?NewsID=9530000085869" target="_blank" style="color: rgb(140, 186, 16); text-decoration: none;"><u><font color="#0000FF">http://www.manager.co.th/Family/ViewNews.aspx?NewsID=9530000085869</font></u></a></span><br/> <br/> <strong><span style="color: rgb(51, 51, 51);">สำหรับบ้านไหนที่สนใจแนวโรงเรียนทางเลือกแบบใด และหากมีข้อสงสัย สามารถติดต่อไปตามโรงเรียนได้ หรือติดต่อขอข้อมูลเพิ่มเติม โทร. 0-2269-1091-50</span></strong><br/></font></td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p></p>
<p><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ที่มา:</span> <font color="#003366"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ASTVผู้จัดการออนไลน์</span></font></p>
<p></p>
</div>
ป้าเเนทเอามาฝาก (อีกละ) - เมื่อลูกเป็น ' ภูิมเเพ้ ' คุณเเม่ช่วยได้ค่ะ
tag:go2pasa.ning.com,2010-06-22:2456660:BlogPost:307277
2010-06-22T15:00:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
<span class="Apple-style-span" style="color: rgb(51, 127, 47); font-family: serif; font-size: 18px; font-weight: bold;"><a href="http://clickkids.multiply.com/journal/item/545/545" rel="bookmark" style="color: rgb(140, 186, 16); text-decoration: none;">เมื่อลูกเป็น "ภูมิแพ้" คุณแม่ช่วยได้…</a></span><div><br></br></div>
<span class="Apple-style-span" style="color: rgb(51, 127, 47); font-family: serif; font-size: 18px; font-weight: bold;"><a rel="bookmark" href="http://clickkids.multiply.com/journal/item/545/545" style="color: rgb(140, 186, 16); text-decoration: none;">เมื่อลูกเป็น "ภูมิแพ้" คุณแม่ช่วยได้</a></span><div><br/></div>
<div><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(142, 148, 132); font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; line-height: 19px;"><strong><font color="#333333">"โรคภูมิแพ้" ถือว่าเป็นโรคที่เกิดมาเป็นเพื่อนซี้ของเด็กหลายคน ถึงแม้ว่าพ่อแม่จะไม่ได้ยินดีต้อนรับความเป็นเพื่อนนั้นก็ตาม แต่จะทำอย่างไรให้ลูกน้อยได้มีเพื่อนซี้สุขภาพดีห่างไกลจากโรคภัย ดังนั้นการเสริมสร้างภูมิคุ้มกันให้กับลูกจึงเป็นหน้าที่หลักของคุณพ่อคุณแม่ อีกอย่าง ณ เวลานี้ต้องช่วยกันสร้างภูมิคุ้มกันให้ลูกเพิ่มเป็น 2 เท่า เนื่องจากโรคนี้มันสามารถเกิดได้หลายปัจจัย ด้วยสาเหตุของสภาพแวดล้อมในสังคมที่ส่งผลให้มีโอกาสเสี่ยงสูงเพิ่มขึ้น<br/></font></strong> <br/> กับเรื่องนี้ <font color="#333333"><strong>รศ. พญ. จรุงจิตร์ งามไพบูลย์</strong></font> ผู้เชี่ยวชาญด้านโรคภูมิแพ้ ภาควิชากุมารเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ให้ความเห็นว่า การประเมินความเสี่ยงจากประวัติภูมิแพ้ในครอบครัวจะมีส่วนช่วยให้ทราบว่าทารกมีโอกาสเป็นภูมิแพ้สูงหรือไม่ ซึ่งช่วยให้คุณพ่อคุณแม่รับมือด้วยการป้องกันภูมิแพ้ของทารกได้แต่เนิ่นๆ อย่างถูกต้องทันท่วงที นอกจากนั้นการศึกษาพบว่าแม้แต่ทารกที่คุณพ่อคุณแม่ไม่เป็นโรคภูมิแพ้เลย ลูกก็มีโอกาสเป็นโรคภูมิแพ้ได้ถึงร้อยละ15 หากพ่อหรือแม่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็นโรคภูมิแพ้ ลูกที่เกิดมาจะมีโอกาสเป็นภูมิแพ้ได้ร้อยละ 20-40 แต่ถ้าทั้งพ่อและแม่เป็นโรคภูมิแพ้ โอกาสที่ลูกจะเป็นภูมิแพ้จะมีมากถึงร้อยละ 50-80<br/> <br/> <font color="#990000">"สิ่งแวดล้อมที่เป็นตัวการทำให้เกิดโรคภูมิแพ้ซึ่งพบได้บ่อยที่สุด ได้แก่ อาหาร โดยเฉพาะในเด็กเล็กอายุต่ำกว่า 1 ขวบ จะมีอาการแพ้นมวัว ซึ่งกำลังเป็นปัญหาในเด็กไทยและถูกมองข้ามไป การแพ้นมวัวสามารถแสดงอาการได้หลายระบบ เช่น ระบบทางเดินหายใจ คล้ายกับโรคแพ้อากาศ หรือโรคหอบหืด รวมถึงระบบทางเดินอาหาร และระบบผิวหนัง ซึ่งได้ตั้งข้อสังเกตว่า ปัจจุบันหนึ่งในสาเหตุสำคัญที่ทำให้สถานการณ์โรคภูมิแพ้ในเด็กเพิ่มขึ้นอาจมาจากการที่เด็กกินนมแม่น้อยลงโดยเฉพาะในกลุ่มคุณแม่ที่ต้องทำงานนอกบ้าน มีงานวิจัยจำนวนมากที่ยืนยันว่า <strong>การให้เด็กกินนมแม่อย่างเดียวแม้เพียง 6 เดือนแรก จะช่วยลดโอกาสการเกิดโรคภูมิแพ้ในเด็กได้</strong>"</font> รศ.พญ.จรุงจิตร์ กล่าว<br/> <br/> แต่ถึงอย่างไร ในช่วง 6 เดือนแรก เยื่อบุทางเดินอาหาร ระบบภูมิคุ้มกัน และระบบน้ำย่อยสารอาหารต่างๆ ของทารกยังพัฒนาได้ไม่เต็มที่ ดังนั้นการได้รับโปรตีนแปลกปลอมจากอาหารอื่นในระยะเวลาดังกล่าว ทำให้โปรตีนเหล่านี้ไม่ถูกย่อยสลาย และมีโอกาสเล็ดลอดเข้าไปในร่างกาย ก่อให้เกิดอาการแพ้ได้ง่าย สำหรับการรับมือกับโรคภูมิแพ้ ผู้เชี่ยวชาญด้านโรคภูมิแพ้ แนะนำว่า การให้ลูกได้รับนมแม่ซึ่งเป็นไฮโปอัลเลอเจนิค คือไม่กระตุ้นให้เกิดอาการแพ้ โดยดื่มนมแม่อย่างเดียวในช่วง 6 เดือนแรกจะช่วยลดการสัมผัสกับโปรตีนแปลกปลอมจากนมวัว และช่วยเสริมสร้างภูมิคุ้มกันให้กับร่างกาย รวมทั้งทารกจะได้รับสารอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการที่ครบถ้วน</span></div>
<div><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(142, 148, 132); font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; line-height: 19px;"><br/></span></div>
<div><p style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(142, 148, 132); font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; line-height: 19px;">เช่นเดียวกับ <strong><font color="#333333">มร. แอนดรู สกอรี่</font></strong> ผู้อำนวยการบริหารธุรกิจโภชนาการทารกประจำประเทศไทยได้ชี้ถึงปัญหาการเกิดภูมิแพ้ในเด็กว่า ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา เด็กไทยป่วยเป็นโรคภูมิแพ้เพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมถึง 3 เท่า ซึ่งเป็นสิ่งที่น่ากังวลเพราะการเป็นโรคภูมิแพ้ในวัยเด็กจะส่งผลต่อพัฒนาการและการเติบโตของเด็ก ฉะนั้นพ่อแม่จะต้องรู้จักการเสริมสร้างภูมิคุ้มกันและภูมิต้านทานให้กับลูกโดยเฉพาะการเลือกผลิตภัณฑ์นมให้ลูกดื่ม</span></p>
<p style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(142, 148, 132); font-family: Arial, sans-serif; font-size: medium; line-height: 19px;"><br/></span></p>
<p style="text-align: left;"></p>
<table cellspacing="0" width="100%" border="0" style="font-size: 12px;">
<tbody><tr><td class="body" valign="baseline" align="left"><font size="3"><strong><font color="#990000">"ถ้าไม่สามารถให้นมแม่ได้ ควรเลือกให้นมสูตรพิเศษที่เป็นสูตร "ไฮโปอัลเลอเจนิก" (H.A.) ที่มีโปรตีนเวย์ 100 % ที่ผ่านการย่อยโดยเอ็นไซม์และความร้อน ทำให้ได้โปรตีนโมเลกุลเล็กลง จึงช่วยลดความเสี่ยงต่อการเกิดภูมิแพ้ได้ดี โดยเฉพาะในทารกที่มีประวัติเสี่ยงสูง มีผลการวิจัยทางการแพทย์ระบุว่า นมผงสูตร H.A. นอกจากจะช่วยลดความเสี่ยงต่อการเกิดภูมิแพ้ ยังคงคุณค่าสารอาหาร รวมทั้งรสชาติที่ดีเหมือนกับนมสูตรมาตรฐานทั่วไป นอกจากนั้นยังมีผลวิจัยพบว่าบิฟิดัส ซึ่งเป็นจุลินทรีย์สุขภาพ (Probiotic) สามารถพบได้ในนมแม่ ที่ช่วยป้องกันการเกิดภูมิแพ้ในทารกได้ โดยจุลินทรีย์สุขภาพช่วยกระตุ้นให้ร่างกายสร้างภูมิคุ้มกันชนิดเดียวกับที่พบในนมแม่"</font></strong> มร. แอนดรู กล่าว<br/> <br/></font> <font size="3"><strong><font color="#333333">เนื่องจากผลการวิจัย GINI study (German Infant Nutritional Intervention study) ซึ่งเป็นงานวิจัยที่มีทารกเข้าร่วมการศึกษากว่า 2,200 ราย และติดตามเด็กจนถึงอายุ 6 ปี ได้ยืนยันอย่างชัดเจนถึงผลต่อการลดความเสี่ยงการเกิดโรคภูมิแพ้ในระยะยาวในเด็กกลุ่มเสี่ยงด้วยวิธีการกินนมสูตรพิเศษ สูตร H.A. ว่าสามารถลดความเสี่ยงต่อการเกิดโรคภูมิแพ้ได้ต่อเนื่องจนถึงอายุ 6 ปี การศึกษาในสหรัฐอเมริกา เอเชียและยุโรป พบว่า เด็กทารกที่มีความเสี่ยงสูงต่อการเกิดโรคภูมิแพ้ เมื่อได้รับนมผงสูตรดังกล่าว สามารถลดการเกิดโรคภูมิแพ้ได้ถึง 50 % เมื่อเปรียบเทียบกับการให้นมผงดัดแปลงทั่วไปในระหว่าง 5 ปีแรกของชีวิต<br/></font></strong> <br/></font> <font size="3"><strong><font color="#990000">***ข้อมูลประกอบข่าว<br/></font></strong> 1.โรคภูมิแพ้มักเริ่มปรากฏอาการในช่วงปีแรก<br/> 2.เด็กที่แพ้นมวัวจะมีโอกาสแพ้อาหารอื่นๆ ได้สูงขึ้น เช่น ไข่ อาหารทะเล<br/> 3.อาการแพ้ที่เกิดขึ้นกับเด็กสามารถแสดงออกได้ 2 ลักษณะแสดงออกทันที เช่น เวลาลูกสัมผัสกับสารที่ทำให้แพ้ หลังจากนั้นไม่กี่นาที อาจมีทั้งตุ่มนูนแดงคันขึ้น, อาเจียน หรือถ่ายท้อง แสดงออกแบบค่อยเป็นค่อยไป บางรายจะเกิดอาการขึ้นภายใน 24-48 ชั่วโมง หลังจากได้รับสิ่งแปลกปลอม หรืออาหารที่ทำให้เกิดอาการแพ้ ซึ่งพ่อแม่ควรจะคอยสังเกตว่าให้ลูกกินอาหารใหม่ที่ลูกไม่เคยกินมาก่อนหรือไม่ ในช่วงเวลาดังกล่าวกับอาการที่เกิดขึ้น<br/> 4.การวิจัยพบว่า ถ้าทารกมีประวัติเป็นโรคภูมิแพ้ในครอบครัวและได้รับนมผสมจะมีโอกาสเกิดโรคแพ้โปรตีนนมวัวถึงร้อยละ20 ในขวบปีแรก แต่ถ้าได้รับนมแม่อย่างเดียวจะมีโอกาสเกิด เพียงร้อยละ 1<br/><br/></font><p style="text-align: left;"><font size="3"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975952215?profile=original" alt=""/><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(142, 148, 132); line-height: 19px;">"รศ. พญ. จรุงจิตร์ งามไพบูลย์"</span></font></p>
</td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p></p>
<p><font size="3">ที่มา: <font color="#003366">ASTVผู้จัดการออนไลน์</font></font></p>
<p><font size="3"><font color="#003366"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(51, 127, 47); font-family: serif; line-height: 10px; font-size: 11px;"></span></font></font></p>
<p><font size="3"><font color="#003366"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(51, 127, 47); font-family: serif; line-height: 10px; font-size: 11px;"><br/>by <a href="http://luksoshow.multiply.com/" style="color: rgb(140, 186, 16); text-decoration: none;">LukZ®</a> for group clickkids</span></font></font></p>
<p></p>
</div>
Happy Belated Birthday for My Son, Bruxelles, 2010
tag:go2pasa.ning.com,2010-06-11:2456660:BlogPost:291513
2010-06-11T08:30:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
<div>I'm so sorry, honey.</div>
<div>Sometimes I just felt a bit lazy and couldn't finished off what I've started!</div>
<div><br></br></div>
<div>Anyway, I did it and hope it's not too late to put a smile on your face.</div>
<div><br></br></div>
<div>Love,</div>
<div>Your Mom</div>
<div><br></br></div>
<a href="http://www.smilebox.com/playBlog/4d5463794e4459354d7a413d0d0a&blogview=true">http://www.smilebox.com/playBlog/4d5463794e4459354d7a413d0d0a&blogview=true…</a><div><br></br></div>
<div>I'm so sorry, honey.</div>
<div>Sometimes I just felt a bit lazy and couldn't finished off what I've started!</div>
<div><br/></div>
<div>Anyway, I did it and hope it's not too late to put a smile on your face.</div>
<div><br/></div>
<div>Love,</div>
<div>Your Mom</div>
<div><br/></div>
<a href="http://www.smilebox.com/playBlog/4d5463794e4459354d7a413d0d0a&blogview=true">http://www.smilebox.com/playBlog/4d5463794e4459354d7a413d0d0a&blogview=true</a><div><br/></div>
<div><p style="text-align: left;"><img width="721" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975952294?profile=RESIZE_1024x1024" alt=""/></p>
</div>
McDonald's Player Escort 2010
tag:go2pasa.ning.com,2010-05-01:2456660:BlogPost:252828
2010-05-01T13:00:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
<span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; -webkit-border-horizontal-spacing: 2px; -webkit-border-vertical-spacing: 2px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">My son, Brux has been one of the 10 finalist for McDonald's Player Escort program 2010.<br></br></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Tomorrow morning is the big moment for him if he could be the winner…</span></span>
<span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; -webkit-border-horizontal-spacing: 2px; -webkit-border-vertical-spacing: 2px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">My son, Brux has been one of the 10 finalist for McDonald's Player Escort program 2010.<br/></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Tomorrow morning is the big moment for him if he could be the winner he'll go to South Africa and participate in the final match.</span></span><div><font class="Apple-style-span" color="#000000" face="Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium; -webkit-border-horizontal-spacing: 2px; -webkit-border-vertical-spacing: 2px;"><br/></span></font></div>
<div><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; -webkit-border-horizontal-spacing: 2px; -webkit-border-vertical-spacing: 2px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Above of all, he'll hold hand alongside with his favorite football player.</span></span></div>
<div><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; -webkit-border-horizontal-spacing: 2px; -webkit-border-vertical-spacing: 2px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">What a great chance foe him!</span></span></div>
<div><font class="Apple-style-span" color="#000000" face="Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium; -webkit-border-horizontal-spacing: 2px; -webkit-border-vertical-spacing: 2px;"><br/></span></font></div>
<div><p style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; -webkit-border-horizontal-spacing: 2px; -webkit-border-vertical-spacing: 2px;"><img width="721" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975953810?profile=RESIZE_1024x1024" alt=""/></span></p>
<br/><table class="contentpaneopen" style="width: 775px;">
<tbody><tr style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><td valign="top" colspan="2" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><strong><font size="5">2เด็กไทยจูงนักเตะ นัดชิงเวิลด์คัพ2010</font></strong></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">คอลัมน์ สดจากเยาวชน<br/><br/><br/><br/></font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"></p>
<table cellspacing="5" width="20%" align="left" border="0">
<tbody><tr bgcolor="#400040" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><td style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3"><img alt="" src="http://www.khaosod.co.th/news-photo/khaosod/2010/04/you01270453p1.jpg" align="bottom" border="1"/><br/></font></td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">เด็กไทย กำลังจะได้ไปบอลโลก ย่ำสนามในนัดชิง</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">แชมป์ เวิลด์คัพ 2010 ที่สาธารณรัฐแอฟริกาใต้</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">ซึ่งใกล้ระเบิดศึกการแข่งขันในวันที่ 11 มิถุนายน -</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">11 กรกฎาคม นี้กันแล้ว<br/><br/>จากเด็กไทยทั่วประเทศกว่า 1,000 คน ล่าสุด</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">แมคโดนัลด์ เพลเยอร์ เอสคอร์ด โดยบริษัท แมคไทย</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">จำกัด คัด 30 หนูน้อยคนเก่ง เพื่อคัดเลือกเหลือเพียง</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">2 คน บินไปร่วมสัมผัสประสบการณ์ครั้งสำคัญ</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">จูงมือนักฟุตบอลระดับโลกลงสนามแข่งขันในนัด</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">ชิงชนะเลิศ นับเป็นความ ภาคภูมิใจของคนตัวเล็กกับประสบการณ์ครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต ที่ถ่ายทอดสู่</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">ทุกสายตาในสนามและอีกหลายล้านคนทั่วโลก<br/><br/>กว่าพวกเขาจะ ก้าวไปถึงจุดนั้น คงไม่ใช่เรื่องง่าย เด็กๆ ทั้ง 30 คน ต้องอวดความสามารถเพื่อคว้า</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">ตั๋วระดับเวิลด์คัพนี้ให้ได้<br/><br/>และเหล่านี้ คือความฝันเล็กๆ ที่เปี่ยมไปด้วยพลังใจอันยิ่งใหญ่ของเด็กไทยเพื่อก้าวสู่ฝันนั้น<br/><br/>เริ่ม ที่ น้องมีมี่ จิรัสยา ศรีรองเมือง วัย 7 ขวบ ชั้นป.1 โรงเรียนสุเหร่าบ้านม้า จ.สุราษฎร์ธานี บอกว่า</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">"หนูอยากไปแอฟริกาใต้ เพราะอยากใกล้ชิดนักฟุตบอลระดับโลก อยากแลกเปลี่ยนความรู้ให้เขาสอน</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">ฟุตบอลหนู แล้วหนูจะสอนเข้าเต้นแทน และจะชวนนักฟุตบอลมาชมหินตาหินยาย และกินน้ำพริกปลาทู</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">ของโปรดด้วย"<br/><br/>โม โมโยะ ทาเคกาวา วัย 7 ขวบ ชั้นป.2 โรงเรียนมีนบุรี กรุงเทพฯ ซึ่งเกิดมาในครอบครัวที่ชอบ</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">ฟุตบอล เล่าว่า ฟุตบอลโลกครั้งแรกเกิดขึ้นในปี ค.ศ.1930 หรือพ.ศ.2473 คุณพ่อและคุณตาติดตาม</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">การแข่งขันเกือบทุกแมตช์ ทำให้โมโมโยะรักกีฬาไปด้วย จึงเลือกเรียนสเกตน้ำแข็งและยิม นาสติกลีลา "ถ้ากรรมการไม่ว่าหนูจะเอาริบบิ้นไปโบกในรอบสุดท้ายด้วย"</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"></p>
<table cellspacing="5" width="20%" align="right" border="0">
<tbody><tr bgcolor="#400040" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><td style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3"><img alt="" src="http://www.khaosod.co.th/news-photo/khaosod/2010/04/you01270453p2.jpg" align="bottom" border="1"/><br/></font></td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><br/><br/><font size="3">คู่ แฝดวัย 7 ขวบ วรเวทย์ และ วรวีร์ ชาติวิชิต ชั้นป.1 โรงเรียนสาธิตพัฒนา กรุงเทพฯ ที่หน้าตาและความสามารถเหมือนกันเปี๊ยบ เนื่องจากคุณพ่อชอบทีมอาร์เซนอล ติดตามการแข่งขันทุกแมตช์ สองลูกชายเลยได้เห็น "เพลเยอร์ เอสคอร์ด" มาตั้งแต่เล็กๆ เลยถามคุณพ่อว่าเด็กๆ พวกนั้นเป็นลูกของนักฟุตบอลใช่มั้ย แล้วทำไมคุณพ่อไม่เป็นนักฟุตบอล จะได้จูงมือลงสนามบ้าง<br/><br/>คุณพ่อไม่ เก่งขนาดนั้น แต่วันนี้มีโอกาสแล้ว สองหนูน้อยเลยมาโชว์ความสามารถพิเศษ มีทักษะการใช้เท้าเป็นเลิศ เลี้ยงฟุตบอลได้ทั้งสองเท้า เดาะฟุตบอลเหมือนบาสเกตบอลได้ แถมยังวิ่งอึดแข่งได้ที่ 1 เป็นประจำ<br/><br/>น้อง แชน อาทิตย์ พาสุขสกุล อายุ 9 ขวบ ชั้นป.4 นักวิ่งและนักฟุตบอล ดาวซัลโวของโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยรามคำแหง โตขึ้นอยากเป็นนักฟุตบอลทีมชาติ นักเตะที่อยากกระทบไหล่มากที่สุด คือ เวนย์ รูนีย์ นักเตะแมนฯ ยู ทีมชาติอังกฤษ และขุนพลนักเตะจากบราซิล<br/><br/>น้อง มาสเตอร์ นวทรัพย์ พรปิยสิริ วัย 8 ขวบ ชั้นป.3 โรงเรียนอรรถวิทย์ บางนา เล่าว่าถนัดกีฬาฟุตบอล กอล์ฟ ว่ายน้ำ ตั้งหน้าตั้งตารอชมฟุตบอลโลก ปีนี้เชียร์ทีมชาติเยอรมัน ส่วนนักเตะที่ชอบ คือ เธียร์รี่ อองรี เพราะเล่นตำแหน่งเดียวกัน ตั้งเป้าอยากเป็นนักฟุตบอลทีมชาติไทย</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"></p>
<table cellspacing="5" width="20%" align="left" border="0">
<tbody><tr bgcolor="#400040" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><td style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3"><img alt="" src="http://www.khaosod.co.th/news-photo/khaosod/2010/04/you01270453p3.jpg" align="bottom" border="1"/><br/></font></td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><br/><br/><font size="3">นรพล ศิริทรัพย์ อายุ 8 ขวบ ชั้นป.3 โรงเรียนนานาชาติคอนคอร์เดียน สมุทรปราการ สปอร์ตแมนตัวน้อยเช่นกัน เพราะเป็นนักกีฬาบาสเกตบอล ฟุตบอล ว่ายน้ำ งานอดิเรก ติดตามคุณพ่อไปช่วยเหลือสังคมด้วยการทำงานกับมูลนิธิร่วมกตัญญู เคยไปแจกผ้าห่ม สิ่งของอุปโภคบริโภคให้ผู้ประสบภัยยากไร้ หากได้รับคัดเลือกเป็นเอสคอร์ด เพลเยอร์ จะบอกคนทั่วโลกว่าที่ประเทศไทยมีในหลวงที่ประชาชนรักและเคารพ พร้อมแหล่งท่องเที่ยวมากมาย<br/><br/>น้องนิว อนรรฆ เกศแก้วสกุลชัย วัย 8 ขวบ ชั้น ป.4 ผู้รักษาประตูนักกีฬาฟุตซอลโรงเรียนเซนต์ดอมินิค ที่ฝันก้าวไปเล่นตำแหน่งศูนย์หน้า เพราะอยากเก่งเหมือน เฟอร์นันโด ตอร์เรส นักฟุตบอลชาวสเปน คริสเตียโน่ โรนัลโด้ จากโปรตุเกส และ ดิดิเยร์ ดร็อกบา ชาวไอวอรีโคสต์<br/><br/>น้องเจ็ท จิรเวช ฉินวรรณเลิศ วัย 9 ขวบ ชั้นป.4 โรงเรียนเซนต์ฟรังซีสซาเวียร์ ชอบฟุตบอลทีมกระทิงดุ สเปน มีนักเตะในดวงใจ คือ ฟาเบรกาส กัปตันทีมอาร์เซนอลที่ยิงฟรีคิกสุดยอด และนักเตะคนโปรด เมสซี่ เพราะเลี้ยงลูกเก่ง ถนัดยิงด้วยเท้าซ้าย และเป็นนักเตะยอดเยี่ยมประจำปี 2010 หวังว่าโครงการนี้จะพาเจ็ทไปพบนักกีฬาในดวงใจพร้อมทีมโปรด<br/><br/>น้อง ไวท์ พิชชากร วัชโรดมประเสริฐ อายุ 9 ขวบ ชั้นป.3 ร.ร.เลิศหล้า คิดว่าถ้าได้จูงมือนักเตะลงสนามจะประชาสัมพันธ์ประเทศไทย แสดงพลังเยาวชนด้วยแววตา-ท่าทางที่สดใสสง่างาม<br/><br/>พลพงษ์ ศิริพงษ์ วัย 9 ขวบ ชั้นป.4 โรง เรียนพระมารดานิจจานุเคราะห์ เจ้าหนูฝีเท้าฉกาจ นักกีฬาตำแหน่งกองหน้า ทำมาแล้วทุกประตูยกเว้นประตูบอลโลก เคยไปดูทีมชาติไทยแข่งขันกับทีมลิเวอร์พูล เห็นเด็กจูงมือนักเตะลงสนามแล้วอยากจูงบ้าง <br/><br/>น้องบุ๊ค อดิเทพ วัลลภศิริ อายุ 10 ขวบ ชั้นป.4 โรงเรียนวัดบางพลีใหญ่ จ.สมุทรปราการ ที่ได้ฉายาว่า "เมสซี่เมืองไทย" จึงอยากเป็นตัวแทนเด็กไทยจูงมือนักเตะ ถ้ามีโอกาสจะแสดงฝีเท้าให้คนทั่วโลกเห็นว่าเด็กไทยเล่นฟุตบอลไม่แพ้ชาติใดใน โลก<br/><br/><b><span class="Apple-style-span" style="text-decoration: underline;">ปิดท้ายที่ พัฑฒิชนน์ พงษ์ประภาพันธ์ อายุ 9 ขวบ โรงเรียน</span></b></font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3"><b><span class="Apple-style-span" style="text-decoration: underline;">อำนวยศิลป์ ชมฟุตบอลกับพ่อทุกเสาร์-อาทิตย์ เห็นเด็กจูงมือนักเตะ</span></b></font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3"><b><span class="Apple-style-span" style="text-decoration: underline;">ลงสนามเลยถามพ่อว่าทำไม พ่อบอกว่าการที่เด็กได้จูงมือนักเตะ</span></b></font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3"><b><span class="Apple-style-span" style="text-decoration: underline;">ลงสนาม จะทำให้เด็กตื่นเต้น เหมือนกับได้จูงมือนารุโตะไปต่อสู้กับ</span></b></font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3"><b><span class="Apple-style-span" style="text-decoration: underline;">โอโรจิมารุ</span></b> <br/><br/><span class="Apple-style-span" style="text-decoration: underline;">"ตอนแรกผมก็ไม่ ค่อยเข้าใจ จนได้เรียนและเล่นฟุตบอลจริงจัง</span></font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3"><span class="Apple-style-span" style="text-decoration: underline;">แล้วฮีโร่ของผมก็เปลี่ยนจากนารุโตะ เป็น ลิโอเนล เมสซี่ ยังหวั่นๆ</span></font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3"><span class="Apple-style-span" style="text-decoration: underline;">อยู่ว่าถ้าได้จูงมือเขาแล้วจะคุยอะไรกับเขาดี อ้อ! นึกออกแล้ว</span></font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3"><span class="Apple-style-span" style="text-decoration: underline;">จะถามว่าอะไรคือสูตรลับของการเป็นนักฟุตบอลที่ดีครับ"</span><br/><br/>ใครกันนะจะ เป็น 2 ตัวแทนเด็กไทยก้าวสู่สนามเวิลด์คัพ 2010 <br/><br/>ทีมใด และใครกันจะมีโอกาสสัมผัสมือน้อยๆ อันอบอุ่นของเด็กไทย</font></p>
<p align="left" style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3">ก่อนคว้าถ้วยบอลโลก<br/></font></p>
<p style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"></p>
<p style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"></p>
<p style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"></p>
<p style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><b><br/></b></span></p>
<p style="font-family: Tahoma, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; color: rgb(0, 0, 0); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px;"><font size="3"><strong>ที่มา: ข่าวสด</strong></font></p>
</td>
</tr>
</tbody>
</table>
</div>
Finally, My Son's Dream Came True!
tag:go2pasa.ning.com,2010-03-24:2456660:BlogPost:218099
2010-03-24T07:30:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
Last Sunday, March 21, 2010 my son and his friends in Arsenal football team - U8 has been invited to join the ' Friendship Match, 2010' which organized by 'You Can Kick It' team.<div><br></br></div>
<div>This is the 2nd time that my son, Brux has join the tournament so far for the year 2010.</div>
<div>Last year he went through many tournaments and won nothing.</div>
<div>The best that his team did was be in the top 3.<br></br><div><br></br></div>
<div>We went to Harrow International School from 10.00 am -…</div>
</div>
Last Sunday, March 21, 2010 my son and his friends in Arsenal football team - U8 has been invited to join the ' Friendship Match, 2010' which organized by 'You Can Kick It' team.<div><br/></div>
<div>This is the 2nd time that my son, Brux has join the tournament so far for the year 2010.</div>
<div>Last year he went through many tournaments and won nothing.</div>
<div>The best that his team did was be in the top 3.<br/><div><br/></div>
<div>We went to Harrow International School from 10.00 am - 16.30 pm. The sun was very very hot and we wished and prayed that Arsenal will be in the final. And they finally made it.</div>
<div>Moreover, They won and got the GOLD medal!</div>
<div><br/></div>
<div><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><b>I'm so proud of my son, Brux.</b></span></div>
<div><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><b>Of course, I strongly believe that if you keep on doing something for your best and do not give up along the way.... Some day it will be your day!</b></span></div>
<div><br/></div>
<div>Nat</div>
<div>24.03.2010</div>
<div><br/></div>
<div><p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975951356?profile=original" alt=""/></p>
<p style="text-align: left;"><br/></p>
<p style="text-align: left;">SUPER Kick!</p>
</div>
<div><br/></div>
<div><p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975952868?profile=original" alt=""/></p>
<p style="text-align: left;"><br/></p>
<p style="text-align: left;">They are now the CHAMPION!</p>
<p style="text-align: left;"><br/></p>
<p style="text-align: left;"></p>
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975953924?profile=original" alt=""/></p>
<p style="text-align: left;"><br/></p>
<p style="text-align: left;">Big smiles of ALL!</p>
<p style="text-align: left;"><br/></p>
<p style="text-align: left;"></p>
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975955636?profile=original" alt=""/></p>
<p style="text-align: left;"><br/></p>
<p style="text-align: left;">Parents, Kids & Coach, Marchinyo (the man on the far right)</p>
<p></p>
<p></p>
</div>
</div>
ป้าเเนทเอามาฝาก (อีกละ) - เจาะกระแส "สาธิตฟีเวอร์" ทำไมพ่อแม่นิยมให้ลูกเข้า "สาธิต"
tag:go2pasa.ning.com,2010-02-25:2456660:BlogPost:197283
2010-02-25T12:30:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
<div class="itemboxsub"></div>
<div class="itemboxsub" style="color: rgb(51, 127, 47); font-weight: bold; font-size: 18px; border-top-style: none; border-right-style: none; border-bottom-style: none; border-left-style: none; background-image: none; background-repeat: initial; background-attachment: initial; -webkit-background-clip: initial; -webkit-background-origin: initial; background-color: rgb(242, 244, 248); xg-p: relative; width: auto; border-width: initial; border-color: initial; padding-left: 5px; font-family: serif; border-width: initial; border-color: initial; background-xg-p: initial initial;"><div class="itemshadow"><div class="itembox" style="border-top-style: none; border-right-style: none; border-bottom-style: none; border-left-style: none; padding-top: 5px; padding-right: 10px; padding-bottom: 10px; padding-left: 10px; margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; overflow-x: visible; overflow-y: visible; background-image: none; background-repeat: initial; background-attachment: initial; -webkit-background-clip: initial; -webkit-background-origin: initial; background-color: rgb(242, 244, 248); xg-p: relative; clear: both; width: auto; border-width: initial; border-color: initial; border-width: initial; border-color: initial; line-height: 1.2; height: 1346px; background-xg-p: initial initial;"><div id="item_body" class="bodytext"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(85, 85, 85); font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 19px; white-space: pre;"><span class="Apple-style-span" style="text-decoration: underline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">เจาะกระแส "สาธิตฟีเวอร์" ทำไมพ่อแม่นิยมให้ลูกเข้า "สาธิต"</span></span></span><span class="Apple-style-span" style="text-decoration: underline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br/></span></span><br/><table cellspacing="0" width="100%" border="0" style="font-size: 12px;">
<tbody><tr><td class="body" valign="top" align="middle"><table cellspacing="0" width="100%" border="0" style="font-size: 12px;">
<tbody><tr><td class="body" valign="baseline" align="left"><table cellspacing="0" align="left" border="0" style="font-size: 12px;">
<tbody><tr><td valign="top" align="middle"><table cellspacing="0" width="230" border="0" style="font-size: 12px;">
<tbody><tr><td valign="top" align="middle" width="230"><font size="3"><img height="340" src="http://pics.manager.co.th/Images/553000002775601.JPEG" width="230" border="0"/></font></td>
</tr>
<tr><td class="Image" valign="baseline" align="left"><font size="3">รศ.สุปราณี จิราณรงค์</font></td>
</tr>
</tbody>
</table>
</td>
<td width="5"><font size="3"><img height="1" src="http://www.manager.co.th/images/blank.gif" width="5" border="0"/></font></td>
</tr>
<tr><td valign="top" align="middle" height="5"><font size="3"><img height="5" src="http://www.manager.co.th/images/blank.gif" width="1" border="0"/></font></td>
</tr>
</tbody>
</table>
<font><strong><font color="#333333"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">หากพูดถึง โรงเรียนชื่อดังที่พ่อแม่ส่วนใหญ่นิยมให้ลูกเข้าเรียน หนึ่งในตัวเลือกติดโผนั้น เชื่อได้เลยว่า คงต้องมีกลุ่ม โรงเรียนสาธิต อยู่ในใจพ่อแม่หลายคนอยู่บ้างไม่น้อย จนทำให้โรงเรียนสาธิตฯ กลายเป็นโรงเรียนในฝันของครอบครัวทุกระดับฐานะ โดยเฉพาะลูกคนมีเงิน ส่งผลให้ภาพลักษณ์ที่ออกมา ดูเหมือนจะถูกมองจากสังคมภายนอกว่า เป็นโรงเรียนของลูกไฮโซ หรือถ้าลูกใครเข้าเรียนได้ สามารถเอาไปพูดได้อย่างภาคภูมิว่า "ลูกฉันเรียนโรงเรียนสาธิต"</span></font></strong><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br/><br/> กับกรณีดังกล่าวข้างต้น</span> <strong><font color="#333333"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ทีมข่าว Life and Family</span></font></strong> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">สอบถามไปยัง</span> <strong><font color="#333333"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"รศ.สุปราณี จิราณรงค์"</span></font></strong> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ผู้อำนวยการโรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย (ฝ่ายประถม) ได้รับความเห็นว่า ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะโรงเรียนสาธิต เป็นสถานศึกษาที่มีคุณภาพ เน้นการสอนที่ให้ความสำคัญกับผู้เรียน<br/><br/></span></font> <font><font color="#990000"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ยกตัวอย่างเช่น โรงเรียนสาธิตจุฬาฯ นอกจากจะมีค่าเทอมที่ถูกแล้ว ทางโรงเรียนจะเน้นสอนเด็กแบบองค์รวม ไม่ได้เน้นที่ความรู้ หรือการแข่งขันเพียงอย่างเดียว แต่จะสอนความเป็นมนุษย์ให้เด็กด้วย ทั้งในเรื่องทักษะการใช้ชีวิต รวมไปถึงคุณธรรม และจริยธรรมในวิชาชีพ<br/></span></font> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br/> สิ่งเหล่านี้ จึงอาจมองได้ว่า เด็กที่จบจากโรงเรียนสาธิต คือผลผลิตที่มีคุณภาพของสังคม ทำให้ชื่อของโรงเรียนสาธิตเป็นที่นิยมของพ่อแม่ผู้ปกครองก็เป็นได้ แต่ถึงกระนั้น โรงเรียนสาธิต ไม่ใช่โรงเรียนของลูกคนรวย หรือลูกคนไฮโซอย่างที่หลายคนมอง แต่ทางโรงเรียนจะรับเด็กทุกระดับ ไม่จำกัดฐานะ นอกจากนี้ ยังต้องขึ้นอยู่กับความสามารถของตัวเด็กเองด้วย ซึ่งในแต่ละปี สาธิตจุฬาฯ จะคัดเลือกเด็กเข้าชั้นป.1 ปีละ 100 คน เท่านั้น<br/><br/></span></font></td>
</tr>
<tr><td class="body" valign="baseline" align="left"><font><font color="#990000"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"เราสอนเด็กให้ดูดี มีมารยาท จะเป็นลูกคนมีเงินหรือไม่ เราไม่รู้ เพราะเราคัดเลือกเด็กจากมาตรฐานเดียวกัน คือ การสอบคัดเลือก ซึ่ง 1 ปี จะรับแค่ 100 คน กับตรงนี้ เราค่อนข้างจะดูคุณภาพในตัวเด็กพอสมควร ที่ผ่านมา ถามว่าเราไฮโซไหม บอกได้เลยว่า ไม่ เพราะบางปี ลูกคนขับแท็กซี่ หรือลูกคนขับรถบรรทุก ยังเข้ามาเรียนกับเราได้เลย แต่ภาพที่ออกไปกลับถูกมองอีกแบบ ซึ่งตรงนี้ อาจเป็นเพราะเราสอนให้เด็กรู้จักวางตัว มีมารยาท จึงทำให้เด็กดูดี ไม่ใช่ดูรวย"</span></font> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ผอ.โรงเรียนสาธิตจุฬาฯ กล่าว<br/><br/> สอดรับกับ</span> <strong><font color="#333333"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"นันทรัตน์ ธรรมวัฒน์ไพศาล"</span></font></strong> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ผู้อำนวยการโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร (ฝ่ายประถม) ให้ความเห็นว่า โรงเรียนสาธิต ถือเป็นโรงเรียนที่มีความพร้อมในทุกๆ ด้าน เน้นการเรียนการสอนที่พัฒนาให้เด็กเก่ง และกล้าแสดงออก รวมไปถึงเรื่องคุณธรรม จริยธรรม ดังนั้นโรงเรียนสาธิต จึงได้รับการคาดหวังสูงจากสังคม ว่าเป็นโรงเรียนที่ผลิตนักเรียนที่มีความรู้ความสามารถ จึงกลายเป็นความนิยมของพ่อแม่ ที่เห็นคุณค่า และอยากให้ลูกเข้าเรียนในโรงเรียนที่ดี<br/><br/></span></font></td>
</tr>
<tr><td class="body" valign="baseline" align="left"><table cellspacing="0" align="right" border="0">
<tbody><tr><td valign="top" align="middle" height="5"><font><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><img height="5" src="http://www.manager.co.th/images/blank.gif" width="1" border="0"/></span></font></td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 19.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #9d0000"><span style="font: 16.0px Arial"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">หลายคนที่มองว่า โรงเรียนสาธิต เป็นที่เรียนของลูกคนรวย ความจริงแล้ว ก็มีบ้าง แต่ไม่อยากให้มองแบบนั้น โดยเฉพาะสาธิต มศว จะมีเด็กคละกันไปทุกระดับ ตั้งแต่ลูกคนงาน จนถึงลูกคนมีฐานะ ซึ่งโรงเรียนไม่ได้เลือกคนที่เงิน หรือดูว่าที่ความไฮโซ หรือไม่ไฮโซ แต่เราจะคัดเลือกเด็กจากความสามารถของตัวเด็กเอง โดยจะมีการสอบวัดศักยภาพของเด็กก่อนเข้าเรียน รวมทั้งผลักดันเด็กให้มีคุณภาพ และศักยภาพอย่างทัดเทียมกัน</span><span style="font: 16.0px Arial"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"</span></span> <span style="color: #8e9484"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ผอ</span></span><span style="font: 16.0px Arial; color: #8e9484"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">.</span></span><span style="color: #8e9484"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">โรงเรียนสาธิต</span></span> <span style="color: #8e9484"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">มศว</span></span> <span style="color: #8e9484"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">สะท้อน</span></span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 19.0px; font: 16.0px Arial; color: #8e9484"></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 19.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #9d0000"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br/></span></b></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 19.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #9d0000"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">เสียงสะท้อนพ่อแม่</span></b> <b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ที่มีลูกเรียน</span></b> <span style="font: 16.0px Arial"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"</span></b></span><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">สาธิต</span></b><span style="font: 16.0px Arial"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"</span></b></span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 19.0px; font: 16.0px Arial; color: #8e9484"></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 19.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #8e9484"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">มาฟังเสียงของพ่อแม่ผู้ปกครองอย่าง</span> <span style="font: 16.0px Arial; color: #333333"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"</span></b></span><span style="color: #333333"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">จิตรารัตน์</span></b></span> <span style="color: #333333"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">คุณรัตนาวณิชย์</span></b></span><span style="font: 16.0px Arial; color: #333333"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"</span></b></span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">หรือ</span> <span style="font: 16.0px Arial; color: #333333"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"</span></b></span><span style="color: #333333"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">เอ็ง</span></b></span><span style="font: 16.0px Arial; color: #333333"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"</span></b></span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">คุณแม่เชื้อสายจีน วัย</span> <span style="font: 16.0px Arial"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">53</span></span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ปี ที่เลือกให้ลูกเข้าเรียนโรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ตั้งแต่ชั้นประถม จนถึงมัธยม บอกว่า เธอได้รับคำแนะนำมาจากญาติพี่น้องที่บอกต่อๆ กันมา เพราะเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียง มีความพร้อม และมีคุณภาพ นอกจากนี้ ตัวเธอมีค่านิยมที่เชื่อมาตลอดว่า ถ้าให้ลูกเข้าเรียนที่โรงเรียนสาธิตจุฬาฯ จะเป็นประวัติรองรับให้ลูกหางานทำได้ง่ายในอนาคต</span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 19.0px; font: 16.0px Arial; color: #8e9484"></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 19.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #8e9484"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ดังนั้น จึงแนะนำให้ลูกสมัครสอบเข้าเรียนชั้นป</span><span style="font: 16.0px Arial"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">.1</span></span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">จนปัจจุบันเรียนอยู่ชั้นม</span><span style="font: 16.0px Arial"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">.4</span></span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">สายวิทย์</span><span style="font: 16.0px Arial"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">-</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">คณิต ซึ่งเด็กนักเรียนของที่นี่ จะมีเด็กคละกันไป ตั้งแต่ครอบครัวฐานะปานกลาง ไปจนถึงครอบครัวฐานะดี นอกจากนี้ ระบบการเรียน การสอนของโรงเรียน จะเน้นให้ความสำคัญกับเด็ก รวมไปถึงครู และพ่อแม่มีโอกาสได้พบปะพูดคุย และแลกเปลี่ยนกันอยู่เสมอ</span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 19.0px; font: 16.0px Arial; color: #8e9484"></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 19.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #9d0000"><font class="Apple-style-span" face="Arial, Arial, sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br/></span></font></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 19.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #9d0000"><span style="font: 16.0px Arial"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ตอนแรกที่ลูกสอบเข้าได้ ก็กลัวอิทธิพลลูกคนรวยอยู่เหมือนกันนะ เพราะมีทั้งลูกทหาร ลูกส</span><span style="font: 16.0px Arial"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">.</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ส</span><span style="font: 16.0px Arial"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">.</span></span> <span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ซึ่งเราไม่ใช่คนมีฐานะอะไร จึงบอกกับลูกว่า อย่าไปมีเรื่องชกต่อยกับใครเขานะ รวมทั้งเพื่อนของลูกบางคน มีโทรศัพท์เครื่องละหลายหมื่นใช้ แต่เราจะสอนลูกอยู่ตลอดว่า ให้ใช้เท่าที่เรามี อย่าไปตามเพื่อน เรามีหน้าที่เรียน ก็คือเรียนอย่างเดียว</span><span style="font: 16.0px Arial"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">"</span></span> <span style="color: #8e9484"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">คุณแม่จิตรารัตน์กล่าว</span></span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 19.0px; font: 16.0px Arial; color: #8e9484"></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 19.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #333333"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br/></span></b></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 19.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #333333"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ไม่ว่าสังคม</span></b> <b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">จะให้ความสำคัญกับโรงเรียนชื่อดังมากน้อยแค่ไหนก็ตาม</span></b> <b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">แต่ถึงกระนั้น</span></b> <b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">คุณพ่อคุณแม่</span></b> <b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ถือเป็นบุคคลที่จะต้องให้ชุดความรู้กับลูกอย่างถูกต้อง</span></b> <b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ด้วยการสอนให้ลูกทำหน้าที่ของนักเรียนให้ดีที่สุด</span></b> <b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ตั้งใจเรียน</span></b> <b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ไม่ใช่ปลูกฝังให้หลงอยู่กับกระแสค่านิยมเพียงเพราะได้เข้าโรงเรียนชื่อดัง</span></b> <b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">จนเกิดพฤติกรรมโอ้อวด</span></b> <b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">และดูถูกคนอื่น</span></b> <b><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">นั่นอาจจะเป็นผลเสียต่อตัวเด็กในอนาคตได้</span></b></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 19.0px; font: 16.0px Arial; color: #8e9484; min-height: 18.0px"><br/></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 12.0px 0.0px; text-align: center; line-height: 14.0px; font: 12.0px Arial; color: #8e9484"></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 12.0px 0.0px; text-align: center; line-height: 19.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #003366"><span style="color: #8e9484">ที่มา</span><span style="font: 16.0px Arial; color: #8e9484">:</span> <span style="font: 16.0px Arial">ASTV</span>ผู้จัดการออนไลน์</p>
</td>
</tr>
</tbody>
</table>
</td>
</tr>
</tbody>
</table>
</div>
</div>
</div>
</div>
Brux's on TV Show - 'ถ้าคุณเเน่... อย่าเเพ้เด็กประถม'
tag:go2pasa.ning.com,2010-02-23:2456660:BlogPost:194957
2010-02-23T04:00:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 18.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #333333">เจ้าลูกชาย น้องบรุกซ์ เพิ่งไปถ่ายเทปรายการ <span style="font: 16.0px Lucida Grande">'</span>ถ้าคุณเเน่<span style="font: 16.0px Lucida Grande">...</span> อย่าเเพ้เด็กประถม<span style="font: 16.0px Lucida Grande">'</span> เมื่อวานนี้ค่ะ วันอาทิตย์ที่ <span style="font: 16.0px Lucida Grande">21</span> กพ<span style="font: 16.0px Lucida Grande">. 2553…</span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 18.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #333333">เจ้าลูกชาย น้องบรุกซ์ เพิ่งไปถ่ายเทปรายการ <span style="font: 16.0px Lucida Grande">'</span>ถ้าคุณเเน่<span style="font: 16.0px Lucida Grande">...</span> อย่าเเพ้เด็กประถม<span style="font: 16.0px Lucida Grande">'</span> เมื่อวานนี้ค่ะ วันอาทิตย์ที่ <span style="font: 16.0px Lucida Grande">21</span> กพ<span style="font: 16.0px Lucida Grande">. 2553</span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 18.0px; font: 11.0px Thonburi; color: #888888; min-height: 16.0px"><br/></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 18.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #333333"><span style="font: 16.0px Lucida Grande">concept</span> ของเทปนี้เกี่ยวกับรร<span style="font: 16.0px Lucida Grande">.</span>เก่าของดารารับเชิญ เเละคุณไพโรจน์ สังวรบุตรก็เป็นศิษย์เก่าของรร<span style="font: 16.0px Lucida Grande">.</span> อำนวยศิลป์ เลยได้ทำการคัดเลือกนร<span style="font: 16.0px Lucida Grande">.</span> ชั้นประถม <span style="font: 16.0px Lucida Grande">3</span> ทั้งหมด <span style="font: 16.0px Lucida Grande">5</span>คนให้ไปร่วมรายการ เเละน้องบรุกซ์ก็เป็น <span style="font: 16.0px Lucida Grande">1</span> ใน <span style="font: 16.0px Lucida Grande">5</span> ค่ะ</p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 18.0px; font: 16.0px Lucida Grande; color: #333333; min-height: 18.0px"><br/></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 18.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #333333">ออกอากาศทางช่อง <span style="font: 16.0px Lucida Grande">3</span> เวลา <span style="font: 16.0px Lucida Grande">18.00</span>น<span style="font: 16.0px Lucida Grande">.</span>ค่ะ ... ใครว่างก็เเวะมาช่วยเชียร์หน่อยนะคะ</p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 18.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #333333">เทปของน้องบรุกซ์มีออกทั้งหมด 2เทปค่ะ เเละหลังจากนั้นก็จะเป็นเทปของ คุณศรรราม เทพพิทักษ์ค่ะ</p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 18.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #333333">เพราะ เค๊าเป็นศิษย์เก่ารร. เซ็นต์คาเบรียล เเละเด็กรับเชิญก็เป็นน้อง ป.4 ค่ะ</p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 18.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #333333"><span style="font: 16.0px Lucida Grande">-</span> เทปเเรก <span style="font: 16.0px Lucida Grande">...</span> วันศุกร์ที่จะถึงนี้ วันที่ <span style="font: 16.0px Lucida Grande">26</span> ก<span style="font: 16.0px Lucida Grande">.</span>พ<span style="font: 16.0px Lucida Grande">. 2553</span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 18.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #333333"><span style="font: 16.0px Lucida Grande">-</span> เทปสอง <span style="font: 16.0px Lucida Grande">...</span> วันพฤหัสบดีหน้า วันที่ <span style="font: 16.0px Lucida Grande">4</span> มี<span style="font: 16.0px Lucida Grande">.</span>ค <span style="font: 16.0px Lucida Grande">2553</span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 18.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #333333"><font class="Apple-style-span" color="#888888" face="Arial, Arial, sans-serif"><br/></font></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 18.0px; font: 16.0px Thonburi; color: #333333"><span style="font: 16.0px Arial; color: #888888">...</span> <span style="color: #888888">คลิ๊กลิ้งก์เพื่อดูรูปเพิ่มเติมค่ะ</span></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 18.0px; font: 18.0px Arial; color: #888888"><a href="http://www.facebook.com/album.php?aid=2029559&id=1391873774&l=edbb70d936">http://www.facebook.com/album.php?aid=2029559&id=1391873774&l=edbb70d936</a></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 18.0px; font: 18.0px Arial; color: #888888; min-height: 21.0px"><br/></p>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 18.0px; font: 18.0px Arial; color: #888888; min-height: 21.0px"></p>
<p style="text-align: left;"><img width="721" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975950557?profile=RESIZE_1024x1024" alt=""/></p>
<p></p>
- Happy Valentine's Day 2010 for My Loved Ones -
tag:go2pasa.ning.com,2010-02-13:2456660:BlogPost:189264
2010-02-13T18:30:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
<div><font class="Apple-style-span" color="#000000" size="3"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 11px; white-space: pre-wrap;">I did a little something for my family this Valentine's day, 2010. And I hope they'll like it. ^_^…</span></font></div>
<div><font class="Apple-style-span" color="#000000" size="3"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 11px; white-space: pre-wrap;"><br></br></span></font></div>
<div><font class="Apple-style-span" color="#000000" size="3"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 11px; white-space: pre-wrap;">I did a little something for my family this Valentine's day, 2010. And I hope they'll like it. ^_^</span></font></div>
<div><font class="Apple-style-span" color="#000000" size="3"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 11px; white-space: pre-wrap;"><br/></span></font></div>
<div><font class="Apple-style-span" color="#000000" size="3"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 11px; white-space: pre-wrap;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Lucida Grande';"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; white-space: normal; color: rgb(94, 94, 94);"><a href="http://smilebox.com/playBlog/4d5451354d7a6b794d6a413d0d0a&blogview=true">http://smilebox.com/playBlog/4d5451354d7a6b794d6a413d0d0a&blogview=true</a></span></span></span></font></div>
<div><br/></div>
<div>Love,</div>
<div>Nat</div>
<div><br/></div>
<div><p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975950742?profile=original" alt=""/></p>
</div>
ป้าเเนทเอามาฝาก (อีกละ) - ไขปัญหา "ลูกขี้สงสัย" รับมืออย่างไรไม่ทำร้ายเด็ก
tag:go2pasa.ning.com,2010-02-01:2456660:BlogPost:179393
2010-02-01T03:30:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
วันนี้ป้าเเนทมีเนื้อหาดีๆมาให้ชุมชน 2PASA อ่านกันค่ะ โดยเฉพาะคุณพ่อ - คุณเเม่ที่มีลูกเล็ก เพิ่งจะหัดพูด .... ก็คงไม่พ้นต้องตอบคำถามเด็ดของ "เจ้าหนูจัมมัย " ที่คอยถามวันละ 100หน ว่า ' ทำไม.........? '<br />
<br />
ลองมาอ่านดูพร้อมๆกันเลยค่ะ<br />
<br />
<b><u>ไขปัญหา "ลูกขี้สงสัย" รับมืออย่างไรไม่ทำร้ายเด็ก</u></b><br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img alt="" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949695?profile=original"></img></p>
ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต<br />
<br />
เชื่อว่าพ่อแม่ส่วนใหญ่ คงเคยผ่านช่วงเวลาที่ลูกช่างซัก ช่างถาม ขี้สงสัย หรือชอบทำไมกันมาบ้างแล้ว ในขณะที่บางครอบครัว…
วันนี้ป้าเเนทมีเนื้อหาดีๆมาให้ชุมชน 2PASA อ่านกันค่ะ โดยเฉพาะคุณพ่อ - คุณเเม่ที่มีลูกเล็ก เพิ่งจะหัดพูด .... ก็คงไม่พ้นต้องตอบคำถามเด็ดของ "เจ้าหนูจัมมัย " ที่คอยถามวันละ 100หน ว่า ' ทำไม.........? '<br />
<br />
ลองมาอ่านดูพร้อมๆกันเลยค่ะ<br />
<br />
<b><u>ไขปัญหา "ลูกขี้สงสัย" รับมืออย่างไรไม่ทำร้ายเด็ก</u></b><br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949695?profile=original" alt=""/></p>
ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต<br />
<br />
เชื่อว่าพ่อแม่ส่วนใหญ่ คงเคยผ่านช่วงเวลาที่ลูกช่างซัก ช่างถาม ขี้สงสัย หรือชอบทำไมกันมาบ้างแล้ว ในขณะที่บางครอบครัว กำลังเผชิญกับความขี้สงสัย หรือชอบทำไม? อยู่ไม่น้อย ทั้งนี้ เพื่อไขวิธีการรับมืออย่างเหมาะสม อันจะเป็นประโยชน์ต่อพัฒนาการของลูก<br />
<br />
วันนี้ทีมงาน Life and Family มีตัวช่วยจากคุณหมอใจดี "<b>พญ.ปริชวัน จันทร์ศิริ</b>" จิตแพทย์เด็ก โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ มาฝากไว้เป็นแนวทางให้กับทุกบ้านที่มีลูกขี้สงสัยกันครับ<br />
<br />
หากพูดถึงประเด็นเรื่องเด็กขี้สงสัย จิตแพทย์เด็ก อธิบายว่า <b><i>ส่วนใหญ่จะเกิดกับเด็กวัยอนุบาล เนื่องจากเด็กวัยนี้ เป็นวัยกำลังเรียน และช่างพูดเจรจา เรียกได้ว่า พ่อแม่ต้องเตรียมหูไว้เลย เพราะบางครั้ง เมื่อเด็กได้เข้าสังคม เรียนหนังสือ และต้องเจอกับสภาพแวดล้อมที่ต่างไปจากบ้าน ซึ่งไม่เคยรู้จักมาก่อน อาจเป็นตัวตั้งคำถามให้ลูกได้ไม่น้อย เช่น ทำไมท้องฟ้าถึงเป็นสีฟ้า แม่มีน้องได้อย่างไรค่ะ ซึ่งแต่ละคำถามของเด็ก เป็นคำถามที่พ่อแม่อธิบายยาก ทำให้บางครั้งไม่รู้จะตอบลูกอย่างไร เพราะตอบไป ลูกก็ไม่เข้าใจ</i></b><br />
<br />
<b>"เด็กขี้สงสัย จะรู้สึกว่าเขาเป็นคนละส่วนของโลก และอยากรู้ว่าโลกภายนอกคืออะไร แต่การอยากรู้ของเด็ก ไม่ต้องการที่จะรู้อย่างลึกซึ้ง ไม่จำเป็นต้องอธิบายให้มากความ ซึ่งพ่อแม่ควรตอบเล่นๆ ตามวัยของเด็กก็พอ เช่น ลูกถามว่า แม่มีน้องได้ยังไง แม่ก็อธิบายง่ายๆ ให้ฟังว่า มีน้องก็เหมือนกับแม่มีหนูไง และหนูจะได้มีเพื่อนเล่นด้วย ไม่ใช่ไม่ตอบลูกเลย เพราะจะทำให้เด็กกลายเป็นคนไม่กล้าที่จะถาม และรู้สึกผิด"</b> จิตแพทย์เด็กกล่าว<br />
<br />
นอกจากนี้ จิตแพทย์เด็กบอกต่อว่า เด็กที่ขี้สงสัย ไม่ใช่พฤติกรรมที่ผิดปกติแต่อย่างใด พ่อแม่ไม่ควรกังวล เพราะเด็กทุกคน มีความสนใจใคร่รู้โดยธรรมชาติอยู่แล้ว แต่จะถามมากน้อย หรือยินดีที่จะเป็นผู้นำ ผู้ตามขึ้นอยู่กับตัวเด็กเอง ซึ่งคุณหมอใช้คำว่า เนื้อของเด็กไม่เหมือนกัน<br />
<br />
<b>ทั้งนี้ยังขึ้นอยู่กับการเลี้ยงดูของพ่อแม่ ซึ่งเด็กบางคนถูกเลี้ยงให้เก็บรายละเอียดมาดี พ่อแม่ตั้งคำถามให้ลูกช่างสังเกตอยู่เสมอ เด็กก็จะช่างถามมากเป็นพิเศษ แต่ถ้าเด็กบ้านไหน ไม่ชอบถาม ใช่ว่าเด็กจะเก็บรายละเอียดได้ไม่ดีเสมอไป เพียงแต่ไม่มั่นใจที่จะเป็นผู้เริ่มเท่านั้น ทางที่ดีพ่อแม่ต้องช่วยเด็กตั้งคำถาม เพื่อให้ลูกเป็นคนช่างสังเกต ถ้าลูกไม่ถาม ไม่ควรเร้งเร้า เพราะจะทำให้เด็กกังวล แต่อาจจะใช้กิจกรรมเช่น หนังสือ สื่อต่างๆ เป็นตัวตั้งคำถามก็ได้</b><br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975951472?profile=original" alt=""/></p>
พญ.ปริชวัน จันทร์ศิริ<br />
<br />
<b>อย่างไรก็ดี การที่ลูกขี้สงสัย ส่วนหนึ่งมีความสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมด้วย กับเรื่องนี้ จิตแพทย์เด็กแนะว่า วิธีสังเกตง่ายๆ ว่าลูกสนใจสิ่งแวดล้อมมากน้อยแค่ไหน ขอให้สังเกตว่า ลูกโต้ตอบกับสิ่งแวดล้อมเป็นอย่างไร เช่น เห็นลูกสุนัขแล้ว บางคนอยากเข้าไปจับด้วยความเอ็นดู ซึ่งนับว่าใช้ได้</b><br />
<br />
<b><i>แต่ถ้าเด็กบางคนตอบสนองไม่เหมาะสม อาทิ ดึงหาง เขวี้ยงของใส่ โดยที่ไม่กลัวเกรง พฤติกรรมในส่วนนี้ ต้องให้ปรึกษาจิตแพทย์ เพื่อตรวจดูสาเหตุอีกที เพราะเด็กอาจให้การสนองตอบต่อสิ่งแวดล้อมผิดไป ซึ่งจะส่งผลต่อพฤติกรรมแง่ลบในตอนโตได้</i></b><br />
<br />
<b><u>ไขเทคนิครับมือลูกชอบ 'ทำไม?'</u></b><br />
<br />
เพื่อรับมือกับลูกขี้สงสัยได้อย่าเหมาะสม โดยไม่ทำร้ายจิตใจ หรือกระทบต่อพัฒนาการของลูก จิตแพทย์เด็กให้แนวทางว่า <b><i>ถ้าลูกเกิดขี้สงสัย และถามอยู่ตลอดเวลา พ่อแม่ควรตอบคำถามลูก แต่การตอบ พ่อแม่ควรอธิบายให้เหมาะสมในแต่ละช่วงวัยของเด็กด้วย ไม่ควรอธิบายโดยใช้หลักวิชาการมากเกินไป แต่ควรใช้คำพูดที่เข้าใจง่าย ไม่จำเป็นต้องลึกซึ้งมากนัก เพราะสิ่งที่เด็กถามบางครั้ง เพียงแค่อยากชวนคุย หรืออยากรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นเท่านั้นเอง แต่ถึงกระนั้นคำตอบของพ่อแม่ต้องมีเหตุผลเพียงพอ ไม่ใช่ตอบสุ่มสี่สุ่มห้า หรือตอบเพื่อให้จบๆ ไป นั่นจะเป็นการทำร้ายลูกในระยะยาวโดยไม่รู้ตัว</i></b><br />
<br />
ดังนั้น ข้อควรระวังในการรับมือกับลูกขี้สงสัย พ่อแม่ไม่ควรใส่อารมณ์ ตำหนิ หรือทำสีหน้ารำคาญใส่ลูก เมื่อลูกขี้สงสัย หรือถามอยู่ตลอดเวลา นั่นจะทำให้เด็กรู้สึกผิดในสิ่งที่เขาถาม ส่งผลกระทบต่อพัฒนาการการเรียนรู้ และจิตใจ ทำให้กลายเป็นเด็กไม่มั่นใจ และไม่กล้าจะเป็นผู้เริ่ม<br />
<br />
<b><i>ทั้งนี้ เมื่อสงสัยในสิ่งที่เขาอยากรู้ แต่ถ้าลูกถามซ้ำผิดปกติ หรือถามคำถามเดิมบ่อยเกินไป ซึ่งพ่อแม่ตอบให้ลูกฟังไปแล้ว แต่ก็ยังถามอีก วิธีแก้ที่ดีที่สุดคือ ให้พ่อแม่ทำเป็นนิ่ง พร้อมกับทำสีหน้ายิ้มๆ เหมือนไม่สนใจ แต่จริงๆ แล้วสังเกตลูกอยู่ตลอดเวลา ซึ่งเด็กจะรู้ได้เองว่า เขาไม่ควรถามซ้ำอีก</i></b><br />
<br />
<b>"ลูกขี้สงสัย เป็นสิ่งที่ดี บางครั้งพ่อแม่อาจจะเป็นฝ่ายรุกด้วยก็ได้ เช่น ตั้งคำถามต่อจากสิ่งที่ลูกถาม นั่นจะทำให้เด็กได้คิดต่อมากขึ้น และฝึกให้ลูกคิดเป็นด้วย แถมลดการถามในเรื่องที่ไม่จำเป็นได้มาก แต่ถ้าพ่อแม่คนไหน มีลูกไม่กล้าถาม และอยากให้ลูกกล้าคิดกล้าถาม และช่างสังเกต ตัวช่วยหนึ่งก็คือ "หนังสือ" ซึ่งพ่อแม่สามารถตั้งคำถามให้ลูกจากเรื่องราวที่อยู่ในหนังสือได้" จิตแพทย์เด็กฝากทิ้งท้าย</b><br />
<br />
ที่มา: ASTVผู้จัดการออนไลน์<br />
Jan 28, '10 10:15 PM<br />
credit to: LukZ® for group clickkids
ป้าเเนทเอามาฝาก (อีกละ) - ความรู้เกี่ยวกับ เบาะนั่งนิรภัยสำหรับเด็ก (Car seats)
tag:go2pasa.ning.com,2010-01-06:2456660:BlogPost:162923
2010-01-06T15:00:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
<b><u>ความรู้เกี่ยวกับ เบาะนั่งนิรภัยสำหรับเด็ก (Car seats)</u></b><br />
<br />
ป้าเเนทอยากให้คุณพ่อ - คุณเเม่ หันมาให้ความสนใจกับความปลอดภัยของลูกหลานท่านในการเดินทางโดยรถยนต์ค่ะ<br />
ป้าสนับสนุนว่าเด็กควรนั่ง car seat ตั้งเเต่เเรกเกิด นอกจากความปลอดภัยเเล้ว ยังมีของเเถมคือ เป็นการฝึกวินัยให้กับเขาตั้งเเต่ยังเยาว์วัยค่ะ - ลูกชายป้าก็เคยผ่านประสบการณ์นั่ง car seat มาเเล้วทั้ง 3 เเบบเลยค่ะ.......<br />
<br />
ลองมาดูเหตุผลสนับสนุนการนั่ง car seat ก่อนการตัดสินใจซื้อก่อนนะคะ<br />
1. อุบัติเหตุรถยนต์เพียงแค่ 48.3 km/h…
<b><u>ความรู้เกี่ยวกับ เบาะนั่งนิรภัยสำหรับเด็ก (Car seats)</u></b><br />
<br />
ป้าเเนทอยากให้คุณพ่อ - คุณเเม่ หันมาให้ความสนใจกับความปลอดภัยของลูกหลานท่านในการเดินทางโดยรถยนต์ค่ะ<br />
ป้าสนับสนุนว่าเด็กควรนั่ง car seat ตั้งเเต่เเรกเกิด นอกจากความปลอดภัยเเล้ว ยังมีของเเถมคือ เป็นการฝึกวินัยให้กับเขาตั้งเเต่ยังเยาว์วัยค่ะ - ลูกชายป้าก็เคยผ่านประสบการณ์นั่ง car seat มาเเล้วทั้ง 3 เเบบเลยค่ะ.......<br />
<br />
ลองมาดูเหตุผลสนับสนุนการนั่ง car seat ก่อนการตัดสินใจซื้อก่อนนะคะ<br />
1. อุบัติเหตุรถยนต์เพียงแค่ 48.3 km/h ผู้โดยสารที่ไม่คาดเข็มขัดนิรภัยจะพุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วเป็น 30-60 เท่าของน้ำหนักตัวเอง<br />
<br />
2. เข็มขัดนิรภัยถูกออกแบบมาเพื่อยึดตัวคุณเองไว้ในรถ และลดแรงกระแทกต่อตัวคุณ ลดโอกาสการเสียชีวิตหรือการบาดเจ็บหนักได้ถึง 50%<br />
<br />
3. <u>เบาะนั่งนิรภัยสำหรับเด็กมีอยู่ด้วยกัน 3 แบบ</u> แต่ละแบบถูกออกแบบสำหรับอายุเด็กที่แตกต่างกัน<br />
(รวมถึงขนาดรูปร่างเด็ก)<br />
3.1 - <b>Rear-facing infant seats and Convertible seats</b> (เบาะนั่งนิรภัยแบบหันไปด้านหลังรถ สำหรับเด็กแรกเกิด และแบบปรับเอนเป็แนบบที่นั่ง<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975951499?profile=original" alt=""/></p>
3.2 - F<b>orward-facing child seats</b> (เบาะนั่งนิรภัยสำหรับเด็กแบบหันไปข้างหน้ารถ)<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975955749?profile=original" alt=""/></p>
3.3 - <b>Booster seats</b> แบบมีพนักพิงด้านหลัง และ Booster seat แบบไม่มีพนักพิงด้านหลัง<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975955897?profile=original" alt=""/></p>
<br />
4. เบาะนั่งนิรภัยแบบหันไปด้านหลังรถโดยปกติจะเหมาะกับเด้กน้ำหนักไม่เกิน 10 กก. หรือประมาณ 12 เดือน<br />
สถานบัน NHTSA (Nation Highway Traffic Safety Administration) กล่าวไว้ว่าเด็กที่มีอายุต่ำกว่า 12 ปี ควรนั่งเบาะด้านหลังรถ<br />
เบาะนั่งนิรภัยสำหรับเด็กแบบหันไปด้านหลังรถจะปกป้องหัวของเด็ก คอ และกระดูกสันหลัง ได้มากกว่า<br />
<u>ประเภทของการรัดของเข็ดขัดนิรภัย</u><br />
- แบบ 3 จุด จะมีสายรัด 3 เส้น รัดตรงบ่า 2 ข้างลงมาเชื่อมล็อคใกล้ๆ ด้านล่างของที่นั่ง<br />
- แบบ 5 จุด จะมีสายรัด 5 เส้น 2 เส้นที่บ่า 2 เส้นที่สะโพก และอีกเส้นที่ เป้ากางเกง<br />
- แบบ Overhead shield จะมีเป็นคานป้องกันการกระแทกหรือการเหวี่ยงตัวของเด็ก<br />
- แบบ t-shield จะมีเป็นคานรูปสามเหลี่ยมอยู่ติดกับสายรัดช่วงบ่า<br />
<b>สำหรับเด็กที่อายุมากกว่า 1 ขวบและหนักกว่า 9 กก. ควรจะใช้เบาะนั่งนิรภัยแบบหันหน้า</b><br />
( ตามผลการวิจัยของสถาบัน NHTSA การให้เด็กนั่งด้านหลัง แทนการนั่งหน้าจะช่วยลดความเสี่ยงในการเสียชีวิตได้ 27 % ไม่ว่ารถคุณจะมี airbag ด้านข้างหรือไม่ก็ตาม )<br />
<br />
5. เมื่อไหร่ก็ตามที่เด็กตัวใหญ่มากกว่าที่สายรัดจะรัดได้ ควรใช้เบาะนั่งแบบ booster seat วิธีการดูว่าเด็กตัวใหญ่เกินไปหรือไม่สามารถดูได้จากว่าศีรษะของเด็กสูงเกินกว่าเบาะนั่งหรือไม่ โดยทั่วไป เด็กจำเป็นจะต้องใช้ booster seat ระหว่างอายุ 4-6 ปี<br />
เข็มขัดนิรภัยของรถจะถูกออกแบบมาเพื่อให้นั่งได้ระหว่างกระดูกเชิงกรานและโครงกระดูกของผู้นั่ง เพื่อกระจายแรงกระแทกจากส่วนของรถเมื่อเกิดอุบัติเหตุ Booster seat จะยกตัวเด็กขึ้นให้สามารถใช้เข็มขัดนิรภัยของผู้ใหญ่ได้พอดี<br />
โดยปกติเมื่อเด็กอายุ 6 ขวบ หรือเมื่อไหร่ก็ตามที่เด็กสามารถนั่งได้ตัวตรงแล้ว เขาสามารถนั่ง Booster seat แบบไม่ต้องมีพนักพิงได้ เเละเด็กจะพร้อมที่จะใช้เข็มขัดนิรภัยของรถโดยไม่ต้องนั่ง Booster seat ได้ความสูงของเด็กจะต้องได้ประมาณ 150 ซม. หรือประมาณ 8 ขวบ (ความสูงของเด็กบางคนจะไม่ไปตามอายุ บางคนมีอายุ 10-11 ขวบถึงจะต้องใช้ Booster seat)<br />
เด็กจะพร้อมที่จะใช้เข็มขัดนิรภัยของรถได้ตามปกติเมื่อเขาสูงเพียงพอที่ขาและเข่าของเขาสามารถนั่งห้อยขาได้เบาะนั่งรถได้พอดี<br />
เขาโตพอที่จะสามารถนั่งตัวตรง หลังพิงพนักพิงได้ตรง เเละเข็มขัดนิรภัยของรถส่วนล่างจะต้องรัดได้ตรงส่วนกระดูกเชิงกราน ไม่ใช้รัดตรงท้อง ส่วนเข็มขัดที่พาดส่วนบ่า จะต้องพาดผ่านมาตรงส่วนหน้าอก ไม่ใช่ผ่านมาตรงแขนหรือคอ<br />
<br />
<b><u>สิ่งที่ควรจะพิจารณาเมื่อคุณต้องซ์้อ car seat สำหรับเด็กทารกควรใช้ carseat แบบหันไปด้านหลังรถ สำหรับน้ำหนักเด็กไม่เกิน 9 กก. แนะนำให้ใช้สายรัดแบบ 5 จุด เเละการปรับระยะของสายรัดควรปรับจากด้านหน้า เด็กที่เกิดใหม่หรือทารก ควรปรับมุมการนั่งให้ได้ 45 องศา (car seat บางรุ่นจะมีขีดแสดงระดับองศา) - car seat สำหรับทารกส่วนใหญ่จะเป็นรุ่นที่มีที่หิ้วได้ มีสายรัดด้านหลัง โฟมลดการกระแทกและคานป้องกันการกระแทก จะช่วยเพิ่มการป้องกันได้เพิ่มขึ้นเมื่อเกิดอุบัติเหตุ</u></b><br />
car seat ที่ออกแบบสำหรับหันด้านหลังโดยเฉพาะจะเหมาะสำหรับทารก มากกว่ารุ่นที่ออกแบบให้หันหน้าหันหลังได้<br />
บางรุ่นจะมีอุปกรณ์เสริมรองเบาะรถ หรือสามารถสวมเข้ากับรถเข็นได้ ควรเลือกให้เหมาะกับวิธีการใช้ของคุณ สิ่งที่ควรรู้เมื่อคุณมองหา car seat รุ่นที่สามารถปรับหันหน้าหันหลังได้สำหรับเด็กทารก รุ่นที่ออกแบบสำหรับหันหลังได้โดยเฉพาะจะปลอดภัยกว่า<br />
car seat ความที่จะปรับให้หันหน้า ได้เมื่อส่วนบนของหัวจะต้องถึงส่วนบนของ car seat หรือเมื่อน้ำหนักตัวของทารกประมาณ 13-16 กก. หารุ่นที่มีตัวล็อค 5 จุด และสามารถปรับสายรัดได้จากด้านหน้า<br />
<br />
<b><u>เมื่อต้องซื้อ Booster seat สิ่งที่ควารพิจารณาคือ น้ำหนักเด็กถึง 18 กก. ใช้ Booster seat จนถึงน้ำหนักที่ Booster seat กำหนดน้ำหนักไว้ หรือจนกว่าเด็กจะสามารถใช้เข็มขัดนิรภัยของรถได้ตามปกติ ใช้แบบที่มีพนักพิงและรองส่วนหัว ถ้ารถคุณมีที่นั่งด้านหลังต่ำและไม่มีที่รองหัว Booster seat หลายๆรุ่นสามารถปรับระดังส่วนหัวได้และมีที่รองเสริมเพื่อความสะบายมากขึ้น</u></b><br />
<br />
ที่มา ข้อมูล: howstuffwork.com<br />
แปลและเรียบเรียง : mom2kids.com
ป้าเเนทเอามาฝาก (อีกละ) - อัญเชิญพระราชดำรัสพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ณ วันที่ 5 ธันวาคม 2552
tag:go2pasa.ning.com,2010-01-04:2456660:BlogPost:161644
2010-01-04T17:48:38.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
อัญเชิญพระราชดำรัสพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ณ วันที่ 5 ธันวาคม 52<br />
credit to: LukZ® for group clickkids<br />
<br />
<br />
ช่วงเวลาแห่งความสุข ของคนไทยทั้งโลก...<br />
<br />
ขออัญเชิญพระราชดำรัสพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่มอบให้กับประชาชนชาวไทย<br />
<br />
เมื่อวันเสาร์ที่ 5 ธันวาคม 2552 ที่ผ่านมา ณ พระที่นั่งอมรินทรวินิจฉัย พระบรมมหาราชวัง<br />
<br />
วันนี้...เราทำอะไรเพื่อ "พ่อ" อย่างไรบ้างหรือยัง<br />
<br />
<br />
................................................................................<br />
"ในหลวง"ทรงมีพระราชดำรัสขอบพระทัยและขอบคุณพสกนิกร<br />
<br />
จากนั้น…
อัญเชิญพระราชดำรัสพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ณ วันที่ 5 ธันวาคม 52<br />
credit to: LukZ® for group clickkids<br />
<br />
<br />
ช่วงเวลาแห่งความสุข ของคนไทยทั้งโลก...<br />
<br />
ขออัญเชิญพระราชดำรัสพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่มอบให้กับประชาชนชาวไทย<br />
<br />
เมื่อวันเสาร์ที่ 5 ธันวาคม 2552 ที่ผ่านมา ณ พระที่นั่งอมรินทรวินิจฉัย พระบรมมหาราชวัง<br />
<br />
วันนี้...เราทำอะไรเพื่อ "พ่อ" อย่างไรบ้างหรือยัง<br />
<br />
<br />
................................................................................<br />
"ในหลวง"ทรงมีพระราชดำรัสขอบพระทัยและขอบคุณพสกนิกร<br />
<br />
จากนั้น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มีพระราชดำรัสขอบพระทัยแก่พระบรมวงศานุวงศ์<br />
และขอบคุณข้าราชบริพาล ข้าราชการและพสกนิกรที่เข้าเฝ้าฯ ถวายพระพรชัยมงคล ความว่า<br />
<br />
<b><u>ขอขอบพระทัยและขอบคุณท่านทั้งหลายเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งมีไมตรีจิตพรั่งพร้อมกันมาให้พรวันเกิด<br />
ด้วยถ้อยคำที่เลือกสรรมาจากใจจริง ซึ่งปราถนาดีมุ่งหมายให้ข้าพเจ้ามีความสุข ความสวัสดีด้วยประการต่างๆ<br />
<br />
ขอให้ความสุขความสวัสดีของข้าพเจ้าจะเกิดได้ก็ด้วยบ้านเมืองของเรามีความเจริญมั่นคงเป็นปกติสุข ความเจริญมั่นคงจะสำเร็จผลเป็นจริงได้ ก็ด้วยทุกคนทุกฝ่ายในชาติมุ่งที่จะปฏิบัติหน้าที่ของตนให้เต็มกำลังด้วยสติ รู้ตัว ด้วยปัญญา รู้คิด และด้วยความสุจริตจริงใจ โดยเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมยิ่งกว่าส่วนอื่น<br />
<br />
จึงขอให้ท่านทั้งหลายในที่นี้ ซึ่งมีตำแหน่งหน้าที่สำคัญในสถาบันหลักของประเทศและชาวไทยทุกคน ทุกหมู่เหล่าทำความเข้าใจในหน้าที่ของตนให้กระจ่างแล้วตั้งจิตตั้งใจให้เที่ยงตรงและหนักแน่น ปฏิบัติหน้าที่ของตนเพื่อให้สำเร็จประโยชน์ส่วนรวมอันไพบูลย์ คือ<br />
ชาติ บ้านเมืองอันเป็นถิ่นทำกินของเรามีความเจริญมั่นคงยั่งยืนต่อไป ขออำนาจแห่งคุณพระศรีรัตนไตรและสิ่งศักดิ์สิทธิ์จงคุ้มครองรักษาท่านให้ปราศจากทุกข์ปราศจากภัย และอำนวยสุขสิริสวัสดิ์ ให้สำเร็จผลแก่ท่านทั่วหน้ากัน</u></b><br />
<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975951565?profile=original" alt=""/></p>
เมื่อวันที่ 31 ธันวาคม พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระราชทานพรปีใหม่เนื่องในวันขึ้นปีใหม่ ประจำปีพุทธศักราช 2553 ความว่า<br />
<br />
<b><u>"ประชาชน ชาวไทยทั้งหลาย บัดนี้ถึงวาระจะขึ้นปีใหม่ ข้าพเจ้าขอส่งความปรารถนาดีมาอวยพรแก่ท่านทุกๆ คน ทั้งขอขอบใจท่านเป็นอย่างมากที่วิตกห่วงใย ในการเจ็บป่วยของข้าพเจ้า และแสดงออกโดยประการต่างๆ จากใจจริงที่จะให้ข้าพเจ้าหายเจ็บป่วย และมีความสุขสวัสดี<br />
<br />
ความสุขสวัสดีนี้เป็นสิ่งที่พึงปราถนาอย่างยิ่งของคนเรา แต่จะสำเร็จผลเป็นจริงได้มากน้อยเพียงใดย่อมขึ้นอยู่กับความสามารถ และสติปัญญาในการประพฤติตัวปฏิบัติงานของแต่ละบุคคล ในปีใหม่นี้จึงขอให้ชาวไทยทุกคนได้ตั้งจิตตั้งใจให้เที่ยงตรงแน่วแน่ที่จะประพฤติตัว ปฏิบัติงานให้เต็มกำลังความสามารถ โดยมีสติรู้ตัวและปัญญารู้คิดกำกับอยู่ตลอดเวลา กล่าวคือ จะคิดจะทำสิ่งใดต้องคิดหน้าคิดหลังให้ดี ให้รอบคอบ ทำให้ดี ให้ถูกต้อง ข้อสำคัญจะต้องระลึกรู้โดยตระหนักว่าประโยชน์ส่วนรวมนั้นเป็นประโยชน์ที่แต่ ละคนพึงยึดถือเป็นเป้าหมายหลักในการประพฤติตัวและปฏิบัติงาน เพราะเป็นประโยชน์ที่ยั่งยืนแท้จริง ซึ่งทุกคนมีผลได้รับทั่วถึงกัน ความสุข ความสวัสดีจักได้เกิดมีขึ้นทั้งแก่บุคคล ทั้งแก่ชาติบ้านเมืองไทย ดังที่ทุกคน ทุกฝ่าย ตั้งใจปราถนา<br />
<br />
ขออนุภาพแห่งคุณพระศรีรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวไทยเคารพบูชาจงอภิบาลรักษาท่านทุกคนให้ปราศจาก ทุกข์<br />
ปราศจากโรคภัย ให้มีความสุขกาย สุขใจ และความสำเร็จสมประสงค์ตลอดศกหน้านี้โดยทั่วกัน"</u></b>
ป้าเเนทเอามาฝาก (อีกละ) - เจาะเทรนด์ครอบครัว 2010
tag:go2pasa.ning.com,2010-01-04:2456660:BlogPost:161638
2010-01-04T17:34:09.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
เเว่บไป เเว่บมาค่ะ พักหลังเนี๊ยะ<br />
วันนี้ป้าเเนทมีบทความสำหรับปี 2010 มาให้คุณพ่อ-คุณเเม่ 2ภาษาได้อ่านกันนะคะ<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img alt="" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975951341?profile=original"></img></p>
<br />
ล่วงเข้าสู่ปีใหม่ 2010 กันแล้วสำหรับทุกครอบครัว ในปีเสือนี้ หลาย ๆ ท่านคงเตรียมรับมือกับสิ่งที่กำลังจะมาถึงด้วยกำลังใจที่ได้รับการเติมเต็มอย่างเต็มที่ตลอดช่วงวันหยุดยาว และพร้อมจะกลับเข้าสู่สนามประลองฝีมืออีกครั้งกันแล้ว แต่เพื่อให้การเตรียมพร้อมเป็นไปอย่างรอบด้าน ทีมงาน Life & Family จึงขอวิเคราะห์สถานการณ์สำหรับครอบครัวปีเสือ…
เเว่บไป เเว่บมาค่ะ พักหลังเนี๊ยะ<br />
วันนี้ป้าเเนทมีบทความสำหรับปี 2010 มาให้คุณพ่อ-คุณเเม่ 2ภาษาได้อ่านกันนะคะ<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975951341?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ล่วงเข้าสู่ปีใหม่ 2010 กันแล้วสำหรับทุกครอบครัว ในปีเสือนี้ หลาย ๆ ท่านคงเตรียมรับมือกับสิ่งที่กำลังจะมาถึงด้วยกำลังใจที่ได้รับการเติมเต็มอย่างเต็มที่ตลอดช่วงวันหยุดยาว และพร้อมจะกลับเข้าสู่สนามประลองฝีมืออีกครั้งกันแล้ว แต่เพื่อให้การเตรียมพร้อมเป็นไปอย่างรอบด้าน ทีมงาน Life & Family จึงขอวิเคราะห์สถานการณ์สำหรับครอบครัวปีเสือ ตลอดจนแนวโน้มดี ๆ ที่จะเกิดขึ้นมาฝากกันใน 5 ประเด็นดังต่อไปนี้ค่ะ<br />
<br />
<b><u>**ความเข้าใจในครอบครัว..ดีขึ้น</u></b><br />
<br />
2 - 3 ปีที่ผ่านมา ปฏิเสธไม่ได้ว่ายังคงมีการใช้ความรุนแรงกันอยู่ในหลายครอบครัว โดยเฉพาะผู้ที่ไม่สามารถเข้าถึงข้อมูลข่าวสาร บทความ และคำแนะนำดี ๆ จากผู้เชี่ยวชาญได้ แต่สำหรับครอบครัวที่มีความสนใจศึกษาหาข้อมูลเกี่ยวกับการสร้างครอบครัวให้อบอุ่น มีคุณภาพ และเสริมสร้างพัฒนาการของลูกได้อย่างถูกต้องนั้นก็ต้องยอมรับว่ามีเพิ่มสูงขึ้นเช่นกัน โดยสังเกตได้จากจำนวนผู้ที่เข้าร่วมกิจกรรมสำหรับครอบครัวที่หลายหน่วยงานจัดขึ้น จะพบว่ามีผู้เข้าร่วมงานจำนวนมาก และโดยมากแล้ว คุณพ่อคุณแม่กลุ่มนี้จะได้รับข้อมูลที่มีประโยชน์ต่อการบริหารจัดการตนเองและครอบครัวกลับไปลองประยุกต์ใช้กับที่บ้าน รวมถึงส่งต่อความรู้เหล่านั้นให้กับเพื่อนบ้าน เพื่อนสนิท หรือครอบครัวของญาติอีกทอดหนึ่งด้วย<br />
<br />
<br />
<b><u>**ช่องว่างความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่ลูก..ลดลง</u></b><br />
<br />
เช่นเดียวกับข้อความด้านบน ในกรณีที่ครอบครัวมีความสนใจใฝ่ศึกษาหาความรู้เพื่อการมีครอบครัวที่อบอุ่น พ่อแม่หลายท่านจะมีความเข้าอกเข้าใจในตัวลูกมากขึ้นเมื่อเทียบกับในอดีต ส่งผลให้การเลี้ยงดูเด็กเป็นไปอย่างมีคุณภาพ เด็กเติบโตขึ้นมาพร้อมกับความไว้เนื้อเชื่อใจ ได้เห็นความรักความอบอุ่นในครอบครัว มีความเชื่อมั่นในตัวเอง และไม่มองข้ามความห่วงใยของพ่อแม่ ทำให้เขาเติบโตขึ้นเป็นเยาวชนที่มีคุณภาพของสังคมได้ในที่สุด<br />
<br />
<br />
<b><u>**บทบาทแม่ 2010..หนักขึ้น</u></b><br />
<br />
หากจะกล่าวว่าปีนี้เป็นปีที่ "คุณแม่" ทั้งหลายต้องรับภาระหนักขึ้นกว่าปีที่ผ่านมาก็คงไม่ผิดนัก เพราะเป็นที่ทราบดีว่า สถานการณ์ในปีที่ผ่านมานั้น ไม่สามารถทำให้สถานะทางการเงิน - สวัสดิภาพของครอบครัวกระเตื้องขึ้นสักเท่าใด ดังนั้น ในปีนี้ ผู้รับบทบาทช้างเท้าหลังของครอบครัวทุกท่านจึงยังคงเป็นอีกหนึ่งกำลังสำคัญในการหารายได้เข้าครอบครัวเพื่อช่วยเหลือช้างเท้าหน้าอย่างสามีกันต่อไป ซึ่งการช่วยกันทำงานหาเงินมาจุนเจือครอบครัว อย่างน้อยก็ช่วยรับประกันความมั่นคงให้กับอนาคตของเจ้าตัวเล็กได้ว่า จะมีโอกาสสดใสมากกว่าการมีรายได้เข้าบ้านเพียงทางเดียว (แม้ผู้ที่เกี่ยวข้องทุกฝ่ายจะทราบดีว่า การที่คุณแม่มีโอกาสเลี้ยงลูกอย่างเต็มที่นั้น หรือมีเวลาให้ครอบครัวนั้นจะส่งผลต่อคุณภาพของประชากรที่ดีกว่าการส่งอนาคตของชาติเข้าเนิร์สเซอรี่ หรือฝากเพื่อนข้างบ้านเลี้ยงก็ตาม)<br />
<br />
ขณะเดียวกัน จากข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับครอบครัวที่มีการเผยแพร่มากขึ้นตลอดหลายปีที่ผ่านมา ทำให้ภรรยา โดยเฉพาะผู้ที่เป็นคุณแม่ตระหนักมากขึ้นกว่าในอดีตว่า <u>การให้เวลา "คุณภาพ" กับลูกนั้นเป็นสิ่งสำคัญ และมีผลต่อพัฒนาการของเด็กมาก</u> ดังนั้น พวกเธอจึงพร้อมสละเวลาส่วนตัวให้กับลูกมากขึ้น โดยพร้อมจะสร้างเวลาคุณภาพ เช่น การปลูกฝังนิสัยรักการอ่าน การทำกิจกรรมเพื่อประโยชน์ส่วนรวม ฯลฯ ให้กับลูก ๆ ตลอดจนการพูดจาด้วยถ้อยคำที่ดี ไม่เป็นตัวอย่างด้านความก้าวร้าวกับลูก ๆ ซึ่งแน่นอนว่า อาจจะทำให้คุณแม่หลายท่านในปีนี้ เกิดภาวะเครียดตามมาได้เช่นกัน<br />
<br />
<br />
<b><u>**บทบาทของพ่อ..เปลี่ยนไป</u></b><br />
<br />
ในปีนี้ เทรนด์ของคุณพ่อยุคใหม่ที่มีมุมมองต่อบทบาทของตนเองในครอบครัวเปลี่ยนไปจะมีมากขึ้น คุณพ่อกลุ่มนี้ ไม่เพียงแต่เข้าอกเข้าใจความเหนื่อยยากของภรรยา หากแต่ยังคอยช่วยงานบ้าน ช่วยดูแลลูก ๆ ทดแทนในส่วนที่ภรรยาทำไม่ได้อีกด้วย แม้ในอดีต คุณพ่อกลุ่มนี้อาจเติบโตมาในครอบครัวที่มีคุณพ่อทำงานหาเงินเข้าบ้านอย่างเดียว ภาระอย่างอื่นไม่เคยต้องรับผิดชอบก็ตาม แต่ในวันที่ตนเองเป็นหัวหน้าครอบครัว และได้เห็นภรรยาต้องออกไปทำงานหาเงินเข้าบ้านช่วยเหลือครอบครัว คุณพ่อยุคใหม่กลุ่มนี้ก็พร้อมที่จะเข้ามารับหน้าที่ ที่เคยเป็นของภรรยาอย่างไม่เกี่ยงงอน<br />
<br />
<br />
<b><u>**ครอบครัวถูก"ทุนนิยม"...ครอบงำ</u></b><br />
<br />
ลูกค้ากลุ่มครอบครัว โดยเฉพาะในสังคมเมือง ได้ถูกนักการตลาด "หมายหัว" เอาไว้เรียบร้อยแล้วตั้งแต่ 2 - 3 ปีที่ผ่านมา ส่งผลให้ในปีนี้ การโหมโฆษณาประชาสัมพันธ์สินค้าและบริการในกลุ่มดังกล่าวจะยิ่งดุเดือดมากขึ้น เนื่องจากหากทำให้ลูกค้ากลุ่มพ่อแม่เกิดความประทับใจในสินค้าหรือบริการได้ ก็จะยิ่งเกิดการ "บอกต่อ" สู่ญาติสนิทมิตรสหาย ซึ่งเทคนิคการทำให้เกิดกระแส "ปากต่อปาก" นี้มีผลทางจิตใจกับกลุ่มลูกค้าครอบครัวมากทีเดียว<br />
<br />
สำหรับพ่อแม่ที่มีกำลังซื้อ ในปีเสือนี้เชื่อว่าจะมีสินค้าเด็ก ตลอดจนอุปกรณ์หรือเทคโนโลยีใหม่ ๆ เพื่อพัฒนาศักยภาพเด็กออกมาดึงเงินในกระเป๋าไปอย่างไม่รู้ตัว หรือในกลุ่มเด็กเอง ก็อาจมีความต้องการสินค้าในกลุ่มเทคโนโลยี - แฟชั่น มากขึ้น ดังนั้น หากไม่ระวังตัว ก็อาจกลายเป็นเหยื่อของลัทธิทุนนิยมได้ในที่สุด ส่วนโอกาสที่จะมีเงินเก็บสำรองมากขึ้นในปีเสือนี้ก็คงจะหลุดลอยไปนั่นเอง<br />
<br />
เรียบเรียงข้อมูลบางส่วนจาก <a href="http://www.familyandparenting.org">www.familyandparenting.org</a><br />
ที่มา: ASTVผู้จัดการออนไลน์
ป้าเเนทเอามาฝาก (อีกละ) - ร่วมทำความดี ถวายเป็นพระราชกุศล แด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ
tag:go2pasa.ning.com,2009-12-04:2456660:BlogPost:145914
2009-12-04T15:11:25.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
<p style="text-align: left;"><img alt="" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975950886?profile=original"></img></p>
<br />
<i>5 ธันวาคม ของทุกปี เป็นวันคล้ายวันพระราชสมภพ ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทางราชการได้กำหนดให้เป็นวันหยุดราชการหนึ่งวัน เพื่อให้ประชาชนชาวไทย ได้ร่วมกันเฉลิมฉลองในวันเฉลิมพระชนมพรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว<br />
และถือเป็นวันพ่อแห่งชาติอีกวันหนึ่งด้วย ดังนั้น ราลูกๆควรประพฤติปฏิบัติตามคำสั่งสอนของท่านให้ครบทุกข้อ</i><br />
<br />
<u>1. ความเพียร</u><br />
การสร้างสรรค์ตนเอง การสร้างบ้านเมืองก็ตาม มิใช่ว่าสร้างในวันเดียว ต้องใช้เวลา ต้องใช้ความเพียร ต้องใช้ความอดทน…
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975950886?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<i>5 ธันวาคม ของทุกปี เป็นวันคล้ายวันพระราชสมภพ ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทางราชการได้กำหนดให้เป็นวันหยุดราชการหนึ่งวัน เพื่อให้ประชาชนชาวไทย ได้ร่วมกันเฉลิมฉลองในวันเฉลิมพระชนมพรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว<br />
และถือเป็นวันพ่อแห่งชาติอีกวันหนึ่งด้วย ดังนั้น ราลูกๆควรประพฤติปฏิบัติตามคำสั่งสอนของท่านให้ครบทุกข้อ</i><br />
<br />
<u>1. ความเพียร</u><br />
การสร้างสรรค์ตนเอง การสร้างบ้านเมืองก็ตาม มิใช่ว่าสร้างในวันเดียว ต้องใช้เวลา ต้องใช้ความเพียร ต้องใช้ความอดทน เสียสละ แต่สำคัญที่สุดคือความอดทนคือไม่ย่อท้อ ไม่ย่อท้อในสิ่งที่ดีงาม สิ่งที่ดีงามนั้นทำมันน่าเบื่อ บางทีเหมือนว่าไม่ได้ผล ไม่ดัง คือดูมันควรทำดีนี่ แต่ขอรับรองว่าการทำให้ดีควรต้องมีความอดทน เวลาข้างหน้าจะเห็นผลแน่นอนในความอดทนของตนเอง<br />
พระบรมราโชวาท พระราชทานแก่นักเรียน นักศึกษา ครู และอาจารย์ในโอกาสเข้าเฝ้าฯวันที่ 27 ตุลาคม 2516<br />
<br />
<u>2. ความพอดี</u><br />
ในการสร้างตัวสร้างฐานะนั้นจะต้องถือหลักค่อยเป็นค่อยไป ด้วยความรอบคอบ ระมัดระวังและความพอเหมาะพอดี ไม่ทำเกินฐานะและกำลัง หรือทำด้วยความเร่งรีบ เมื่อมีพื้นฐานแน่นหนารองรับพร้อมแล้ว จึงค่อยสร้างค่อยเสริมความเจริญก้าวหน้าในระดับสูงขึ้น ตามต่อกันไปเป็นลำดับผลที่เกิดขึ้นจึงจะแน่นอน มีหลักเกณฑ์ เป็นประโยชน์แท้และยั่งยืน<br />
พระบรมราโชวาท ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรของมหาวิทยาลัยขอนแก่น วันที่ 18 ธันวาคม 2540<br />
<br />
<u>3. ความรู้ต</u>น<br />
เด็กๆ ทำอะไรต้องหัดให้รู้ตัว การรู้ตัวอยู่เสมอจะทำให้เป็นคนมีระเบียบและคนที่มีระเบียบดีแล้ว จะสามารถเล่าเรียนและทำการงานต่างๆ ได้โดยถูกต้องรวดเร็ว จะเป็นคนที่จะสร้างความสำเร็จและความเจริญ ให้แก่ตนเองและส่ว! นรวมในอนาคตได้อย่างแน่นอน<br />
พระบรมราโชวาท พระราชทานลงพิมพ์ในหนังสือ วันเด็ก ประจำปี 2521<br />
<br />
<u>4. คนเราจะต้องรับและจะต้องให้</u><br />
คนเราจะเอาแต่ได้ไม่ได้ คนเราจะต้องรับและจะต้องให้ หมายความว่าต่อไป และเดี๋ยวนี้ด้วยเมื่อรับสิ่งของใดมา ก็จะต้องพยายามให้ ในการให้นั้น ให้ได้โดยพยายามที่จะสร้างความสามัคคีให้หมู่คณะและในชาติ ทำให้หมู่คณะและชาติประชาชนทั้งหลายมีความไว้ใจซึ่งกันและกันได้ ช่วยที่ไหนได้ก็ช่วย ด้วยจิตใจที่เผื่อแผ่โดยแท้<br />
พระบรมราโชวาท พระราชทานแก่นักศึกษามหาวิทยาลัยขอนแก่น วันที่ 20 เมษายน 2521<br />
<br />
<u>5. อ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ</u><br />
ในวงสังคมนั้นเล่า ท่านจะต้องรักษามารยาทอันดีงามสำหรับสุภาพชน รู้จักสัมมาคารวะ ไม่แข็งกระด้าง มีความอ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ พร้อ! มจะเสียสละประโยชน์ส่วนตัวเพื่อส่วนรวม<br />
พระบรมราโชวาท ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย วันที่ 25 มิถุนายน 2496<br />
<br />
<u>6. พูดจริง ทำจริง</u><br />
ผู้หนักแน่นในสัจจะพูดอย่างไร ทำอย่างนั้น จึงได้รับความสำเร็จ พร้อมทั้งความศรัทธาเชื่อถือและความยกย่องสรรเสริญ จากคนทุกฝ่าย การพูดแล้วทำ คือ พูดจริง ทำจริง จึงเป็นปัจ จัยสำคัญในการส่งเสริมเกียรติคุณของบุคคลให้เด่นชัด และสร้างเสริมความดี ความเจริญ ให้เกิดขึ้นทั้งแก่บุคคลและส่วนรวม<br />
พระบรมราโชวาท ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย วันที่ 10 กรกฎาคม 2540<br />
<br />
<u>7. หนังสือเป็นออมสิน</u><br />
หนังสือเป็นการสะสมความรู้และทุกสิ่งทุกอย่างที่มนุษย์ได้สร้างมา ทำมา คิดมา แต่โบราณกาลจนทุกวันนี้ หนังสือจึงเป็นสิ่งสำคัญ เป็นคล้ายๆ ธนาคารความรู้และเป็นออมสิน เป็นสิ่งที่จะทำให้ มนุษย์ก้าวหน้าได้โดยแท้<br />
พระบรมราโชวาท พระราชทานแก่คณะสมาชิกห้องสมุดทั่วประเทศ ในโอกาสที่เข้าเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาท วันที่ 25 พฤศจิกายน 2514<br />
<br />
<u>8. ความซื่อสัตย์</u><br />
ความซื่อสัตย์สุจริตเป็นพื้นฐานของความดีทุกอย่าง เด็กๆ จึงต้องฝึกฝนอบรมให้เกิดมีขึ้นในตนเอง เพื่อจักได้เติบโตขึ้นเป็นคนดีมีประโยชน์ และมีชีวิตที่สะอาด ที่เจริญมั่นคง<br />
พระบรมราโชวาท พระราชทานเพื่อเชิญลงพิมพ์ในหนังสือวันเด็ก ปี พุทธศักราช 2531<br />
<br />
<u>9. การเอาชนะใจตน</u><br />
ในการดำเนินชีวิตของเรา เราต้องข่มใจไม่กระทำสิ่งใดๆ ที่เรารู้สึกด้วยใจจริงว่าชั่วว่าเสื่อม เราต้องฝืนต้องต้านความคิดและความประพฤติทุกอย่างที่รู้สึกว่าขัดกับธรรมะ เราต้องกล้าและบากบั่นที่จะกระทำสิ่งที่เราทราบว่าเป็นความดี เป็นความถูกต้อง และเป็นธรรม ถ้าเราร่วมกันทำเช่นนี้ ให้ได้จริงๆ ให้ผลของความดีบังเกิดมากขึ้นๆ ก็จะช่วยค้ำจุนส่วนรวมไว้มิให้เสื่อมลงไป และจะช่วยให้ฟื้นคืนดีขึ้นได้เป็นลำดับ<br />
<br />
<u>พระราชดำรัส พระราชทานเพื่อเชิญไปอ่าน ในพิธีเปิดการประชุม</u><br />
<br />
<i>สิ่งดี ๆ คงไม่เกิดขึ้น หากเราไม่ลงมือทำอะไรดี ๆ หรือเพียงรอรับแต่สิ่งดี ๆ จากผู้คนรอบข้าง...<br />
สังคมดีได้ เพราะคนไทยรู้รักสามัคคี</i>
ป้าเเนทเอามาฝาก (อีกเเล้วค่ะ) - เลี้ยงลูกอย่างไร ไม่ให้ลูกเป็น '18 มงกุฎ'
tag:go2pasa.ning.com,2009-12-04:2456660:BlogPost:145870
2009-12-04T12:00:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
วันนี้ป้าเเนทมีข้อมูลดีๆเอามาเล่าสู่กันฟังอีกเเล้วค่ะ.... เป็นหัวเรื่องที่น่าสนใจ เหมาะกับเยาวชนยุคปัจจุบันเป็นที่ซู้ด<br />
<br />
<b><u>เลี้ยงลูกอย่างไร ไม่ให้ลูกเป็น '18 มงกุฎ'</u></b><br />
<p style="text-align: left;"><img alt="" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975950947?profile=original"></img></p>
“ศ.ดร.นพ.วิทยา นาควัชระ”<br />
<br />
ท่ามกลางสังคมทุกวันนี้ คงจะปฏิเสธกลุ่มมิจฉาชีพที่เพิ่มจำนวนมากขึ้นไม่ได้ โดยเฉพาะกลุ่มมิจฉาชีพที่แฝงตัวในคราบเด็ก กระจายกลุ่มอาละวาดหลอกลวงให้เห็นกันอยู่เรื่อยๆ บวกกับวิวัฒนาการกลยุทธ์กลลวงที่น่าเชื่อถือ และไม่ธรรมดา ซึ่งยุคสมัยนี้ การจะเป็นมิจฉาชีพได้…
วันนี้ป้าเเนทมีข้อมูลดีๆเอามาเล่าสู่กันฟังอีกเเล้วค่ะ.... เป็นหัวเรื่องที่น่าสนใจ เหมาะกับเยาวชนยุคปัจจุบันเป็นที่ซู้ด<br />
<br />
<b><u>เลี้ยงลูกอย่างไร ไม่ให้ลูกเป็น '18 มงกุฎ'</u></b><br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975950947?profile=original" alt=""/></p>
“ศ.ดร.นพ.วิทยา นาควัชระ”<br />
<br />
ท่ามกลางสังคมทุกวันนี้ คงจะปฏิเสธกลุ่มมิจฉาชีพที่เพิ่มจำนวนมากขึ้นไม่ได้ โดยเฉพาะกลุ่มมิจฉาชีพที่แฝงตัวในคราบเด็ก กระจายกลุ่มอาละวาดหลอกลวงให้เห็นกันอยู่เรื่อยๆ บวกกับวิวัฒนาการกลยุทธ์กลลวงที่น่าเชื่อถือ และไม่ธรรมดา ซึ่งยุคสมัยนี้ การจะเป็นมิจฉาชีพได้ ไม่จำเป็นต้องไร้การศึกษาเสมอไป แต่พวกเขาอาจมาจากกลุ่มเด็กที่มีการศึกษาดี รวมถึงอาจเป็นอัจฉริยะระดับแถวหน้าของประเทศก็เป็นได้<br />
<br />
ประเด็นข้างต้น "ศ.ดร.นพ.วิทยา นาควัชระ" จิตแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ สถาบันพัฒนาตนเอง และนักบริหาร คลินิกสุขภาพจิต บอกว่า <b>การเลี้ยงดูของครอบครัว</b> ถือเป็นตัวแปรสำคัญที่จะส่งผลให้เด็กมีแนวโน้มของพฤติกรรมในทางบวก หรือลบได้เป็นอย่างมาก<br />
<br />
ศ.ดร.นพ.วิทยา สะท้อนให้ฟังว่า <u>มนุษย์ทุกคน ล้วนมีสันดานดิบติดตัวมาตั้งแต่เกิด ถ้าถูกปลูกฝังให้ควบคุมสันดานดิบตั้งแต่เล็ก โตขึ้นจะมีการยับยั้งชั่งใจพฤติกรรมในทางลบได้ดี</u> ขณะเดียวกัน ถ้าถูกเลี้ยง โดยขาดเกราะควบคุมสันดานดิบ แน่นอนว่า โตขึ้น เมื่ออยากได้สิ่งใด ก็จะเผยสันดานดิบออกมา ด้วยการทำทุกอย่าง เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ตัวเองต้องการ เช่น ‘เมื่อฉันหิว ถึงผิด ฉันก็จะทำ’ หรือ ‘เมื่อฉันอยากได้ ถึงผิด ฉันก็จะทำ’ เป็นต้น<br />
<br />
นอกจากนี้ สภาพแวดล้อมรอบตัวเด็ก ถือเป็นตัวกระตุ้นสันดานดิบ และเป็นแบบอย่างที่ไม่ดีให้แก่เด็กได้เช่นกัน อาทิ สังคมที่มีแต่ความรุนแรง ก้าวร้าว มากกว่าความรักที่จริงใจ ทำให้เด็กซึมซับพฤติกรรมในด้านลบ ส่งผลให้เกิดพฤติกรรม หรือการกระทำในทางลบได้ง่าย เช่น ไม่มีความรักต่อเพื่อนมนุษย์ และจ้องจะทำเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง โดยไม่คำนึงถึงคนอื่น<br />
<br />
รวมไปถึงค่านิยมในปัจจุบัน ที่พ่อแม่ต่างมุ่งเน้นด้านวิชาการให้ลูกเพียงอย่างเดียว จนละเลยการสร้างภูมิคุ้มกันในเรื่องคุณธรรม-จริยธรรมเข้าไปในตัวลูกด้วย ส่งผลให้อีโก้ของตัวเด็กไม่ได้รับการควบคุมอย่างเหมาะสม เมื่อเป็นเช่นนี้ อาจมีแนวโน้มสูงที่เด็กจะกลายเป็นคนเก่ง แต่ไม่สามารถระงับยับยั้งตัวเองได้ เมื่อใดที่เกิดความต้องการ อยากได้ อยากมี ก็จะทำ โดยไม่เกรงกลัวกฎหมาย หรือความเดือดร้อนของผู้อื่น<br />
<br />
<u>"สังคมไทยเป็นสังคมตัวใครตัวมัน เน้นแต่เรื่องเก่ง เงิน และรวย จนลืมคิด หรือปลูกฝังเรื่องจิตสังคม หรือจิตสาธารณะ ทำให้เด็กขาดความเป็นวิญญูชน ส่งผลให้เกิดกลุ่มชนที่ฉลาดแต่จะเอาตัวรอด เมื่อต้องการ หรืออยากได้สิ่งใด ก็จะทำโดยไม่คิดถึงคนอื่น เกิดเป็นมิจฉาชีพอัจฉริยะ ที่มีกลโกงซับซ้อน และแนบเนียนขึ้น ต่างจากเมื่อก่อนที่ภาพของมิจฉาชีพ คือคนที่ไร้การศึกษา ซึ่งสังคมเริ่มน่ากลัวมากขึ้นทุกวัน ถ้าไม่ช่วยกันปลูกฝังหัวใจสำนึกรักสาธารณะให้กับเด็ก"</u> คุณหมอวิทยาสะท้อน<br />
<br />
<b><u>*** เลี้ยงลูกอย่างไร ไม่ให้ลูกเป็น '18 มงกุฎ' ***</u></b><br />
<br />
เพื่อลดการขยายตัวของกลุ่มมิจฉาชีพ หรือ 18 มงกุฎในคราบเด็ก และวัยรุ่น การแก้ปัญหาต้องแก้ที่ต้นน้ำ นั่นก็คือครอบครัว โดย 'ศ.ดร.นพ.วิทยา' บอกถึงวิธีการเลี้ยงลูกสำหรับพ่อแม่ เพื่อเป็นแนวทางให้ลูกเป็นเด็กดีว่า<br />
<br />
1. ก่อนอื่นพ่อแม่ต้องให้ความสำคัญ และความสนใจเรื่องการพัฒนาจิตใจของลูกให้มีจิตสังคม หรือจิตสาธารณะเสียก่อน เช่น ถ้าจะสอนเรื่องความกตัญญู ไม่ใช่สอนให้กตัญญูกับคนในครอบครัวเพียงอย่างเดียว เช่น “ฉันเป็นแม่ ลูกจะต้องกตัญญูกับแม่” แต่ทั้งนี้ควรสอนให้ลูกตัญญูต่อคนอื่น เช่น ครู สังคม และประเทศชาติด้วย<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975951068?profile=original" alt=""/></p>
ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต<br />
<br />
2. พ่อแม่จะต้องพัฒนาจิตสำนึกในส่วนที่ดี (หน้ามือ) ให้งอกงามเพิ่มขึ้น เช่น ความรัก ความเมตตา ความเอื้ออาทร ความอ่อนโยน ขณะที่จิตสำนึกในส่วนไม่ดี (หลังมือ) เช่น ความหน้าด้าน เกียจชัง ควรลดให้เกิดน้อยลง ซึ่งถ้าเมื่อไร พ่อแม่ลืมพัฒนาส่วนที่เป็นหน้ามือให้แก่ลูก ภาพในส่วนของหลังมือ ไม่ว่าจะก้าวร้าว รุนแรง จะขยายตัวมากขึ้น นำไปสู่การเอาเปรียบ และหลอกลวงผู้อื่น และสังคมต่อไปได้<br />
<br />
<u>เช่น สอนให้ลูกรู้จัก ยิ้ม ไหว้ ทักทาย ชมเชย ช่วยเหลือ ทำให้เด็กรู้สึกว่า ตัวเขาเองมีค่า เพราะพ่อแม่ชมเขา สอนเขา หรือมองเขาในลักษณะที่ให้เกียรติ พร้อมกับภูมิใจตัวลูก เมื่อลูกรู้สึกว่าตัวเองมีค่าแล้ว ก็สอนต่อไปว่า ต้องกระจายคุณค่าไปยังผู้อื่นด้วย ทำให้เด็กได้รับมิตรภาพมากขึ้น</u><br />
<br />
แต่ถ้าเมื่อไรที่พ่อแม่ไปตำหนิ หรือไม่ให้เกียรติลูก จิตใต้สำนึก และเมล็ดพันธุ์ด้านลบ จะขยายพันธุ์มากขึ้น ทำให้เติบโตมาเป็นผู้ใหญ่ที่กระด้าง ส่งผลให้ก่อการกระทำที่ผิดกฎหมาย และหลอกลวง กลายเป็น 18 มงกุฎได้ง่ายขึ้นเช่นกัน<br />
<br />
3. หลอมให้ลูกทำกิจกรรมช่วยเหลือสังคม ด้วยการแบ่งปันเวลาในครอบครัว พาลูกออกไปทำประโยชน์เพื่อสังคมบ้าง ทั้งนี้เพื่อปลูกฝังให้ลูกรู้จักแบ่งปัน สู่การเป็นผู้ให้มากกว่าผู้รับ ไม่ว่าจะเป็นการบริจาคสิ่งของช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาส หรือการปลูกป่าคืนต้นไม้ให้ป่าใหญ่ เป็นต้น หลอมความอ่อนโอน และมองเห็นคุณค่าของเพื่อนมนุษย์<br />
<br />
4. สอนลูก ให้รู้จักเคารพสิทธิของผู้อื่น และปกป้องผลประโยชน์บนความทุกข์ของเพื่อนมนุษย์ในสังคม ด้วยการสอนให้ลูกรู้สึกไม่ดี กับการกระทำผิด เช่น เมื่อเห็นเพื่อนถูกรังแก ต้องวิ่งเข้าไปห้าม หรือวิ่งเข้าไปบอกครูทันที<br />
<br />
<u>ตัวอย่างง่ายๆ คือ ตั้งคำถามให้ลูกคิด เช่น เมื่อเห็นลูกนกตกลงมาจากรัง ลูกจะต้องทำอย่างไร จะปล่อยไว้เฉยๆ หรือปีนขึ้นไปเก็บ รวมทั้งต้องสอนให้ลูกกล้า และไม่อายที่จะทำความดี และกล้าที่จะบอก อาทิ สิ่งใดไม่ถูกต้อง ต้องช่วยกันแย้ง เป็นต้น</u><br />
<br />
5. แบบอย่างที่สำคัญของลูก คือแบบอย่างที่ดีของพ่อแม่ ดังนั้น พ่อกับแม่ต้องเป็นแบบอย่างด้านความเข้มแข็ง อดทน เสียสละ ไม่เอาเปรียบผู้อื่น นอบน้อม อ่อนหวาน เป็นต้น โดยทำให้ลูกเห็นบ่อยๆ จะช่วยให้ลูกซึมซับได้ดี<br />
<br />
<u>ลูกจะเป็นอย่างไร ส่วนหนึ่งมาจากพื้นฐานการเลี้ยงในครอบครัว ถ้าเลี้ยงด้วยใจ พร้อมกับใส่คุณธรรม ลูกก็จะมีภูมิคุ้มกันที่ดี เวลาเจอปัญหา หรือพบกับทางตัน ก็จะหาทางออกด้วยสติ ไม่เอาเปรียบ หรือคดโกงผู้อื่น</u><br />
<br />
ที่มา: ASTVผู้จัดการออนไลน์<br />
Dec 2, '09 12:24 AM<br />
Credit to: LukZ® for group clickkids
ป้าเเนทเอามาฝาก (อีกละ) - เมื่อลูกถูกรังแก..พ่อแม่จะช่วยอย่างไร
tag:go2pasa.ning.com,2009-11-28:2456660:BlogPost:142100
2009-11-28T17:41:54.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
ป้าเเนทหายหน้า หายตาจาก 2pasa ไปนานเลยค่ะ .... ตอนนี้กลับมาเเล้ว เเละก็จะเอาข้อมูลดีๆมาฝากเช่นเดิมนะคะ<br />
<br />
by LukZ® for group clickkids<br />
คงจะน่าตกใจไม่น้อย ถ้าหากวันหนึ่ง คุณพ่อคุณแม่พบว่าลูกกลับมาจากโรงเรียนพร้อมกับเสื้อผ้าชำรุด ร่างกายมีบาดแผลฟกช้ำ สมุดหนังสือเสียหาย เพราะนั่นอาจเป็นสัญญาณหนึ่งที่บ่งบอกว่า ลูกกำลังเผชิญกับปัญหาการรังแกกันในโรงเรียน<br />
<br />
ปัญหาการรังแกกันของเด็ก ๆ ในโรงเรียน หรือในละแวกบ้านใกล้เคียงมีมาทุกยุคทุกสมัย ไม่ว่าจะเป็นการรังแกทางร่างกาย เช่น การชกต่อย หรือการรังแกทางคำพูด…
ป้าเเนทหายหน้า หายตาจาก 2pasa ไปนานเลยค่ะ .... ตอนนี้กลับมาเเล้ว เเละก็จะเอาข้อมูลดีๆมาฝากเช่นเดิมนะคะ<br />
<br />
by LukZ® for group clickkids<br />
คงจะน่าตกใจไม่น้อย ถ้าหากวันหนึ่ง คุณพ่อคุณแม่พบว่าลูกกลับมาจากโรงเรียนพร้อมกับเสื้อผ้าชำรุด ร่างกายมีบาดแผลฟกช้ำ สมุดหนังสือเสียหาย เพราะนั่นอาจเป็นสัญญาณหนึ่งที่บ่งบอกว่า ลูกกำลังเผชิญกับปัญหาการรังแกกันในโรงเรียน<br />
<br />
ปัญหาการรังแกกันของเด็ก ๆ ในโรงเรียน หรือในละแวกบ้านใกล้เคียงมีมาทุกยุคทุกสมัย ไม่ว่าจะเป็นการรังแกทางร่างกาย เช่น การชกต่อย หรือการรังแกทางคำพูด ด้วยการล้อเลียน การแซว หรือการประชดประชันในหมู่เด็กผู้หญิง<br />
<br />
จากผลการสำรวจนักเรียนในชั้นประถมและมัธยมประมาณ 3,000 คนทั่วประเทศเมื่อปี พ.ศ. 2549 พบว่า มีการรังแกกันในโรงเรียนสูงประมาณ 40 เปอร์เซ็นต์ เด็กผู้ชายจะถูกรังแกมากกว่าเด็กผู้หญิง และเด็กส่วนใหญ่จะไม่อยากเล่าให้ครู หรือผู้ปกครองฟัง ส่วนหนึ่งเพราะเด็กไม่อยากถูกมองว่าขี้ฟ้อง<br />
<br />
ดังนั้นผู้ปกครองควรเป็นคนช่างสังเกตและหมั่นใส่ใจในพฤติกรรมของลูกอย่างสม่ำเสมอ โดยเฉพาะเมื่อลูกมีพฤติกรรมเปลี่ยนไปเช่น มีเพื่อนน้อย มีท่าทางเศร้า หดหู่ กลัวการไปโรงเรียน ไม่อยากทานอาหาร เพราะเด็กที่โดนรังแกจากเพื่อน ๆ ที่โรงเรียนมักจะมีปัญหาทางด้านจิตใจตามมา เช่น รู้สึกว่าตนเองไร้ค่า เพื่อน ๆ ไม่คบ มีความน้อยเนื้อต่ำใจ เหงา และทำให้ผลการเรียนตกต่ำในที่สุด<br />
<br />
<b><u>แนวทางแก้ไข</u></b><br />
<br />
1. เริ่มต้นจากคุยกับลูก โดยอาจใช้การตั้งคำถาม เช่น พ่อแม่เป็นห่วงลูกนะ มีใครที่โรงเรียนรังแกลูกหรือเปล่า, ลูกมีเพื่อนสนิทที่โรงเรียนบ้างไหม เขาเป็นใครเหรอ, มีใครที่โรงเรียนที่ลูกไม่ชอบบ้าง ทำไมถึงไม่ชอบเขา เขารังแกหนูหรือเปล่า<br />
<br />
2. คุยกับคุณครู โดยอาจจะสอบถามถึงความสัมพันธ์ของลูกกับเพื่อน ๆ ในห้อง หรือการใช้เวลาว่างของลูก ซึ่งถ้าสอบถามจากคุณครูแล้วไม่สงสัยว่าลูกถูกรังแก ก็ต้องเล่าความไม่สบายใจของท่านให้คุณครูฟังด้วย เผื่อคุณครูจะช่วยสอดส่องให้เพิ่มเติม<br />
<br />
<b><u>สิ่งที่ควรทำถ้าแน่ใจว่าลูกถูกรังแก</u></b><br />
<br />
- แสดงความเห็นอกเห็นใจลูก เพราะเด็กเองนั้นกว่าจะกล้าเล่าให้คุณพ่อคุณแม่ฟังก็ต้องรวบรวมความกล้ามากแล้ว<br />
(เพราะตัวเขาไม่ต้องการถูกมองเป็นคนขี้ฟ้อง) ดังนั้นเมื่อลูกเล่าปัญหาการรังแกให้ฟัง ควรจะบอกให้ลูกรู้ว่า คุณดีใจที่เขาเล่าให้ฟัง และอย่าตำหนิ หรือวิจารณ์วิธีที่ลูกใช้เมื่อถูกรังแก<br />
<br />
- อย่าสนับสนุนให้ลูกตอบโต้ด้วยการใช้กำลัง รวมถึงต้องรู้จักระงับอารมณ์ ตรึกตรองให้ถี่ถ้วนว่าจะทำอย่างไรต่อไป<br />
<br />
- ติดต่อกับทางโรงเรียนเพื่อขอความช่วยเหลือ อาจจะเป็นครูประจำชั้น หรือครูใหญ่ ให้ข้อเท็จจริงโดยไม่ใส่อารมณ์<br />
ถ้าต้องการติดต่อผู้ปกครองของอีกฝ่ายควรให้โรงเรียนเป็นผู้ประสานงาน ไม่ควรติดต่อไปเอง เพราะเหตุการณ์อาจรุนแรงยิ่งขึ้นกว่าเดิม<br />
<br />
<b><u>เติมความมั่นใจให้ลูก</u></b><br />
<br />
- สำหรับเด็กที่ถูกรังแก พ่อแม่สามารถช่วยได้ด้วยการมองหาความสามารถพิเศษ หรือสิ่งที่ลูกถนัดและส่งเสริมให้เต็มที่ การทำเช่นนี้จะช่วยให้ลูกมีความมั่นใจมากขึ้น เมื่ออยู่ท่ามกลางหมู่เพื่อน และเด็กที่มั่นใจในตัวเองจะมีท่าทางที่ทำให้เด็กคนอื่นไม่อยาก หรือไม่กล้ารังแก<br />
<br />
- ให้ลูกมีโอกาสพบปะกับเพื่อนใหม่ ๆ ที่เป็นมิตร ทั้งในและนอกห้องเรียน หรืออาจจะหากิจกรรมวันหยุดเสาร์อาทิตย์ทำ เพื่อเปิดโลกทัศน์<br />
<br />
อ้างอิงข้อมูลจากโครงการส่งเสริม สนับสนุน และคุ้มครองสุขภาพและสิทธิมนุษยชนด้านเด็ก เยาวชน และครอบครัว<br />
ที่มา: ASTVผู้จัดการออนไลน์
My son, Brux & Arsenal Soccer School in Thailand
tag:go2pasa.ning.com,2009-11-28:2456660:BlogPost:142022
2009-11-28T16:30:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
Almost every weekends I have to go to soccer field and watch my son, Brux play soccer.<br />
He has lots of fun playing it and he has been put in a dream team of Arsenal U - 8 (under 8 years).<br />
He likes to be defender and I think he is good at it. He is so fast and I think I'll called him as "Speedy Brux".<br />
Now Brux has several soccer matches against other soccer schools on weekends.<br />
<br />
This Saturday we went to Harrow's soccer field and Arsenal played against 5 different regional teams from Brazilian…
Almost every weekends I have to go to soccer field and watch my son, Brux play soccer.<br />
He has lots of fun playing it and he has been put in a dream team of Arsenal U - 8 (under 8 years).<br />
He likes to be defender and I think he is good at it. He is so fast and I think I'll called him as "Speedy Brux".<br />
Now Brux has several soccer matches against other soccer schools on weekends.<br />
<br />
This Saturday we went to Harrow's soccer field and Arsenal played against 5 different regional teams from Brazilian Soccer School who flew from HK., Singapore, and Japanese Football Club. Luckily, Arsenal has been in a semi-final match for cup competition with the other 5 teams. So we have the next 4 matches to compete tomorrow morning. I'll let you guys know later if Arsenal can win this cup!<br />
<br />
Here's the slideshow that I did and uploaded on Youtube;<br />
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=hDi7dEfzAqo">http://www.youtube.com/watch?v=hDi7dEfzAqo</a><br />
<br />
If anyone interest in this soccer school, please visit youtube link below.<br />
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=TP3Hx3ZTmOM">http://www.youtube.com/watch?v=TP3Hx3ZTmOM</a><br />
<br />
These pictures are taken by me from today's match.<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975951269?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975953216?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975955078?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975957429?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975959153?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975961647?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975963557?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975965398?profile=original" alt=""/></p>
Brux's Milestones - 8 Years 6 Months 7 Days /Wed 09/09/2009 - Girls Over Here, Boys Over There
tag:go2pasa.ning.com,2009-09-09:2456660:BlogPost:90023
2009-09-09T06:39:21.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
จริงๆเเล้ว น้องบรุกซ์ กับความรู้สึกเรื่องนี้ ..... เริ่มเกิดขึ้นมาซักครึ่งปีที่ผ่านมาได้เเล้วค่ะ<br />
เค๊าจะไม่เล่นกับเด็กผู้หญิงเลย เหมือนว่าถ้าพวกเธออยู่ตรงนี้ พวกชั้นเด็กผู้ชายก็จะไปอยู่ตรงนู้น.....<br />
พวกผู้หญิงนี่ช่างเป็นเพศที่น่ารำคาญซะจริง เสียงดัง กรี๊ดกร๊าด ไม่เรียบร้อยเอาซะเลย<br />
....ส่วนพวกเราเด็กผู้ชายก็ต้องทำเเมนสุดๆ ประมาณเท่ห์เหลือใจ สาวๆจะได้กรี๊ดสลบ<br />
- คุณเเม่ไม่ได้โม้นะคะเนี่ย ประมาณนี้เลยหล่ะค่ะ เจ้าลูกชาย<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img alt="" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975948549?profile=original"></img></p>
<b>8-Year-Old Timeline: Girls Over…</b>
จริงๆเเล้ว น้องบรุกซ์ กับความรู้สึกเรื่องนี้ ..... เริ่มเกิดขึ้นมาซักครึ่งปีที่ผ่านมาได้เเล้วค่ะ<br />
เค๊าจะไม่เล่นกับเด็กผู้หญิงเลย เหมือนว่าถ้าพวกเธออยู่ตรงนี้ พวกชั้นเด็กผู้ชายก็จะไปอยู่ตรงนู้น.....<br />
พวกผู้หญิงนี่ช่างเป็นเพศที่น่ารำคาญซะจริง เสียงดัง กรี๊ดกร๊าด ไม่เรียบร้อยเอาซะเลย<br />
....ส่วนพวกเราเด็กผู้ชายก็ต้องทำเเมนสุดๆ ประมาณเท่ห์เหลือใจ สาวๆจะได้กรี๊ดสลบ<br />
- คุณเเม่ไม่ได้โม้นะคะเนี่ย ประมาณนี้เลยหล่ะค่ะ เจ้าลูกชาย<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975948549?profile=original" alt=""/></p>
<b>8-Year-Old Timeline: Girls Over here, Boys Over There</b><br />
Wed 09/09/2009<br />
<br />
<b>Your 8-year-old now</b><br />
<i>Increasingly at this age, boys prefer to play with boys and girls with girls.</i> Social scientists aren't sure exactly why, but it partly has to do with a shared play style (boys often prefer more active, competitive play and girls more sedentary and cooperative play, although these are only broad generalizations).<br />
<br />
Though playing with kids of the same sex is a clear trend at this age, it's certainly not true for every child.<br />
Next-door neighbors and teammates of opposite sexes may continue wanting to play together out of convenience and habit – or simply because they enjoy each other's company. <i>But a child who prefers a playmate of the other sex may start to have trouble when all her peers are involved in same-sex activities and may pressure her to do the same.</i> Two friends may find themselves teased as "boyfriend and girlfriend," for example, when there's nothing at all romantic about their kinship. Or boys may be labeled "sissies" and girls "tomboys."<br />
<br />
This apparent cruelty toward those who fail to conform stems from a growing desire kids this age have to "fit in."<br />
It tends to escalate near ages 9 to 11, the cusp of puberty. <i><u>Encourage your child not to give up a good friend just because other children disapprove.</u></i> Thankfully, many children this age are still oblivious to sex segregation. It's an issue that can be more or less apparent depending on your particular community and social circle.<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975948643?profile=original" alt=""/></p>
ป้าเเนทเอามาฝาก (อีกละ) - จัดชั่วโมงทำการบ้านให้ลูกอย่างไร..ไม่ให้เสียน้ำตา
tag:go2pasa.ning.com,2009-09-07:2456660:BlogPost:88930
2009-09-07T10:02:40.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
<p style="text-align: left;"><img alt="" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949339?profile=original"></img></p>
<br />
<i>เชื่อว่าชั่วโมงทำการบ้านเป็นอีกหนึ่งช่วงเวลาที่เคยทำให้หลายครอบครัวเสียน้ำตา เสียอารมณ์ และเสียสุขภาพจิตกันมาแล้ว ซึ่งปัญหาอาจมาจาก ทั้งคุณพ่อคุณแม่คุณลูก หรือบางครั้งรวมถึงคุณครูและโรงเรียนที่มองเรื่องของการ "ทำการบ้าน" ไปกันคนละทิศละทาง</i><br />
<br />
บางโรงเรียนเองก็อยากให้ผู้ปกครองเห็นว่าโรงเรียนนั้นให้ความสำคัญกับการศึกษา จึงสั่งการบ้านกองพะเนินให้เด็ก ๆ ได้ฝึกทักษะ หรือผู้ปกครองบางท่านเองก็ยังมีแนวคิดว่า การทำการบ้านมาก ๆ นั้นไม่จำเป็น…
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949339?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<i>เชื่อว่าชั่วโมงทำการบ้านเป็นอีกหนึ่งช่วงเวลาที่เคยทำให้หลายครอบครัวเสียน้ำตา เสียอารมณ์ และเสียสุขภาพจิตกันมาแล้ว ซึ่งปัญหาอาจมาจาก ทั้งคุณพ่อคุณแม่คุณลูก หรือบางครั้งรวมถึงคุณครูและโรงเรียนที่มองเรื่องของการ "ทำการบ้าน" ไปกันคนละทิศละทาง</i><br />
<br />
บางโรงเรียนเองก็อยากให้ผู้ปกครองเห็นว่าโรงเรียนนั้นให้ความสำคัญกับการศึกษา จึงสั่งการบ้านกองพะเนินให้เด็ก ๆ ได้ฝึกทักษะ หรือผู้ปกครองบางท่านเองก็ยังมีแนวคิดว่า การทำการบ้านมาก ๆ นั้นไม่จำเป็น เด็กควรจะมีเวลาเล่นอย่างอิสระมาก ๆ ส่วนเด็กบางคนก็รู้สึกว่า การทำการบ้านนั้นช่างเป็นช่วงเวลาที่ไม่สนุกเอาเสียเลย<br />
<br />
<i><b>อย่างไรก็ดี มีข้อมูลงานวิจัยระบุว่า การมีทัศนคติที่ดีกับการบ้านนั้น จะช่วยให้เด็กได้เรียนรู้ทักษะที่จำเป็นต่อการประสบความสำเร็จในรั้วโรงเรียน รวมถึงการใช้ชีวิตเมื่อเขาเติบโตขึ้นไปด้วย เช่น การบริหารจัดการชีวิต การแบ่งเวลา การแก้ปัญหา การฝึกสมาธิ การตั้งเป้าหมายให้กับตัวเอง ฯลฯ นอกเหนือจากการได้เรียนรู้ในสิ่งที่บทเรียนกำลังจะสอน</b></i><br />
แต่เพื่อไม่ให้พ่อแม่ผู้ปกครองต้องเผชิญหน้ากับเด็ก ๆ ในชั่วโมงทำการบ้าน ดร.มิเชล บอร์บา ผู้เชี่ยวชาญด้านครอบครัวจึงได้ให้แนวทางในการจัดชั่วโมงการทำการบ้านสำหรับเด็ก ๆ เอาไว้ดังนี้<br />
<br />
<b>อย่าปล่อยให้ลูกมองการบ้านเป็นทางเลือก</b><br />
<i>จะไปเล่นกับเพื่อนก่อนทำการบ้านได้ไหม?</i> คำถามชวนจี๊ดที่คุณพ่อคุณแม่บางท่านอาจเคยเจอ แม้คำตอบก็คือ ไม่ได้ แต่ทำไมต้องตอบคำถามนี้กัน ก็เพราะว่าหลายครอบครัวยอมให้ลูกมองการบ้านเป็นหนึ่งในตัวเลือกของกิจกรรมที่เขาสามารถเลือกทำได้หลังเลิกเรียน<br />
<u>การวางกฎของบ้านเอาไว้ตั้งแต่แรกเลยว่า ต้องทำการบ้านให้เสร็จก่อนจึงจะไปเล่นได้ น่าจะเป็นทางป้องกันที่ดีไม่ให้เกิดคำถามเหล่านี้ค่ะ</u><br />
<br />
<b>พ่อแม่เป็นเพียงผู้แนะแนวทาง..เท่านั้น!</b><br />
ก็เพราะมีคุณพ่อคุณแม่บางท่านนึกสนุก อยากทำการบ้านของลูกเสียเอง หรือไม่ก็แหม ขัดใจ ทำไมทำได้แค่นี้ ให้พ่อแม่ช่วยดีกว่า จะได้มีงานสวย ๆ ไปส่งครู ลูก ๆ ก็เลยสบายไป ไม่ต้องทำการบ้านเอง ทักษะที่ควรฝึกก็เลยไม่ได้ฝึกไป<br />
<u>ในข้อนี้ต้องอย่าลืมบทบาทของตัวเอง ว่าพ่อแม่นั้นเป็นได้แค่ผู้แนะแนวทาง และคอยดูอยู่ห่าง ๆ เท่านั้น ห้ามลงไปทำการบ้านลูกแทนเด็ดขาด</u> หากยังนึกสนุก ก็อาจต้องเตือนตัวเองเอาไว้ด้วยประโยคที่ว่า <u>"ลูกกำลังฝึกทำสิ่งต่าง ๆ อยู่เพื่อ "ตัวของเขาเอง"</u> อยู่ค่ะ<br />
<br />
<b>ก่อนทำการบ้าน เข้าใจจุดประสงค์ของการบ้านก่อน</b><br />
ในการสั่งการบ้าน คุณครูจะมีการบอกจุดประสงค์ของการบ้านนั้น ๆ ให้ทราบว่า การสั่งงานชิ้นนี้เพื่อต้องการฝึกทักษะด้านใดให้กับเด็ก อาจจะบอกมาในสมุดจดการบ้าน หรือแม้ไม่มีสมุดจดการบ้าน ในสมุดแบบฝึกหัดเองก็จะบอกจุดประสงค์เอาไว้ให้ผู้ปกครองทราบคร่าว ๆ เช่นกัน จากนั้นก็เป็น<u>หน้าที่ของผู้ปกครองแล้วล่ะค่ะที่จะทำความเข้าใจ และหาหนทางที่จะช่วยให้ลูก ๆ บรรลุวัตถุประสงค์ของการทำการบ้านนี้ให้ได้</u><br />
แต่เพื่อให้เข้าใจได้ดียิ่งขึ้น หรือหากคุณพ่อคุณแม่มีปัญหาสงสัยเกี่ยวกับการบ้านลูกจริง ๆ อาจขอนัดเวลากับคุณครูประจำชั้นเพื่อปรึกษาสักนิดหลังเลิกเรียนก็ได้ค่ะ เพราะเชื่อว่าปัจจุบันหลาย ๆ โรงเรียนก็ค่อนข้างเปิดกว้างให้คุณพ่อคุณแม่มีโอกาสเข้าพบคุณครูได้ง่ายขึ้นกว่าในอดีตมาก ๆ<br />
<br />
<b>สอนลูกทำตารางเตือนความจำ "การส่งการบ้าน"</b><br />
สำหรับลูกน้อยคนไหนที่เจอการบ้านกองพะเนินจากโรงเรียน <u>คุณแม่อาจหาบอร์ดเล็ก ๆ ให้ลูกเขียนตารางการส่งการบ้านในแต่ละสัปดาห์เอาไว้เตือนความจำ</u> โดยสามารถหาซื้อบอร์ดเล็ก ๆ ราคาย่อมเยาได้มากมายตามร้านขายเครื่องเขียน และเพื่อไม่ให้บอร์ดนี้ดูแห้งเหี่ยวเกินไป คุณพ่อคุณแม่อาจหากิจกรรมสนุก ๆ ชวนลูกตกแต่งบอร์ดตามแบบที่เขาชอบ เช่น หาสติ๊กเกอร์ตัวการ์ตูนที่เขาชอบมาแปะ หรือหากเป็นลูกสาวก็อาจหาตุ๊กตาน่ารัก ๆ หรือแถบผ้าสีสวยมาติดให้บอร์ดการบ้านนี้ให้มีสีสันสดใส การมีบอร์ดเตือนความจำยังช่วยฝึกให้ลูกได้อัปเดตข้อมูลต่าง ๆ เกี่ยวกับการบ้าน หรืองานที่เขาต้องส่งได้เป็นอย่างดี เวลาบันทึก ลองหาปากกาหลาย ๆ สีมาใช้ก็จะช่วยให้จำได้ง่ายยิ่งขึ้นด้วยค่ะ<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949515?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<b><u>การชมเชยลูก</u></b><br />
<i>การเอ่ยปากชม เมื่อลูกทำการบ้านเสร็จแทบไม่ต้องเสียอะไรเลย แถมผลการวิจัยจากมหาวิทยาลัยโคลัมเบียก็ระบุว่า การที่พ่อแม่กล่าวชื่นชมลูกในความพยายามทำการบ้าน หรือชิ้นงานตามที่คุณครูสั่งจนเสร็จนั้น ช่วยให้เด็กเกิดทัศนคติที่ดีต่อการเรียน และมีผลการเรียนที่ดีขึ้น แต่ก็ต้องอย่าลืมตรวจงานของลูก และชี้ให้เห็นถึงข้อผิดพลาด รวมถึงช่วยแก้ไขให้ถูกต้องด้วย</i><br />
<br />
<b><u>สอนทักษะที่จำเป็นสำหรับการเรียน</u></b><br />
เด็กบางคนไม่ชอบทำการบ้านเพราะไม่มีทักษะในการทำงาน เช่น ไม่รู้จักการวางแผน เมื่อไม่มีการวางแผนก็ไม่ทราบว่าควรเริ่มจากจุดใดก่อน จากนั้นก็เลยทำให้เด็กไม่ทราบว่าจะก้าวต่อไปอย่างไร และนั่งร้องไห้เมื่อถึงกำหนดส่งการบ้านแล้วไม่มีงานส่งครู<br />
ทักษะที่จำเป็นสำหรับการเรียนรู้จึงประกอบไปด้วย<br />
<br />
<b>- การวางแผน :</b> ลองให้เด็กออกแบบงานของเขาคร่าว ๆ ว่างานที่เสร็จสมบูรณ์ควรประกอบไปด้วยอะไรบ้าง และในแต่ละขั้นหนูจะทำอะไรกับมัน อาจลองให้เขียนเป็นลำดับ 1 2 3<br />
<br />
<b>- การแบ่งงานออกเป็นส่วน ๆ และทำให้สำเร็จทีละส่วน :</b> ในกรณีที่เป็นการบ้านระยะยาว เช่น การบ้านปิดเทอม คุณครูอาจสั่งให้ทำแบบฝึกหัดในหนังสือให้เสร็จ คุณพ่อคุณแม่อาจช่วยลูกแบ่งการบ้านเป็นส่วน ๆ และทำวันละส่วนจนเป็นกิจวัตร เพื่อที่เด็กจะได้ไม่รู้สึกหักโหมจนเกินไป และมีเวลาเหลือไปทำกิจกรรมอย่างอื่น ๆ ด้วย<br />
<br />
<b>- ทำส่วนที่ยากก่อน :</b> เหตุที่การลงมือทำงานที่ยากที่สุดให้เสร็จก่อนเป็นสิ่งสำคัญนั้น ก็เพราะว่า มันอาศัยสมาธิสูงมาก รวมถึงเวลาที่นานด้วย ดังนั้น เมื่อส่วนที่ยากจบไปแล้ว งานที่เหลือก็จะดูง่ายและสนุกมากขึ้น<br />
<br />
<i>ชั่วโมงการทำการบ้านของลูกยังเป็นอีกหนึ่งช่วงเวลาที่ดีที่คุณพ่อคุณแม่จะได้สังเกตเทคนิคการเรียนรู้ของลูกด้วยว่า ลูกของคุณนั้นถนัดการเรียนรู้แบบใด เด็กบางคน อาจถนัดที่จะวาดภาพเพื่อสื่อสารในสิ่งที่เขาได้เรียนรู้มา หรือเด็กบางคน อาจชอบเล่า หรือท่องสิ่งที่ตัวเองเรียนมาออกมาดัง ๆ เด็กบางคนก็ร้องออกมาเป็นเพลง การได้ทราบแนวทางเหล่านี้ก็จะทำให้พ่อแม่หาวิธีสอนลูกได้ตรงจุดตรงใจมากขึ้นค่ะ</i><br />
<br />
ขอบคุณ: ข้อมูลบางส่วนจากเว็บไซต์ ivillage.com/parenting<br />
Date: Sep 3, '09 7:28 AM<br />
Credit: LukZ® for group clickkids<br />
<br />
ที่มา: ASTVผู้จัดการออนไลน์
ป้าเเนทเอามาฝาก (อีกละ) - เล่นอะไรกับลูกดีเวลารถติด
tag:go2pasa.ning.com,2009-09-07:2456660:BlogPost:88921
2009-09-07T09:44:16.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
<b><u>เล่นอะไรกับลูกดีเวลารถติด</u></b><br />
Credit to: LukZ® for group clickkids<br />
โดย: ดร.สุพาพร เทพยสุวรรณ<br />
Date: Sep 7, '09 5:26 AM<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img alt="" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949232?profile=original"></img></p>
<br />
<i>ปัญหารถติดเป็นปัญหาหนึ่งที่คนไทย โดยเฉพาะคนกรุงเทพฯไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ คุณพ่อ คุณแม่และลูกอาจรู้สึกเบื่อในขณะที่ต้องนั่งติดอยู่ในรถนานๆ ดังนั้นวันนี้ผู้เขียนจึงมีกิจกรรมที่คุณพ่อคุณแม่สามารถนำมาเล่นกับลูกได้ในขณะที่รถติด ซึ่งกิจกรรมที่นำเสนอนี้นอกจากจะช่วยทำให้ลูกสนุกสนานแล้วยังช่วยพัฒนาสมองของเด็กไปในตัว…</i>
<b><u>เล่นอะไรกับลูกดีเวลารถติด</u></b><br />
Credit to: LukZ® for group clickkids<br />
โดย: ดร.สุพาพร เทพยสุวรรณ<br />
Date: Sep 7, '09 5:26 AM<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949232?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<i>ปัญหารถติดเป็นปัญหาหนึ่งที่คนไทย โดยเฉพาะคนกรุงเทพฯไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ คุณพ่อ คุณแม่และลูกอาจรู้สึกเบื่อในขณะที่ต้องนั่งติดอยู่ในรถนานๆ ดังนั้นวันนี้ผู้เขียนจึงมีกิจกรรมที่คุณพ่อคุณแม่สามารถนำมาเล่นกับลูกได้ในขณะที่รถติด ซึ่งกิจกรรมที่นำเสนอนี้นอกจากจะช่วยทำให้ลูกสนุกสนานแล้วยังช่วยพัฒนาสมองของเด็กไปในตัว อีกทั้งยังช่วยสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างพ่อแม่ลูกอีกด้วย</i><br />
<br />
<b>เกมที่ 1 ทายเพลง</b><br />
วิธีเล่นเกมนี้คือคุณพ่อ คุณแม่ฮัมเพลงใดเพลงหนึ่งที่ลูกคุ้ยเคย แล้วให้ลูกทายว่าเป็นเพลงอะไร แล้วลองเปลี่ยนให้ลูกเป็นฝ่ายร้องเพลงแล้วให้คุณพ่อคุณแม่ลองทายดูบ้างว่าเป็นเพลงอะไร หรือหากหาซีดีเพลงที่มีแต่เสียงดนตรี (Kareoke) แล้วให้ลูกร้องเพลงนั้นออกมาก็ได้ เกมนี้จะช่วยฝึกสมองด้านความจำ และด้านภาษาในเวลาเดียวกัน<br />
<br />
<b>เกมที่ 2 อะไรเอ่ย</b><br />
วิธีเล่นเกมนี้ทำได้ง่ายๆคือ เมื่อเวลาที่คุณพ่อ คุณแม่ขับรถผ่านสิ่งไหนที่น่าสนใจ และต้องการให้ลูกรู้จักสิ่งนั้น ก็พูดถึงลักษณะเด่นของสิ่งนั้นออกมา เช่นอะไรเอ่ยมีสี 3 สีแดง เหลือง เขียว เวลาขับรถผ่านทีไร ต้องมองให้ดี ถ้าสีเขียว รถวิ่งปร๋อๆ หากสีแดง รถต้องหยุดทันที ( คำตอบคือ สัญญาณไฟจราจร ) เป็นต้น เกมนี้ช่วยฝึกการสังเกต ความคิดเชิงวิเคราะห์ และการเรียนรู้เรื่องคำศัพท์ต่างๆได้อย่างดี<br />
<br />
<b>เกมที่ 3 ตัวเลขอยู่ที่ไหนกัน</b><br />
วิธีเล่นเกมนี้คือให้มองหาตัวเลข 1 -10 ที่อยู่รอบๆตัว เช่นแม่เห็นรถยนต์สีแดง 1 คัน คุณพ่อเห็นคนขายพวงมาลัย 2 คน คราวนี้ถึงคราวเจ้าตัวเล็กต้องมองหาอะไรที่เป็น 3 บ้าง ลูกอาจตอบว่าหนูเห็นสะพานลอย 3 สะพานอยู่ข้างหน้าหรือคุณพ่อคุณแม่พูดตัวเลขใดตัวเลขหนึ่งขึ้นมา เช่น เลข5 แล้วให้ลูกชี้รถยนต์คันที่มีเลข5ปรากฏอยู่ที่ป้ายทะเบียนเป็นต้น เกมนี้จะช่วยให้เด็กฝึกการสังเกต ความคิดเชิงระบบ และการเรียนรู้ทางด้านคณิตศาสตร์<br />
<br />
<b>เกมที่ 4 มองดูให้ดี</b><br />
เกมนี้มีวิธีเล่นง่ายๆ คือ ให้มองหาสีต่างๆที่อยู่รอบตัวในขณะรถติด เช่นมีรถสีแดงกี่คัน มีป้ายโฆษณาสีอะไร มีตัวอักษรอะไรบ้างที่เห็น ป้ายรถยนต์คันหน้ามีตัวเลขอะไร หากจะเปลี่ยนป้ายโฆษณาข้างหน้าให้เป็นคำอื่น จะใช้ว่าอะไรดี เป็นต้น เกมนี้ช่วยฝึกสมองด้านคณิตศาสตร์ ภาษา ความคิดสร้างสรรค์ อีกทั้งฝึกในการสังเกตอีกด้วย<br />
<br />
<b>เกมที่ 5 ไปจ่ายตลาด</b><br />
วิธีเล่นเกมนี้คือสมมติว่าเราไปจ่ายตลาด ไปซื้อของที่ขึ้นต้นด้วยตัว 'พ' ให้ลูกทายว่าเป็นอะไร เช่น พริกขี้หนู พริกชี้ฟ้า เป็นต้น เกมนี้ช่วยฝึกสมองด้านภาษา การทบทวนข้อมูลการจากไปสถานที่ๆคุ้นเคย และการสังเกต<br />
หากติดดินสอสี นิทานสนุกๆ กระดาษแข็งๆ โทรศัพท์เก่าๆ ที่ตีไข่ กระดาษแม่เหล็ก และของเล่นที่ฝึกการพัฒนากล้ามเนื้อมือ เช่น แป้งปั้น ดินน้ำมัน ไว้ข้างหลังเบาะรถก็จะช่วยให้ลูกมีกิจกรรมไว้เล่นในรถได้อย่างไม่รู้จักเบื่อ ที่สำคัญอย่าลืมให้ลูกคาดเข็มขัดนิรภัยหรือนั่งในคาร์ซีท(car seat) เพื่อความปลอดภัยของลูกรักด้วยนะคะ<br />
<br />
ที่มา: ASTVผู้จัดการออนไลน์
"ป้าเเนทเอามาฝาก" (อีกละ) - ๓๐ วิธี ทำบุญ เพื่อสุขภาพใจ และสุขภาพสังคม (ตอนที่ 2)
tag:go2pasa.ning.com,2009-09-03:2456660:BlogPost:86623
2009-09-03T08:00:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
วันนี้ป้าเเนทเอาธรรมะมาฝากค่ะทุกๆคน ...เป็นภาคต่อค่ะ ตอนที่ 2<br />
<br />
<b>๓๐ วิธี ทำบุญเพื่อสุขภาพใจ และสุขภาพสังคม (ตอนที่ 2)</b><br />
หนังสือเล่มนี้แนะนำวิธีการทำบุญที่คุณสามารถปฎิบัติได้ ในทุกสถานที่ และ ทุกเวลา รวบรวมมาเสนอ30 วิธี อาทิ ถวายสังฆทานอย่างไรให้เกิดประโยชน์ , ทำบุญอย่างไรไม่ต้องเสียเงินสักบาทเดียว , วิธีสร้างบุญให้เกิดขึ้นในจิตใจ, ลด ละ เลิก ให้ได้บุญสูงสุด ฯลฯ<br />
หนังสือมีภาพการ์ตูนน่ารักประกอบสีสวยงาม เหมาะสำหรับเก็บไว้เป็นคู่มือทำบุญตลอด ทั้งพรรษา แจกฟรี 500 เล่ม !…
วันนี้ป้าเเนทเอาธรรมะมาฝากค่ะทุกๆคน ...เป็นภาคต่อค่ะ ตอนที่ 2<br />
<br />
<b>๓๐ วิธี ทำบุญเพื่อสุขภาพใจ และสุขภาพสังคม (ตอนที่ 2)</b><br />
หนังสือเล่มนี้แนะนำวิธีการทำบุญที่คุณสามารถปฎิบัติได้ ในทุกสถานที่ และ ทุกเวลา รวบรวมมาเสนอ30 วิธี อาทิ ถวายสังฆทานอย่างไรให้เกิดประโยชน์ , ทำบุญอย่างไรไม่ต้องเสียเงินสักบาทเดียว , วิธีสร้างบุญให้เกิดขึ้นในจิตใจ, ลด ละ เลิก ให้ได้บุญสูงสุด ฯลฯ<br />
หนังสือมีภาพการ์ตูนน่ารักประกอบสีสวยงาม เหมาะสำหรับเก็บไว้เป็นคู่มือทำบุญตลอด ทั้งพรรษา แจกฟรี 500 เล่ม ! ท่านใดสนใจกรุณาแนบซองเปล่าขนาดยาว (ซองยาวสีขาวแบบจดหมายราชการธรรมดาทั่วไป ) จ่าหน้าซองถึงตัวท่านเอง พร้อมติดแสตมป์มูลค่า 3 บาท ส่งมาที่ <b>"budpage.com"</b> บ้านสายรุ้ง 500 ต.ท่ามะไฟหวาน อ.แก้งคร้อ จ.ชัยภูมิ 36150 .... เราจะจัดส่งหนังสือมาให้ท่านทางไปรษณีย์ภายในเวลา 1 สัปดาห์<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949473?profile=original" alt=""/></p>
การให้ทานแก่ผู้อื่นนอกจากพระสงฆ์ก็เป็นบุญเช่นกัน มีผู้คนมากมายในสังคมที่เราควรให้ความเอื้อเฟื้อ เช่นเด็กยากจน<br />
เด็กกำพร้า เด็กเร่ร่อน ฯลฯ<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949537?profile=original" alt=""/></p>
<br />
เติมความรักและความหวังให้แก่เด็กเหล่านี้ ด้วยการบริจาคหนังสือเรียน เสื้อผ้า อาหาร ยา หรือให้ทุนการศึกษา ผ่านมูลนิธิหรือองค์กรที่ทำงานด้านเด็กใกล้บ้านหรือที่ทำงานของเราอาจมีเด็กเหล่านี้ที่สามารถช่วยเหลือได้โดยตรง<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949583?profile=original" alt=""/></p>
<br />
สิ่งหนึ่งที่เด็กในเมืองต้องการมากก็คือสนามเด็กเล่น ช่วยกันสละเงินคนละเล็กละน้อย เพื่อให้มีสนามเด็กเล่นเป็นการช่วยสร้างคนดีให้แก่สังคมในระยะยาว<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949633?profile=original" alt=""/></p>
<br />
เด็กและเยาวชนในสถานพินิจ ก็ต้องการความรักจากเราเช่นกัน เสื้อผ้า อาหาร หนังสือ สามารถเป็นสื่อแสดงน้ำใจจากเราได้<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975951696?profile=original" alt=""/></p>
<br />
การบริจาคเงินช่วยเหลือคนพิการ ผ่านมูลนิธิและสถาบันการศึกษาสำหรับคนพิการ เป็นการทำบุญอีกอย่างหนึ่งที่ช่วยให้สังคมของเราน่าอยู่มากขึ้น<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975951737?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ช่วยเหลือคนแล้วอย่าลืมนึกถึงสัตว์ สงเคราะห์และสุนัขเร่ร่อนก็เป็นบุญเช่นกัน เอาเขามาเลี้ยงในบ้าน อาจช่วยรักษาชีวิตเขาไว้ได้ หรือไม่ก็บริจาคเงินให้แก่หน่วยงานสงเคราะห์สัตว์<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975954167?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ไถ่ชีวิตสัตว์ที่กำลังจะถูกฆ่า เป็นบุญที่มีอานิสงส์มาก ถ้าเป็นวัวควาย ไถ่แล้วให้ชาวนาเลี้ยงใช้งาน ก็เป็นประโยชน์อีกทางหนึ่ง<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975954264?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ทานอีกอย่างหนึ่งที่สำคัญคือธรรมทาน เช่น แจกหนังสือธรรมะ สมัยนี้มีซีดีรอมบรรจุพระไตรปิฏกครบชุด พร้อมหนังสือธรรมะน่าสนใจ และคำเทศนาดี ๆ รวมอยู่แผ่นเดียวกัน ราคาไม่แพง สะดวกแก่การแจกมาก<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975954587?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<br />
<b>ทำชีวิตให้โปร่งเบา</b><br />
<br />
ทำบุญไม่ได้แปลว่าให้ทานเสมอไป ไม่มีเงินเลยก็สามารถให้ทานได้เหมือนกัน การทำชีวิตให้ปรอดโปร่งจากสิ่งเสพติดเป็นการทำบุญที่ไม่ต้องใช้เงินเลย แถมมีเงินเหลือเสียอีก<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975954715?profile=original" alt=""/></p>
<br />
แม้ไม่เข้าวัด แต่ถ้างดเข้าบ่อน บาร์หรือสถานเริงรมย์ ก็ได้บุญเต็ม ๆ ถ้ายังละไม่ได้ ลดการดื่มเล่น และลดการเที่ยวให้น้อยลงก็ยังดี เป็นบุญแก่ตัวเองและครอบครัว<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975954672?profile=original" alt=""/></p>
<br />
อะไรที่ทำให้ชีวิตยุ่งยาก เป็นภาระแก่ตนเอง สิ้นเปลืองเงินทองและเวลา เช่นติดนิสัยช็อปปิ้งจนเป็นหนี้สิน หรือติดอินเตอร์เน็ตจนไม่เป็นอันทำงาน และไม่มีเวลาให้ครอบครัว เข้าพรรษาเป็นโอกาสดีที่จะลดละสิ่งเหล่านี้<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975954701?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ใครที่รู้สึกว่ากินเนื้อมากไป เป็นห่วงสุขภาพ และไม่อยากเบียดเบียนสัตว์ ขอสมาทานมังสวิรัติตลอดสามเดือนก็เข้าที<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975954820?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ทำคนเดียวอาจไม่มีกำลังใจ ก็ชวนเพื่อน ๆ มาทำร่วมกัน อธิษฐานหรือกำหนดจิตตั้งใจมั่น ว่าจะลดเลิกหรือละอะไรบ้างในสามเดือนนี้ แล้วมาแลกเปลี่ยนประสบการในกลุ่ม เล่าความคืบหน้าเป็นระยะ และให้กำลังใจกัน<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975954897?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ถ้ายังทำสิ่งเหล่านี้ไม่ได้ อย่างน้อยก็มีสิ่งหนึ่งที่น่าทำได้ คือ ประพฤติตนไม่ให้ผู้อื่นเดือดร้อน นอกจากศีล ๕ ที่คนไทยรู้จักกันแล้ว การไม่ทำลายทรัพย์สินส่วนรวม ไม่เอาเปรียบผู้อื่น ไม่ก่อความรำคาญในที่สาธารณะก็เป็นคุณธรรมที่ควรรักษา<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975955011?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<br />
<b>เกื้อกูลด้วยแรงกาย</b><br />
<br />
สละเงิน สละพฤติกรรมที่ไม่ดีแล้วสละอีกอย่างหนึ่งที่เป็นบุญคือสละแรงกาย เห็นใครลำบากก็เข้าไปช่วยเขาอะไรที่เป็นงานส่วนรวม ก็เข้าไปเสริม<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975955035?profile=original" alt=""/></p>
<br />
เด็กมากมายในเมืองและชนบทต้องการครู สามเดือนนี้ไปช่วยกันเป็นครูสอนเด็กกันดีไหม มีความรู้ความสามารถหลายอย่างที่เด็กต้องการ เช่น ภาษาไทย ความรู้ช่างยนต์ ช่างตัดผม ดนตรีไทย งานประดิษฐ์ต่าง ๆ ตลอดจนทักษะทางการกีฬาต่าง ๆ อาทิ ฟุตบอล ว่ายน้ำ<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975956786?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ครูสอนศิลปะให้แก่เด็ก ๆ หรือเป็นพี่เลื้ยงให้ค่ายเด็ก เป็นส่วนหนึ่งที่จะช่วยสร้างรอยยิ้มให้แก่เด็ก ๆ เด็กเป็นอันมากไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าคนที่พร้อมจะสละเวลาให้กับเขา<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975956859?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ตามโรงพยาบาลต่าง ๆ มีเด็กเล็กที่พ่อแม่ทิ้ง นอนป่วยตามลำพัง รอใครสักคนอุ้มเขาด้วยความรัก อาสาอุ้มเด็กไม่ต้องมีคุณสมบัติอะไรมากนอกจากใจที่เมตตา<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975956841?profile=original" alt=""/></p>
<br />
อาสาสมัครในบ้านพักคนชรา และอาสาสมัครรับโทรศัพท์จากคนที่มีปัญหาชีวิต อยากคิดสั้น เป็นงานบุญที่มีอานิสงส์มาก เพราะช่วยต่อชีวิตของผู้คนให้ยืนยาวและเป็นสุขกว่าเดิม<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975957057?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ถ้าไม่มีเวลาเพียงการ์ดสักใบที่คุณเขียนจากใจมอบให้เด็กด้วยโอกาส เช่น เด็กสถานพินิจ ก็ช่วยให้พวกเขามีความหวังที่จะดำเนินชีวิตต่อไป<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975958632?profile=original" alt=""/></p>
<br />
คนจำนวนไม่น้อยทำบุญแบบปิดทองหลังพระ ด้วยการปลูกป่า หรือเก็บขยะตามอุทยาน ถ้ามีคนอย่างนี้มาก ๆ ป่าจะดกดื่นรื่นรมย์ไปทั้งประเทศ<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975961618?profile=original" alt=""/></p>
<br />
หลายคนชักชวนเพื่อน ๆ ไปช่วยกันสร้างกุฏิให้วัด ทั้ง ๆ ที่มีเงินแต่อยากสละแรงกายมากกว่า แม้ไม่ใช่ช่างก็ทำได้ไม่ยาก เพราะเป็นกุฏิดิน ไม่เปลืองไม้อยู่แล้วเย็นสบาย<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975961948?profile=original" alt=""/></p>
<br />
มีน้ำใจช่วยพาคนพิการหรือคนแก่ข้ามถนน ลุกให้หญิงมีครรภ์นั่ง เจอคนประสบอุบัติเหตุ ช่วยพาส่งโรงพยาบาล บุญแบบนี้ประเสริฐนักเพราะให้ความสุขแก่ทั้งสองฝ่าย<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975961992?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ชักชวนเพื่อนบ้านร่วมกันแก้ปัญหาขยะในชุมชน รักษาสิ่งแวดล้อมให้สะอาด ดูแลเยาวชนให้พ้นภัยยาเสพติด ตรวจตราชุมชนให้ปลอดโจรผู้ร้าย น้ำท่วมก็ช่วยกันแก้ไข ทำอย่างนี้ คนก็อิ่มบุญ ชุมชนก็อิ่มสุข<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975962114?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<b><i>ทำดี คิดดี รักษาศีล 5 ช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก มีนำ้ใจเอื้อเฟื้อเผื่อเเผ่ต่อกันในสังคม เเบ่งปัน เอาใจเขามาใส่ใจเรา รักกัน เคารพสิทธิของผู้อื่น อย่าเห็นเเก่ตัว ให้นึกถึงส่วนรวมให้มาก ---- ง่ายๆเเค่นี้ ช่วยกันทำหน่อยเหอะ .........<br />
สังคมจะได้น่าอยู่ขึ้นนะคะ</i></b><br />
<br />
บุญรักษานะคะทุกท่าน<br />
ป้าเเนท<br />
<br />
ที่มา: http://budpage.com/30ways01.shtml
"ป้าเเนทเอามาฝาก" (อีกละ) - ๓๐ วิธี ทำบุญ เพื่อสุขภาพใจ และสุขภาพสังคม (ตอนที่ 1)
tag:go2pasa.ning.com,2009-08-27:2456660:BlogPost:83331
2009-08-27T10:30:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
วันนี้ป้าเเนทเอาธรรมะมาฝากค่ะทุกๆคน<br />
...... ป้าคิดว่า นอกจากเราจะสอนลูกให้เก่ง เเละฉลาดเเล้ว เหนือสิ่งอื่นใด - เค๊าต้องเป็นคนดีของสังคมค่ะ<br />
เเละเกราะป้องกันอย่างดีของเค๊าคือ <b>"ธรรมะ เเละ คุณธรรม"</b> ที่คุณพ่อคุณเเม่ต้องสอดเเทรกเข้าไปในชีวิตน้อยๆของพวกเค๊านะคะ ......<i><b>เก่งอย่างเดียวไม่ได้ค่ะ ต้องเป็นคนดีด้วย</b></i> ..... สาธุ<br />
<br />
<b><u>เข้าพรรษา ฟ้าฉ่ำฝน คนอิ่มบุญ</u></b><br />
<br />
สายฝนโปรยปราย แมกไม้เขียวขจีฟ้าดาดิน ต้อนรับเทศกาลเข้าพรรษา อีกครา<br />
…<p style="text-align: left;"><img alt="" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949552?profile=original"></img></p>
วันนี้ป้าเเนทเอาธรรมะมาฝากค่ะทุกๆคน<br />
...... ป้าคิดว่า นอกจากเราจะสอนลูกให้เก่ง เเละฉลาดเเล้ว เหนือสิ่งอื่นใด - เค๊าต้องเป็นคนดีของสังคมค่ะ<br />
เเละเกราะป้องกันอย่างดีของเค๊าคือ <b>"ธรรมะ เเละ คุณธรรม"</b> ที่คุณพ่อคุณเเม่ต้องสอดเเทรกเข้าไปในชีวิตน้อยๆของพวกเค๊านะคะ ......<i><b>เก่งอย่างเดียวไม่ได้ค่ะ ต้องเป็นคนดีด้วย</b></i> ..... สาธุ<br />
<br />
<b><u>เข้าพรรษา ฟ้าฉ่ำฝน คนอิ่มบุญ</u></b><br />
<br />
สายฝนโปรยปราย แมกไม้เขียวขจีฟ้าดาดิน ต้อนรับเทศกาลเข้าพรรษา อีกครา<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949552?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ยามนี้น่ายินดียิ่งนัก เพราะนอกจากฟ้าฉ่ำฝนแล้ว ผู้คนยังอิ่มบุญกันถ้วนหน้า<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949609?profile=original" alt=""/></p>
<br />
เข้าพรรษาคือเทศกาลแห่งการทำบุญสร้างกุศลสำหรับชาวพุทธทุกหนแห่ง พระสงฆ์องค์เจ้ามักใช้เวลาตลอดสามเดือนช่วงนี้ บำเพ็ญสมาธิ ภาวนา ศึกษาพระธรรมและเทศนาสั่งสอนญาติโยม<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949686?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ส่วนญาติโยมก็เข้าวัดฟังธรรมรักษาศีล ใครที่มีศรัทธาแก่กล้าก็นิยมอุปสมบทกันในช่วงนี้ บวชทั้งที ก็ต้องให้ได้พรรษาถึงจะได้บุญมาก<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949636?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ที่ขาดไม่ได้ก็คือการถวายปัจจัยไทยธรรมแก่พระสงฆ์ ทั้งจีวร อาหาร ยารักษาโรค รวมกันเป็นชุดสังฆทานพร้อมทั้งเทียนพรรษา ญาติมิตรจิตศรัทธานัดกันมาถวายวัด<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975951548?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ทำบุญเช่นนี้มีกันมาช้านาน ประเพณีดีงามอย่างนี้ ควรช่วยกันสืบทอดต่อไป ข้าวงอกงามเพราะฝนฉันใด จิตใจก็งดงามเพราะบุญฉันนั้น<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975953291?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<b><i>ชีวิตที่ดีต้องไม่ห่างบุญ แต่สมัยนี้ผู้คนเร่งรีบกันจนลืมนึกถึงบุญ ลองมาหาโอกาสช่วงเข้าพรรษา ทำบุญกันให้มาก ๆ</i></b><br />
<br />
<u><b>ทำบุญอย่างไร ..... ถ้าไม่มีเวลาเข้าวัด ?</b></u><br />
<br />
ถ้าคุณยังมีเวลาหายใจ ก็อย่าห่วงว่าจะไม่มีเวลาทำบุญ เพราะบุญนั้น ทำได้ทุกเวลาและทุกที่<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975954967?profile=original" alt=""/></p>
<br />
แค่หายใจให้เป็น เช่น รู้จักใช้ลมหายใจ สะกดกลั้นความโกรธ หรือ คลายความเคลียดโดยการหายใจเข้าลึก ๆ และหายใจออกช้า ๆ หลาย ๆ ครั้ง นั่นก็เป็นบุญแล้ว<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975955062?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ถ้าทำแล้วสงบเย็นเป็นประโยชน์ ขอให้มั่นใจได้ว่า นั่นแหละคือบุญ<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975955131?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<b>"บุญ" แปลว่าเครื่องชำระจิตใจให้สะอาดบริสุทธิ์ ทำอะไรก็ตาม ถ้าช่วยลดละความโลภ ความเห็นแก่ตัวและอารมณ์เศร้าหมอง ทำจิตใจให้เอิบอิ่ม ก็ถือว่าเป็นบุญและก็จะเป็นบุญยิ่งขึ้นหากเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นด้วย"</b><br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975955187?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<b><u>สละทรัพย์ อย่างฉลาด</u></b><br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975955355?profile=original" alt=""/></p>
<br />
เวลาจะทำบุญคนไทยมักนึกถึงพระอยากถวายของให้พระ แต่ถ้าจะให้เกิดประโยชน์คุ้มค่า ควรเลือกของถวายที่ท่านจะได้ใช้จริง ๆ มีของหลายอย่างที่คนชอบถวายจนล้นวัด เช่น ผงซักฟอก สบู่ กล่องสบู่ แปรงสีฟัน ผ้าอาบน้ำฝน<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975957026?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ของบางอย่างก็ใช้ไม่ได้ เช่น ใบชา น้ำบรรจุขวด เพราะมีกลิ่นผงซักฟอกติดมาด้วย ถังสังฆทานบางถังมีอาหาร เช่น ข้าวสาร น้ำปลา เกลือป่น ที่มีคุณภาพต่ำ เนื่องจากญาติโยมซื้อมาจากร้านทั้งถังโดยไม่ได้เปิดดู จึงไม่รู้ว่าข้างในมีอะไร<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975957124?profile=original" alt=""/></p>
<br />
ใส่ใจสักนิดแล้วคิดตรองดูว่าข้างในมีอะไรบ้างที่พระท่านจำเป็นต้องใช้ แต่ผู้คนมักจะมองข้าม ถ้ายอมเสียเวลาไปเลือกหาแล้วซื้อถวายท่าน จะได้บุญมาก เพราะผู้ถวายก็อิ่มใจ ผู้รับก็ใช้ประโยชน์ได้<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975958782?profile=original" alt=""/></p>
<br />
วัดหลายแห่งไม่ได้ใช้เทียนพรรษาแล้ว แต่ใช้ไฟฟ้าแทน ทำบุญด้วยหลอดไฟ ก็นับว่าสมสมัย แต่อย่าให้ล้นเกิน พระท่านก็อยากช่วยประหยัดพลังงาน ติดไฟหลาย ๆ ดวง จะสิ้นเปลืองพลังงานและค่าไฟ<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975958846?profile=original" alt=""/></p>
<br />
การถวายเครื่องเขียน และหนังสือธรรมะ เป็นการส่งเสริมการศึกษาของพระสงฆ์ ชาวพุทธควรให้การสนับสนุนกันให้มาก ๆ<br />
หนังสือบางอย่างเช่น คู่มือดูแลสุขภาพนอกจากเป็นประโยชน์ต่อท่านโดยตรงแล้ว ท่านยังเอาไปใช้แนะนำสั่งสอนญาติโยมได้อีกด้วย<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975958901?profile=original" alt=""/></p>
<br />
หลายแห่งพระสงฆ์ต้องเป็นช่างซ่อมแซมกุฏิวิหารเอง ดังนั้นเครื่องมืองานช่าง ไม่ว่าช่างไฟหรือช่างก่อสร้าง เช่น ค้อน ตะปู เลื่อย ไขควง จึงเป็นสิ่งจำเป็น และที่ทุกวัดขาดไม่ได้ก็คือ อุปกรณ์ทำความสะอาด เช่นไม้กวาด ไม้ถูพื้น<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975961667?profile=original" alt=""/></p>
<br />
<i>นอกจากนั้น ยารักษาโรค สมุนไพร ตลอดจนเครื่องติดก้นครัว เช่น จาน ชาม หม้อ แก้วน้ำ ก็เป็นประโยชน์มากเช่นกัน<br />
เพราะพระท่านจะได้ใช้เองแล้วยังสามารถสงเคราะห์ญาติโยมได้ด้วย โดยเฉพาะชนบท</i><br />
<br />
<b>***** ติดตามตอนต่อไป ตอนที่ 2 ค่ะ....เร็วๆนี้ *****</b><br />
<br />
ที่มา: http://budpage.com/30ways01.shtml
"ป้าเเนทเอามาฝาก" (อีกละ) - " 9 เทคนิค ฝึกสมองไบรท์ " สำหรับคุณเเม่ เเละคุณพ่อ
tag:go2pasa.ning.com,2009-08-26:2456660:BlogPost:82691
2009-08-26T07:30:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
วันนี้มีบทความดีๆสำหรับคุณเเม่ เเละคุณพ่อนะคะ<br />
<br />
โดย วนิษา เรซ ผู้เชี่ยวชาญด้านอัจฉริยภาพจาก ม.ฮาร์วาร์ด เป็นเจ้าของโรงเรียน และสถาบันอัจฉริยะสร้างได้<br />
http://www.geniuscreator.com/GFam.htm<br />
<br />
ผู้หญิงสมัยนี้ อยากสวย ฉลาด และสุขภาพดี ทุกคนจึงพากันดูแลรูปร่าง ด้วยการออกกำลังกาย เคร่งครัดเรื่องอาหารการกิน แต่ไม่เคยมีใครสนใจว่าจะดูแลสมองอย่างไรให้มีสุขภาพดี ทั้งที่สมองเป็นอวัยวะที่ตัดสินใจทุกเรื่องของชีวิต<br />
ดังนั้นเราจึงควรเอกเซอร์ไซส์สมองให้ไบรท์ด้วยเทคนิคง่าย ๆ ต่อไปนี้<br />
<br />
<b>1. จิบน้ำบ่อย…</b>
วันนี้มีบทความดีๆสำหรับคุณเเม่ เเละคุณพ่อนะคะ<br />
<br />
โดย วนิษา เรซ ผู้เชี่ยวชาญด้านอัจฉริยภาพจาก ม.ฮาร์วาร์ด เป็นเจ้าของโรงเรียน และสถาบันอัจฉริยะสร้างได้<br />
http://www.geniuscreator.com/GFam.htm<br />
<br />
ผู้หญิงสมัยนี้ อยากสวย ฉลาด และสุขภาพดี ทุกคนจึงพากันดูแลรูปร่าง ด้วยการออกกำลังกาย เคร่งครัดเรื่องอาหารการกิน แต่ไม่เคยมีใครสนใจว่าจะดูแลสมองอย่างไรให้มีสุขภาพดี ทั้งที่สมองเป็นอวัยวะที่ตัดสินใจทุกเรื่องของชีวิต<br />
ดังนั้นเราจึงควรเอกเซอร์ไซส์สมองให้ไบรท์ด้วยเทคนิคง่าย ๆ ต่อไปนี้<br />
<br />
<b>1. จิบน้ำบ่อย ๆ</b><br />
สมองประกอบด้วยน้ำ 85 % เชลล์สมองก็เหมือนต้นไม้ที่ต้องการน้ำหล่! อเลี้ยง ถ้าไม่มีน้ำ ต้นไม้ก็เห่ยว<br />
ถ้าไม่อยากให้เชลล์สมองเหี่ยว ซึ่งส่งผลให้การส่งข้อมูลช้ากลายเป็นคนคิดช้าหรือคิดไม่ค่อยออก แต่ละวันจึงควรดื่มน้บ่อยๆ<br />
<br />
<b>2 . กินไขมันดี</b><br />
คนไม่ค่อยรู้ว่าสมองคือก้อนไขมัน ซึ่งจำเป็นต้องมีไขมันดีไปทดแทนส่วนที่สึกหรอ แนะนำให้กินไขมันดีระหว่างวัน<br />
จำพวกน้ำมันปลา สารสกัดใบแปะก๊วย ปลาที่มีไขมันดีอย่าง ปลาแซลมอน นมถั่วเหลือง วิตามินรวม น้ำมันพริมโรส ซึ่งเป็นน้ำมันดี ที่ทำให้เชลล์ชุ่มน้ำ ส่วนวิตามินซีกินแล้วสดชื่น<br />
<br />
<b>3 . นั่งสมาธิวันละ 12 นาที</b><br />
หลังจากตื่นนอนแล้ว ให้ตั้งสติและนั่งสมาธิทุกเช้า วันละ 12 นาที เพื่อให้สมองเข้าสู่ช่วงที่มีคลื่น Theta ซึ่งเป็นคลื่นที่ผ่อนคลายสุดๆ ทำให้สมองมี Mental Imagery สามารถจินตนาการเห็นภาพและมีความคิดสร้างสรรค์ ( ถ้าทำไม่ได้ตอนเช้า )<br />
ให้หัดทำก่อนนอนทุกวัน<br />
<br />
<b>4. ใส่ความตั้งใจ</b><br />
การตั้งใจในสิ่งใดก็ตาม เหมือนการโปรแกรมสมองว่านี่คือสิ่งที่ต้องเกิด ระหว่างวันสมองจะปรับพฤติกรรมเราให้ไปสู่เป้าหมายนั้น ทำให้ประสบความสำเร็จในสิ่งต่าง ๆ เพราะสมองไม่แยกระหว่างสิ่งที่ทำจริงกับสิ่งที่คิดขึ้น ทั้งสองอย่างจึงเป็นเสมือนสิ่งเดียวกัน<br />
<br />
<b>5. หัวเราะและยิ้มบ่อย ๆ</b><br />
ทุกครั้งที่ยิ้มหรือหัวเราะ จะมีสารเอ็นโดรฟิน ซึ่งเป็นสารแห่งความสุข หลั่งออกมาเท่ากับเป็นการกระตุ้นให้มีความอยากรักและหวังดีต่อคนอื่นไปเรื่อยๆ<br />
<br />
<b>6. เรียนรู้สิ่งใหม่ทุกวัน</b><br />
สิ่งใหม่ในที่นี้หมายถึง สิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน เช่น กินอาหารร้านใหม่ ๆ รู้จักเพื่อนใหม่ อ่านหนังสือเล่มใหม่<br />
คุยกับเพื่อนร่วมงาน และเรียนรู้วิธีการทำงานของเขา เป็นต้น เพราะการเรียนรู้สิ่งใหม่ทำให้สมองหลั่งสารเอ็นโดรฟิน<br />
และโดปามีน ซึ่งเป็นสารแห่งการเรียนรู้ กระตุ้นให้อยากเรียนรู้และสร้างสรรค์ ไปเรื่อย ๆ เมื่อมีความสุขก็ทำให้มีความคิดสร้างสรรค์<br />
<br />
<b>7. ให้อภัยตัวเองทุกวัน</b><br />
ขณะที่การไม่ให้อภัยตัวเอง โกรธคนอื่น โกรธตัวเอง ทำให้เปลืองพลังงานสมอง การให้อภัยตัวเอง<br />
เป็นการลดภาระขอสมอง<br />
<br />
<b>8. เขียนบันทึก Graceful Journal</b><br />
ฝึกเขียนขอบคุณสิ่งดี ๆ ที่เกิดขึ้นแต่ละวันลงในสมุดบันทึก เช่น ขอบคุณที่มีครอบครัวที่ดี ขอบคุณที่มีสุขภาพที่ดี<br />
ขอบคุณที่มีอาชีพที่ทำให้มีความสุข เป็นต้น เพราะการเขียนเรื่องดี ๆ ทำให้สมองคิดเชิงบวก พร้อมกับหลั่งสารเคมีที่ดี<br />
ออกมา ช่วยให้หลับฝันดี ตื่นมาทำสมาธิได้ง่าย มีความคิดสร้างสรรค์<br />
<br />
<b>9. ฝึกหายใจลึก ๆ</b><br />
สมองใช้ออกชิเจน 20 25 % ของออกชิเจนที่เข้าสู่ร่างกาย การฝึกหายใจเข้าลึกๆ จึงเป็นการส่งพลังงานที่ดีไปยังสมอง<br />
ควรนั่งหลังตรงเพื่อให้ออกชิเจนเข้าสู่ร่างกายได้มากขึ้น ถ้านั่งทำงานนาน ๆ อาจหาเวลายืนหรือเดินยึดเส้นยืดสายเพื่อให้ปอดขยายใหญ่ สามารถหายใจเอาออกชิเจนเข้าปอดได้เพิ่มขึ้นอีก 20 % การมีสมองที่ดีก็เหมือนทักษะทุกอย่างในโลกที่เรียนรู้ได้ แต่จะเก่งหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับการฝึกฝน ถ้าเราดูแลและฝึกฝนสมองให้ดี คุณภาพชีวิตก็จะดีตาม<br />
<br />
ขอขอบคุณ: LukZ® for group clickkids<br />
Aug 30, '07 7:33 AM
Brux's Milestones - 8 Years 5 Months 20 Days /Mon 8/26/2009 - Setting Up An Allowance
tag:go2pasa.ning.com,2009-08-26:2456660:BlogPost:82679
2009-08-26T07:00:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
เงินค่าขนมน้อง ไม่ใช่ประเด็นสำหรับเราเลยค่ะ เพราะน้องไม่ค่อยได้ใช้เท่าไหร่ เเต่เราก็เอาติดกระเป๋าไว้ให้เค๊าบ้าง เเต่ก็ไม่มาก เเละเราก็จะคอยเช็คว่ายังมีเหลือ หรือต้องใส่เพิ่มค่ะ<br />
....อย่างน้อยน้องบรุกซ์ก็คิดเงินเป็นค่ะ ว่าต้องได้รับเงินทอนเท่าไหร่ - ค่อยยังชั่ว<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img alt="" height="36" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949494?profile=original" width="650"></img></p>
Your 8-Year-Old Timeline: Setting Up An Allowance<br />
<br />
<b>Your 8-year-old now</b><br />
Some families choose to give an allowance with no strings attached. The child receives a set amount at set…
เงินค่าขนมน้อง ไม่ใช่ประเด็นสำหรับเราเลยค่ะ เพราะน้องไม่ค่อยได้ใช้เท่าไหร่ เเต่เราก็เอาติดกระเป๋าไว้ให้เค๊าบ้าง เเต่ก็ไม่มาก เเละเราก็จะคอยเช็คว่ายังมีเหลือ หรือต้องใส่เพิ่มค่ะ<br />
....อย่างน้อยน้องบรุกซ์ก็คิดเงินเป็นค่ะ ว่าต้องได้รับเงินทอนเท่าไหร่ - ค่อยยังชั่ว<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949494?profile=original" alt="" width="650" height="36"/></p>
Your 8-Year-Old Timeline: Setting Up An Allowance<br />
<br />
<b>Your 8-year-old now</b><br />
Some families choose to give an allowance with no strings attached. The child receives a set amount at set intervals, to spend as she sees fit. The benefit to this approach is that the child has more responsibility for making choices. The money is simply a learning tool.<br />
Other families tie an allowance to chores, although that's controversial among experts, some of whom believe chores should be done uncompensated as an expected contribution to the family. Some tie an allowance to attitude and behavior, nicking dollars as punishment. Other families give no allowance at all, preferring to meet their child's expenses on a case-by-case basis.<br />
Parents sometimes dictate how allowance money is spent. For example, some households insist that kids automatically save a certain portion and give another portion to charity, thus helping the child learn two good lessons about the value of money.<br />
There's no right or wrong way to give an allowance. Your values and how you choose to teach your child about money should shape how it's handled.<br />
<br />
<b>Your life now</b><br />
A bike helmet is no good if it doesn't fit properly. Make sure your child's helmet is snug with no slippage. There should be plenty of foam padding on the inside and a strong chin strap.<br />
Both football-player style helmets (the bigger kind) and classic bike helmets (which cover only the top of the head) are safe. Just check periodically to make sure that your child hasn't outgrown her trusty old helmet.<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949697?profile=original" alt="" width="1200" height="1600"/></p>
Brux's Milestones - 8 Years 6 Months 19 Days /Fri 8/21/2009 - Too Soon For A Cell Phone?
tag:go2pasa.ning.com,2009-08-21:2456660:BlogPost:80179
2009-08-21T08:49:39.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
Yes, i shouldn't join in but I've already did.<br />
Last month I bought Brux the 1st cell phone. I guess he just wanna have something that most of his friends have. And I did reward him because he was doing in school so well<br />
year by year. And I also think that the reason that he want to have this or that develops<br />
by age and 'peer pressure'.<br />
<br />
The good thing is he hasn't use the phone much in term of<br />
chatting to his friends but he's keen on listen to Rock music.<br />
<br />
…<p style="text-align: left;"><img alt="" height="36" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949266?profile=original" width="650"></img></p>
Yes, i shouldn't join in but I've already did.<br />
Last month I bought Brux the 1st cell phone. I guess he just wanna have something that most of his friends have. And I did reward him because he was doing in school so well<br />
year by year. And I also think that the reason that he want to have this or that develops<br />
by age and 'peer pressure'.<br />
<br />
The good thing is he hasn't use the phone much in term of<br />
chatting to his friends but he's keen on listen to Rock music.<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949266?profile=original" alt="" width="650" height="36"/></p>
<b>Your 8-year-old now</b><br />
Cell phone ownership has been trending downward in age. Some of your child's friends may have one already.<br />
<br />
<b>Should you join in?</b><br />
Most developmental experts agree that the longer you can hold off on a phone for a child, the better. Of growing concern is the possible association between cell phone use and brain tumors. Children who grow up using cell phones have that many more years of usage, and the cumulative effects are uncertain.<br />
There's also the question of whether certain items are best delayed as privileges of age. If your child gets everything from the start, what is there to look forward to?<br />
Responsibility is another issue. A child who is forever losing sweaters or homework papers may not do much better with a small electronic device.<br />
It's wise to ask yourself what the phone is really for. When would your child need to get in touch with you? Most children this age are under adult supervision at all times. Many schools forbid phones or have policies against their use during school hours.<br />
Some kids want phones for the games and camera function more than the actual phone. If that's the case, another device (a handheld computer game, a camera) might make more sense. Some families, such as those with shared custody arrangements, simply find that a child having a phone is an appropriate convenience to make communication easier. If you choose to give your child a cell phone, look into plans that provide parental controls, such as allowing you to limit what numbers are dialed and when, and how many minutes are available. Ideally, choose a basic model without Internet access.<br />
<br />
<b>Your life now</b><br />
Is it okay to discipline someone else's child? It's a question you may ask yourself more often as your child makes a habit of inviting friends over to play. The answer is yes. An 8-year-old is old enough to understand that other households may have different rules than her own. Make sure a guest understands your expectations – no running around the pool, no jumping on the bed – and give a warning reminder first when a rule is broken. If the behavior persists, give an appropriate consequence, such as no more swimming or no more playing in the bedroom. If things get out of hand, you can always end the playdate early.<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975949896?profile=original" alt="" width="3072" height="2048"/></p>
" ป้าเเนทเอามาฝาก (อีกละ) " - ป่วยไข้... ที่ไม่ธรรมดา
tag:go2pasa.ning.com,2009-08-18:2456660:BlogPost:78549
2009-08-18T15:30:00.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
เเม่ๆทั้งหลาย อย่าเพิ่งตกใจกับโรคเหล่านี้นะคะ<br />
.... เอามาเเบ่งปัน เพื่อเพื่อให้รู้ จะได้คอยดูเเลเด็กๆให้ปลอดภัยจากโรคร้ายเหล่านี้ค่ะ<br />
<br />
<b>Health Tip : ป่วยไข้… ที่ไม่ธรรมดา</b><br />
Feb 13, '08 6:32 AM<br />
credit to LukZ® for group clickkids<br />
<br />
อาการเล็กๆ น้อยๆ อาจเป็นสัญญาณเตือนถึงโรคร้ายที่แฝงอยู่ในตัวลูก ไม่ว่าจะอาเจียน ผื่น เป็นไข้ เหงื่อออกมาก และเซื่องซึม ซึ่งเราไม่ควรมองข้ามค่ะ<br />
<br />
<br />
<i><b>ผื่น</b></i><br />
ผื่นเป็นอาการผิดปกติที่ผิวหนัง เกิดได้จากหลายสาเหตุ เช่น ติดเชื้อไวรัส แพ้สารเคมี หรือแมลงสัตว์กัดต่อย…
เเม่ๆทั้งหลาย อย่าเพิ่งตกใจกับโรคเหล่านี้นะคะ<br />
.... เอามาเเบ่งปัน เพื่อเพื่อให้รู้ จะได้คอยดูเเลเด็กๆให้ปลอดภัยจากโรคร้ายเหล่านี้ค่ะ<br />
<br />
<b>Health Tip : ป่วยไข้… ที่ไม่ธรรมดา</b><br />
Feb 13, '08 6:32 AM<br />
credit to LukZ® for group clickkids<br />
<br />
อาการเล็กๆ น้อยๆ อาจเป็นสัญญาณเตือนถึงโรคร้ายที่แฝงอยู่ในตัวลูก ไม่ว่าจะอาเจียน ผื่น เป็นไข้ เหงื่อออกมาก และเซื่องซึม ซึ่งเราไม่ควรมองข้ามค่ะ<br />
<br />
<br />
<i><b>ผื่น</b></i><br />
ผื่นเป็นอาการผิดปกติที่ผิวหนัง เกิดได้จากหลายสาเหตุ เช่น ติดเชื้อไวรัส แพ้สารเคมี หรือแมลงสัตว์กัดต่อย แม้ว่าจะไม่มีอันตรายร้ายแรงอะไร นอกจากทำให้ผิวลูกระคายเคือง แต่ก็ใช่ว่าผื่นจะเหมือนกันหมดทุกประเภท เพราะผื่นบางชนิดก็ไม่ธรรมดาเพราะมาพร้อมกับโรคร้าย เช่น<br />
<br />
<u>มะเร็งเม็ดเลือดขาว</u> ผื่นจะมีลักษณะเป็นจ้ำเลือดเล็กๆ หากกดเบาๆ บริเวณที่เป็นผื่นแล้วจ้ำเลือดยังไม่หายไป บวกกับลูกมีอาการซีด เหนื่อยง่าย หายใจเร็ว สิ่งนี้กำลังบ่องบอกถึงอาการของโรคร้าย อย่างมะเร็งเม็ดเลือดขาวอยู่ก็ได้ ซึ่งถ้าจะให้แน่ใจก็ต้องได้รับการตรวจวินิจฉัยจากคุณหมออย่างละเอียดค่ะ<br />
<br />
<u>โรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบ</u> โรคนี้อาจจะมีหลายๆ อาการ เช่น มีผื่นเป็นลักษณะจ้ำเลือดแดงๆ และมีอาการอื่นๆ ร่วมด้วย เช่น มีไข้ เหนื่อยหอบง่าย ตาไม่ค่อยสู้แสงร้องกวนงอแงผิดปกติ และมีอาการกระหม่อมโป่งในช่วงที่กระหม่อมหน้ายังไม่ปิด ลูกอาจเป็นโรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบบางชนิดอยู่หากสังเกตอาการลูกแล้วเข้าข่ายที่ว่ามา รีบพาเขาไปหาคุณหมอด่วนค่ะ<br />
<br />
<br />
<br />
<i><b>อาเจียน</b></i><br />
เพราะร่างกายของเด็กนั้นยังอ่อนแอ หากมีอาการป่วยนิดๆ หน่อยๆ หนูน้อยก็อาจอาเจียนได้แต่เรื่องเล็กๆ อย่างอาเจียนอาจมีเรื่องใหญ่ๆ แฝงอยู่ก็ได้ค่ะ เช่น<br />
<br />
<u>โรคกระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบ</u> หากลูกอาเจียนร่วมกับอึบ่อยๆ ถ่ายเหลวเป็นน้ำหลายครั้งบวกกับมีไข้ และเบื่ออาหาร อย่าได้รอช้านะคะ รีบพาลูกไปหาคุณหมอด่วน เพราะลูกอาจจะป่วยเป็นโรคกระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบ ตัวการอาจเป็นเชื้อโรคโรต้าไวรัส ซึ่งเป็นไวรัสที่ติดต่อจากการหายใจและแพร่จากเบบี๋ สู่เบบี๋ได้อย่างรวดเร็ว<br />
<br />
<u>โรคลำไส้กลืนกัน</u> หากลูกอาเจียน ถ่ายออกมีมูกปนเลือดเหมือนเยลลี่สีแดง และร้องไห้เพราะปวดท้องแทบทนไม่ไหว สาเหตุเกิดจากส่วนของลำไส้เล็กม้วนเข้าไปอยู่ในลำไส้เล็กส่วนถัดไปและพอผนังของลำไส้กดทับกับปุ๊บก็เกิดการบีบตัว อุดตัน ทำให้ลูกเจ็บปวด อาการอย่างนี้ ปล่อยไว้ไม่ได้นะคะ ต้องได้รับการดูแลรักษาจากคุณหมอโดยเร็วค่ะ<br />
<br />
<u>โรคปลายกระเพาะอาหารตีบ</u> ในช่วงอายุ 1 เดือน หากแม่สังเกตเห็นว่าว่าลูกอาเจียนพุ่งแรงเกิน 3 ครั้งหลังกินนมได้ 10-20 นาที และมีลักษณะคล้ายนมที่ย่อยแล้ว อาเจียนบางส่วนมีกลิ่นเหม็นเปรี้ยว ลูกมีอาการอ่อนเพลียไม่มีแรง กระสับกระส่ายและท้องผูก นั่นอาจเป็นเพราะอาการของโรคปลายกระเพาะอาหารตีบก็ได้ค่ะ ต้องรีบรักษา เพราะอาจเกิดการขาดน้ำเนื่องจากภาวะอาเจียนซึ่งจะทำให้ลูกขาดอาหาร ไม่เจริญเติบโตตามปกติค่ะ<br />
<br />
<br />
<br />
<i><b>เป็นไข้</b></i><br />
ไข้ คืออาการที่ร่างกายมีอุณหภูมิสูงกว่า 37 องศาเซลเซียส แม้การมีไข้ของลูกจะเป็นอาการเจ็บป่วยพื้นฐาน แต่ในขณะเดียวกันการมีไข้นั้นก็เป็นอาการของโรคใดโรคหนึ่ง (ที่ร้ายแรง) ได้ด้วยเหมือนกัน เช่น<br />
<br />
<u>โรคหลอดลมอักเสบ และโรคหลอดลมฝอยอักเสบ</u> ถ้าลูกมีไข้พร้อมกับอาการหายใจถี่ๆ หรือหายใจลำบาก ไอแห้งๆ มีเสมหะสีเขียวหรือสีออกเหลืองๆ พร้อมกับริมฝีปากมีสีเขียวคล้ำแล้วล่ะก็ลูกอาจกำลังเป็นโรคหลอดลมอักเสบหรือโรคหลอดลมฝอยอักเสบอยู่ก็ได้ค่ะ<br />
<br />
<u>โรคหูชั้นกลางอักเสบ</u> หากลูกมีไข้สูงพร้อมกับชอบเอามือจับหรือดึงบริเวณหูบ่อยๆ อาจเป็นอาการของโรคหูชั้นกลางอักเสบอยู่โรคนี้จะทำให้ลูกปวดหู ทรมานมาก และหากปล่อยทิ้งไว้อาจทำให้หูของลูกหนวกได้ค่ะ<br />
<br />
<u>โรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบ</u> ถ้าลูกมีไข้บวกกับเจ็บต้นคอ ซึ่งคุณแม่อาจสังเกตได้จากเวลาที่ลูกก้มศรีษะแล้วร้องไห้งอแงมากกว่าปกติและตาก็ไม่สู้แสงจ้าเหมือนเคย ลูกอาจเป็นโรคนี้อยู่ก็ได้<br />
<br />
<br />
<i><b>ฉี่กะปริดกะปรอย</b></i><br />
ที่เห็นลูกฉี่บ่อยๆ หรือฉี่แบบกะปริดกะปรอย คุณแม่อาจคิดว่าเป็นธรรมชาติของเด็กๆ ที่ยังควบคุมการฉี่ได้ยังไม่ดีพอ แต่ทั้งนี้ก็อย่าลืมสังเกตอาการอื่นๆ ด้วยนะคะ ว่ายังมีอาการร่วมที่มากกว่าแค่ฉี่บ่อยๆ อยู่ด้วยรึเปล่า<br />
<br />
<u>โรคติดเชื้อระบบทางเดปัสสาวะ</u> ถ้าลูกร้องไห้โยเยเพราะรู้สึกเจ็บหรือแสบเวลาฉี่ และฉี่ของลูกมีลักษณะขุ่นหรือมีกลิ่นเหม็นผิดปกติ มีไข้สูง และหนาวสั่นด้วย นั่นอาจเป็นอาการของโรคติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ<br />
<br />
สาเหตุอาจเป็นเพราะหลังที่ฉี่หรืออึแล้วทำความสะอาดไม่ดีพอ เชื้อโรคจึงติดเข้าสู่ท่อปัสสาวะทำให้ติดเชื้อที่ไต กรวยไต กระเพาะปัสสาวะ หรือท่อปัสสาวะได้ ซึ่งนับเป็นโรคที่ร้ายแรงทีเดียวสำหรับเบบี๋ เพราะอาจนำไปสู่ภาวะเลือดเป็นพิษได้ค่ะ<br />
<br />
<br />
<br />
<i><b>เหงื่อออกมาผิดปกติ</b></i><br />
ไม่ว่าจะยามร้อนหรือหนาวเหงื่อของลูกก็ออกได้ตลอด แต่อย่าสรุปว่าเป็นเพราะอากาศเมืองร้อนที่ทำให้ลูกมีอาการแบบนี้ เพราะไม่ได้มีสาเหตุนี้อย่างเดียวนะคะ<br />
<br />
<u>โรคหัวใจ</u> นอกจากจะมีเหงื่อออกมากผิดปกติแล้ว ถ้ามีอาการอื่นๆ ร่วมด้วย เช่น ดูดนมแล้วเหนื่อยหอบง่าย ต้องพักบ่อยจนทำให้กินนมได้น้อยกว่าเด็กคนอื่นๆ แถมยังเป็นหวัดและไอบ่อยผิดปกติลูกอาจกำลังเผชิญกับโรคหัวใจ<br />
<br />
<br />
<br />
<i><b>เซื่องซึม</b></i><br />
เด็กๆ จะเซื่องซึมไปบ้างก็คงไม่เป็นไร เพราะเขาจะง่วงนอนจึงไม่ค่อยร่าเริง แต่ขณะเดียวกันอาการเซื่องซึมของลูกก็อาจแฝงโรคร้ายไว้ด้วย<br />
<br />
<u>โรคสมองอักเสบ หรือ โรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบ</u> ถ้าอาการเซื่องซึมของลูกเกิดขึ้นหลังจากที่เพิ่งหายป่วยจากโรคติดเชื้อต่างๆ พร้อมทั้งคุณพ่อคุณแม่ยังสังเกตเห็นว่าลูกมีอาการปวดศรีษะ และต้นคอ นั่นหมายถึงลูกอาจเริ่มมีอาการของโรคสมองอักเสบหรือโรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบโรคร้ายที่อาจคร่าชีวิตของลูกไปจากเราได้เลยทีเดียว<br />
<br />
<u>โรครายส์ซินโดม</u> ลูกจะมีอาการเซื่องซึม บวกกับมีไข้ และอาเจียนรุนแรง ซึ่งเป็นโรคที่ร้ายแรงไม่แพ้โรคอื่นๆ เลยทีเดียวค่ะ เพราะเจ้าไวรัสหรือสารพิษบางชนิดจะไปทำอันตรายต่อเซลล์ในส่วนต่างๆ ของร่างกาย ถ้ารักษาไม่ทันท่วงทีอาจถึงขั้นเสียชีวิตเลยก็ได้<br />
<br />
อย่าลืมนะคะ หากสังเกตแล้วพบว่าอาการของลูกเข้าข่ายที่ว่า หรือยังไม่แน่ใจ ก็ควรพาลูกไปหาคุณหมอทันทีค่ะ<br />
<br />
[ ที่มา.. นิตยสารรักลูก ปีที่ 25 ฉบับที่ 292 พฤษภาคม 2550 ]
'ป้าเเนทเอามาฝาก' (อีกละ) - ธรรมะวันละนิด จิตเเจ่มใส
tag:go2pasa.ning.com,2009-08-18:2456660:BlogPost:78112
2009-08-18T05:51:27.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
ธรรมะวันละนิด จิตเเจ่มใสนะคะทุกคน<br />
<br />
<b>มหัศจรรย์แห่งชีวิต</b>... <i>หลักคิดจากท่าน ว.วชิรเมธี</i><br />
เขียนโดย ว.วชิรเมธี<br />
เสาร์, 07 กุมภาพันธ์ 2009<br />
<br />
<b><u>๑. กลัวลูกมีเซ็กส์ในวัยเรียน?</u></b><br />
ไม่อยากให้เกิด ต้องเอาปัญญาใส่ในมือลูก<br />
..... ให้เงินลูกน้อยๆ ให้ความรู้แก่ลูกมากๆ ด่าลูกน้อยๆ ให้คำสอนลูกมากๆ<br />
<br />
<b><u>๒. ไหว้พระขอพรอะไรดี?</u></b><br />
(๑) ขออย่าให้โลภจนหน้ามืด<br />
(๒) ขออย่าให้โกรธจนทำร้ายตัวเอง<br />
(๓) ขออย่าให้หลงจนไม่รู้ดีรู้ชั่ว<br />
(๔) ขออย่าให้ตายในสงคราม ระหว่างคนไทยด้วยกันเอง<br />
<br />
<b><u>๓.…</u></b>
ธรรมะวันละนิด จิตเเจ่มใสนะคะทุกคน<br />
<br />
<b>มหัศจรรย์แห่งชีวิต</b>... <i>หลักคิดจากท่าน ว.วชิรเมธี</i><br />
เขียนโดย ว.วชิรเมธี<br />
เสาร์, 07 กุมภาพันธ์ 2009<br />
<br />
<b><u>๑. กลัวลูกมีเซ็กส์ในวัยเรียน?</u></b><br />
ไม่อยากให้เกิด ต้องเอาปัญญาใส่ในมือลูก<br />
..... ให้เงินลูกน้อยๆ ให้ความรู้แก่ลูกมากๆ ด่าลูกน้อยๆ ให้คำสอนลูกมากๆ<br />
<br />
<b><u>๒. ไหว้พระขอพรอะไรดี?</u></b><br />
(๑) ขออย่าให้โลภจนหน้ามืด<br />
(๒) ขออย่าให้โกรธจนทำร้ายตัวเอง<br />
(๓) ขออย่าให้หลงจนไม่รู้ดีรู้ชั่ว<br />
(๔) ขออย่าให้ตายในสงคราม ระหว่างคนไทยด้วยกันเอง<br />
<br />
<b><u>๓. ท้อแท้กับปัญหามากมายทำอย่างไรดี?</u></b><br />
ปลาที่ยังเป็นอยู่ ล้วนเรียนรู้ที่จะว่ายทวนน้ำ<br />
...... ส่วนปลาตาย มักไหลตามน้ำ<br />
<i>ปัญหาทำให้คนธรรมดาท้อ แต่ทำให้คนมีปัญญาลุกขึ้นมาแก้ไข</i><br />
<br />
<b><i>๔. ทะเลาะกับแฟนจนไม่มีสมาธิทำงาน?</i></b><br />
งานส่วนงาน แฟนส่วนแฟน<br />
..... รู้จักแบ่งเวลาให้งาน รู้จักแบ่งเวลาให้แฟน<br />
อย่าเสียงานเพราะแฟน อย่าเสียแฟนเพราะงาน<br />
<br />
<b><u>๕. โกรธ! ถูกเพื่อนนินทา?</u></b><br />
โบราณว่าไม่มีใครเตะหมาที่ตายแล้ว<br />
คุณถูกนินทาแสดงว่าคุณยังมีความหมาย<br />
...... คุณเป็นคนโชคดี จู่ๆ ก็มีกระจกวิเศษสะท้อนความอัปลักษณ์<br />
ให้เห็นความบกพร่องของตัวเอง<br />
<br />
<b><u>๖. จับได้ว่าแฟนมีกิ๊กทำอย่างไรดี?</u></b><br />
(๑) ถามตัวเองว่าเราดีกับเขาพอหรือยัง<br />
(๒) ระหว่างเรากับกิ๊กมีข้อดีข้อด้อยต่างกันตรงไหน<br />
(๓) ถามแฟนว่าจะเลือกใครก็รีบทำ ไม่รักฉัน อย่าทำให้ฉันเสียเวลา<br />
<br />
<b><u>๗. โดนเพื่อนร่วมงานแย่งซีนทำอย่างไร?</u></b><br />
เขาแย่งจากเราได้เพียงแค่ซีนและภาพลักษณ์เท่านั้น<br />
.... แต่เขาไม่สามารถแย่งความรู้และความสามารถไปจากเราได้<br />
<br />
<b><u>๘. งานเยอะมากทำอย่างไรดี?</u></b><br />
(๑) รู้ว่างานเยอะต้องรีบทำ<br />
(๒) อย่าดองงานข้ามปีข้ามชาติ<br />
(๓) เรียงลำดับความสำคัญของงาน<br />
..... สำคัญก่อนให้รีบทำ สำคัญน้อยค่อยทยอยทำ<br />
<br />
<b><u>๙. ทำงานดี มีแต่คนริษยา จะรับมืออย่างไร?</u></b><br />
โบราณว่า ไม้ใหญ่ย่อมเจอขวานคม<br />
.... คนเด่นต้องมีคนด่า คนมีปัญญาจึงมีคนลองดี<br />
คนทำงานดีจึงมีคนริษยา ปรากฏการณ์เช่นว่านี้เป็นของธรรมดา ทำงานดีจนมีคนริษยา<br />
.... ยังดีกว่าทำงานไม่ดี จึงเป็นได้อย่างดีแค่คนที่คอยริษยา<br />
<br />
<b><u>๑๐. ทำงานแทบตาย เงินไม่พอใช้ ทำอย่างไรดี?</u></b><br />
(๑) หางานใหม่<br />
(๒) ลดความต้องการให้น้อยลง อยู่กับความจริงให้มาก<br />
(๓) บริโภคปัจจัยสี่โดยมุ่งประโยชน์ อย่ามุ่งประดับ<br />
(๔) ทำบัญชีรายรับรายจ่าย รับมากกว่าจ่ายจึงนับว่ายอด<br />
.... จ่ายมากกว่ารับนับว่าแย่<br />
<br />
<b><u>๑๑. ถูกนายด่า อารมณ์เสีย?</u></b><br />
คนที่ด่าคนอื่นสะท้อนว่าระบบข้างในกำลังพัง<br />
คนอารมณ์เสียเพราะถูกด่า.... แสดงว่าระบบของตัวเองก็พังตามไปด้วย<br />
<br />
<b><u><u>๑๒. ไถ่ชีวิตโคได้บุญมากไหม?</u></u></b><br />
ถ้าไถ่แล้วโคอยู่รอด คุณได้บุญ<br />
... แต่หากไถ่เพื่อทำให้วัดอยู่รอด คุณได้บาป<br />
แทนที่จะไถ่โคกระบือ<br />
.... คุณควรไถ่ตัวเองให้พ้นจากความโลภ โกรธ หลง ดีกว่า<br />
<br />
<b><u>๑๓. แฟนติดหนังเกาหลี ดูทั้งคืนไม่ยอมนอน?</u></b><br />
ขอให้คิดว่าอย่างน้อยเธอยังนั่งดูอยู่ในบ้าน<br />
... ถึงเธอจะติดหนังเกาหลี ก็ยังดีกว่าติดผู้ชายขี้หลีที่อยู่นอกบ้าน<br />
<br />
<b><u>๑๔. ลูกค้าจู้จี้ทำอย่างไรดี?</u></b><br />
มีลูกค้าจู้จี้ยังดีกว่าวันทั้งวันไม่มีใครแวะเวียนผ่านมาเยี่ยมเยียนถึงในร้าน<br />
... ลูกค้าจู้จี้ได้ แต่คุณต้องทำให้เขาประทับใจเอาไว้เสมอ<br />
<br />
<b><u>๑๕. ไปงานวันเกิดควรได้อะไร?</u></b><br />
(๑) ได้ถามตัวเองว่า เราเกิดมาเพื่ออะไร<br />
(๒) ได้ถามตัวเองว่า เราเกิดมาจากใคร<br />
(๓) ได้ถามตัวเองว่า เรากตัญญูต่อผู้ให้กำเนิดแล้วหรือยัง<br />
<br />
<b><u>๑๖. สวดมนต์บทไหนดี?</u></b><br />
(๑) สวดพุทธคุณเพื่อเตือนว่า จงเป็นผู้ตื่น<br />
(๒) สวดธรรมคุณเพื่อเตือนว่า จงเว้นสิ่งที่ควรเว้น จงทำสิ่งที่ควรทำ<br />
(๓) สวดสังฆคุณเพื่อเตือนว่า พระอรหันต์ที่แท้ คือพ่อกับแม่ที่อยู่ในบ้านของเรานั่นเอง<br />
<br />
<b><u>๑๗. สามีไม่สนใจธรรมะเลยทำอย่างไรดี?</u></b><br />
(๑) เราควรมีธรรมะให้เขาดู<br />
(๒) เราควรอยู่ให้เขาเห็น<br />
(๓) เราควรสงบเย็นให้เขาได้สัมผัส<br />
... เนื่องเพราะ หนึ่งการกระทำสำคัญกว่าพันคำพูด<br />
<br />
<b><u>๑๘. โดนขับรถปาดหน้า โมโหมาก?</u></b><br />
(๑) บอกตัวเองว่าโกรธคือโง่ โมโหคือบ้า ด่าคือมาร ระรานคือบาป<br />
(๒) เปลี่ยนการด่าเป็นการแผ่เมตตา ให้เขาถึงที่หมายโดยปลอดภัย<br />
(๓) เตือนตนไว้ว่า อย่าขับรถปาดหน้าใคร เพราะอาจมีอันตรายรอบด้าน<br />
<br />
<b><u>๑๙. อยู่ในกลุ่มเพื่อนชอบนินทาจะตีจากดีไหม?</u></b><br />
ท่านพุทธทาสกล่าวว่า คนชอบนินทาคือคนที่ชอบกินของเน่า<br />
... ถ้าเราร่วมผสมโรงไปกับเขา แสดงว่าเราเองก็ชอบกินของเน่าไม่เบาเหมือนกัน<br />
<br />
<b><u><u>๒๐. ทำไมมักเจอสิ่งที่ไม่ชอบใจอยู่เสมอ?</u></u></b><br />
ผู้รู้บอกว่า ศิลปินอย่าดูหมิ่นศิลปะ กองขยะดูดีๆ ยังมีศิลป์<br />
... ดังนั้น ในสิ่งที่คุณไม่ชอบ ย่อมมีแง่มุมที่คุณชอบอย่างแน่นอน<br />
<br />
ที่มา: http://www.tuator.net/content/view/251/39/
Brux's Milestones - 8 Years 6 Months 1 Day /Sun 8/02/2009 - Extracurriculars: Too Much of a Good Thing?
tag:go2pasa.ning.com,2009-08-14:2456660:BlogPost:76474
2009-08-14T10:57:26.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
ตั้งเเต่น้องบรุกซ์ 8ขวบเนี่ย คุณเเม่รู้สึกว่าชีวิตพวกเรา busy มากขึ้น.....ไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อน<br />
นอนเอกเขนกเหมือนเมื่อปีก่อน เพราะน้องทำกิจกรรมเยอะชนิดค่ะ<br />
<br />
<u>ทุกวันเสาร์ - อาทิตย์ .....ว่ายนำ้ + เรียนเปียโน</u><br />
จริงๆเป็นกิจกรรมที่น้องบรุกซ์ทำมาตั้งเเต่อนุบาล 3เเล้วค่ะ เเละตารางเรียนเจ้ากิจกรรมหลัก 2อย่างนี้ก็ไม่หนัก คือ น้องเรียนว่ายนำ้ทุกวันเสาร์ - อาทิตย์ตอนบ่ายๆ ที่ก.ก.ท. (วันละ 1ชม.)<br />
ส่วนเปียโน ก็เรียนเฉพาะวันอาทิตย์เช้า 1ชม. เเล้วน้องก็จะว่าง เพราะไม่เคยให้เค๊าเรียนพิเศษด้านวิชาการเลย -…
ตั้งเเต่น้องบรุกซ์ 8ขวบเนี่ย คุณเเม่รู้สึกว่าชีวิตพวกเรา busy มากขึ้น.....ไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อน<br />
นอนเอกเขนกเหมือนเมื่อปีก่อน เพราะน้องทำกิจกรรมเยอะชนิดค่ะ<br />
<br />
<u>ทุกวันเสาร์ - อาทิตย์ .....ว่ายนำ้ + เรียนเปียโน</u><br />
จริงๆเป็นกิจกรรมที่น้องบรุกซ์ทำมาตั้งเเต่อนุบาล 3เเล้วค่ะ เเละตารางเรียนเจ้ากิจกรรมหลัก 2อย่างนี้ก็ไม่หนัก คือ น้องเรียนว่ายนำ้ทุกวันเสาร์ - อาทิตย์ตอนบ่ายๆ ที่ก.ก.ท. (วันละ 1ชม.)<br />
ส่วนเปียโน ก็เรียนเฉพาะวันอาทิตย์เช้า 1ชม. เเล้วน้องก็จะว่าง เพราะไม่เคยให้เค๊าเรียนพิเศษด้านวิชาการเลย - ถือหลักตั้งใจเรียนที่รร. ก็พอเเล้ว ส่วนบ่ายก็ทำการบ้าน รอเวลาไปว่ายนำ้...... เเต่ที่เรียนกีฬาของน้องนี่สิ มันอยู่ไกลบ้านจัง<br />
<br />
ก่อนหน้านี้ก็ลองให้น้องเรียนเทนนิสที่กกท. ช่วง Summer /ป.2 ประมาณเกือบ 3เดือนค่ะ....น้องสนุกมาก ก็เลยไปหาที่เรียนให้เค๊าตรงเเถวเเยกคลองตัน '71 Tennis Court' เเรกๆก็ดูโอเคนะคะ เเต่มาพักหลังเริ่มเห็นว่า ไม่มีพัฒนาการค่ะ<br />
หยุดอยู่กับที่ เเละในช่วงนั้น เค๊าก็ขอเรียนฟุตบอล์ลหลังเลิกเรียนกับเพื่อนๆที่รร. - คราวนี้ติดใจไปเลย<br />
<br />
คุณพ่อก็ชอบบอล์ล เลยสนับสนุนลูกชายสุดชีวิต เรื่องมันก็เลยเริ่มขึ้นจากการที่น้องไปลองเรียนฟุตบอล์ลที่<br />
Arsenal Soccer School เป็นเวลา 1เดือน เพื่อทดลองความชอบของน้องกับก๊วนเพื่อนๆของเค๊า<br />
......ผลปรากฎว่าติดใจมากกก จากลงเรียน 1เดือน กลายเป็นลงเรียนเเบบ 3เดือน เรื่อยๆมาจนปัจจุบันนี้ค่ะ<br />
สิริรวมเวลาก็เกือบปีเเล้ว <u>ตอนนี้น้องก็เลยมีกิจกรรมเพิ่มคือเรียนบอล์ลอาทิตย์ละ 3 วัน</u> คือ<br />
- ที่รร. อำนวยศิลป์ 1วัน ทุกวันอังคารหลังเลิกเรียน<br />
- ที่ Arsenal Soccer School 2วัน; ศุกร์เย็นหลังเลิกเรียน เเละเสาร์เช้า<br />
......เเค่คิดก็เหนื่อยเเล้วเนีย ---- เจ้าลูกชายยังมาบอกอีกว่า<br />
<b>'บรุกซ์ไม่อยากเรียนหนังสือเเล้ว อยากเล่นเเต่บอล์ล - อยากเป็นนักกีฬาเยาวชนทีมชาติคับพ้ม'</b><br />
<br />
<b>*****I guess, we've offered him too much of a good thing!*****</b><br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975948399?profile=original" alt="" width="650" height="36"/></p>
Your 8-Year-Old Timeline: Extracurriculars: Too much of a good thing?<br />
<br />
<b>Your 8-year-old now</b><br />
<i>Extracurricular activities expose a child to new experiences that help her learn and grow.</i><br />
But there are so many options out there, it can be hard to decide what to sign up for.<br />
<u>Some tips:</u><br />
• Don't overbook. <b>Most kids this age do best with no more than three extracurricular activities:</b> One social (like scouting), one athletic (soccer), one artistic (piano lessons or painting). Some educators recommend only one or two activities at a time. Space them out during the week so that your child isn't running from one thing to another on weekends.<br />
• Ease into team sports. Organized games provide exercise but are adult-directed and involve little spontaneity. <i>Limit your child's participation to one sport per season and suggest different ones throughout the year. Avoid introducing the "elite athlete" mentality at this young age.</i><br />
• Help your child to be well-rounded. <i>Give her chances to explore a range of activities.</i> Be wary of summer camps that turn play into work (like sports, computer, or academic ones).<br />
• <b>Watch for red flags.</b> Moodiness, nervousness about an activity, and making excuses not to go may be signs your child needs more free time.<br />
<br />
<br />
<b>Your life now</b><br />
Looking to wring more dollars from your budget? Try using cash over credit wherever possible. Studies show that people spend almost 30 percent more when they rely on credit cards rather than carrying cash.<br />
Though more inconvenient, using cash makes people think twice about a purchase because you can literally see the money leaving your wallet. It's less abstract than a credit card statement that won't show up for weeks. Even checks or a debit card, which functions like cash, can be tempting to use more freely than greenbacks and coins.<br />
Bonus: In addition to spending less, you help send the message to your child that buying things takes money out of your wallet (instead of the message that plastic magically makes anything possible!).<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975948527?profile=original" alt="" width="864" height="577"/></p>
'ป้าเเนทเอามาฝาก' (อีกละ) - เซลล์กระจกเงา ความงาม เเละความดี (ตอน3)
tag:go2pasa.ning.com,2009-08-11:2456660:BlogPost:74798
2009-08-11T09:38:43.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
<b>เซลล์กระจกเงา ความงาม และความดี</b><br />
เขียนโดย นายแพทย์อุดม เพชรสังหาร<br />
พุธ, 17 กันยายน 2008<br />
<br />
ปราชญ์ในสมัยโบราณ รวมทั้งคนเฒ่าคนแก่ได้เคยสอนเราไว้ว่า จิตใจที่ละเมียดละไม จิตใจที่ได้สัมผัสแต่ความงาม จะน้อมนำเราไปสู่ความดี<br />
<br />
แต่หลายคนก็ยังรู้สึกค้าน หรือบางคนอาจจะไม่เชื่อด้วยซ้ำไป สาเหตุก็เนื่องมาจากความรู้ทางวิทยาศาสตร์ในช่วงที่ผ่านมาสอนให้เราเชื่อในเรื่องความเป็นเหตุเป็นผล เชื่อในสิ่งที่สามารถพิสูจน์ได้ อะไรก็ตามที่ไม่สามารถอธิบายหรือพิสูจน์ได้ด้วยกระบวนการทางวิทยาศาสตร์…
<b>เซลล์กระจกเงา ความงาม และความดี</b><br />
เขียนโดย นายแพทย์อุดม เพชรสังหาร <br />
พุธ, 17 กันยายน 2008<br />
<br />
ปราชญ์ในสมัยโบราณ รวมทั้งคนเฒ่าคนแก่ได้เคยสอนเราไว้ว่า จิตใจที่ละเมียดละไม จิตใจที่ได้สัมผัสแต่ความงาม จะน้อมนำเราไปสู่ความดี<br />
<br />
แต่หลายคนก็ยังรู้สึกค้าน หรือบางคนอาจจะไม่เชื่อด้วยซ้ำไป สาเหตุก็เนื่องมาจากความรู้ทางวิทยาศาสตร์ในช่วงที่ผ่านมาสอนให้เราเชื่อในเรื่องความเป็นเหตุเป็นผล เชื่อในสิ่งที่สามารถพิสูจน์ได้ อะไรก็ตามที่ไม่สามารถอธิบายหรือพิสูจน์ได้ด้วยกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ เราจึงมักปฏิเสธที่จะให้ความสำคัญ<br />
<br />
<b>รูดอล์ฟ สไตเนอร์</b> และ <b>รพินทรนารถ ฐากูร</b> คือสองนักปราชญ์ที่แนวคิดของพวกเขาก็ถูกปฏิเสธเช่นกัน ด้วยเหตุผลว่ามันไม่สามารถอธิบายได้ด้วยกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ หรือหากจะพูดง่ายๆ แบบชาวบ้านก็คือ แนวคิดของคนทั้งสองไม่เป็นวิทยาศาสตร์<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975948661?profile=original" alt="" width="344" height="233"/></p>
<br />
<b><u>รูดอล์ฟ สไตเนอร์</u></b> มีความเชื่อว่าการที่จะพัฒนาให้มนุษย์มีความสมบูรณ์ได้นั้น เขาจะต้องเติบโตขึ้น<br />
ภายใต้ บรรยากาศของความงาม แห่งศิลปะ ดนตรี บทกวี และธรรมชาติ และด้วยความเชื่อเช่นนี้ รูดอล์ฟ สไตเนอร์ ได้ก่อตั้ง โรงเรียนวอลดอร์ฟ ขึ้น โรงเรียนแห่งนี้เน้นการให้นักเรียนได้สัมผัสและซึมซับกับความงามของสิ่งต่างๆ ดังที่กล่าว เพื่อให้สิ่งเหล่านี้หล่อหลอมให้นักเรียนเติบโตขึ้นเป็นคนที่มีความงามและความดีในหัวใจ แต่ด้วยความที่แนวคิดของเขาถูกมองว่าไม่ใช่วิทยาศาสตร์ ดังนั้นแนวคิดการจัดการศึกษาแบบวอลดอร์ฟจึงไม่ได้รับการยอมรับและเป็นที่แพร่หลายเท่าใดนัก<br />
<br />
<b><u>รพินทรนารถ ฐากูร</u></b> ก็มีความเชื่อคล้ายๆ กัน เขาเชื่อว่าการศึกษาที่ถูกต้อง คือการทำให้ผู้เรียนได้มีโอกาสได้สัมผัสกับความงดงามของวิถีชิวิตของผู้คน และธรรมชาติ ดนตรี บทกวี ศิลปะคือเครื่องมือที่สำคัญของการศึกษา สิ่งเหล่านี้คือเครื่องมือที่จะนำพาผู้เรียนก้าวไปสู่ความงาม และความดีแห่งชีวิต โรงเรียนศานตินิเกตัน คือผลผลิตจากความคิดของเขา และก็เช่นเดียวกันกับแนวคิดของการจัดการเรียนการสอนแบบโรงเรียนวอลดอร์ฟ มันไม่ได้รับความสนใจเท่าใดนัก คนส่วนใหญ่มองว่ามันเป็นแนวคิดเชิงปรัชญามากเกินไป และไม่สามารถพิสูจน์ประสิทธิภาพของมันได้ด้วยกระบวนการทางวิทยาศาสตร์<br />
<br />
แต่การค้นพบทฤษฎีเซลล์กระจกเงา ทำให้แนวคิด โรงเรียนวอลดอร์ฟ และ โรงเรียนศานตินิเกตัน มีความหมายขึ้นมาอีกครั้งทันที<br />
<br />
วิตตอริโอ กาลิซซี่ นักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยพาร์ม่า ประเทศอิตาลี ผู้ค้นพบเซลล์กระจกเงา และเดวิด ฟรีดเบอร์ก ศาสตราจารย์ทางด้านศิลปะ แห่งมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย นิวยอร์คสหรัฐอเมริกา ได้ร่วมกันเสนอบทความในวารสาร Trends in Cognitive Science Vol.15, No. 5 (2007) สรุปความได้ว่า ความประทับใจในภาพเขียนหรืองานประติมากรรมซึ่งเป็นผลมาจากการทำงานของเซลล์กระจกเงา จะทำให้เราสามารถเข้าถึง และเข้าใจในเจตนาของผู้สร้างผลงานนั้นๆ ว่าเขามีเจตนาอย่างไร เขาต้องการสื่ออะไร และความเข้าใจในเจตนาของผู้สร้างผลงานอันนี้เองที่นำเราไปสู่ความเข้าใจในความทุกข์ ความเจ็บปวด ความปิติยินดีของผู้อื่น หรือที่ภาษาทางจิตวิทยาเขาใช้คำว่า <b>“Empathy”</b> ซึ่งหากจะแปลเป็นไทยก็น่าจะใกล้เคียงกับคำว่า <b>“เอาใจเขา มาใส่ใจเรา”</b> มากที่สุด<br />
<br />
<b><i>ภาวะที่เราเกิดความรู้สึก “เอาใจเขา มาใส่ใจเรา” คือภาวะที่ตัวเราเข้าใจ รู้ซึ้งถึงความทุกข์สุข ที่เขากำลังเผชิญอยู่โดยที่เราก็ยังมีสติออย่างสมบูรณ์ มีความเป็นตัวของตัวเราอยู่ ภาวะเช่นนี้จะทำให้เราเกิดความเห็นใจเขา ไม่คิดที่จะทำอะไรให้เขาเจ็บปวด และนี่คือจุดเริ่มต้นของคุณธรรมที่ว่าด้วยความเห็นใจ และการไม่เบียดเบียนผู้อื่น</i></b><br />
<br />
ผมอยากให้ท่านผู้อ่านลองพิจารณาภาพที่ประกอบในบทความตอนนี้ดูว่าท่านรู้สึกอย่างไร มันสามารถทำให้เกิดความรู้สึกเห็นอกเห็นใจคนที่อยู่ในภาพ และเข้าใจถึงเจตนาของศิลปินผู้สร้างผลงานเหล่านี้ได้หรือไม่ว่าพวกเขาต้องการบอกอะไรแก่เรา<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975948752?profile=original" alt="" width="320" height="227"/></p>
ภาพ Disaster of war ของ Goya<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975950298?profile=original" alt="" width="254" height="320"/></p>
ภาพ “ความฝันของพระเจ้าโซโลมอน”<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975950453?profile=original" alt="" width="311" height="227"/></p>
ภาพ “ความสงสัยของCaravaggio”<br />
<br />
ความรู้สึกที่เกิดขึ้นจากการได้ดูภาพเหล่านี้ คือผลจากการทำงานของเซลล์กระจกเงา ภาพของเหตุการณ์ รายละเอียดที่แสดงถึงความรู้สึกของบุคคลที่อยู่ในภาพ จะถูกส่งผ่านเซลล์กระจกเงาไปยัง “ระบบลิมบิก: Limbic System” ซึ่งเป็นระบบที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์และความรู้สึกในสมองของเรา ทำให้เราเกิดความรู้สึกเข้าใจและเห็นใจคนที่อยู่ในภาพเหล่านี้ เมื่อความรู้สึกเข้าใจ และเห็นใจเกิดขึ้นในตัวเราแล้ว ก็ตอบตัวเองก็แล้วกันครับว่าเราอยากจะให้คนเหล่านี้เป็นทุกข์มากขึ้น หรืออยากพวกเขาพ้นทุกข์<br />
<br />
ข้อสำคัญก็คือ <i>ข้อมูลที่ก่อให้เกิดความรู้สึกเหล่านี้ขึ้น เป็นข้อมูลที่ส่งผ่านด้วยภาษาพูดหรือภาษาเขียนได้ยาก เพราะมันเป็นข้อมูลด้านความรู้สึก แต่จะส่งผ่านท่าทาง การแสดงออก หรือส่งผ่านภาพ ส่งผ่านงานศิลปะได้ง่ายกว่า</i><br />
<br />
<i>วิตตอริโอ กาลิซซี และ เดวิด ฟรีดเบอร์ก สรุปว่างานศิลปะคือเครื่องมือนำไปสู่ความซาบซึ้ง นำไปสู่การมองเห็นความทุกข์ของผู้อื่น นำไปสู่การมองเห็นความงามในแง่มุมต่างๆ ทั้งหมดเกิดจากการทำงานของเซลล์กระจกเงา และจะส่งผลต่อการตัดสินใจของเราว่าเราควรจะมีบทบาทตอบสนองต่อเรื่องราวนั้นๆ อย่างไร</i><br />
<br />
แนวคิดดังกล่าวสอดคล้องกับแนวคิดเรื่อง “การเลียนแบบ และพัฒนาการของจริยธรรม (Imitation & Moral Development)” ของ เจสซี ปริ๊นซ์ (Jesse Prinz) ศาสตราจารย์ทางปรัชญา แห่งมหาวิทยาลัยนอร์ทแคโรไลนา ชาเพล ฮิลล์ ที่เขียนไว้ในหนังสือ Perspective on Imitation: From Cognitive Neuroscience to Social Science(2005) ของ ซูซาน เฮอร์เลย์ (Susan Hurley) ในหนังสือเล่มนี้ ดร.เจสซี ปริ๊นซ์ ได้กล่าวถึงงานวิจัยของเธอที่พบว่า <b><i>การเกิดคุณธรรมในคนเรานั้นเป็นผลมาจากการที่เรารับรู้ถึงความเจ็บปวดและความทุกข์ของผู้อื่น ไม่ใช่เกิดจากความเข้าใจในกฏเกณฑ์ของคุณธรรม สรุปง่ายๆ ก็คือเมื่อเห็นผู้อื่นทุกข์แล้วเราก็อยากให้เขาพ้นทุกข์ นั่นแหละคือต้นตอของการเกิดคุณธรรม การเกิดขึ้นของคุณธรรมแบบนี้จะมีคุณภาพมากกว่าคุณธรรมที่เกิดจากการสร้างความเข้าใจในกฏเกณฑ์ของคุณธรรม เพราะบางครั้งคุณธรรมก็เป็นสิ่งที่อยู่เหนือกฏเกณฑ์ที่มนุษย์ได้เคยสร้างไว้</i></b><br />
<br />
มาถึงตอนนี้ผมอยากให้ผู้อ่านย้อนกลับไปอ่านตอนต้นๆ ของบทความใหม่อีกรอบ อ่านดูว่าความงามที่ รูดอล์ฟ สไตเนอร์ และ รพินทรนารถ ฐากูร ได้เคยนำเสนอให้กับประชาคมโลกใบนี้มีคุณค่าเพียงใดหากนำมาอธิบายด้วยการทำงานของเซลล์กระจกเงา<br />
<br />
หน้าที่ของเราในตอนนี้ก็คือ ทำอย่างไรจะช่วยให้ลูกหลานของเราได้มีโอกาสสัมผัสกับความงามตามที่นักปราชญ์ทั้งสองท่านได้เคยบอกเราไว้<br />
<br />
<b>ความงาม เชื่อมไปสู่ความดี</b> เป็นจริงดังที่คนโบราณบอกไว้ และเซลล์กระจกเงาคือสะพานที่เชื่อมสองสิ่งนี้เข้าด้วยกัน<br />
ที่มา: http://www.tuator.net/content/view/229/76/
'ป้าเเนทเอามาฝาก' (อีกละ) - เซลล์กระจกเงา กับการเรียนรู้แบบเลียนแบบ (ตอน2)
tag:go2pasa.ning.com,2009-08-11:2456660:BlogPost:74787
2009-08-11T09:27:27.000Z
nat
https://go2pasa.ning.com/profile/nat
<b>เซลล์กระจกเงา กับการเรียนรู้แบบเลียนแบบ</b><br />
เขียนโดย นายแพทย์อุดม เพชรสังหาร<br />
อาทิตย์, 17 สิงหาคม 2008<br />
<br />
<b>เซลล์กระจกเงา กับการเรียนรู้แบบเลียนแบบ (Mirror Neuron and Imitation Learning)</b><br />
<br />
สมาชิก “ครอบครัวตัวต่อ” คงได้อ่านข่าววัยรุ่นเล่นเกมคอมพิวเตอร์ที่ชื่อ GTA แล้วเกิดความคิดอยากทำตามอย่างในเกมบ้าง ก็เลยไปปล้นแท็กซี่ สุดท้ายกลายเป็นผู้ร้ายไปอย่างน่าสงสาร<br />
แถมยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเองทำอะไรผิด รู้เพียงแต่ว่าในเกมมันไม่ผิด<br />
(เหตุเกิดวันที่ 3 ส.ค.นี้ อ่านข่าวต่อ คลิกเว็บไซต์กระปุก…
<b>เซลล์กระจกเงา กับการเรียนรู้แบบเลียนแบบ</b><br />
เขียนโดย นายแพทย์อุดม เพชรสังหาร <br />
อาทิตย์, 17 สิงหาคม 2008<br />
<br />
<b>เซลล์กระจกเงา กับการเรียนรู้แบบเลียนแบบ (Mirror Neuron and Imitation Learning)</b><br />
<br />
สมาชิก “ครอบครัวตัวต่อ” คงได้อ่านข่าววัยรุ่นเล่นเกมคอมพิวเตอร์ที่ชื่อ GTA แล้วเกิดความคิดอยากทำตามอย่างในเกมบ้าง ก็เลยไปปล้นแท็กซี่ สุดท้ายกลายเป็นผู้ร้ายไปอย่างน่าสงสาร<br />
แถมยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเองทำอะไรผิด รู้เพียงแต่ว่าในเกมมันไม่ผิด <br />
(เหตุเกิดวันที่ 3 ส.ค.นี้ อ่านข่าวต่อ คลิกเว็บไซต์กระปุก )<br />
<br />
<b>นี่คือผลงานของเซลล์กระจกเงา</b><br />
หน้าที่อย่างหนึ่งของเซลล์กระจกเงาคือการเลียนแบบ ในคดีนี้วัยรุ่นคนดังกล่าวได้เลียนแบบพฤติกรรมในเกม GTA และแสดงออกจนกลายเป็นคดีอาชญากรรมไปในที่สุด<br />
<br />
เกม GTA คือเกมที่ให้คนเล่นได้เข้าไปมีบทบาทในเกมโดยการทำตัวเป็นโจร พูดง่ายๆ มันคือเกมสอนทักษะของความเป็นโจรนั่นเอง ใครเล่นเกมนี้จะต้องทำตัวเป็นโจรให้สุดๆ ถึงจะได้แต้มปล้นแท็กซี่ ฆ่าตำรวจ ข่มขืนผู้หญิง ได้แต้มหมด ก็เพียงแค่การได้เห็นบทบาทโจรที่เกมวางไว้สำหรับให้ผู้เล่นเข้าไปสวม เซลล์กระจกเงามันก็ทำการลอกเลียนแบบของมันแล้ว แต่นี่ผู้เล่นต้องเข้าไปแสดงบทบาทโจรอย่างแข็งขันด้วย แล้วมันจะไม่ทำให้คนเล่นเกิดการลอกเลียนบทบาทโจรได้อย่างไร เด็กคนนี้เล่นเกม GTA อย่างชนิดที่เรียกว่าเสพติด เซลล์กระจกเงาได้ทำงานอย่างเต็มที่ บทบาทโจรในเกมเป็นอย่างไรมันจึงสามารถลอกเลียนเอาไว้ได้หมด<br />
<br />
<b>ต้องเรียนว่าธรรมชาติเซลล์กระจกเงานั้น มันจะเลียนแบบพฤติกรรมทุกอย่าง มันไม่สามารถแยกแยะผิดชอบชั่วดีได้ด้วยตัวมันเอง โดยเฉพาะในคนอายุต่ำกว่า ๒๐ ปี ที่สมองส่วนยับยั้งชั่งใจ หรือ Prefrontal Cortex ยังโตไม่เต็มที่</b> ดังนั้นการได้สัมผัสหรือได้เห็นแบบอย่างการกระทำไม่ว่าดี หรือไม่ดี เด็กจึงซึมซับหรือลอกแบบเอาหมด แต่ในผู้ใหญ่อย่างเราๆ สมองส่วนยับยั้งชั่งใจโตแล้ว เราก็เลยเลือกที่จะเลียนแบบเฉพาะสิ่งเราชอบใจ<br />
<br />
<b>เซลล์กระจกเงามันทำงานอย่างไร</b><br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975948551?profile=original" alt="" width="180" height="244"/></p>
<br />
พฤติกรรมที่ผู้อื่นแสดงออก ให้เราเห็นจะถูกบันทึกเข้ามาในสมองของเรา จากนั้นเซลล์กระจกเงาจะทำหน้าที่ควบคุมเซลล์ต่างๆ ในสมองของเราให้ “ลองทำตาม” ต้นแบบนั้นๆดู เป็นการ “ลองทำตาม” ในระดับการทำงานของเซลล์ ไม่มีการเคลื่อนไหวร่างกายภายนอกให้เห็น ไม่ใช่การ “ลองทำตาม” ที่แสดงออกเป็นการเคลื่อนไหวร่างกาย เเละการที่เซลล์กระจกเงา “ลองทำตาม” พฤติกรรมที่เรามองเห็นนี้เป็นเพราะว่าจริงๆ แล้วมันมีหน้าที่ ทำความเข้าใจท่าทาง ท่าที และเจตนาของผู้อื่นที่แสดงออกต่อเรา การ “ลองทำตาม” ภายในสมองของเราจะทำให้เราเข้าใจเจตนาของการกระทำนั้นๆ ได้ เมื่อเราเข้าใจท่าทีและเจตนาของผู้อื่น มันก็จะมีผลต่อการกำหนดท่าทีตอบสนองของเรา เขาแสดงออกมาอย่างนี้ เราอ่านว่าเขามีเจตนาแบบนี้ (ผ่านการทำงานของเซลล์กระจกเงา) เราก็เลยแสดงท่าทางตอบสนองแบบนี้ นี่คือการทำงานของเซลล์กระจกเงา หรือการทำความเข้าใจคนอื่นโดยการลองทำบทบาทเหมือนคนอื่น การลองไปอยู่ในสถานการณ์แบบคนอื่น หรือที่เราชอบพูดกันว่า ใจเขา ใจเรา เอาใจเขา มาใส่ใจเรา ด้วยกระบวนการเช่นนี้ เราจึง เข้าใจ คนอื่น<br />
<br />
<b>ฉะนั้น หากพิจารณาให้ดีเซลล์กระจกเงาก็คือกลไกที่ก่อให้เกิดความสัมพันธ์ทางสังคมของมนุษย์เรานั่นเอง เซลล์กระจกเงาช่วยให้เราเข้าใจ เจตนาของผู้อื่น นำมาสู่การเห็นอกเห็นใจผู้อื่น เซลล์กระจกเงาช่วยให้เราเลียนแบบผู้อื่นเพื่อที่จะมีพฤติกรรมบางอย่างที่เหมือนกับผู้อื่น</b><br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975948659?profile=original" alt="" width="180" height="135"/></p>
<br />
ที่สำคัญการทำงานของเซลล์กระจกเงาทำให้เรารับรู้ว่า <b>การเลียนแบบ</b> คือวิธีการเรียนรู้ที่สำคัญของมนุษย์ ภาษา วัฒนธรรม คุณธรรม กฎเกณฑ์ทางสังคม ค่านิยม บรรทัดฐาน ประเพณี ไม่ว่าอะไรก็ตามที่เป็นทักษะและต้องลงมือปฏิบัติ มนุษย์ล้วนเรียนรู้ผ่านการเลียนแบบ ผ่านการทำงานของเซลล์กระจกเงาทั้งสิ้น เช่นเราเรียนขับรถ เราเรียนมารยาทในสังคม คุณธรรมในสังคม เราเรียนทำกับข้าว เราเรียนภาษา ทั้งหมดนี้เราเรียนรู้โดยการเลียนแบบ (Imitation Learning) โดยการทำงานของเซลล์กระจกเงาทั้งสิ้น<br />
<br />
<i>“การเลียนแบบ” จึงเป็นการเรียนรู้ที่ทำให้มนุษย์กลายเป็นสมาชิกที่มีคุณภาพของสังคม จะโชคไม่ดีหน่อยก็ตรงที่มัน “เลียนแบบ” สิ่งที่ไม่ดีด้วย</i><br />
<br />
<b><u>ความรู้ในเรื่องเซลล์กระจกเงาช่วยอะไรเราบ้างในเรื่องการเลี้ยงลูก</u></b><br />
คนโบราณสอนไว้ว่าลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น อยากให้ลูกเป็นอย่างไร เราต้องทำตัวแบบนั้น มันคือคำสอนที่สอดคล้องกับการทำงานของเซลล์กระจกเงามาก แบบอย่างที่ดี จึงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับลูกของเรา และตัวเรานั่นแหละคือคนที่จะต้องสร้าง แบบอย่างที่ดี ที่ว่านี้ ลองทำแบบนี้ดูครับ<br />
• อ่านหนังสือ ค้นคว้าหาความรู้ให้ลูกเห็น หากอยากให้ลูกรักการอ่าน รักการแสวงหาความรู้<br />
• ไม่ดูโทรทัศน์ ไม่เล่นเกมคอมพิวเตอร์ หากอยากให้ลูกห่างจากสิ่งเหล่านี้<br />
• แสดงกริยาอ่อนน้อมต่อคนอื่น หากอยากให้ลูกเป็นคนอ่อนน้อม<br />
• พูดเพราะกับลูก หากอยากให้ลูกเป็นคนพูดเพราะ<br />
• แสดงความเคารพต่อผู้หลักผู้ใหญ่ให้ลูกเห็น หากต้องการให้ลูกเป็นคนมีสัมมาคารวะ<br />
• พาลูกทำกับข้าว ทำกับข้าวให้ลูกดู หากต้องการสอนการบ้านการครัวให้ลูก<br />
• พาลูกประดิษฐ์ของเล่นเอง หากอยากให้ลูกเป็นนักคิด นักสร้างสรรค์<br />
• พาลูกออกกำลังกาย เล่นกีฬา หากต้องการให้ลูกแข็งแรง ฯลฯ<br />
<br />
<p style="text-align: left;"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/1975950238?profile=original" alt="" width="180" height="135"/></p>
<br />
อย่างไรก็ตามเหรียญมีสองด้านเสมอ อย่างที่บอกไปแล้วว่าสิ่งที่ไม่ดีเซลล์กระจกเงามันก็เลียนแบบมาเหมือนกัน <i>ดังนั้นการกันลูกของเราออกจากแบบอย่างที่ไม่ดีก็เป็นสิ่งจำเป็น ยิ่งตอนนี้แบบอย่างไม่ดีมันมีมากเหลือเกิน ทั้งในโทรทัศน์ ในหนังสือพิมพ์ อินเตอร์เน็ต แถมเพิ่มทางมือถือขึ้นมาอีกด้วย เรียกว่ารอบทิศเลยทีเดียว</i> ลำพังเฉพาะตัวเราคนเดียวคงสู้ไม่ไหวแน่ การร่วมด้วยช่วยกันคนละไม้ละมือของคนที่เป็นพ่อแม่ทั้งหลายจึงเป็นทางออกที่ดีและมีพลังมากกว่า ข้อสำคัญในขณะที่เราพ่อแม่ทั้งหลายกำลังจับกลุ่มกันช่วยกันคนละไม้ละมือทำสิ่งดีๆ อยู่นั้น เซลล์กระจกเงาในสมองของลูกเรามันก็เฝ้ามองอยู่<br />
ในที่สุดนอกจากเราจะช่วยกันป้องกันลูกของเราออกจากสิ่งที่ไม่ดีแล้ว ลูกของเราก็จะกลายเป็นคนที่เอื้อเฟื้อต่อคนอื่น เป็นคนที่มีความรับผิดชอบต่อสังคมไปในที่สุด<br />
<br />
ที่มา: <a href="http://www.tuator.net/content/view/215/76/">http://www.tuator.net/content/view/215/76/</a>