เมื่อวานสวดให้พี่เพี้ย กับน้องโยโย่ฟังใหญ่เลย

ว้าว....รูปใหม่อาหมวยเปรี้ยวเลยนะจ๊ะ ^_^

Thank you for your kind words. I am happy to help. I love Thailand and Thai people. I have been in Thailand now for 9 years and everyone has always been very friendly and welcoming. Thailand is like my home and I want to do whatever I can to give back.

ดาจ๋า ขอบใจจ้าที่ชมรูปของพี่ทั้งหลาย .. พี่กับแฟนชอบท่องเที่ยวจ้า ว่างไม่ได้ ขับรถไปโลด..เพราะยาโยเองก็คงชอบเรียนรู้แบบนอกห้องเหมือนกันจ่ะ เพราะถ้ากางหนังสือ หรือสอนอะไรแบบตั้งใจ ชีไม่เอาเลยค่ะ ไม่สนใจ เหมือนไม่มีสมาธิ.. ตอนนี้ยังไม่ยอมจำสี จำตัวอักษรไรเลย..

ที่ดาเข้าใจว่าภาษาอิงค์พี่ดีนี่ ผิดถนัดเลยจ่ะดา พี่เนี่ยน๊ะ ...พูดอิงค์ได้ก็เพราะเวปนี้เต็มๆเลยจ่ะดา มีเพื่อนๆดีๆพี่ๆดีๆ น้องๆดีๆ มีครูดีๆ ในเวปแห่งนี้ทั้งนั้นเลย ..ที่ทำให้เราไม่กลัวภาษาอังกฤษ กลัวฝรั่งเหมือนเมื่อก่อน...พี่ก็ต้องฝึกๆกันไปเรื่อยๆอย่างหนักเลยหล่ะจ้า...

แล้วคุณดาเป็นไงบ้าง เลี้ยงลูก 2 คนเหนื่อยมั้ยคะ เจ้าตัวเล็กมีพัฒนาการไปถึงไหนแล้วจ๊ะ

เผลอแป๊บเดียวนะคะเด็ก ๆ ก็เริ่มโตกันแล้ว แสดงว่าอาหมวยเล็กชอบเที่ยวแน่ๆ เลย ^_^ เหมือนเป็นเอกเลยค่ะ พอรู้ว่าจะได้ไปข้างนอกนะคะรีบหาหมวก หารองเท้ามาใส่ใหญ่เลยค่ะ (ใส่ผิดใส่ถูกก็ไม่สน) ยิ่งช่วงนี้เป็นเอกกำลังหัดเดินค่ะ กำลังเห่อการเดินของตัวเองมากค่ะ พอบอก stand up นะคะรีบยกตูดขึ้นเลย 5555 รีบ walk โชว์แม่ใหญ่เลยค่ะ

ใช่แล้วค่ะคุณดา ตอนนี้ต้องดูกันแทบจะทุกฝีก้าวเลย เหนื่อยเลย(แม่เฒ่านะคะไม่ใช่แม่ที่เหนื่อย) 55555

ni3 zen3me yang4?

ni3 mei2 shi4 ba?

พี่ฝึกหัดเอามาใช้ เฉยๆดา เข้ากะเหตุการณ์ พอดีเลย555

ก๊อก ๆ ไม่ได้แวะมาบ้านนี้หลาย เพ ลาแล้วจ้า คิดถึงนะจ๊ะน้องดา สบายดีกันนะคะ

รูปเก่าแล้ว ดา ประมาณ 6 เดือน ขึ้น จ๊ะ 5555 อยากเห็น2คน พี่ก็เลยเพิ่งไปดึงรูปเก่าๆที่ยังไม่ได้ลงมาน่ะจ๊ะ

ใช้ คอมเยอะ ระวังด้วยนะจ๊ะ เดี๋ยวเมื่อยตา อิอิอิ

สู้ สู้ 加jiā 油yóu 加jiā 油yóu 5555

ไม่ค่อยได้คุยกันเลยจ่ะ ช่วงนี้พี่เดินสายอยู่ ยังกะนักร้องลูกทุ่ง พาลูกตะลอนๆไปทั่ว ..อิอิ... เลยห่างหายจากเวปไปพักนึง... ก็เข้ามาแว๊บๆ บ้าง...หลังจากเจอคุณบิ๊กที่ วช ขก ทำให้พี่กลับมามองย้อนว่าตัวเอง ห่างหายจากการเติมไฟให้ตัวเองไปเหมือนกัน 555 เพราะมัวแต่เที่ยว เสียงท้ายก็หาย เทนส์ก็ผิด ออกเสียงก็ไม่ถูก...แต่ก็ต้องฝึกต่อไปอย่างมากจ้า ดีจังที่เห็นกระทู้ อ๋อที่มีเทคนิคช่วยจำ เห็นดาเข้าไปช่วยเสริมๆ ดีเลยค่ะ

บร ฝนตกบ่อยมั๊ยค่ะ

จ่ะดา เราต้องเรียนรู้จากการ"เลียนแบบ" ผญบ เค๊าก็เน้น...
พี่สู้สู้ค่ะดา

ใช่แล้วค่ะ แม่เฒ่า คือยายค่ะ ^_^

หายกันเร็ว ๆ นะจ๊ะ นี่พี่ก็เริ่มจะเจ็บคอแล้วเหมือนกันสงสัยติดจากสาวน้อยที่บ้านแน่ ๆ เลย ช่วงก่อนหน้านี้เด็ก ๆ ป่วยกันเยอะเหลือเกิน พวกแม่ ๆ ก็เลยต้องรับเชื้อจากคุณลูกกันเป็นทิวแถว

ที่โน่นฝนตกหนักมั๊ยจ๊ะ ที่นี่ตกทุกวันโดยเฉพาะเวลาที่เด็กเลิกเรียน แง ๆๆ ทุลักทุเลมั่ก ๆ จ้า

-วปั้น เริ่มสูงขึ้นยืดขึ้นอ่ะ ดา และ เลิกนมขวดได้แล้ว ดูเหมือนจะผอมลงนิดนึง 555
แต่คุณแป้งสิดา สันใหญ่ไล่ๆพี่ปั้นเลย ใบหน้าก้บานกว่าพี่ป้นแล้ว ก็ยังนมขวดอยู่ ใกล้เปิดเทอมแล้ว บอกไม่ไป รร ดูซิ เนี่ย 555ธรรมชาติหรือแม่ ใครจะจัดการกะแป้งก่อน 5555

รูปแทนตัว อันล่าสุดของหนูเคทนี่ เปรี้ยวซ่าได้ใจจริงๆค่ะ พี่ชอบมั่กๆ

เอ..เปรี้ยวได้ใครเนี่ย*-*

ขอบคุณนะคะ พอดีลอง ค้นคำแล้วไม่เจอเลยลองถามเรื่องคำชมซ้ำอีกจนได้

ขอบคุณที่แวะไป HBD กันครับ ... ไปพัทยาได้ไปกินร้านที่แนะนำไปไหมครับ รสชาดเป็นไงมั่งน๊อ ..

โทษทีจ๊ะน้องดาไม่ได้คุยต่อเนื่องเลยอ่ะจ๊ะ เน็ตที่บ้านพี่อ่ะจิฝนตกนิดหน่อยเลยรวนซะเลย

ช่วงนี้น่ะเด็กป่วยกันบ่อยมากเลยเนอะ น้องจีจี้ก่อนหน้านี้ก็หยุดเรียนเป็นอาทิตย์เลยจ๊ะ ถ้าไม่หายดีพี่ไม่ให้ไป รร.หรอก เดี๋ยวไปรับเชื้อเพิ่ม ตอนนี้น้องเคทหายหรือยังจ๊ะ หายเร็ว ๆ นะจ๊ะสาวน้อย

เข้ามาห้องน้องดา ตอนนี้ภาษาจีนเต็มไปหมดเลยนะจ๊ะ

Ni3 Zen3 me yang4?

น้องดาจ๋า อย่างน้องดาภาษาจีนไม่ไปถึงไหน เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด ดดด ดดดดดด จ้า

แล้วช่วงวันหยุดราชการยาว ๆ อย่างนี้ที่ร้านปิดมั๊ยจ๊ะ................มีแล้วสองสาว แม่ดาอยากได้ลูกชายอีกซักคนมั๊ยจ๊ะ

ดาค่ะ พี่ว่าดาราตัวจริงอยู่แถวบุรีรัมย์ต่างหาก...อิอิ
เมื่อไหร่จะได้เจอกันเน๊อะ

พี่ว่า พี่ต้องหาโอกาสไปเจอะที่ บร น่าง่ายกว่ามั๊ยดา อิอิ.......

น้องดาขอบคุณมากเลยจ้ะ เอาความรู้มาใหม่มากมาย สบายดีน่ะค่ะ คิดถึงสองสาวน้อยเหมือนกัน
I love you right up to the moon and back เป็นสำนวนหรือค่ะ
แปลไม่ออกเลยล่ะ

ภาษาจีนน่ะพี่ก็งูๆ ปลา ๆ เหมือนเดิมจ้าอ่าน ๆ เขียน ๆ ออกเสียงให้น้อง ๆ ที่ออฟฟิศฟังบ้างอ่ะจ๊ะ ต้องใช้เวลาอย่างมากมายถึงจะเก่งขึ้นมาได้

ช่วงนี้เด็ก ๆ ป่วยกันบ่อยมาก น้องดาระวังนะจ๊ะอย่าให้สองสาวป่วยเป็นอันขาดน๊า

ขอบใจจ้าดา คิดว่าตัวเองทำอะไรผิดไปอีกน่ะดา อิอิ ดาเก่งจริงๆเลย รู้ละเอียดเลย
เอาคลิปน้องเคทมากระตุ้นภาอีกหน่อยจิ รอลอกคนอื่นด้วยจ้า 555...ลอกอย่างเดียวเลยเรา

ขอบคุณมากค่ะน้องดา ส่วนภาษาจีนน่ะอยู่ใกล้เจ้าของภาษาได้เปรียบจิง ๆจ๊ะ ถึงแม้พี่จะไม่ค่อยไปถึงไหนก็ตาม อิอิ น้องดาน่ะอย่าลืมนะจ๊ะ มีอะไรแนะนำแวะมาบอกพี่ด้วยนะจ๊ะ ถึงแม้ว่าพี่จะไม่ค่อยโพสด์อะไรในห้องจีน แต่ก็ยังติดตามศึกษาอยู่เสมอจ้า มากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่โอกาส

คลิปน้องจีจี้น่ะ พี่จะบอกว่าไม่มีอะไรจะโชว์อ่ะจิ แต่เดี๋ยวถ้ามีโอกาสจะถ่ายมาให้น้าดาดูนะจ๊ะ ส่วนชื่อเล่นของน้องจีจี้น่ะน้าดาอยากรู้จิงอ๊ะป่าว เล่ายาวเลยน๊าาาาาา

ขอเล่าเพิ่มนิดนึงนะคะพี่ดา ยังอินจากบล็อคอยู่
ตอนที่ยังเปิดร้านกรูมมิ่งน้องหมา มีลูกค้าเป็นเพื่อนบ้านอยู่ใกล้ๆกัน ห่างประมาณ 200-300 เมตร
คุณแม่จะให้ลูกสาว รุ่นน้องเคทนี่ล่ะค่ะ จูงน้องหมามาส่งที่ร้านบ้าง หรือจูงน้องหมากลับบ้านบ้าง
รัตน์ดูข่าวเด็กหายมาเยอะ ไม่สบายใจเลยค่ะ ถึงแม้ละแวกนั้นจะไม่มีข่าวแบบนี้เลยก็ตาม แต่เราก็ไม่ควรไว้ใจ อะไรๆก็อาจเกิดขึ้นได้ใช่มั้ยคะพี่ แล้วพวกมอเตอร์ไซค์ ที่ชอบขี่ย้อนศรล่ะ อันตรายทั้งนั้นเลย
แต่ก็พูดมากไม่ได้ ทั้งๆที่รัตน์ก็คิดว่า แหม ร้านอยู่ใกล้ขนาดนี้ เสียเวลามารับหมาแป๊บเดียว ไม่ได้เลยเหรอ ทำไมต้องใช้ลูกมาเองด้วย นึกภาพเด็กน้อยกำเงินมาจ่ายสิคะพี่ ... บางทีเค้าอาจจะมั่นใจว่าลูกเค้าโตแล้ว สามารถช่วยแบ่งเบาภาระแม่ได้แล้วมั้ง แล้วแค่เดินไปนิดเดียว คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก ... ไม่อยากบอกเลยว่า โชคดีแค่ไหน ที่ลูกกลับบ้านปลอดภัยน่ะ
เฮ้อ.... นึกย้อนไปแล้ว ให้หวาดเสียวทุกทีเลย เจ้าหมาก็ซน วิ่งนำหน้าไปก่อนหนูน้อยซะอีก หุหุหุ

ดาจ๋า ...เห็นบล๊อกลูกหายนี่ใจแป้วเลยอ่ะ

ขอเล่ามั่ง...ด้วยความเผลอของเราเองแท้ๆ ...ตอนไป ขก ไปบ้านอาม่า อยู่ติดถนนในอำเภอน๊ะ พอดีแม่บ้านเดินเอาขยะไปเทเดินข้ามถนนไป ไม่รู้ว่ายาโยเดินตามไปตอนไหน อาม่าก็นั่งอยู่หน้าบ้านแหละ แต่ก็ไม่ทันมองแค่แวปเดียว ได้ยินเสียงแม่บ้าน ร้องว้าย ยาโยมาได้ยัง เดินไปถึงกลางถนนแล้วอ่ะ...พี่นั่งอยู่ในห้องก็เลินเล่อ คิดว่ามีคนมีกับลูกที่หน้าบ้านอยู่แล้ว 2-3 คน ก็ไม่ได้ตามมาดู ว่าลูกอยู่ไหน ....พอมารู้น๊ะ ว่ายาโยเดินออกถนนคนเดียวดุ่ยๆเลยอ่ะ โอ้ย ไม่อยากจะคิด (ได้แต่บอกกับตัวเองว่า วันหลังต้องดูลูกให้ดีกว่านี้ ...ดีน๊ะว่าแค่เตือน ยังไม่เป็นไร)

ขอบใจมากจ่ะน้องดา...ตอนนี้ไม่มีน้ำมูกแล้วแต่กลางคืนเนี่ยไอจัง..คืนนี้พี่จะลองปิดแอร์ดู

หวัดดีจ้ะดา ขอบคุณมากเลยที่ช่วยคลายความสงสัยให้น่ะค่ะ
ได้สำนวนใหม่มาแล้ว ต้องจำๆๆไปพูดอีกแล้วค่ะ

สองอาทิตย์ก่อนไอและเป็นหวัด ตอนนี้หายแล้วซ่าส์เหมือนเดิม

ล่ะก็พูดไทยได้เยอะเลยค่ะ แต่อังกฤษที่พี่คุยกะเค้า ไม่กระดิกเลยย แม่ละกลุ้มใจ ทำอะไรผิดขั้นตอนหรือเปล่า?
คือพี่พูดอังกฤษตลอดน่ะ เน้นเป็นคำๆ เค้าฟังออก แต่พอพูดกลับไหงไทยล่ะเนี่ย
ดาเคยเป็นมั้ยอ่ะ ตอนนี้มีมี่ขวบแปดเดือนแล้ววจ้ะ ช่างจ้อเลยล่ะ

ดา มาแล้ว ทดสอบระบบ

magic carpet

หวัดดีคร่าพี่ดา ไม่ได้มาทักหลายวันคิดถึงๆคร่า ได้อ่านบล๊อคเคทหายแล้วใจหายไปด้วยเลย นุ้ยก็เคยคิดอยู่ตลอดว่าถ้าลูกหายไปเราคงร้องไห้ทำอะไรไม่ถูกแน่ๆ ตอนนี้ก็ซื้อที่เป็นสายจูงเด็กมาเตรียมพร้อมไว้แล้ว อาม่าเค๊าเห็นบ่นใหญ่เลยค่ะบอกเหมือนที่จูงหมา แต่นุ้ยก็ไม่สนนะถ้าลูกเราหายสิเรื่องใหญ่

จะซนซักแค่ไหนเชียวหนูเคท หน้าตาจิ้มลิ้มออกจะปานนั้น แต่พูดไทยก็ไม่มีปัญหาใช่ป่าวดา ภาก็อยากจะลองพูดเหมือนกันนะเนี่ย ยังอึ้งๆอยู่ตอนที่ไทยไปและลูกอังกฤษกลับตั้งแต่ตอนนั้นก็ยังไม่เคยพูดไทยตอนคุยกันเลยอ่ะ ภาพูดเฉพาะตอนอ่านนิทานไทย อ่านโจทย์ไทย นับเลข บวกเลขอะไรเงี้ย

แต่ภาษาไทยภาก็ว่าสำคัญ ไม่ง่ายนะ เพราะทุกภาษาก็เป็นทักษะต้องใช้เวลา เพราะมีอยู่ช่วงนึงอังกฤษเจ้าขาแข็งแรงกว่าไทยเพราะอยู่กับแม่ 2 คนบ่อยๆ ภาต้องเน้นอ่านนิทานไทย อ่านโจทย์ไทย ฝึกอ่านไทย เล่านิทานไทย พวกนี้เลยอ่ะ จะได้เป็นเด็ก 2 ภาษาของแท้ ไม่งั้นภาษาแม่ไม่ดี ก็ไม่ไหวเหมือนกันเนอะ แต่ดาเก่ง ทำตอนไหน น้องเคทก็เป็นเด็ก 3 ภาษาอยู่ดีแหละ ภาว่า ปรับๆกันไป
ว่าแต่ไปอยู่รร.ใหม่ เป็นไงบ้างดา

ด่าภาษาอื่นไม่มันส์ อิอิ จริงนะภาว่า เราไม่มีกำหนดส่งผลงานจริงๆ มีเวลาอีกเยอะเลยภาว่า ทำไปเรื่อยๆ ก็เราต้องอยู่กับมันไปอีกหลายปี อีกนานเลย ถ้าเราเครียดก็แก่พอดีแหละ อิอิ

เรื่องเขียนภาเข้าใจเลย สมัยนี้ทำไมเค้าต้องเร่งกันขนาดนี้เนอะ ขอบ่น เจ้าขายิ่งตอนไปเข้าเรียนใหม่ๆ 2.5 ขวบตอนนั้นนะ ครูให้การบ้านจริงๆตอนนั้นเค้าไม่ได้อะไรมากนะ คงให้เด็กฝึกๆไป แต่เจ้าขาตั้งใจมาก พอทำไม่ได้ร้องไห้ ภาไปบอกครูเลยอ่ะ ว่าเค้ายังไม่พร้อมนะ
ครูบอกเด็กคนอื่นเค้าก็ขีดมั่วๆไป แล้วก็ไปเล่น เจ้าขาจริงจังเอง อ้าว... (จริงๆเลือกรร.นี้เพราะไม่เร่งวิชาการมาก เน้นแนวกิจกรรม) แต่พอเข้าจริงๆขนาดไม่เร่งนะเนี่ย ก็เลยต้องปรับแนวบ้านเราใหม่เลยอ่ะดา จากเดิมภาจะเน้นแนวเตรียมความพร้อม พวกฝึกกล้ามเนื้อมือให้แข็งแรงก่อน พร้อมค่อยให้จับปากกา ภาก็เริ่มมาให้เค้าค่อยๆฝึกเขียนโน่น ทำนี่ แบบทำทีละนิด ทำทุกวัน เพราะอยู่กับเรา เรารู้จักลูกไง ประมาณเทอมนึง เปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังมือเลย ทั้งได้รางวัลหลายอัน ทั้งครูบอกเปลี่ยนไปมาก (แต่รางวัลภาก็ไม่ได้สนใจอ่ะนะ ไม่ได้อะไรมาก) แต่ดีตรงลูกมีความสุขเวลาไปรร.นี่แหละ ภาว่าเคทก็คงค่อยๆปรับตัวเรื่อยๆ ต้องยอมเนอะ ระบบวิชาการไทยเข้มแข็งมากกกก...
ภาคงอยู่ขอนแก่นอีก 2 ปีแล้วย้ายกลับอุบล ตอนนั้น คงกลับไปเรียนรร.ไทย แบบเต็มรูปแบบ (วิชาการ) ยังไม่ได้ไปแม่ยังเริ่มเครียดแล้วนะเนี่ย ภาชอบเน้นเรื่องฝึกคิดไง แต่รร.เน้นเรียนเยอะๆ เรียนเท่าไหร่ก็ไม่หมดหรอก ความรู้ในโลกมันเยอะอ่ะ
ตอนนี้เค้าก็เรียนสะกดคำ หัดอ่านกันแล้ว แต่ภาก็สอนมาตั้งแต่เล็กแล้วล่ะ สะสมมาเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้ให้อ่านมาก เพราะอ่านได้เร็วจินตนาการก็หาย ก็ต้องปล่อยให้เค้าเล่าเรื่อง แต่งนิทาน อะไรของเค้าไปด้วย แม่งก ได้นั่นก็กลัวจะขาดนี่ อิอิ
ลบความเห็น

Ni3 Zen3 me yang4?
Ni3 gao1xing4 le ma?

wo3 hai2 ke yi4
เลียนแบบ ดาจ้า same same อิอิอิ the same as you

น้องดาพี่เพิ่งเห็นบล็อกที่น้องดาเล่าเรื่องนู๋เคทเดินไปหาช้อนทำให้พ่อแม่ตกใจแทบแย่ เนอะ เด็กเนี่ย รวดเร็วจริง ๆ เลยหายไปแว๊บนึงแต่เหมือนช่วงเวลานั้นยาวนานมากเลยใช่มั๊ยจ๊ะ ขอบคุณน้องดาที่เอามาแชร์พี่จะจำไว้และเพิ่มความระมัดระวังกับคุณลูกสาวให้มากถึงมากที่สุดเลย เม้นท์ในบล็อกเล่าไม่เคยได้เลยไม่รู้เครื่องพี่เป็นอะไรแวะมาเม้นต์ที่นี่ละกันจ้า จะบอกว่าโชคดีแล้วจ๊ะที่เกิดเหตุการณ์นี้ เพราะลูกเราไม่ได้หายไปจริง ๆ ต่อไปเราจะได้เพิ่มความระมัดระวังเนอะ พี่แค่อ่านยังระทึกตามไปด้วย เข้าใจเลยว่าความรู้สึกตอนนั้นจะเป็นอย่างไร เพื่อนสนิทพี่คนนึงเคยพลัดหลงกับลูกวัยสามขวบกว่าด้วยอ่ะ แต่เป็นที่ญี่ปุ่นนะหายไปเกือบครึ่งชั่วโมงได้ แต่แล้วก็มีคนมาส่งจนได้เจอกันแม่ลูก เฮ้อออออ ลูก ๆ เนี่ยชอบทำให้พ่อแม่ระทึกอยู่เรื่อย พี่ได้ฟังสองเหตุการณ์นี้แล้วต้องเพิ่มมาตรการอย่างด่วน ขอบคุณน้องดาอีกครั้งจ๊ะที่เอามาแชร์

น้องเคทเค๊าตกใจมั๊ยจ๊ะ หรือว่าเค๊าไม่รู้เรื่องเลยว่าทำให้แม่อกสั่นขวัญหายน่ะจ๊ะ

ใช่เลยคร่าเด็กๆไม่เป็นลูกลิงก็เป็นลูกหมา อิอิ

ยังไม่เคยใช้สายจูงเด็กเลยค่ะพี่ดา ซื้อมาแล้วเป็นปีกbatman ไว้ใส่พอดีแล้วจะส่งรูปมาให้พี่ดาดูนะคร๊า

เซียะ เซียะ นะ ไม่ได้แวะมานานเลยคิดถึงเหมือนกัน น้องเคทเคยมีเหาบ้างไหมดา น้องกุนมีมาจาก ร.ร. พี่เลี้ยงเล่าให้ฟัง มิน่าละ แม่ถึงได้คันหัวมากขนาดนึ้น เฮ้อ!

ขอบคุณที่แนะนำนะดา พี่ก็ยังเลือกๆอยู่เลยว่าจะให้เข้า รร ไทย หรือ สองภาษาดี แล้วต้องเลือกว่าจะใกล้ที่ไหนซะด้วย มึนๆอยู่ค่ะ

ก็จะพยายามเท่าที่ทำได้อ่ะจ้ะ เรื่องไทย พี่ไม่ห่วงน่ะ แต่อังกฤษพี่ว่า มีมี่เค้าคงเลือกออกเสียงง่ายๆไปก่อน (555 เข้าข้างตัวเองจิงๆเลย )

เพิ่งอ่านบล๊อกดา เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่เลยอ่ะ ถ้าลูกหายจะทำยังไงดี
โชคดีน่ะเคทยังหาทางกลับมาเองได้ หายขวัญเสียหรือยัง ไม่เป็นไรแล้วน่ะ
อย่างงี้ไอติมคงไม่ได้กินแน่ๆเลยใช่เปล่า

อ่ะ ปลอบใจๆ ^_^