พี่ลี่ ตอบช้าขออภัยค่ะพอดีป่วยกัน 3 คนแม่ลูกเลย เดี้ยงจริงๆค่ะ
ดาผ่าคลอดนะ บล็อคหลัง ช่วงแรกขอยาแก้ปวดกระหน่ำจนพยาบาลด่าเอาอะ แต่ดาก็หน้าทนค่ะเพราะว่าอยากลุกไวๆๆ ดาเลยสบายปนเคลิ้มๆๆ ฤทธิ์ยาค่ะ เมาเลย สนใจมีอีกคนก็ถามดาได้นะจ้ะ

หายดีแล้วค่ะพี่ลี่ แต่ช่วงนี้อากาศเปลียนจริงๆค่ะ ต้องระวังไว้มากๆเลย ขอบคุณนะคะ

http://go2pasa.ning.com/group/englishclub/forum/topics/mom-song
กระทู้นี้ค่ะพี่ลี่ ^^

เอ๊ะเมื่อคืนฝันดีป่าวค่ะ เจนเพิ่งทานบะหมีเสร็จ พี่ลี่ทานข้าวหรือยัง

หวัดดีค่าพี่ลี่ นุ้ยถามมาแล้ว เค้าบอกว่าเซ็นต์โยบางนาไม่มีสอบข้อเขียนค่ะ มีแต่สอบสัมภาษณ์เด็กและผู้ปกครอง อีกที่ที่เค้าแนะนำคือ อัสสัมชันสมุทรปราการ อันนี้ใกล้บ้านพี่ลี่มั้ยคะ อัสสัมมีสอบข้อเขียนและถ้าเป็นเด็กผู้หญิงรับแต่หลักสูตรenglish program ค่ะ

ขอบคุณสำหรับข้อมูลน่ะค่ะน้องนุ้ยที่น่าร้ากกก ว่าแต่เซ็นต์โย เค้ารับเด็กเล็กตั้งแต่อายุกี่ขวบหรอค่ะ
อยากส่งมีมี่ไปแล้วเนี่ย ซนน่าดูเลย

งานเยอะมั้ยจ้ะช่วงนี้ เห็นบอกน้องเจนว่าจะต้องไปคุมใครหรอ อั่นแน่ะเป็นเจ๊ใหญ่ แน่ๆเลย สังกัดไหนค่ะเนี่ย

อ้าวพี่ลี่ก็กินบะหมีเหมือนกันเลย มันร้อยเลยหาที่ทานง่ายค่ะ
อีกอย่างขี้เกียจทำด้วย..........^-^บ้านพี่ลี่อยู่แถวไหนค่ะ

เคยไปทำงานที่จัสโก้ศรีนครินทร์ เป็นบริษัทญี่ปุ่นทำบะหมี่อ่ะคะ
ใกล้บ้านพี่ลี่เปล่าค่ะเนี่ย บ้านเจนอยู่ฝั่งธน พระราม2

หัวหน้าเก่าเห็นว่าพอพูดญี่ปุ่นได้ เลยให้ไปลองทำดูค่ะ แต่ว่าเขาพูดกันคล่อง
เราต้องกลับมาฝึกใหม่ แต่ว่าเคยเรียนตอนมหาลัย แต่ดีว่าเขาใฃ้อังกฤษ
ในการโต้ตอบเมล์เลยค่อยยังชั่ว ยังพอถูไถได้

ทำงานที่ตึกRS 3ปี แล้วก็มาทำที่สุรินทร์ เป็นบ.หนังสือ ก็ดีได้อ่านเต็มเลยแต่ตอนนั้น
ก็ยังไม่มีลูก เสียดายไม่งั้นป่านนี้มีหนังสือเต็มบ้าน แถมซื้อในราคาถูกด้วยอ่ะ
และก็ทำบ.ญี่ปุ่นสุดท้าย นั่งจากพระราม2 ไปศรีนครินทร์ เหนื่อยพอดู
เลยค่ะพี่ลี่ เพราะว่าไกลมาก แต่ดีที่มีรถตู้เลยย่นระยะทางหน่อย
ตอนนั้นก็ท้องด้วยแต่ไม่ทราบค่ะ จนรู้สึกปวดท้องเลยลางานไปตรวจ
ปรากฏหมอบอกว่าท้อง ตกใจมากกกกกกก งงด้วย คิดถึงลูกเลย
เราโหนรถ ขึ้นรถ ตะลอนๆๆๆๆๆ ทั้งวิ่ง

สักพักก็แพ้มากๆๆๆๆๆ ต้องไปนอนรพ.ให้น้ำเกลือ เกรงใจที่ทำงานหยุดบ่อย
เลยลาออกดีกว่า

พี่ลี่หละคะ ทำงานหรือว่าเลี้ยงน้องค่ะ

พี่ลี่ วันนี้นุ้ยมีข้อมูลใหม่ค่า ได้คุยกับพี่หมอที่ทำงานลูกเค้าเรียนอยู่เจริญพงษ์ เค้าก็บอกว่าดีค่า มีเท่านี้แหละค่า ^^

ลี่จ้ะพี่แวะมาตอบคำถาม แต่ต้องขอออกตัวก่อนนะว่าพี่เองก็ยังไม่ใช่ ผู้เชี่ยวชาญอะไรเลยนะคะ ยังเป็นคนที่ต้องฝึกฝนลองผิดลองถูกกะลูกๆอยู่เหมือนกันจ้ะ บ่อยครั้งที่พี่เองพบว่า วิธีการสอนที่คนอื่นเค้าใช้สอนกันมันใช้กะลูกเราไม่ได้น่ะจ้ะ แถมบางเรื่องที่คนอื่นเค้าเรียนกัน ลูกเราก็ไม่อยากเรียนซะงั้นแหละจ้ะ
เรื่องความสับสนในระบบ OPOL นั้นตอนที่พี่ไม่กล้าพูดไทยเพราะกลัวลูกจะสับสนอะ พี่ก็เกร็งอยู่นาน แต่พอผ่านด่านร้องเพลงไทยไปได้ พี่ก็ สบายใจขึ้นและพบว่าลูกไม่ได้สับสนอะไร เพราะจริงๆแล้ววันนึงเค้าก็จะรู้ว่าเราพูดไทยได้เมื่อเค้าโตขึ้น และในกรณีน้องพริม ซึ่งเค้าก็รู้อยู่แล้วเค้าก็ไม่สับสนเลย ถ้าพี่ไทยไปเค้าก็ไทยตอบ ถ้าพี่อังกฤษไปเค้าก็อังกฤษตอบมา แถมบางทีพี่ไทยไปเค้ายังอังกฤษกลับมาเลย บางทีพี่เองซะอีกโดนน้องพริมเค้าต่อว่าว่าทำไมวันนี้ไม่พูดอังกฤษ ส่วนในกรณีน้องพูม ถ้าเราพูดไทยเค้าก็ฟังได้อะ พูดอังกฤษเค้าก็ฟังได้ แต่ถ้าเราไทยกะเค้าบ่อยๆ เค้าก็จะไปช้าไง เหมือนความเคยชินที่เค้าจะเลือกใช้ไทยกับเราก่อนบ้างน่ะ แต่เรื่องสับสนจะไม่สับสนจ้ะ แต่ขอให้เพียงแต่อย่าพูดปนกันเท่านั้น และไม่แปลค่ะ

ลี่ยังเก่งกว่าพี่อีกนะที่ไม่พูดไทยกะลูกเลยอะ พี่เองตอนนี้ยังทำไม่ได้ค่ะ คือ เลี้ยงเองสอนเอง มันมีเรื่องต้องพูดเยอะ แล้วลูกสองไง มันก็มีเรื่องเยอะขึ้นเป็นทวีคูณ โดยเฉพาะน้องพริมเค้ามีเรื่องที่ต้องเรียนรู้เยอะ บางเรื่องก็ยาก พี่ก็ไทยค่ะ อย่างเรื่องที่เป็นนามธรรมมากๆๆๆๆ ก็ไทยล้วนค่ะ ....

หวังว่าความเห็นของพี่ จะเป็นประโยชน์บ้างนะคะ อย่าเรียกคำแนะนำเลยค่ะ พี่ยังไม่เก่งพอขนาดที่จะแนะนำใครได้จ้ะ

อ้าวว่าจะมาคุย กลับซะก่อนแระ ^^ พี่ลี่ทำยี่ห้อไหนอ่ะคะ เผื่อได้อุดหนุนงัย ฮี่ฮี่

สบายหายดีแล้วจ๊ะลี่..ซ่าส์ได้เหมือนเดิม อิอิ

เวลาอยู่ด้วยกันพ่อแม่ลูกร้องเพลงไทยกันประจำค่ะ พี่เองก็อยากให้ลูกๆร้องได้ทั้งเพลงไทยเพลงฝรั่งแหละค่ะ

คือ อย่างนี้ค่ะลี่ พี่ว่าหนังสือคุณบิ๊กเองก็เป็นแนวทางหลักและหลักการสำคัญในการสอนนะคะ เพียงแต่บางอย่างเราอาจจะต้องเป็นการนำมาปรับใช้ค่ะ พี่เองไม่ได้เดินตามหนังสือเป๊ะๆ บางเรื่องยากจริงๆ พี่แปลให้พริมฟังเลยค่ะยกตัวอย่างเรื่องการสอนจริยธรรมหรือ การสอนให้คิดแบบนามธรรม สำหรับพี่มันยากอะนะ พี่ก็สอนไทยค่ะ แต่ก็จะไทยล้วนในเรื่องนั้นๆ ไม่ผสมค่ะ ไม่แปลคำต่อคำ คือ ไทยล้วนไปเลย แล้วถ้าเรานึกออกเมื่อไหร่เราก็อังกฤษล้วนตามค่ะ น้องพริมเค้าก็จะนึกออกถึงเรื่องนั้นๆตามได้ค่ะ บางเรื่องไทยมันได้อารมณ์กว่าเยอะค่ะ แล้วเราเป็นแม่ ต้องสอนทุกเรื่องไงคะ นิทานพี่ก็ไทยเล่ม อังกฤษเล่มยังมีเลยค่ะ ช่วงไหนเหนื่อยก็พักค่ะผ่อนๆให้เราสบายๆแล้วค่อยเร่งเครื่องใหม่ค่ะ ถ้าเราเครียดเกินไปเราไม่น่าสอนลูกได้ดีนะคะ

เด๋วนี้พี่ดุเป็นอังกฤษค่ะ แต่บางเรื่องดุแล้วต้องปลอบ บางทีพี่ก็ปลอบเป็นไทยค่ะ เพราะพี่ต้องการความอ่อนโยนและการสัมผัสร่วมด้วยค่ะ คือดูอย่าให้ตึงเกินไปค่ะ เอาเท่าที่เราทำได้แล้วค่อยๆปรับให้มันเข้มข้นขึ้น แบบเราทำแล้วไม่อึดอัดค่ะ อันนี้ความเห็นส่วนตัวของพี่นะคะ มิได้บอกว่าควรเป็นแบบอย่างค่ะ พี่ว่าแต่ละครอบครัวก็สามารถนำแนวทางไปปรับใช้น่ะค่ะ เพราะยังไงเราก็คนไทยค่ะ

สำเหร่ไปบ่อยค่ะ เพื่อนเจนอยู่ที่ตลาดสำเหร่ เรียนม.ต้นก็ตรงแถวนั้น
ไม่งั้นถ้ายังอยู่คงได้เจอกันพี่ลี่ ไปอยู่สุขุมวิทหรอค่ะ รถติดเน้อย่านนั้น

ค่ะ ยังไม่ได้ทานว่าแต่จะทานอะไรดีพี่ลี่ช่วยคิดหน่อยสิ!!!!!!!!

โอย..กว่าจะเข้ามาบ้านพี่ลี่ได้ พี่ลี่มีของป่ะเนี่ย (เหมือนห้องอิงงัย จนป่านนี้ยังเข้าไม่ได้เรย)

โห..ผลิตหลายยี่ห้อเนอะ อุดหนุนไม่ไหวแล้วค่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า
เอมเหรอ เคยได้ยินอ่ะ แต่ก่อนที่บ้านใช้ทุกคนเลยอ่ะ แสดงว่าของเค้าดีจริง ไม่งั้นไม่อยู่ยงคงกะพันอย่างนี้หรอก ^^

ยินดีมากค่ะ

ขอโทษทีนะค่ะลี่ บางทีก็ว่าจะตอบๆ ไปหมกอยู่ห้องอิงลิชก็ลืมไปเลย..
OTOL ของพี่คือ เวลาบ่นต้นกล้าส่วนมากจะเป็นภาษาไทย เหมือนว่ามันชินมากกว่า
แต่กับจันทร์เจ้า พี่เกือบ 100 % เลยนะค่ะ น้อยมากที่จะหลุดไทย คงเพราะฝึกกันมาแบบนี้ พี่เลยรู้ว่าจันทร์เจ้าเก็ตพี่เลยโซโล่แทบทั้งหมด พี่ว่าไม่เกี่ยวนะว่าถ้าอบรมเป็นภาษาอังกฤษแล้วลูกจะไม่เก็ต พี่ว่าเก็ตนะ แต่กับต้นกล้าคงเพราะกำลังดื้อด้วย เราเลยกลัวไปเองว่าเค้าจะไม่เคลียร์
พี่ว่าตอนนี้ลี่อาจจะไม่คล่องปากมาก เลยไม่ทันใจ..แต่ต่อไปจะดีขึ้นนะ..บ่นไปเรื่อยๆก็คล่องเอง
กร๊ากกกกก แต่ถ้ายังไม่ได้จริงๆ ก็ปนๆไปก่อนก็ได้จ้า

พี่ลี นุ้ยไม่ได้กะให้พอดีเข้ารร.วัฒนาสาธิตค่า ไกลบ้านอยู่เหมือนกัน ตอนนี้ก็หาข้อมูลไปเรื่อยๆ ยังไม่ได้ตัดสินใจเลยค่ะว่าจะเป็นที่ไหนดีจ้า

ห้องอิงลิชเค้ามีของ ใครเข้าไปเป็นต้องหลงทางออกไม่ได้ อิอิอิ

Wish you all the best!!

อากาศร้อนจังพี่ลี่ เฮ้อ...ร้อนอะไรขนาดนี้ก็ไม่รู้นะเนี่ย
พาน้องมีมี่ไปเวียนเทียนเปล่าค่ะ

น้องมีมี่ไม่สบายหรอค่ะพี่ลี่ หายเร็วๆๆนะค่ะ
ช่วงนี้อากาศร้อนแล้ว ต้องระวังเด็กเล็กๆๆ
ไม่สบายง่ายค่ะ

ไม่ลืมค่ะพี่ลี่ แล้วพี่ลี่สบายดีนะคะ น้องมีมี่เป็นอย่างไรบ้าง
น้องแคลร์หัวเป๊งเหน่งเลยเน๊าะ ตลกดีค่ะ เขากำลังยิ้ม ดาเลยเอามาลงค่ะ

พี่ลี่ หายเร็วๆนะคะ ดาก็เำพิ่งหายจากไอไม่นานเอง ไปฉีดยามาตั้ง 4 เข็มค่ะ คุณเคทเอามาแพร่เชื้อที่บ้านละคะ
น้องแคลร์กินนมเก่งค่ะ ไม่ได้โกนหรอก เด้วสวยไม่ทันเจ้เคทค่ะ (555)

ยินดีค่ะพี่ลี่ น้องมีมี่น่ารักมากค่ะ

หวัดดีค่ะพี่ลี่ ไม่ได้คุยกันนานเรย อิอิ น้องเต๋ายังพูดต่างด้าว เอ๊ย ต่างดาว อยู่้อ่ะค่ะ ใครๆก็ว่าใกล้จะพูดแล้ว ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว ใกล้..... เชียร์กันจัง แต่ก็ยังไม่หลุดจากปากคุณชายเต๋าอยู่ดี ฮ่าฮ่า
น้องมีมี่พูด "อุ้ย" ได้ น่ารักจังเนอะ สงสัยคงได้อุ้ยกันทั้งวันแน่เลย อิอิ

เต๋าไม่ได้กินมื้อดึกค่ะ กินตอนนอนแล้วหลับรวดเดียวถึงเช้าเลยอ่ะ แต่ยังดูดขวดอยู่ รัตน์เคยลองให้ดูดหลอดดูดจากแก้ว ตอนมื้อเช้า ดูดแค่คำเดียวก็ไม่เอาแล้วค่ะ เลยผ่อนๆ ไป ใจเย็นเย้น ใจเย็นๆ ไม่อยากฝืนใจเค้าอ่ะ T_T น้องเต๋าก็มีดูดนิ้วบ้างนะคะพี่ลี่ แต่พอรัตน์เห็น จะรีบเอาของอย่างอื่นให้จับแทนอ่ะค่ะ เค้าก็จะสนใจของนั้นแทน ลืมดูดนิ้วไปเรยยย 555+ เด๋วน้องมีมี่ก็เลิกได้เองแหละค่ะ รัตน์ว่านะ เอาใจช่วยค่ะ ^^

พี่ลี่ ก็เรียกว่าเป็นตัวแทนนะคะที่ได้ลงหนังสือ...เพราะทุกคนในนี้ก็มีความพยายามกันทั้งนั้นเลยค่ะ ต้องชมว่า พวกเราเยี่ยมจริงๆ

น้องแคลร์ยิ้มง่ายค่ะ เลีี้ยงง่าย ขอให้โตขึ้นว่านอนสอนง่ายด้วยค่ะ

ชมจังเลยค่ะพี่ลี ถ้าน้องมีมี้คุยเก่ง คล่องเมืื่อไหร่ ความปลื้มใจมาเห็นๆเลย อีกอย่างภาษาพี่ลี่เก่งด้วย ก็สบาย...

ดีใจที่ได้เพื่อนใหม่อย่างพี่ลี่ค่ะ น้องยูกิตอนนี้ได้ เกือบ 7 เดือนแล้วค่ะ เป็นไทย-จีน ค่ะ ตอนนี้อาม่าสอนภาษาจีนส่วนเปิลสอนภาษาอังกฤษ และที่บ้านก็พูดภาษาไทยกันค่ะ แต่ที่กลุ้มคืออาม่าไม่เข้าใจภาษาอังกฤษนะซิค่ะ เวลาพูด ต้องแปล ถ้าไม่แปลแกแปลเองก็งงงงงงงค่ะ

สวัสดีคุณลี่และน้องมีมี่ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
น้องมีมี่พูดเก่งหรือยังคะ น้องเอินเอิน วิ่งเก่งแล้วค่ะ แต่ยังไม่ยอมพูดค่ะ

เหมือนพี่ลี่จะเดาถูกเนอะค่ะ ชื่อเปิลค่ะ อายุ 29 ปี เกิด 2524 จ้า ส่วนใหญ่ลูกค้าต่างชาติจะชอบเรียก Apple (that's easy for them) ค๊าาาาา

ต่อไปน้องมีมี่ ก็จะพูดว่า "อุ๊ยยยย...น้ำแข็งหล่น" 5555+

ป้ายบอระเพ็ดก็แล้ว แถมยังสามารถดูดนิ้วพร้อมกับจับของชิ้นใหม่ได้ด้วย อื้อฮือ นึกภาพออกเลย มีคลิปป่ะคะ อยากดูอ่ะ สงสัยฮาแตกแน่ๆเลยค่ะพี่ลี่ ^^
อาการนี้จะหายไปตอนโตขึ้นหรือป่าวคะพี่ รัตน์ก็ไม่ใช่หมอซะด้วยสิ เหมือนเด็กที่ติดผ้าห่ม ติดตุ๊กตา อะไรประมาณเนี้ยป่าวอ่ะ พอโตขึ้นหน่อยก็หายเอง เผื่อพี่ลี่จะได้ไม่กังวลมากอ่ะค่ะ

ง่ายค่ะพี่ลี่ ขนาดรัตน์โลเทคยังทำเป็นเล้ย 555+ มั่วๆไปเด๋วทำได้เอง
รอดูคลิปดูดนิ้วอยู่นะค๊าาาาา ^^

สวัสดีคะ ด้วยความยินดีคะน้องลี่ ยินดีมากมายที่ได้รู้จักนะคะ มีอะไรให้พี่แนะนำก็ยินดีคะ และก็ขอบคุณสำหรับแอดนะคะ ตื่นมาด้วยความสดใสนะคะ
ปล. น้องมีมี่น่ารักุดๆเลยคะ

ยินดีที่รู้จักค่ะ ถ้าพี่ดาเรียกคุณรี่ว่าพี่ หญิงก็คงต้องเรียกคุณรี่ว่าพี่รี่นะคะ (นับญาติเลยนะคะ) เห็นพี่รีเพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิกไม่นานแต่ขยันจังเลยค่ะ หญิงเป็นพวกเรื่อยๆเอื่อยๆ ค่ะ

ไปดูรูปน้องมีมี่มาแล้ว น่ารักเชียว อินเทรนด์กันทั้งบ้าน (โกทูเกาหลีค่ะ เดี๋ยวโตขึ้นส่งมีมี่ไปเป็นวันเดอร์เกิร์ลบ้าง)

พี่ลี่ค่ะ ที่จำแม่นมิใช่เทคนิคเจ็ดข้อที่ต้องทำค่ะ แต่หญิงชอบเทคนิคที่สามีเอามาใช้กับเรา ทำให้หญิงเต็มใจที่จะพยายามทำให้ได้ตามเทคนิคที่เค้าแนะนำ ที่สำคัญไม่ต้องทำครบทุกข้อแต่ให้ร่วมกันกันว่าเธออยากได้ข้อไหน ข้อนี้ให้ปฎิบัติแค่ไหรเท่านั้นเองคะ อย่างหญิงข้อหนึ่งสามีไม่แคร์เลย ถ้าวันไหนทำให้ทานวันนั้นสามีกินข้าวเป็นสองเท่าเลยค่ะ