สมาชิกใหม่ ลูก 3 คนค่ะ
ได้แรงบันดาลใจจากหนังสือและตรงกับความต้องการ
ช่วยเป็นกำลังใจและแนะนำกันเยอะๆนะคะ

ตามไปตอบในกระทู้ แต่เอามาให้คุณแม่อ่านในนี้ดีกว่าด้วยนะค่ะ :)


คุณแม่ต้องพยายามพูดบ่อยๆ พอได้พูดออกมาเราจะรู้ว่าคำที่เราพูดมันฟังดูโอเคมั้ย ถ้าฟังดูไม่โอเค คราวหลังเราก็แก้ใหม่

ก่อนหน้านี้เวลาลูกรื้อกระเป๋าดิชั้นๆจะพูดว่า Leave my bag alone ฟังดูโหดมั้ยค่ะ คือนึกไม่ออก รู้จักคำว่า Leave me alone ก็เอามาปรับใช้ แต่พอได้มาแชร์กับคนอื่นๆในห้อง English Club ก็ได้คำที่ฟังดูได้ความหมายที่เราต้องการเช่น Stop searhing my bag หรือ Stop go through my bag ดิชั้นก็เปลี่ยนไปใช้ตามเลยค่ะ คือจะบอกว่าไม่ได้เก่งไรมากหรอกค่ะ คุณแม่ก็ทำได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ :D

กรณีพูดภาษาไทยบ้าง อังกฤษบ้างก็ทำเหมือนกันค่ะ แต่น้องก็ไม่เห็นงงเลย เข้าใจทั้ง2ภาษา เพราะคุณแม่ก็ไม่เก่งเหมือนกันพูดเป็นประโยคกับน้องไม่ค่อยได้

สวัสดีค่ะ ยินดีค่ะ ยินดีรับฟังทุกปัญหาของลูก
ถ้านุ้ยตอบได้นุ้ยยินดีตอบให้หมดเลยจ้า ไม่หวงความรู้

นุ้ยมักจะหาความรู้จากการอ่านในอินเตอร์เน็ตค่ะ
และมีกลุ่มเพื่อนที่คุยกันตลอด ตั้งแต่ลูกได้ 3 เดือน จนถึงปัจจุบัน

แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้หาความรู้มากเท่าไหร่
อันเนื่องจากเวลาไม่เป็นใจ และลูกไม่เป็นใจด้วยค่ะ
วัยนี้เค้าชอบกิจกรรม เราเลยต้องมีเวลาร่วมกิจกรรมของเขาด้วย

ก่อนหน้านี้นุ้ยมีคุณพ่อกับคุณแม่นุ้ยช่วยดูน้อง
แต่ตอนนี้ท่านเสียแล้ว เลยงานหนักค่ะ ไม่ค่อยท่องเน็ตเท่าไหร่..

จากความคิดเห็นของนุ้ยนะคะ
เด็กวัย 4ปี+ เขารู้เรื่องภาษาได้ระดับหนึ่งแล้ว
ถ้าเป็นนุ้ย จากที่เคยเลี้ยงเค้าสอนเค้าเป็นภาษาไทย
นุ้ยจะต้องอธิบายค่ะ...คำนี้แปลว่าอะไร พูดอย่างไร มีความหมายว่าอย่างไร ต้องอธิบายให้เขาได้เข้าใจ จู่ๆแม่มาพูดอีกแบบอีกภาษา เป็นเราเราก็งงนะ แต่เนื่องด้วยเด็กวัยนี้ เขาสามารถเข้าใจและรับฟังคำอธิบาย และชอบเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ นุ้ยว่า ไม่ยากเลยนะที่จะสอนเค้า
แต่ต้องบอกความหมายของสิ่งนั้นด้วย
แต่ที่ไม่ต้องแปลให้เด็กฟัง เราเข้าใจว่า สำหรับเด็กเล็กๆนะคะ
ไม่จำเป็นต้องแปลให้ฟัง เพราะวัยเล็กๆนี้ เป็นวัยเก็บข้อมูลค่ะ ยังไม่ใช้เป็นวัยใช้ข้อมูล
ดังนั้นวัยเล็กๆนี่ เค้าจะฟังนะ ฟังแล้วจำ เมื่อฟังหลายๆหน หลายๆวัน หลายๆเดือน
พอเค้าโต เค้าก็จะรู้โดยจิตใต้สำนึก และรู้ได้เอง โดยไม่ต้องมานั่งแปลให้ฟังเหมือนเด็กวัย 4ปี+ ที่เค้าเคยเมมโมรี่ภาษาไทยไว้ก่อนหน้านี้แล้ว...

พูดไปพูดมา...งงเป่าเอ่ย...
เราใช้ความรู้สึกเอานะ ถ้าเป็นเรา เราก็งง ลองคิดดูอะคะ แต่สำหรับในตำรา เราไม่ทราบค่ะ

ส่วนใหญ่แล้ว มักจะใช้ความรู้สึกสอนลูกมากกว่า...แล้วค้นหาความรู้เรื่องพัฒนาการตามหนังสือหรือตามเน็ต แล้วหยิบมาใช้ในสิ่งที่เราคิดว่า น่าจะดี น่าจะเหมาะกับลูกเรานะคะ....เด็กๆมักจะไม่เหมือนกัน

เอาใจช่วยนะคะ

เข้ามาช่วยแชร์เพราะเริ่มตอนลูกวัยใกล้เคียงกันนะค่ะ
ช่วงแรกๆต้องแปลค่ะ แต่แปลทั้งประโยค เช่น would you like some water? เอาน้ำมั้ยค่ะ แล้วตอบแทนเลยว่า yes,please พร้อมทั้งคุณแม่พยักหน้าโชว์เลย เอาแบบชัดๆเลยนะค่ะ ถ้าเค้าไม่อยากได้ เค้าจะส่ายหน้าหรือปฎิเสธ คุณแม่ก็พูดเลยว่า no, thnak you.
หรือ คุณแม่บอกให้เค้าลองเดาจาก Key word ในประโยค (แบบว่า เดาได้ให้รางวัลด้วย) ลองดูนะค่ะ แรกๆเค้าไม่ค่อยร่วมมือหรอกค่ะ เค้ากำลังเก็บข้อมูล แต่ถ้าเราจริงจังเสมอต้นเสมอปลาย เค้าจะรู้ว่าเราเอาจริงแล้วเค้าจะปรับตัวค่ะ

ได้เลยค่ะ :D
เด็กๆตากลมสวยเหมือนคุณแม่ทุกคนเลย ใช่มั้ยค่ะ