ขอบคุณคะ

[ต้นไม้และดวงจันทร์]

ทุกครั้งที่ได้เข้ามาในห้องอิงลิชคลับก็จะได้ความรู้ได้คำศัพท์ใหม่ ใหม่ อยู่เสมอ วันนี้ขอถือโอกาสขอบคุณอย่างเป็นทางการ สำหรับคุณแพทคุณครูใหญ่ ผู้บุกเบิกเปิดห้องอิงลิชคลับโดยตั้งเป็นกระทู้ถามตอบในตอนเริ่มต้น จนบัดนี้กลายเป็นห้องอิงลิชคลับที่มั่นคงมีสมาชิกมากมากยกว่าห้องใดใด ถ้าเปิดเป็นโรงเรียนคงมีลูกศิษย์ลูกหาตรึม เพราะมีครูใหญ่ที่เอาใจใส่ รวมถึงคณาจารย์ คุณรี คุณอ๊อบ คุณจิ คุณอรดาและคุณครูท่านอื่นอื่นที่มาช่วยตอบให้ด้วยใจอันเป็นกุศล ยอมสละเวลาอันมีค่ามานั่งตอบ และที่ลืมมิได้เลยคือคุณบิ๊ก เจ้าของหนังสือคุณพ่อมือใหม่ ที่แบ่งปันประสบการณ์ดิดีให้เรารู้และนำไปเป็นแนวทางสอนลูก ขอขอบคุณมากคะ และขอให้อยู่คู่กับพวกเราตลอดไปนะคะ

[Tao's mamy รักในหลวง]

ขอบคุณด้วยคนค่า
ขอยกมือคารวะด้วยใจจริง ทุกคนเป็นซูเปอร์มามี๊จริงๆ ไหนจะต้องทำงาน ไหนจะดูแลลูก แล้วยังสละเวลามาช่วยเหลือคนอื่นๆอีก
ถ้าไม่ได้คลับนี้ช่วย ภาษาตัวเองคงไม่ไปถึงไหน ... TT_TT
เห็นอาจารย์ตั้งใจขนาดนี้ ตัวลูกศิษย์คงต้องขยันกว่านี้ขึ้นหลายเท่าแล้ว ต่อไปคงต้องตื่นตี 5 มาจดการบ้านทุกวันแน่เลย

[Choltisa]

สวัสดีค่ะ คุณแม่น้องไทคิ ที่เกาหลีอากาศเริ่มเย็นขึ้น คงเหมือนที่ญี่ป่น ลมหนาวเริ่มมาแล้ว แต่กลางวันก้อยังร้อนอยู่ดี อากาศแบบนี้แหละเลยทำให้เด็ก ๆๆ เป็นหวัดกันได้ง่าย ฮิ ๆๆ สบายดีนะคะ อื่ม ดิฉันก้อเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง รู้สึกแบบเดียวกันค่ะ ขอบคุณบรรดาเหล่าคุณแม่ที่น่ารัก ทุกท่านที่สละเวลาอันมีค่ามาช่วยตอบกระทู้กัน คุณอ๊อบ คุณรี คุณจิ หลายท่านที่ไม่อาจจะเอ่ยชื่อได้หมด ช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นคุณแพท เห็นแว๊ปนึง คงกำลังย่ง ๆๆ อยู่แน่ ๆๆ เลย เคยเข้าไปดูวีดีโอน้องไทคิ น้องเก่งมากค่ะ น่ารักมากกก พอดีสองสามวันนี้คุยกับสามีอย่างเป็นจริงเป็นจัง ฮ่า ๆๆๆ เค้าไม่ค่อยเห็นด้วยซักเท่าไหร่ที่จะสอนลูกชายวัย 24 months ให้พูดภาษาอังกฤษ เพราะถามอะไรลูกตอบเค้าเป็นภาษาอังกฤษหมด Do you want to make pee pee? Nooo , Mommy sitdown LoL เยอะ ๆๆ คุณพ่อเค้าอยากให้ลูกพูดภาษาแม่ให้ได้ก่อน เกาหลี-ไทย ซึ่งจริง ๆๆ ก้อสอนทั้งหมดค่ะ แต่ส่วนใหญ่น้องดงกอนจะพูดออกมาเป็น เกาหลี และ อังกฤษ มากกว่า เค้าไม่พูดภาษาไทย แต่เค้าฟังเข้าใจนะคะเวลาที่คุณแม่บอกอะไร ดูเค้ารู้เรื่องดี

อื่ม ไม่ทราบคุณมีปัญหาแบบนี้รึป่าวคะ คือ สามีแมวเนี่ย รู้สึกภูมิใจมากที่น้องยูมี ลูกสาวคนโตสามารถพูดไทยได้ และพูดชัด แต่เค้าบอกดงกอนอาจะพูดได้ไม่เยอะแบบพี่สาว เพราะพี่เค้าได้มีโอกาสกลับเมืองไทยบ่อย และได้เข้าเรียนอนุบาลที่โน่น เทอมนึง พอกลับมาเกาหลี ภาษาไทยเค้าก้อดีขึ้นมาก ๆๆ เลยค่ะ

ตัวแมวเองก้อเริ่มมีสับสัน เอ้ หรือ เราจะสอนแต่ภาษาไทยอย่างเดียว แล้วเป็นแบบอ่านนิทานอังกฤษให้ฟังแทน ใจอยากจะเลี้ยงให้ต่างกันกับพี่ ดูว่าจะเป็นอย่างไร เค้าตอบรับภาษาอังกฤษได้ดี และสนใจมาก กำลังไปได้สวยเลยทีเดียว มีสะดุด ตรงที่สามีทักเรื่องนี้ แต่อาจจะจริงอย่างที่สามีบอก เค้าอาจจะพูดไทย หรือ ฟังได้น้อยมาก เพราะเราต้องสอนทั้งสองภาษาไปพร้อมกัน แต่เราอาจจะพูดอังกฤษกับเค้ามากกว่า อื่ม เริ่มสับสันจริง ๆๆ ค่ะ หรือ จะกลับมาสนทนาภาษาไทยก่อน แมวจะไม่ค่อยพูดเกาหลีกับเค้านะคะ บางครั้งเท่านั้นที่จะพูด พยายาม แต่มีหลุดบ้าง เค้าบอกภาษาอังกฤษสอนตอนโตกว่านี้ก้อได้ แต่ภาษาไทยคงจะสอนยากส์ซักหน่อย ถ้าเค้าโตแล้วเค้าคงพูดไม่ได้แน่ ๆๆ อื่ม เค้ามีเหตุผลของเค้าแบบนี้ เราก้อเอ่ะ
จริง ๆๆ แล้วคนที่เหนื่อยคือเรานะเนี่ยย ฮ่า ๆๆๆ อ้อ ลูกสาวไม่มีปัญหาค่ะ เค้ากำลังเริ่มเรียนอังกฤษ เราก้อพูดสลับ ๆๆ กันไปตามแต่อารมณ์ นึกขึ้นได้ เค้าก้อจะตอบตามที่เราถามเป็นภาษานั้น ๆๆ

คือ เค้าเห็นจากกรณี เด็กชายลูกครึ่งจีน-เกาหลี คุณแม่เค้าไม่ได้สอนภาษาจีนให้ตั้งแต่เด็ก ๆๆ ซึ่งตอนนี้อายุเท่าน้องยูมี คือ 7.8 yrs
พูดจีนกลางไม่ได้เลย และไม่ยอมเวลาที่แม่จะสอน คือ เค้าไม่รับแล้ว เพราะเริ่มเรียนหนังสือ และรู้สึกยากส์ ไม่สนุก พอดีเป็นเด็กชายด้วย อาจจะมีต่อต้าน ตามวัย สามีเลยกลัวน้องดงกอนพูดได้แต่ เกาหลี และ อังกฤษ ส่วนไทยไม่ยอมพูด รู้สึกลูกกำลังไปได้ดี
สรุปคือ คุณแม่น้องไทคิ หรือ คุณแม่ท่านอื่น ๆๆ มีความเห็นอย่างไร ช่วยแนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณอย่างยิ่งค่ะ

[Mommy Dearest]

ยังไม่มีประสบการณ์เลยค่ะคุณแมว รอคุณแม่ท่านอื่นๆที่ลูกเริ่มโตมาตอบดีกว่า เดี๋ยวรีจะเข้ามาเก็บเกี่ยวความรู้บ้าง ขนาดแค่ไทยอังกิดยัง งง งง แล้วเลยค่ะ สามภาษาโอ๊ยทำไงดีน้อ

[ต้นไม้และดวงจันทร์]

ตอบคุณแมวนะคะ สามีคุณแมวยังดีนะคะที่ยังสนับสนุนให้ลูกพูดภาษาไทย สามีอ้อมตอนแรกไม่ยอมให้พูดเลย แต่เดียวนี้ไม่ว่าอะไรแล้วเพราะถึงว่าอ้อมก็ไม่สนคะ เพราะคิดว่าเรามาในแนวทางที่ถูกต้องแล้วแล้วถ้าคิดว่าถูกแล้วก็จะทำต่อไปคะ เรื่องของการสอนสามภาษาไทคิโชคดีที่มีคุณยายอยู่ที่นี่ด้วยคะ ก็เลยให้คุณยายรับหน้าที่พูดภาษาไทยกับหลานคือคุณยายจะมาหาหลายทุกอาทิตย์คะมาสองสามวันแล้วก็กลับคะ แตเดี๋ยวสิ้นปีนี้คุณยายก็จะกลับเมืองไทยแล้วก็คงต้องสอนเองละคราวนี้
สำหรับคำถามว่าเป็นกังวลไหมว่าลูกจะพูดภาษาไทยไม่ได้ ก็เป็นกังวลเหมือนกันคะคุณแมว แต่ที่กังวลมากกว่าคือกลัวลูกพูดอังกฤษไม่ได้คะ สำหรับภาษาญี่ปุ่นคงไม่ต้องห่วงเพราะเกิดและโตที่นี่ยังไงก็ต้องได้ ส่วนภาษาไทยกับภาษาอังกฤษนั้นจะเอาอย่างไหนก่อนดี สำหรับตัวเองแล้วขอเลือกสอนภาษาอังกฤษก่อนคะ เพราะในชีวิตประจำวันของตัวเองและไทคิแล้วเนี่ย นอกจากวิทยุกับทีวีแล้วก็แทบไม่ได้ยินหรือใช้ภาษาจากที่อื่นเลย เลยคิดว่าชั่วโมงในการใช้ภาษาอังฤษจะน้อยมาก และคิดว่าเด็กจะพูดภาษานั้นนั้นได้ก็ต่อเมือได้ยินและได้ใช้บ่อยบ่อยคะ ซึ่งการสื่อสารทางเดียวจากทีวี วิทยุ หรือการอ่านนิทานให้ฟังอย่างเดียวค่งช่วยไม่ได้มากเท่ากับพูดคุยกับเขาในชีวิตประจำวันคะ ตอนไทคิประมาณหนึ่งขวบแปดเดีอนพาไทคิไปเมืองไทย ก่อนหน้านั้นส่วนไหญ่แล้วจะพูดญี่ปุนกับลูกคะ แต่พอไปเมืองไทยได้ประมาณสองอาทิตย์ เท่านั้นคะ ที่บ้าน มีลุงมีหน้ามียาย และมีเพื่อนต่างก็ใช้ภาษาไทยคุยกันตอนไทคิหนึงขวบแปดเดือนช่วงนั้นไทคืพูดได้แค่ ปาปา มามา เท่านั่นคะ แต่หลังจากกลับเมืองไทยสองอาทิตย์ คำแรกที่ไทยคิพูดนอกจากปาปา มามา คือ ก๊อ แล้วยื่นมือออกมา เขาหมายถึงขอนั้นเอง พอเวลาจะออกไปข้างนอก เขาก็จะมองหาอะไรซักอย่างแล้วก็พูดว่า เป๊า เป๊า นันก้หมายถึงเขาตัองการหากระเป๊าคะ ก็เลยคิดว่าขนาดไปอยู่เมืองไทยแค่สองอาทิตย์ เขาได้ยินภาษาไทยทุกวัน เขาก็ยังพูดภาษาไทยออกมาก่อนภาษาอื่นอื่น ทั้งที่ก่อนหน้านี้พูดแต่ภาษาญี่ปุ่นคะ ตอนไทคิเด็กเด็กคุณยายไม่ได้อยู่ด้วยเลยแทบไม่ได้ใช้ภาษาไทยเลยคะ เลยคิดว่าสำหรับตัวเองขอสอนภาษาอังกฤษก่อน ส่วนภาษาไทยเขาอาจจะยังไม่ค่อยได้พูดแต่ก็ได้ยินคุณยายกับคุณแม่พูดกันบ่อยบ่อย แล้วตัวเองก็ชอบดูละครไทยเขาก็ได้ยินไปด้วยถึงเขาจะไม่ได้ดูก็ตาม นอกจากนั้นเวลาโทรศัพท์ อ้อมมักชอบโทรจากเนตแล้วเปิดลำโพงคุย แล้วตัวเองก็เป็นคนคุยเสียงด้ง ลูกก้จะได้ยินการสนธนาภาษาไทยไปในตัว เวลาเจอเพื่อนคนไทยก้คุยภาษาไทยอีก ดังนั้นชั่วโม่งในการใช้ภาษาไทยังมีมากกว่าภาษาอังกฤษ คะ แต่ถ้าหลังจากคุณยายกลับเมืองไทยแล้วก็คงต้องเน้นภาษาไทยมากขึ้นคะ สำหรับนิทาน ก็อ่านให้ฟังทุกภาษาคะ เพลงก็เปิดให้ฟังทุกภาษาเช่นกัน สำหรับตอนนี้ก็ยังไม่มีอะไรจะเล่าซักเท่าไหร่คะ เพราะกำลังดูพัฒนาการของไทยคิเหมือนกันคะ ตอนนี้เวลาเขาอยู่กับแม่เขาจะพูดอังกฤษคะ แต่ก้ยังไม่เป็นประโยคที่ยาวซักเท่าไหร ส่วภาษาญี่ปุ่นไม่ต้องพูดถึงเลย ทั้งที่ไม่ได้สอนแต่เด็กได้ยินจากการโต้ตอบของพ่อแม่ เลยพูดได้เองแต่ก็ยังไม่เป็นประโยคยาวสักเท่าไหร่คะเมื่อเทียบกับเด็กญี่ปุ่นที่อยู่ในวัยเดียวกัน ดูเหมือนเด็กคนอื่นจะพูดประโยคได้ยาวกว่า สำหรับภาษาไทย ฟังได้รู้เรื่องแต่ยังไม่ค่อยพูด นานนานพูดทีคะ แต่ยังไงก็แล้วแต่ก็จะเดินหน้าต่อไปคะ เพราะภาษาอังกฤษเป็(นภาษาสำคัญที่ใช้ทั้วโลกไม่รู้ไม่ได้ ส่วนภาษาไทยก็เป็นภาษาของเราเอง มีความรู้ภาษาไทยอย่างดีอยู่กับตัวแล้วไม่สอนลูกให้รู้เนี่ยรู้สึกว่ามันน่าเสียดายมากคะ เลยคิดว่าต้องสอนทั้งสอนอย่าง แต่ผลจะเป็นอย่างไรก้ยังไม่ทราบ เอาณ ปัจจุบันทำให้ดี่ที่สุดก่อนคะ คิดแค่นี้คะ เขียนมาซะยาว อ่านตาลายเลยนะคะคุณแมว

[อรดา พงศ์สุธนะ]

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ ขอให้ลูกและครอบครัวทุกท่าน ประสบผลสำเร็จในการสอนภาษาลูกนะคะ

สำหรับคุณแม่น้องไทคิก็ขอยกย่องนะคะ ขยันมากๆเลย ขนาดว่าอยู่ไกลถึงญี่ปุ่นก็ยังติดตามความเคลื่อนไหวในการสอนลูกเป็น เด็ก 3 ภาษาเลย เอาไว้เล่าประสบการณ์ให้เราฟังบ้างนะคะ ขอบคุณเช่นกันนะคะ

[Mommy Dearest]

ต้องบอกว่า my pleasure ค่ะ มาตอบบางทีบางคำถามก็ไม่เคยได้ยินมาก่อน รีก็ได้เรียนรู้ไปด้วยถือซะว่าเป็นการเรียนรู้ฝึกฝนกันไปพร้อมๆกันนะคะ

[Jija]

ขอบคุณเหมือนกันค่ะที่เข้ามาตั้งกระทู้ จริง ๆ อยากจะบอกเหมือนกันค่ะ ว่าขอบคุณที่คุณแม่หลาย ๆ ท่านช่วยกันเข้ามาตั้งกระทู้ ที่จิ๊ตอบมากกว่าถาม เพราะว่าลูกยังเล็กค่ะ เค้ายังพูดไม่ได้ เลยยังไม่มีคำถามมาให้ปวดหัวเหมือนแม่ ๆ ท่านอื่น อีกอย่างคือ ตัวเองเป็นคนขี้เกียจและขี้ลืมค่ะ บางทีจะพูดกับลูกนึกคำไม่ออก ก็จะเลี่ยงไปพูดคำอื่นแทน แล้วก็ไม่ได้จดไว้ สุดท้ายก็ลืมว่าจะถามอะไร

เวลามีแม่ ๆ เข้ามาถาม จิ๊ก็จะชอบมาก เพราะเหมือนได้ทำการบ้าน ฝึกตัวเองไปเรื่อย ๆ รอวันลูกโต ส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ตอบได้ทันที แต่จะค้นหาเอาจากในเนทค่ะ ขยันมาตั้งคำถามกันนะคะ ห้องจะได้ไม่เหงา และจิ๊จะได้มีการบ้านทำค่ะ

(สุดท้าย ไม่รู้เค้าหมายถึงเราป่าวอะที่ว่าคุณจิ แต่ตอบไปแล้วอ่า)

[Kanokwan]

มาร่วมขอบคุณคณาจารย์ทั้งหลายด้วยค่ะ (ไม่กล้าเอ่ยชื่อ เพราะเยอะมากเดี๋ยวเอ่ยไม่ครบ)

บางทีก็รู้สึกอาย ๆ นะเวลาถาม แอบคิดเองว่าเรื่องนี้จะมีคนมาตอบหรือเปล่านะ
หรือคำถามดูติ๊งต๊องไปป่ะเนี่ย โอ๊ย คิดเยอะกว่าจะออกมาตั้งคำถามได้

แต่ที่นี่ใจดีจริง ๆ ตอบให้ไม่เคยเว้น (แถมเร็วด้วย) ทำให้อบอุ่นและมั่นใจขึ้นอีกมาก
ในการที่จะสร้างเด็ก 2 ภาษา

ตอนนี้ขอเก็บคำถามคำตอบก่อน ไว้มีโอกาสคงได้ตอบแทนคลับแห่งนี้บ้างค่ะ

[Prim & Poom]

มาร่วมขอบคุณด้วยคนค่า
มิตรภาพเกิดขึ้นได้จากความช่วยเหลือ อึ้งทึ่งจริงๆค่ะ
ซึ้งๆๆๆๆๆ

[Alisa Rojsuwanishakorn]

มาขอบคุณด้วยค่ะ ตูนก็เป็นลูกค้าประจำห้องนี้ด้วยได้ความรู้ใหม่ๆ อื้อเลยค่ะ และก็ได้ถือโอกาสเคาะสนิมด้วยค่ะ
ขอบคุณคุณครูทุกท่านจริง จริง ที่สละเวลามา อันนี้ต้องใช้ความตั้งใจมากน่ะค่ะเนี่ย ไหนจะเหนื่อยจากตัวเล็ก แล้วยังมานั่นตอบคำถามให้อีก
และก็ต้องขอบคุณคุณแม่ช่างถามด้วยน่ะค่ะ มีคำถามแปลกๆ เยอะแยะทำให้เกิดการเรียนรู้ร่วมกันค่ะ

ซึ้งค่ะ ขอบคุณค่ะ ซึ้งจิง จิง

[Bhoom (and papa)]

ขอเข้ามาร่วมขอบคุณ คุณแม่ คุณพ่อทุกท่านด้วยคนนะครับ
ผมคุยกับคุณเล็ก (คุณแม่น้องภูมิ) บ่อยครั้ง เกี่ยวกับความทุ่มท ความพยายาม ความเสียสละ เรื่องห้อง English Club นี้
ชื่นชมทุก ๆ คนจากใจจริงเลยครับ

ขอบคุณคุณต้นไม้ของแม่สำหรับกระทู้นี้ด้วยนะครับ

[mom_jenita]

มาขอบคุณเหมือนกันค่ะ ถ้าไม่ได้ห้องนี้ ณิตากับแม่คงไปไม่ถึงไหน ขอบคุณคุณครูที่เสียสละเวลาอันมีค่า มาช่วยตอบ หนักหนาสาหัสแค่ไหนก็ยังพยายามตอบ อิอิ ขอบคุณเพื่อนๆที่มาช่วยถามด้วยค่ะ ขอบคุณจริงๆ เห็นมิตรภาพในห้องนี้แล้วซึ้งใจจริงๆค่ะ