เว็บทั้งหมดจะย้ายไปที่ www.2pasa.com แล้วนะครับ ตามไปที่นั่นได้เลย

หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้

หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

Forward Mail: เตือนภัยผู้ใช้เส้นทางเขาไม้แก้วทะลุผ่านสัตหีบ

สำคัญมาก..........อย่าประมาทละ

เตือนภัยผู้ใช้เส้นทางเขาไม้แก้วทะลุผ่านสัตหีบ


อ่านไว้แล้วก็ระวังกันหน่อยนะครับ สำหรับคนชอบไปเที่ยวทะเลแถบๆจังหวัดระยอง (จากเรื่องจริงที่ผู้ประสบเหตุฟอร์เวิร์ดมาให้

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ที่เพิ่งจะผ่านมาสด ๆร้อน ๆ นี่เอง อยากจะเล่าให้เป็นอุทาหรณ์ เตือนเพื่อน ๆที่ขับรถเอง
โดยใช้เส้นทางเขาไม้แก้ว ทะลุผ่านสัตหีบ (สามารถแยกไประยองได้)
เส้นทางนี้เกือบทำให้ปูและพี่อุ๊ดเป็นอะไรที่อันตรายได้มากมายเลยทีเดียว

เรื่องมีอยู่ว่า...................
วันเสาร์ที่ 11 (น่าจะเป็นเดือนสิงหา) พอเลิกงาน 5 โมงเย็น ปูกับพี่อุ๊ดก็รีบขับรถไปหาพ่อกับแม่พี่อุ๊ดที่สัตหีบ
(ชลบุรี) ทันที

เราสองคนขับไปเส้นมอเตอร์เวย์ จนกระทั่งเกือบถึงทางแยกที่ป้ายจะบอกว่าตรงไปพัทยา เลี้ยวซ้ายไประยอง (เขาไม้แก้ว)

ตอนนั้นเห็นว่าจะ 4 ทุ่มแล้ว ถ้าเราไปเส้นพัทยาก็กลัวว่ารถจะติด และนานถึงจึงเลี่ยงไปเส้นระยอง (เขาไม้แก้ว)ซึ่งสามารถทะลุไปถึง กม. 10 (รพ.สิริกิต์) เลี้ยวขวาอีกนิด ก็ถึงบ้านพ่อกับแม่...........

ขับมาเรื่อย ๆ คนที่อยู่ระยองจะรู้ว่าเส้นทางนี้เปลี่ยวมาก และรถยนต์วิ่งสวนทางกัน..............

ขณะนั้นเกือบ 4 ทุ่ม รถเริ่มไม่ค่อยมีวิ่ง นานๆ จะขับสวนทางกันสักคัน
ปูกับพี่อุ๊ดขับมาเกือบจะถึงทางเข้าด้านหลังวัดชีจรรย์ ระหว่างทางปูสังเกตุเห็นขอนไม้วางพาดไหล่ทางเยอะมากกกกกกกก จนเอ่ยปากคุยกับพี่อุ๊ดว่า
ทำไมขอนไม้เยอะจังเน๊อะ

พี่อุ๊ดก็บอกว่าสงสัยฝนตกลมแรง พากิ่งไม้หักมั้ง
แต่ปูดูแล้ว มันไม่ใช่กิ่งไม้หัก แต่เป็นขอนไม้ขนาดย่อม ที่วางพาดไหล่ทางประมาณว่าจะให้รถที่วิ่งมาหักหลบอย่างนั้นเลย

แล้ว.............ก็มองเห็นเห็นรถคันหนึ่ง..............
กำลังจะวิ่งสวนทางรถปูไป ..................แต่แล้วจู่ ๆ
..................
รถยนต์ ( โฟร์วีลสีน้ำเงิน) ก็ขับปาดหน้าทำให้รถปูต้องเหยียบเบรคกระทันหัน(ถ้าไม่เบรคอย่างเร็ว ต้องชนกันแน่ๆ)

ตอนนั้นตกใจมาก....หัวทิ่มเลยอ่ะ.....

รถโฟร์วีล ห่างกับรถปูประมาณ 6-7 ก้าวคิดกันว่า สงสัยรถคันนั้นจะเลี้ยวเข้าซอยแต่เอ๊ะ มันไม่มีซอย
คิดกันอีกว่า รถคันนั้นจะเลี้ยวรถกลับแต่เอ๊ะ ทำไมมันจอดนานจัง

เวลาผ่านไปประมาณ 30 วินาที ( มันนานนะถ้าเขาจะเลี้ยวรถกลับ)

แต่รถคันนั้นก็ไม่ยอมทำอะไรสักทีนิ่งอยู่อย่างนั้น
สักพัก รถคันนั้นดับไฟหน้ารถ

ปูกับพี่อุ๊ด ก็รู้เลยว่ามีอะไรไม่ดีแน่ ๆ รีบเช็ค ว่ารถล็อครึยัง เปิดไฟสูงใส่มัน แล้วพี่อุ๊ดก็ รีบเอามีดข้างเบาะ
มาให้ปูถือไว้ ส่วนพี่อุ๊ดเองรีบหันไปคว้าปืนหลังเบาะ (เวลาต้องการใช้มันทำไมมันหาไม่เจอสักที ถึงหาเจอก็ยังไม่ได้ใส่ลูก....ฮ่วย...)

ตอนนั้น เวลานั้นเชื่อมั้ยเพื่อนๆ
ไม่มีรถผ่านมาสักคันเลย............ปูกลัวมากกกกกกก

มองดูพี่อุ๊ดเอง ก็คงไม่ต่างจากปู........ปูมองที่รถมันตลอด

แต่เหมือนกับว่ามันดูเชิงเรา คือมันเองก็ยังไม่ลงจากรถ คือต่างคนต่างจอดอย่างนั้นรถปูจะถอยหลังก็ไม่ได้
เพราะมีขอนไม้พาดอยู่เยอะมากกกกจะเดินหน้าก็ไม่ได้เพราะคงไม่พ้นรถมัน กลัวว่ามันจะถอยชนด้วย

มือปูก็คลำ หาโทรศัพท์ หาไม่เจอ.............กดไม่ถูก.........

สักพัก
มันเปิดประตูรถออกมา เป็นผู้ชาย 2 คน แต่คนขับยังอยู่ในรถ ไม่ปิดหน้า ไม่ใสหมวก เป็นวัยกลางคน
หัวใจปูแทบอยู่ตาตุ่ม.........กลัวมากกกกกกกกกกกก รู้ว่าตัวเองเสียงสั่นนน บอกพี่อุ๊ดว่า

พี่อุ๊ดทำไงดี มันจะทำอะไร ปูกลัว............(สติไม่อยู่กับตัวแล้ว)

พี่อุ๊ดบอกปูว่าใจเย็น ๆ ปู ใจเย็น ๆ

ให้ปูข้ามไปอยู่เบาะหลังแล้วถ้ามันทุกกระจกรถ ให้ปูเอามีดแทงมันเลยนะ (ถ้าเป็นเพื่อน ๆจะก้าวไปหลังรถกันมั้ยอ่ะ.........แต่ปูไม่ไปตอนนั้นคิดว่า อยู่ด้วยกัน เป็นอะไรก็เป็นด้วยกัน)

แล้วพี่อุ๊ดก็บีบแตรรถ ให้มันเสียงดังบีบแบบต่อเนื่อง เท่าที่จะบีบได้ให้เสียงดังเข้าไว้

ส่วนปูเอง ก็จับมีดแน่น หัวสมองคิดไรไม่ออก รู้แค่ว่าปูจ้องมันอยู่(ทำได้แค่นั้น )

พอผู้ชายคนที่ 2ลงจากรถ มันก็เดิมมาหาผู้ชายคนแรก แล้วก็เดินมาทางรถปู มันเดินมาจวนจะถึงอยู่แล้ว พี่อุ๊ดก็บีบแตรเสียงดัง..................

พอดีมีรถกำลังวิ่งมาจากด้านหน้า 1 คัน และรถวิ่งมาข้างหลัง 2 คัน มันคงเห็นท่าไม่ดี ก็รีบวิ่งหันหลังกลับขึ้นรถมันแล้วรีบเลี้ยวออกไปทันที

รถคันที่มาด้านหลัง 2 คัน เขามาด้วยกัน จอดรถแล้วลงมาถามว่าเป็นอะไรรึเปล่า เพราะเขาเห็นรถปูส่องไฟที่รถมัน นานแล้ว (เขาบอกว่าเขาเป็นคนแถวนี้) และได้ยินเสียงแตรรถ เขาก็รีบออกมาดูกันและคิดกันว่าต้องมีอะไรแน่ๆ

สักพักเสียงโทรศัพท์พี่อุ๊ดก็ดังขึ้น แม่พี่อุ๊ดโทรมา ถามว่าถึงไหนแล้ว รู้สึกเป็นห่วงยังไงก็ไม่รู้

คุยกับคนที่ขับรถมา 2คัน เขาเป็นลุงกับหลานกัน บอกกับปูว่า แถวนี้ปล้นกันเยอะมาก พอดีว่ามาเฝ้าไร่ แล้วได้ยินเสียงรถเบรค เห็นไฟส่องรถพร้อมกับเสียงแตรรถ ก็เลยรีบพาหลานออกมา..............ถึงตอนนี้ปูเพิ่งจะร้องไห้ออก น้ำตาทะลักออกมาเลย ทั้งดีใจ ทั้งตกใจ...........ขอบคุณ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ลุงกับหลาน มากๆ ๆๆ ๆ ๆ ๆ เพราะถ้าเขาไม่มาไม่รู้ว่าปูกับพี่อุ๊ดจะเจออะไรกันบ้าง...........ไม่กล้าคิด กลัวมากกกกก

เพื่อน ๆ น้าๆ ถ้าจำเป็นต้องไประยอง หรือสัตหีบ พยายามอย่าใช้เส้นทางนี้นะ ให้ยอมเสียเวลาไปเส้นพัทยา เข้าสัตหีบแล้วตรงไประยองจะปลอดภัยกว่ามากเลย

ดีใจที่เราสองคนปลอดภัยกลับมา.............
ดีใจที่เราสองคนไม่เป็นอะไร............

ขอบคุณลุงกับหลาน......ขอบคุณมาก ๆ ๆ ......(ลืมถามชื่อซะอีก.......)

และดีใจ........ที่ได้กลับมาเล่าเรื่องนี้ให้เพ ื่อน ๆฟัง................

ได้รับเมล์แล้วส่งต่อด้วยครับ พวกคนเราจะได้ปลอดภัย ดีกว่าโดนพวกคนชั่วมาปล้น อันตรายมาก

Views: 305

Reply to This

Replies to This Discussion

พออ่านเรื่องราวที่เล่ามา รู้สึกน่ากลัวมาก ดีใจที่ปลอดภัยทั้งคู่น่ะค่ะ จะไปบอกที่บ้านและคนสนิทไว้ค่ะ
อูย...ขนหัวลุกเลยอ่ะแพท
น่ากลัวมากเลย คุณแพท ขอบคุณนะคะ
น่ากลัวมากกกกกกก สมัยนี้ต้องระมัดระวังตัวตลอดเวลามิจฉาชีพมีอยู่ทุกสถานที่เลยค่ะ
ขอบคุณคุณแพทมากค่ะ
ตื่นเต้น ลุ้นจนตัวโก่งว่าจะเกิดอะไรขึ้น กลัวแทนเลยค่ะ

หากเป็นเรา หากถนนด้านหลังพอมองเห็นทาง ก็จะขับถอยหลังไปเรื่อยๆ ไม่หยุดรถเด็ดขาด

พ่อของเพื่อนเราอยู่บ้านตรงข้ามกันสมัยเมื่อ 25 ปีที่แล้ว พ่อเพื่อนโดนปล้น
ขับรถในที่เปลี่ยวแบบนี้แหละ มันฆ่าทิ้งหมกป่าอีกต่างหาก น่ากลัวมากๆ
น่ากลัวมากกกกกกกกก ต้องระวังเอาไว้เลยละ ว่าจะไปเยี่ยมญาติหรือไปเที่ยวก็ไปตอนกลางวัน เพราะว่าตอนกลางคืนมันอันตรายได้ อีดเองก็จำไว้เลยว่า ถ้าจะไปเที่ยวต่างจังหวัดคำณวนระยะทางและเวลาที่เราขับไปให้ถึงปลายทางว่าจะไปถึงที่นั้นกี่โมง แต่อย่าให้ตกเป็นกลางคืน ถ้าเป็นกลางคืนแล้วกรุณาแวะพักที่โรงแรมแล้วค่อยเดินทางต่อในวันรุ่งขึ้น คะ
ขอบคุณมากค่ะที่มาเล่าสู่กันฟัง นึกถึงถ้าเป็นแจงและพาลูกไปด้วย คงจะไม่อยากนึกถึงเลย..
โอย...อ่านแล้วหัวใจเต้นตุบตุบ เลยแพท
แฟนขับรถผ่านแถวนั้นบ่อยค่ะ ตอนกลางวัน
น่ากลัวจัง เดี๋ยวต้องบอกแล้ว
น่ากลัวมากๆ อึ๊ยยยยย !!! ไม่อยากคิดเลย ถ้าไม่มีพลเมืองดี (ซึ่งสมัยนี้หายากมากๆ) ขอบคุณ ลุงกะหลานบ้านนั้นจริงๆเลย
โอวววว ตื่นเต้นปนระทึก มากครับ ถ้าเราอยู่ในนั้นก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน ขอแชร์ประสบการณ์หน่อยนะครับ ในฐานะที่เป็นคนที่เคยใช้เส้นทางนั้นเหมือนกัน ยอมรับว่าเปลี่ยวมากครับเส้นทางนั้น ปนกับตลอดเส้นทางจะเป็นทางคดเคี้ยวไปมา และยังมีต้นไม้ปกคลุมทั้งสองข้างทางโอบล้อมเข้าไว้ ประมาณว่าบางช่วงถนนในวันที่พระจันทร์เต็มดวง ถ้าเรามองจากกระจกหน้าหาดวงจันทร์ จะไม่เจอครับ เพราะต้นไม้ที่มันขึ้นทั้งสองข้างมันจะโค้งเข้าหากันปิดเอาไว้ เคยสงสัยเหมือนกันว่าทำไมมันมีไม้ หรือพวกขอนไม้เล็ก ๆ หล่นอยู่ตามถนนเยอะจัง เพิ่งมารู้ความจริงวันนี้เอง ...... ดีหนะครับที่ผมไม่เจอกับตัว เพราะเวลาที่ใช้เส้นทางนั้นก็ประมาณช่วง 24-02 น. นี่แหละ พอดีมีเพื่อนอยู่ที่บ้านฉางขับรถไปส่งแล้วขับกลับพัทยา แต่ตอนนี้มาอยู่ กทม. น่าจะถาวรแล้วแหละ นึกย้อนหลังแล้วยังขนลุกเลย อู๊ยสสสสสสสสสสสสสสสส
อ่านไปก็ลุ้นไป ใช้เส้นทางนั้นทุกครั้งที่ไประยองค่ะ (โชคยังดีอยู่)
ขอบคุณแพ็ทค่ะ มีเรื่องดีๆ มีเตือนกันเนอะ

RSS

--oO--

สแกนโค้ด แอดไลน์ @2pasa แล้วลุ้นของรางวัลรวมคลิปเวิร์กช็อปทั้งหมด

Events

หนังสือในชุดเด็กสองภาษา



© 2024   Created by ผู้ใหญ่บิ๊ก.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service